PHOTOKINA 2016 – NAJWIĘKSZE TARGI FOTO W EUROPIE

20 Gusht 2016ART, Ekspozita, FLASH, TEKNOLOGJIAAndrew Małyszko

PHOTOKINA 20-25 Shtator 2016, Kolonia, Niemcy

Największe w Europie i wiodące w świecie targi branży fotograficznej. Co dwa lata odbywają się w Kolonii w Niemczech. Spotkasz tam nie tylko wszystkich liczących się producentów branży foto, ale sporo firm z Azji, specjalizujących się głównie w akcesoriach. Targom towarzyszą konferencje, gale nagród, wydarzenia artystyczne i kulturalne. Jeden dzień to za mało aby wszystko zobaczyć, dlatego redakcja Obscury rezerwuje sobie na Photokinę cały tydzień. Sigurisht, w rezultacie będziecie mogli zobaczyć obszerne reportaże fotograficzne, które dają w miarę pełny obraz targów.

Ale póki co, wspomnienia sprzed dwóch lat.

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-competitions-awards.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-exhibitors.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-kolonia-niemcy.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-community-v1.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-events.html

Redakcja

Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata

25 Korrik 2016ART, Ekspozita, FLASHAndrew Małyszko

Fotografia nie jedno ma imię. Kolorowa i czarno-biała, portretowa i krajobrazowa, reporterska i studyjna, czysta sztuka lub zaangażowana społecznie. I wreszcie, dobra albo zła.

Dzisiaj i dobra i zaangażowana. Dwie panie, fotografujące podróżniczki, Elżbieta Targońska i Magda Wallner zaprezentowały fotografie z Katmandu, Nepal. Portrety, sceny rodzajowe, życie codzienne, zabytki – życie miasta zamknięte w obrazy fotograficzne…

Wernisaż odbył się dokładnie w pierwszą rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi. 25 kwietnia 2015 roku Nepal nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 7,8 stopni w skali Richtera. Śmierć poniosło ok. 10 000 ludzi, mieszkańcy utracili domy, zniszczeniu uległy cenne zabytki, infrastruktura… Na zdjęciach widzimy Katmandu sprzed kataklizmu, to świat, którego w dużej części już nie ma.

[wptf id=”18″]

“Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata”

25 kwietnia 2016 r, w rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi w Nepalu w Galerii Wnętrz Domar odbył się niezwykły wernisaż fotografii Elżbiety Targońskiej i Magdy Wallner.

Ekspozitë, prezentowana do końca maja, obejmowała 32 obrazy, fotograficzny zapis podróży do Katmandu, opis jego codzienności i historii, wrażliwy obraz Nepalu w jego wielowątkowej krasie, Nepalu jeszcze nieświadomego zagrożenia, które go czeka.

Podczas wernisażu uczestnicy nie tylko poznali opowieści autorek o podróży po Nepalu, ale także historię realnej pomocy Nepalczykom i walki ze skutkami żywiołu, o których barwnie opowiedział dziennikarz telewizyjny i wykładowca Sławek Matczak z Fundacji Mała Polska w Nepalu, który kilka razy był w Himalajach. Można było zasmakować potraw kuchni nepalskiej i wsłuchać się w koncert mis tybetańskich.

Ale najważniejszym punktem programu była charytatywna aukcja prac oraz możliwość zakupu pocztówek-cegiełek, z których dochód przeznaczony został na wyposażenie Domku Doktora czyli przychodni w małej wiosce Dumre k. Katmandu, która najbardziej ucierpiała podczas trzęsienia ziemi. W Domku Doktora lekarze wolontariusze z Polski bezpłatnie udzielają porad i leczą mieszkańców. [materiały prasowe]

[wptf id=”19″]

METRO by Ignacy50

21 June 2016ART, Ekspozita, FLASHAndrew Małyszko

Wystawa METRO by Ignacy50 prezentowana Galerii Teatru KOREZ w Katowicach, Plac Sejmu Śląskiego 2, do końca czerwca 2016.

Jak to się zaczęło?

Jak dla wielu z mojego pokolenia – Komunia i pierwszy aparat – w moim przypadku nie najgorszy FED – 4 (radziecka kopia aparatu Leica), pierwszy film zrobiony bez zdejmowania osłony z obiektywu… i jakoś poszło.

Kamień milowy to kurs fotograficzny zorganizowany przez ZHP pod egidą Świata Młodych – pierwsze zamieszczone zdjęcia, duma itd. I dziesiątki godzin w ciemni, które potem doprowadzą do zerwania z fotografią. Ale póki co zaczyna w plecaku uwierać buława Wielkiego Twórcy.

Przez kilka lat bezskutecznie próbuję sił na egzaminie na Wydział Operatorski łódzkiej Filmówki. Zamiast na studia trafiam do Studium policealnego w Katowicach. Wtedy to już jestem „zawodowcem” – próby zadziwienia świata, a na co dzień – śluby i kolejne godziny w atmosferze nasyconej TSS. Dochodzi do tego, że gdy tylko wchodzę do ciemni – nawet na stopach mam bąble…

Następuje to, co dziś nazywamy „wypaleniem” i fotografia odchodzi zupełnie na bok, aż znika.

Powraca po wielu latach – zaczynam pracę w reklamie – jestem znowu w studio, ale jako stylista, wymyślacz, chodzę po obrzeżach fotografii.

7 lat temu – na moich pięćdziesiątych urodzinach – goście oglądają w ogrodzie duże zdjęcia, opowieść z Pragi. Jakiś czas wcześniej kupuję cyfrowego Nikona D40 – wypoczynkowa podróż do Toskanii zamienia się w nieustanne fotografowanie, jakby ktoś coś odkorkował.

Poznany architekt wnętrz kupuje trochę zdjęć… i to już jest powrót. Pojawia się Ignacy50, potem świadomość, że fotografia cyfrowa to zupełnie coś innego niż tamta z której wyrosłem.

Pracuję coraz więcej, już pełną klatką. Coraz więcej wyjazdów, foto. Godziny przy poznawaniu Lightrooma – rośnie na powrót świadomość narzędzia. Z wyjazdów przywożę coraz więcej historii opowiadanych obiektywem niż tego, po co pojechałem – czyli motywów do fototapet etc.

Zaczyna powstawać NOTATNIK Z FOTOGRAFIĄ…..

Ciągnie mnie do dużych miast, a tam jest Metro. Tłum, bliskość, różnorodność, kilometry korytarzy i motyw za motywem. Zaczynam fotografować – nie ja pierwszy i pewnie nie ostatni staram się zobrazować atmosferę podziemnych korytarzy. Pierwsze zdjęcia mają datę 2008 – ostatnie z Amsterdamu 2016.

A jakaś anegdota ?

No jest… Prawdziwym powodem powstania przedsięwzięcia o tytule „METRO by Ignacy50” jest przypadkowa wizyta w Teatrze Elektrycznym w Skoczowie. Co to za miejsce? Efekt zwycięstwa Kultury nad komercją. Stare kino z roku 1913 przetrwało i odżyło. Na zewnątrz budynek wyremontowano zgodnie z wymogami Konserwatora, by w środku urządzić nowoczesną salę kinową na 100 miejsc. Powstało wspaniałe miejsce z poszanowaniem tradycji – zostawiono nazwę z początku XX wieku i … nie sprzedaje się tu kukurydzy. Ale prawdziwa perła to super nowoczesny projektor. Gdy po krótkiej rozmowie rzuciliśmy na ekran kilka moich zdjęć – byłem ugotowany. Musze tu coś zrobić. Kolejny „ wieczór z fotografią” znalazł swoje miejsce (wieczory z fotografią organizujemy z Żoną od kilku lat – fotografia jest pretekstem do spotkań i rozmów – po prostu).

Miejsce było, wynajęte niedrogo – zrobię pokaz zdjęć. Uwierzcie mi – 8 x 4,5 m to format znakomity do oglądania. Tylko co pokazać ?

I tak powstał fotocast. Musiał wypełnić wieczór. Gdy okazało się, że w Sali jest także znakomite nagłośnienie – zacząłem myśleć o muzyce. 272 fotografie, zmontowane w blisko 20 minutowy pokaz uświetnił muzyką młody, bielski kompozytor DOMINIK WAWAK.

Była sala, był pomysł na wieczór … to prawdziwa przyczyna powstania fotocastu.

Tamtego wieczoru wypełniliśmy całą salę (do rodziny należało tylko kilkunastu widzów) – prócz METRA pokazaliśmy dokument o święcie zmarłych w Meksyku – jego autorka to Mira Bernardes Rusin.

Od zmontowanych w ciąg obrazów fotografii było blisko do pomysłu na album i wystawę.

Nie ma sensu opisywać tego co już napisane i graficznie oprawione. 50 plansz mojej opowieści o metrze, które tworzą wystawę w katowickiej Galerii Teatru KOREZ to w zasadzie 50 stron albumu.

Grafika to dzieło bielskiego projektanta MARKA KLIMKA. Fotografie zrobiłem ja, a ponieważ jestem strasznym „ gadaczem”, to wewnętrzny imperatyw twórczy (co by to nie znaczyło) kazał mi napisać do zdjęć teksty. Zakładany format to 50 x 50 cm, istnieje 1 egzemplarz wydrukowany, a reszta … jak to dzisiaj – w sieci.

Gdybym od tego Feda począwszy nie przerwał fotografowania – może to inni pisaliby o mnie. A może nie? Za to teraz udowadniam, że prawdziwe życie zaczyna się po 50-tce – twórcze też.

Ignacy Cembrzyński, czerwiec 2016

Autor łączy pasję fotograficzną z własnym biznesem. Prowadzi “sklep z fotografią”:

Sklep z Fotografią powstał wskutek inspiracji przywiezionej ze Sztokholmu. Zobaczyliśmy tam na jednej z wąskich uliczek Gamla Stan sklep ze zdjęciami, który nie odpowiadał definicji “Galerii”. Sprzedawano tam fotografię typu “vintage” w bardzo różnorodnych postaciach. Od reprodukcji na pudełku zapałek, podkładce pod piwo czy makatce, aż do plakatu, fotografii w passe-partout, na dużych powiększeniach oprawionych w ramy skończywszy.

Postanowiliśmy spróbować na naszym rynku – oczywiście biorąc pod uwagę nasze możliwości. Nazwa nasunęła się sama – skoro nie galeria to “sklep z fotografią”. Naszym mottem, czy też reklamowym baseline jest hasło: Ozdabiamy Wnętrza. Oczywiście najłatwiej sprawdzić co robimy na stronie www.sklepzfotografia.pl czy też na FB. Krótko – proponujemy wprowadzenie fotografii do wnętrz w bardzo różnorodnych formach (poza fotografią kolekcjonerską, tym zajmujemy się bardzo rzadko), na tworzywach sztucznych, płótnie, folii czy w formie fototapety bądź plakatu. Zdarzało nam się drukować podłogi oraz sufity czy też fotografie naprawdę wielkoformatowe – największe powiększenie z mojej klatki to 8 x 6 m, zajęło całą ścianę w dwukondygnacyjnym pomieszczeniu pewnego domu.

Od innych wyróżnia nas połączenie mojej wiedzy o poligrafii wielkoformatowej i fotografii oraz handlowo – internetowe doświadczenie mojej Żony. Do dyspozycji naszych Klientów są moje fotografie lub ich własne. Współpracujemy z coraz większą ilością projektantów wnętrz – to nasz wymarzony Klient.

Gdzieś na ” horyzoncie zdarzeń” mamy plany galeryjne, ale to przyszłość. Na razie utrzymujemy się na rynku już prawie 6 vjet, co uznajemy za sukces.

Zdjęcia pochodzą z wystawy “METRO by Ignacy50”, zobacz także https://issuu.com/ignacy50/docs/metro_by_ignacy50_photobook

[wptf id=”16″]

Reportażowa Fotografi – Reflektime mbi rastin e Rally e makinave të vjetra MOTOCLASSIC Castle Topacz

19 Gusht 2015Ekspozita, FLASH, TË TJERA, TEKNOLOGJIAAndrew Małyszko

Ngjarje atraktiv drag turmat, shumë prej tyre kanë pajisje fotografike. Le të flasim në lidhje me të, Si për të fotografuar këto ngjarje, se materiali ka një vlerë prej reportazhe, dhe ai nuk ishte vetëm “E diel” suvenir…

Reportazh është një lojë ekip – raport shumë të mirë mund të përbëhet nga fotografitë të paktën të mira, madhe një fotografi nuk ka të bëjë, me një koleksion të fotografive të mesatare të japin mbulim të mirë, dhe një foto e keqe është në gjendje të shkatërrojnë një tërësi të mirë.

Funksion këtë histori – Nuk duhet të jetë një histori. Sigurisht histori pak a shumë. Mbulimi i ngjarjes është historia më pak, Megjithatë, një skemë dramatike duhet të miratohet. Nëse kjo është hapja art, Ju mund të them sipas datës: vijnë mysafirët e parë, hap – disa “fjalim” dhe prezantimi i autorëve, vizitorët për të parë ekspozitën, Diskutimet në grup, skena, disa vepra të ekspozuara e artit (por pa ekzagjerim, në Katalog nie). Ju mund të përqëndrohen në të artistit, dhe atë që po ndodh rreth tij; ose e ndarë në kapituj: artistë dhe zyrtarë, shikuesit shikuar ekspozitën, Shutter moral dhe vogëlsira… Ka shumë mundësi, ju nuk keni nevojë të dini kur ju do të zgjidhni, materiale të bollshme le të më duhet shumë për të zgjedhur nga.
Marrë fotografi nga koncerti, heroi është zakonisht ekipi, dhe ai kushtojnë më shumë vëmendje – Megjithatë, mbani mend, mërzitur lehtë nga shumë fotografitë e një ekipi, shpesh nga një vend. Le jashtë rreth planeve të ndryshme, fotografujmy audiencë, karaktere interesante dhe sjelljet. Dhe në qoftë se keni arritur të shkoni në prapaskenë pas shfaqjes, ne kemi një shans për të kapur “në prapaskenë”.

MOTOCLASSIC Kalaja Topacz kjo mbledhje në natyrë e makinave të vjetra dhe të reja. Ngjarja tërheq turmat e vizitorëve – në fund, ne të gjithë duam automobilistike. Unë mendoj se, se gabimi më i madh do të jetë për të xhiruar vetëm automjetet, pa marrë parasysh se sa e vjetër apo luks që ata. Në qoftë se ne duam të tregojmë edhe më, galeri do të jetë qindra dhe vështirë se dikush obejrzałby të gjithë. Ekspozitave natyrisht fotografujmy, dhe shumë prej tij, por le të mos të përpiqet për të konkurruar me karrierën e fotografisë – ne nuk kemi asnjë shans për të marrë fotografitë e reklamave. Le të përpiqen për të gjetur mënyrën e tyre të transmetimit, Njohja Standard Plotësoni detajet, Perspektiva e pazakontë, thellësi operujmy e fushës, kënd shikimin. Mos të shmangur sztafażu, Ajo shpesh ndryshon imazhin.
Por gjithashtu fotografujmy njerëzit, disa karaktere interesante, skena. Ndonjëherë ajo është dikush veshur interesant, në raste të tjera radhë për pije ose një fëmijë në një qëndrim qesharake. Mos kini frikë për të kontaktuar fotografuar – ndonjëherë ju nuk e vërejnë, ata janë fotografuar, në raste të tjera skwitują buzëqeshje (i rëndësishëm, mos të jenë të tensionuara, duhet të buzëqeshje e parë), dhe nganjëherë të marrë në lojë, zapozują, Ata flasin ose kërkoni për përhapjen e imazheve. Ju duhet të jenë të hapura… Në qoftë se dikush nuk dëshiron të – kjo nuk ka kuptim për të nxitur, Ne kërkojmë ndjesë dhe të japë dorëheqjen (përveçse një vlerë temën e mëkatit, atëherë ju duhet të provoni, megjithatë, për të marrë një foto, por diskrete, përleshje të shërbejë asnjë qëllimi). Për të tillë një ngjarje e madhe dhe e gjerë duhet festuar atë dy herë, e para nuk është njoftim gjithçka, dhe përveç kësaj ne mund të anashkalojë vetme bëhet me një optikë (një zmadhim standarde – në rastin tim Tamron 17-50 2.8), dhe nga njëri-tjetri (dhe – Samyang 8mm F3 5 AE syri peshk për një ndryshim nga Pentax 135 2.5), e cila kursen lente të vazhdueshme të ndryshimit.
Ngjarja MOTOCLASSIC sikur nuk është me të vërtetë kronologji – shumë gjëra në vazhdim e sipër në të njëjtën kohë në shumë vende, nuk ka rëndësi se kur ju vijnë – Ju shikoni pothuajse çdo gjë. Asnjë narrative lineare, Kështu që ju duhet të shikoni për një tjetër çelës për të rrëfimit. Ajo mund të ndërtojë raportin seksion (makina të vjetra, i ri, audiencë, Tërheqjet shtesë…), dhe mund të përzierje tema, në mënyrë që ata janë të kombinohen me? Zgjedhja nuk është gjithmonë e lehtë.

Japin është e bollshme, kështu që të jetë i sigurt për të shqyrtuar atë dhe hedhin larg sa më shumë të jetë e mundur, në rreshtin e parë të fotografive të pasuksesshme – fokus, i përshtatur keq (të përpiqet të shfaqem në fazën e marrjes së një foto, inkuadrim në finale, edhe një rezolucion të lartë duhet të jetë një masë e fundit, Nuk pasi ne kemi disa lente, Pastaj diçka të shkurtojë), nëse mërzitshëm të tillë, Unë kurrë nuk do të përdorë – shumë intime, fotografuar në një drejtim vendosmërisht pafavorshme; ne nuk jemi Paparazzi. Ajo gjithashtu heq kopjuar foto, edhe në qoftë se ata të gjithë dukeshin të madh, Këto të largohet, e cila duket të jetë më e mirë – të tjerët kurrë të dobishme. Dhe kështu do një shumë të fotografive.

Hapi i ardhshëm është që të zgjidhni një skenar dhe para-përzgjedhje e fotografive për përpunim. Raportet Shtypur përmbajnë disa – disa fotografi. Në internet, kështu që nuk ka nevojë për të kufizuar – si rrjeti dhe shikuar durojnë më shumë. Por gjithmonë mos harroni, se shuma nuk e bën cilësinë dhe edhe më të mirë fotot në sasi të mëdha lodhje – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, ajo mund të ndahet në disa pjesë, np. çdo pjesë pak e diçka tjetër.
Publikime në internet, sidomos ato Raportimi, Ata nuk kërkojnë trajtim si katalogjet apo ekspozitë. Kjo nuk ka kuptim për të ekspozuar në rezolucion të plotë – nuk mjafton, që vështirë se dikush do të jetë në shikuar, është ende e vë veten në piraterisë dhe keqpërdorimin e pronën tonë intelektuale, për shembull, përmes përdorimit të botimeve pa pëlqimin tonë. Me madhësinë e vëzhguesve sotme 1024 pixels anë të gjatë mjaft e mjaftueshme. Përveç ndryshuar, ne duhet korrigjuar – ku ata janë overexposed pak ose larë (më e vështirë për të korrigjuar underexposure) shkëlqim, white balance dhe difekte të tjera të vogla. Images me defekte të mëdha ne kemi më – Ne hodhëm më parë.
Shumica e programeve për zhvillimin / përpunimin e imazheve dixhitale ka potencial për rregullime të tilla dhe punët grumbull (grumbull) – ose shumta fotografi në të njëjtën kohë.

Unë gjithmonë fotografoj në RAW, do të, kartë mjaft së pari unë e madhe kujtesa, dhe e dyta vetëm RAW jep aftësitë e plotë të përpunimit. Nuk ka asnjë problem as shikimin ose para-përzgjedhjes, apo edhe një përgatitje të thjeshtë – një IrfanView pa program + plugins mbështet pothuajse të gjitha formatet e imazhit.

Pas një para-zgjedhjen dhe rregullimin e imazheve në mënyrë të qasjes zgjedhur skenar për zgjedhjen përsëri. Le të shqyrtojë materialin, duke u përpjekur për të parë nga këndvështrimi i lexuesit. Le të fshini fotografi si, nuk totale përputhen, devijon teknikisht ose klimës, që mund të shkelë dikush është në mënyrë të qartë e mirë. Kjo nuk është me vlerë botuese fotografi “reklamat” – në fund askush nuk paguajnë për atë. Mënyrë Skorygujmy, në mënyrë që mendja jonë ishte e qartë dhe të lexueshme. Dhe në fund (Në përgjithësi ajo mendim i dëshiruar) le të kërkojë mendimin e dikujt unë e di.

Dhe tani disa shembuj të MOTOCLASSIC Castle Topacz:

organizimi i Përmbajtjes

automjetet – shtëna të ndryshme (e tërë, detalet, perspektivë…)

skena, hostesses…

atrakcje towarzyszące

Më shumë foto këtu (dhe nuk presin, se çdo gjë që kam shkruar më lart është i aplikueshëm në raportimin e mia – ajo është e lehtë për të trajtuar…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

“Me pasigurisë në pasiguri” Hapja e ekspozitës në Shtëpinë e romane

13 Gusht 2015ART, Ekspozita, FLASHAndrew Małyszko

Silesia Ulët Photography Center është një agjenci e Qendrës së Kulturës dhe Artit në Wroclaw. E vendosur në Shtëpinë historike të Maidens Trzebnickie, ndërtesa më e vjetër banimi në Wroclaw me 1208 vit.

Mirësjellje e Muzeut Kombëtar. M.K. Čiurlionis në Kaunas Lower Silesia Fotografi Qendrës është përfunduar fotokopje të origjinalit 76 foto, tregon jetën e përditshme të refugjatëve në Vilnius në fund 1939 unë 1940 vit. Fotografitë janë përjetësuar lituanezët, Polakët dhe hebrenjtë.

Boleslaw dhe Edmund Zdanowscy “Me pasigurisë në pasiguri: refugjatët e luftës në Lituani gjatë Luftës së Dytë Botërore” – 6.08-26.09.2015

“Me pasiguri në pasiguri: Refugjatët e luftës në Lituani gjatë Luftës së Dytë Botërore

Në 2014 vit ka kaluar 75 vjet pas, pas sulmit të Gjermanisë naziste në Poloni 1 Shtator 1939 Lituania u përmbytën me turmat e refugjatëve - civilë dhe ushtarë internuar polonisht. Pak më vonë, Tetor 1939 vit, gjithashtu arriti banorët e Gjermanisë dhe Bashkimit Sovjetik, Ata i detyruan nga autoritetet atje të largohen nga vendet e tyre.
Këto ngjarje ishin një sfidë e madhe për qeverinë e Republikës së Lituanisë, pasi menjëherë pas rifitimit Vilnius (10 Tetor 1939 vit) tashmë ata kishin për të zgjidhur shumë probleme që lidhen me miratimin e të ardhurve të rinj, m.in. Siguri, Regjistrim, Strehim, konvikt, ndarja e shtesave, ofrimi i shërbimeve mjekësore, kujdesen për jetimët, arsimit dhe të tjerët. Sipas vlerësimeve të Kryqit të Kuq Lituanisë 2 Dhjetor 1939 janë regjistruar 18311 ardhjeve: 3273 Lituanezët, 7728 Polakët, 6860 Hebrenjtë, dhe në mes të janarit 1940 viti i personave të tillë në Lituani gjoja tashmë 34 939: 4173 Lituanezët, 17297 Polakët, Belarusians, Rusët dhe 13469 Hebrenjtë.
Fototeka dhe Dokumentacioni Departamenti i Muzeut Kombëtar të Artit. M. K. Čiurlionis ka një koleksion unik 76 foto. Në mënyrë që të tërheqë vëmendjen për faktin se muzeu ka përgatitur një ekspozitë të titulluar "Nga pasigurisë në pasigurinë: refugjatët e luftës në Lituani gjatë Luftës së Dytë Botërore ", refugjatët që paraqesin jetën e përditshme bashkëkohore, shënuar fuqimisht nga stigma e marrëdhënieve të komplikuara ndërkombëtare, që jehona resonate në këtë ditë.
Atmosfera në Vilnius në fund 1939 - Në fillim të 1940 u përjetësua në fotot tuaja, Edmund (1905-1984) dhe Boleslaw (Cut-Kelpšaitė, 1908-1982) Zdanowscy, i cili në 1945 Ata u riatdhesuan në Gdynia. E bija e fotografit të njohur Janina Tallat-Kelpšienė, ngritur në Kaunas, Ai erdhi në Vilnius për të studiuar me i shquar polak dhe fotograf Lituanisht John Bułhak (1876-1950), edhe atje ka pasur, martoheshin Edmund Zdanowski - nxënës dhe bashkëpunëtor i vetë zotit.
Zdanowscy ndërmori për të kryer këtë mision në bazë të kërkesës Ndihmës Shoqëria Wileńszczyźnie (Shoqëria e mbështetjes Vilnius rajonit). Çdo foto është emërtuar gjurmë konkave (E.B.ZDANAUSKAI / Vilnius), në anën e pasme mban vulën e Zdanowskich (Dhe. Ir B. Zdanauskai / PHOTOS - Vilnius / Vilnius, g-VE 25 b. 5) dhe ngjitur copë letër me përshkrimin shtypura ndjellëse e imazhit paraqitur, përgatitur nga përfaqësuesi i Shoqërisë. Të dy vetë fotografitë, dhe komentet janë një burim i vlefshëm ikonografik i njohurive rreth jetës së përditshme mbetet në hijen e ngjarjeve historike 1939 vit, duke reflektuar sociale, Social, Aspektet kulturore dhe emocionale dhe psikologjike të jetës së refugjatëve në Vilnius.
Ekspozita fton për të i kushtoj vëmendje të vlerave universale, të njohin rëndësinë e organizimit dhe sociale shoqatave, të tilla si Kryqi i Kuq, Charitable Society Lituanisht Vilnius (Vilnius Lituanisht Shoqëria Charitable), Komiteti i Asistencës Feminine (Komiteti Kujdesi Grave) Unë në., e cila tërhoqi një dorë duke ndihmuar për njerëzit e prekur nga fatkeqësitë e luftës.
Plus një koleksion i fotografive historike dhe dokumentare Zdanowskich u shfaq për herë të parë në Muzeun Kombëtar të Artit. M. K. Čiurlionis në Kaunas në 6 XI 2014 - 18 Unë 2015. Fotografitë janë përjetësuar lituanezët, Polakët dhe hebrenjtë. Një do të doja të besoj, se shumica e refugjatëve mbijetuar trazirën e luftës dhe - mbijetoi nga Lituania - ka filluar një jetë të re në vendin e tyre apo përtej kufijve të saj.
Një takim me historinë përmes fotografive ngre të gjitha llojet e ndjenjave. Sepse shumë nga imazhet janë paraqitur fëmijë të moshave të ndryshme, ndoshta do të ketë njerëz në të moshuarit, se - mirënjohës për dhuratën e jetës të gjatë - e njohin në fotografitë veten ose të dashurit e tyre.
(...) Madhësia mesatare është fotografi autentike 11,6 x 17,7 cm.”
Kurator i ekspozitës Vaida Sirvydaitė-Rakutienė [Materialet Press http okis://www.okis.pl/site/dla_mediow/n/1/n/1.html]

Ekspozita u hap nga drejtori i Qendrës Ulët Silesian të Fotografisë – Jan Bortkiewicz, Drejtor i Muzeut Kombëtar të Arteve në Kaunas – Shumë osvaldas oraz RADCY – Ministri në Ambasadën e Republikës së Lituanisë në Poloni – Dr Audrius Alexander Žulys.

Hapja e një ekspozitë të fotografive "Pesë vjet e organizimit global të konkurrencës - Besimi dhe besnik i botës" – minirelacja

9 Gusht 2015Konkurse, Ekspozita, FLASHAndrew Małyszko

Në bashkëpunim me Shtëpinë e Kulturës polak në Vilnius, në ditë 30 Korrik 2015 r në 17,00 Ne u hap një ekspozitë fotografike "Pesë vjet të organizimit global të konkurrencës - Besimi dhe besimtarët e botës"

Në mbi 200 fotografitë treguan një pjesë përfaqësues të koleksionit ne të marra në kuadër të 5 vitet e organizimit të konkurrencës. Brendshme te bollshme e polake Shtëpisë së Kulturës Galeria mund të shihni manifestimet e ndryshme të fesë nëpër sy botës fotografët.

Faleminderit mikpritjen e Polonisë Shtëpinë e Kulturës për herë të tretë që të vizitoni Vilnius, Këtë herë ne hap "Pesë vjet të organizimit global të konkurrencës - Besimi dhe besnikët e botës". Më poshtë, disa foto nga hapja.

Wroclaw – Ekspozita biografike natyrë dedikuar për Witold Romer

3 Gusht 2015ART, Ekspozita, FLASHAndrew Małyszko

Od 03 Gusht 2015 na wrocławskim Rynku będzie można obejrzeć plenerową wystawę biograficzną pt. “Witold Romer – naukowiec i artysta”. Ukazuje ona zainteresowania naukowe i artystyczne wrocławskiego fotografa i chemika oraz osoby i miejsca związane z historią jego życia.

Organizatorem jest Ośrodek “Pamięć i Przyszłość”, a przygotowali ją Barbara Romer i Adama Sobota.

Witold Romer (ur. 14 Korrik 1900 we Lwowie, zm. 19 kwietnia 1967 në Wroclaw) – polski inżynier chemik, profesor Katedry Fototechniki Politechniki Wrocławskiej. Artysta fotografik, od Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej otrzymał tytuł Honoraire Excellence FIAP (HonEFIAP).[https://pl.wikipedia.org/wiki/Witold_Romer]

[http://www.geni.com/people/Witold-Romer/6000000015093973557]

Hapja e ekspozitës së fotografive “Pesë vjet e organizatës botërore të konkurrencës – Besimi dhe besimtarët e botës”

24 Korrik 2015ART, Konkurse, Ekspozita, FLASHAndrew Małyszko

Ne ju ftojmë përzemërsisht për hapjen e një ekspozitë të fotografive “Pesë vjet e organizatës botërore të konkurrencës – Besimi dhe besimtarët e botës”, Punimet e përzgjedhura fotografike.

30 Korrik 2015 r., orë. 17:00

Ekspozita do të vazhdojë deri 22 Gusht 2015 r. Hyrja falas

Shih edhe Shtëpia polak në Vilnius

Ne ju ftojmë të vizitoni ekspozitën dhe takime me organizatorët,Polish mbërritjes në hapjen e ditës 30 Korrik 2015 r në 17,00. Ekspozita do të hapet në Galerinë e Shtëpisë së Kulturës polak, ulica Naugarduko 76, Vilnius – Lituani

Ne ju ftojmë të vizitoni ekspozitën dhe takime me organizatorët, të cilët do të vijnë nga polonisht në hapjen në korrik 30, 2015 në 5 pm.
Ne gjithashtu ju ftojmë të lexoni tekstin e ekspozitës fotografike në polonisht, Anglisht, Gjermane dhe franceze – gjuha thjesht kliko mbi link.
Ekspozita do të hapet në Galerinë e polak Shtëpisë së Kulturës, Naugarduko Str. 76, Vilnius – Lituani

tekst do wiary i wierni po angielsku str.2

Edward Hartwig – “Mjegullt dhe ngjyra” Ekspozita e fotografive në kështjellë Ksiaz

15 Korrik 2015ART, Ekspozita, FLASHAndrew Małyszko

Rreth Hartwig siguruar që të gjithë dëgjohet, që trajtojnë fotografinë seriozisht. Kjo është një nga fotografët më të njohur polake. Biri i portretist njohur, Ai shfaqur që nga vitet tridhjetë e hershme të shekullit të nëntëmbëdhjetë. Ai ishte një nga të parët, i cili u shkëput nga tradita e bułhakowskiej, lëshimi i një fotografi e ideve Bułhak “servitut” foto. Hartwig ishte një artist tejet e shkathët, Ai praktikuar shumë lloje të fotografisë, peizazh, Fotografia figural, reportazh… Çmim-fituese, autor i ekspozitave të shumta dhe publikime.

Ekspozitë “Mjegullt dhe ngjyra” ilustron gamë të gjerë të fotograf krijuese. Ju do të gjeni të bukur, zezë dhe e bardhë, dhe ende peisazhet impresionist dhe abstrakte, fotografi me ngjyra nga periudha e vonë të krijimtarisë.

[wptf id=”12″]

Fotografi Zdzisław Rynkiewicz

12 Korrik 2015ART, EkspozitaAndrew Małyszko

Joanna Motylska-Komsta

Zbuluar histori intriguese në fotografisë Zdzisław Rynkiewicz

Çdo foto aktuale fsheh historinë e saj intriguese. Autor surpriza teknikë të shtënat. Vazhdimisht ngjall interes në këtë temë dhe përbërjen. Intervistë me Doyen e fotografisë Polonisht Zdzisław Rynkiewicz.

JMK:
Mënyrë kreative Zoti për vetë-realizimin u dredha-dredha dhe me gunga. Para plotësisht të përkushtuar Pan vet "vetja" e fotografisë, më parë - ndër të tjera - ju mori Zotit për të punuar një film gazetar si korrespondent rajon Zyrtar i Radiotelevizionit të TVP Białystok. Pse nuk vazhdoi gazetar televiziv karrierës?
ZR:
Për të ja nie, as punëdhënësi im polak Televizioni, Ata dha dorëheqjen nga bashkëpunimi me mua. Ajo ishte një vendim politik i marrë nga sekretari i parë i komitetit krahinor të Partisë Komuniste në Białystok. Për "krytykanctwo". Epitete të tilla në zhargonin e aparatçikët e partisë denoncuar gazetarët, i cili kishte guximin për të kryer raportimin kritik mbi caciques lokale qeverive të paaftë.
Në të vërtetë, ndryshim shumë përvojë detyruar të statusit gazetar TVP, e pajisur me kamera zyrtare e filmit dhe kartën për shtyp Bell-Howell, statusi i një njeriu të papunë, të pajisur me një kamera markë private Praktica, si i vetmi mjet i punësimit të paguar dhe "biletë ujku". U ndjeva veçanërisht mua prerë me dhimbje nga klima e dhunshme të ngjarjeve të përditshme të denjë për një regjistrim kamera film.
Klimë, që unë i pëlqente dhe që unë mobilizuar për punë krijuese. Duke punuar një gazetar televiziv u dha kënaqësi të madhe për të qenë një njeri i dobishëm për shoqërinë. Natyrisht, një pikë e dobishme gazetareske e parë. Unë nuk u kujdes për mendimin e dot. puna ime gazetareske nga ana e personaliteteve të partisë. Vetëm Vlerësimi shikuesit dhe mbikëqyrësit me TVP kenë ndikim në zgjedhjen e subjektit të raporteve të mia nuk do të thotë, që kam lënë pas dore mbështetjen time të filmit të rëndësishme nga pikëpamja e Partisë Komuniste të banjot sitz partiake. Mimo të, frekuenca treguar në TVP aktivistëve partiak meriton dështuar për të përmbushur pritjet e aparatit partiak të pushtetit.
JMK:
Ju keni një arritje mbresëlënëse artistike - Çmime dhe dekorata. Ai ka marrë pjesë në më shumë se Pan 150 kombëtare dhe ekspozita fotografike ndërkombëtare. Ju janë dhënë, ndër të tjera: Gold Kryqi i Meritës, Medaljen e bronzit “Gloria Artis”. Unë pyes kaq pak të padrejtë: se si do ta përshkruanit punën tuaj me dikë Fotografi, që kurrë nuk ka parë ato?
ZR:
Vetëm disa fotografë disa janë në gjendje të shprehin gjallërisht vizionet e tyre krijuese si edhe një aparat fotografik dhe një fjalim kamera. Unë nuk jam i përkasin atyre. Unë preferoj për të krijuar një fotografi se sa për të folur rreth fotografisë. Dhe në këtë mënyrë në dispozicion për mua, Unë të përpiqet për të manifestuar marrëdhënien time emocionale të fotografisë si art. Forma të tjera të tregimit rreth punës sime fotografike kam lënë kritikëve.
JMK:
Çfarë është gjëja më e rëndësishme, Unë do të doja Z., për njerëzit e tjerë të dinë për ju?
ZR:
Gjëja më e vështirë është për të folur për veten pa rënë në megalomania. Veçanërisht, ata nuk e ndjejnë nevojën për të qenë në interes të palëve të treta. Unë do të doja të, në kujtesën e përfituesit e fotografive të mia imazhe të krijuara nga unë e mbetura dhe jo autori. Shoqërimin krijuesi dhe puna mund tij, të krijuar një foto objektiv përmbajtjes pritje. Një fotografi e mirë nuk do të ketë një "respektuar" babanë. Ajo mund të jetë jetim pastrehë, Unë e pranoj njerëzit e tjerë. Kjo media është përgjegjëse për informacion në lidhje me autorët dhe veprat e tyre dhe të pronësisë intelektuale dhe artistike le këto vepra merret me Ligjin polak Copyright.
JMK:
Z. paraqet fotografive në ekspozitë, të cilat ata janë marrë në mes të 1954-2014, e cila krijon një sërë Kronikave jashtëzakonisht të gjallë të ish herë. Çfarë do të thotë për ju të jetë një fotograf i mirë sot, kur të gjithë ata janë duke bërë foto?
ZR:
Kjo nuk është e lehtë në ditët e sotme për të shkëlqejë në treg mbetet në mendje imazhin fotografik, sepse konkurrenca është e madhe. Disponueshmëria e gjerë e pajisjeve përjetësimin e imazhit dhe të shëndoshë, Ajo mundëson regjistrimin e çdo ngjarje, në çdo cep të botës. Problemi i vetëm kufizimin krijimin e fotografisë të mirë është aftësia për të zgjedhur temën interesante dhe momentin e duhur – pjesë e një të dytë, për të shtypni butonin qepen kamera. "Snap" në kohën e duhur mund të shkaktojë ose jo, se imazhi ynë është i ashtu-quajtur "lajm". Asnjë rol më pak të rëndësishëm në krijimin e dramaturgjisë luan hitet e ngjarjeve photo. Bota moderne, e plotë të dhunës dhe fatkeqësitë natyrore, fotografë ofrojnë shumë mundësi për të krijuar imazhe tronditëse. Në këto kushte të ndodhë përsëri, një herë "mjeshtrave një foto". Rastesishme foto.
JMK:
Ku mund të merrni frymëzim për seancë / Foto?
ZR:
Më të rëndësishme, miniera pashtershëm nga temat e fotografisë sime ishte dhe është një realitet rreth nesh. Edhe gri e jetës së përditshme, filtruar përmes një filmi dokumentar të mprehtë fotograf sy lë në kamera - tani në kartën e kujtesës – Gjurmët misterioze, duke i dhënë të rritet në imazhin fotografik.
Rrallë kam krijuar një realitet imagjinar, përveç nëse kërkohet nga koncepti më të gjerë të krijuese. Në vitet e 70 unë 80- këto UB. shekulli, disa imazhe të përzgjedhura fotografike në të zezë dhe të bardhë, I nënshtruar przetworzeniom sekondar në formën e: fotomontażu, grafika dhe kromatin selektiv Sepia. Trajtimet e tilla janë të mundshme për shkak të administruara nga mua në powiększalniku vend të punktowemu tradicionale të lehta, "Milk" poqat. Ndriçoj – quajtur edhe lineare – lejon riprodhim besnik i kokrra fotografike letër e strukturave argjendi metalike, të përfshira në një xhelatinë film zi-dhe-bardhë negative. Dhe kjo "luaj", dominuese imazhet e mia fotografike e fotografisë tradicionale unë kujdesej.
JMK:
Për atë më të mëdha vështirësitë / sfidat që hasen gjatë punës së tyre?
ZR:
Problemi më i madh që unë kam për të përballen në punën e tij si një zanatçi fotograf ishte realizimi i urdhrave (1973) në Muzeun e Natyrës në Bialowieza. Kryesor, Ai dëshironte që të ketë një pediment qendrore të muzeut, Imazhi i madh i një tufë e bizon, teknologji bërë tradicionale në letër fotografike. Në vitin 1973, në Poloni, Nuk bëhet ende muraleve metodë industriale. Zdęcia format Zlecony (horizontal) Ajo ishte një gjigant: 4,0 x 2,5 m. Rendit realizuar por për shumë vite unë nuk mund t'ia falë vetes marrë, Vendimi i pakujdesia. Ky urdhër gati më bëri të shkatërrojnë. Unë kisha për të përsëritur dy herë imazhin. Kostoja e materialeve fotografike të përdorura dhe posaçërisht të bëra për këtë kupë zbukurimi shërbimit winidurowe kompensuar tarifë tim për pothuajse zero. Dhe të gjithë me anë të besimit tim naiv, se kuqe dritë foto letër Ndizet. Po, Ajo fishekzjarre por jo në afat të shkurtër. Dhe, me gruan time, Janina, ne instaluar në një listat e veçanta kuadër të letër foto për rreth 30 minuta. Kjo ishte e mjaftueshme që shkaktoi gazeta ishte e rëndë "tym". Puna jonë gjithë natën kot.
JMK:
Shpenzime të tepruara në botë, në të cilin Zoti i tij e lejuar?
ZR:
Në vitet '70 e fundit. Century marrë një urdhër nga Bashkëpunuese Personelit Invalides në Białystok. Detyra jonë për reportazh fotografik e çifti të ri në Zyrën e Regjistrimit të dasmës. HR pyeti, I "mjeshtëri" fotografuar këtë palë për shkak të shpërpjesëtime të caktuara porsamartuar tipike. Znj Rinj peshonte gati. 100 kg. dhe dhëndërit ... 40 kg. Në fotografisë gjithçka është e mundur. Në vend të kësaj përdoret zakonisht për shërbime të tilla lente standarde, të praktikave tuaja lente me kënd të gjerë të instaluara. Perspektiva Shortcuts, karakteristikë e kënd të gjerë lente, Unë kam qenë në gjendje për të barazuar pabarazitë çift i ri. Megjithatë, ajo nuk arriti të përmirësojë imazhin e përgjithshëm të porsamartuar. Imazhi ishte mjaft tragjikomike.
Sidomos vel të bardhë në kokë nuses së saj 60-vjeçar në kontrast me seriozitetin e momentit. Një seri e imazheve të dasmës porsamartuar prit me entuziazëm: Joe Shiko atë që unë bukuri ...
Një prej këtyre imazheve - sigurisht me modele pëlqimin – I dërguar në vitin 1991 konkursi ndërkombëtar fotografike në Britani të Madhe. Mori çmimin kryesor në kategorinë: "Joke".
JMK:
Sekreti më i madh në punën e fotografit Zotit?
ZR:
Sigurisht, Unë kam time - zhvilluar gjatë viteve - kuriozitete teknologjike Workshop, pasurimin estetikë e fotot e mia. Ata nuk janë të njohur për të fotografëve të tjerë vetëm për shkak, që përdorimi i tyre në fotograf laboratorike nuk mund të përshkruajnë tekstin verbal. Ajo duhet të jetë i trajnuar praktikisht në kayotic.
JMK:
Ajo që më impresionuar në punën e fotografit Zotit?
ZR:
Çdo raport i porositur, çdo fotografisë në natyrë dhe ngjarje të paparashikuara sidomos në realitetin rreth nesh, Ata ofrojnë shumë situatën të habitshme dhe të habitshme. Një shkak, se profesioni nuk është fotograf monoton.
JMK:
Çfarë më i kënaqur me punën e fotograf?
ZR:
Në 1966 Unë shtënë për TVP "Pra Friendly", në Brzostowica në polonisht-bjellorusisht. Në një bord të madhe në frontin e tribunit të nderit, në të cilën sekretarët e partisë: Gomulka dhe Hrushovi në paraqet statuje dhe dëgjuar himnin e Bashkimit Sovjetik, lepurin u shfaq .... Strukur në hedhje pasme, për disa sekonda rëndësishëm dëgjuar tingujt e himnit kombëtar të BRSS. Mbledhur gëzim mezi fshehur në fytyrat e tyre momentin. Hutuar zbuluar se hace, ai ishte në kompaninë e gabuar, Ai iku në pastrim përreth. Pjesë e filmit me hace në sfond, Ajo u shkëput nga reportazhit tim para publikimit në TV.
JMK:
Çfarë është më e ju frikësuar si fotograf?
ZR:
Në 1965 zonat e provincës. Białystok në lumë baseneve Narwia, Bug dhe Biebrza u përmbytën me ujë. Me TVP marrë një rekomandim për të filmuar pamje ajrore e përmbytjet. Si një mjet i transportit ajror të fituara nga Klubi Aero e Białystok famshëm, biplan "kukuruźnik". Gjatë fluturimit mbi zonat e përmbytura ujë, plagë 60 m. rrip film. Në rrugën prapa në aeroport, Piloti i ri i avionit ka vendosur të dorëzohet në psikikën e një përpjekje të rrezikshme. duke shkaktuar një zbritje të shpejtë "kukuruźnika". Ai më vonë e pranoi dhe kërkoi falje për mua, kjo ishte një "kontrolluar" prejardhje. Dhe, për fat të keq, Unë nuk e di, dhe kjo fluturim mbijetuan tmerrshme.
JMK:
Çfarë është gjëja më e mirë në punën e fotografit?
ZR:
Më pëlqen të fotografoj dhe ky fakt ka shkaktuar, që profesioni i fotografit praktikuar nga më shumë se 60 vjet. Një pension? Gjithashtu shpesh kam arritur për kamera. Foluri me një aparat fotografik, jo vetëm në të ashtuquajturin "planin" më jep kënaqësi të madhe.
JMK:
Nëse ju mund të shkoni prapa në kohë, çfarë do të bëni ndryshe?
ZR:
Szedłbym në të njëjtën mënyrë. Ndoshta unë do të shmangur kompromentuar situata në kryqëzimin me fuqi. Ndonjëherë ju keni diçka për të humbur këtu dhe tani për të rimarrë në të ardhmen. Sigurisht, kjo nuk do të zbatojnë parimet, të cilat unë do t'i qëndroj kurdoherë besnik. Unë nuk duhet të jetë turp për, Ajo që kam bërë në të kaluarën. Përkundrazi, Unë jam krenar për arritjet e mia deri-date.
JMK:
Ma Pan, si moshë të re e portofolit interesante dhe arritjet e dokumentuara artistike. Si aventurë e Zotit filloi me një fotografi?
ZR:
Kjo është një histori e gjatë, randomization plotë (si një profesion) një nga pasionet e mia të shumta në jetën e. Përveç interesat e familjes muzikë (djali i organist famullisë së Kishës Katolike), disa vite të punës në sektorin bankar, drejtimin e institucioneve kulturore dhe më në fund duke arritur jashtë reporterit Statusi ëndërr TVP.
I përfunduar karrierën e tij profesionale si një zejtar fotograf. Statusi fotograf artist (anëtarësimet. ZPAF) kjo nuk ishte profesioni im edhe pse shumë fotografë në sajë të legjitimitetit të ZPAF egzystowało mjaft të mirë në PRL.
JMK:
A keni bërë vetes selfie?
ZR:
Jo. Çdo ditë (gjatë rruajtje) Unë kam mundësi për të parë fizionominë e tij në pasqyrë. Kjo është e mjaftueshme për mua.
JMK:
Dhe në fund, ndonjë këshillë për fotografët nis të lulëzojë?
ZR:
Fotografoj, xhiruar dhe xhiruar përsëri. Njohuri dhënë pas librave është vetëm një hyrje në fotografisë. Vetëm puna e madhe e bën një kampion kallfë ...
JMK:
Faleminderit për intervistën dhe ju uroj sukses të vazhdueshëm.

[wptf id=”11″]
Hapja e një ekspozitë të fotografive z Zdzisław Rynkiewicz mbajtur 20.06.2015 r. në galerinë e Shoqatës së Silesian Ulët e fotografe artistike dhe Artistëve të Audiovizual ( DSAFITA) në Wroclaw, ul. Włodkowica 31 / 4a.

Revista Foto – "OBSCURA" – fletoret Photo PFFiAST, DSAFiTA

Fotografia nie jedno ma imię. Kolorowa i czarno-biała, portretowa i krajobrazowa, reporterska i studyjna, czysta sztuka lub zaangażowana społecznie. I wreszcie, dobra albo zła.

Wystawa METRO by Ignacy50 prezentowana Galerii Teatru KOREZ w Katowicach, Plac Sejmu Śląskiego 2, do końca czerwca 2016.

Në bashkëpunim me Shtëpinë e Kulturës polak në Vilnius, në ditë 30 Korrik 2015 r në 17,00 Ne u hap një ekspozitë fotografike "Pesë vjet të organizimit global të konkurrencës - Besimi dhe besimtarët e botës"

Ne ju ftojmë përzemërsisht për hapjen e një ekspozitë të fotografive “Pesë vjet e organizatës botërore të konkurrencës – Besimi dhe besimtarët e botës”, Punimet e përzgjedhura fotografike.

Shih edhe Shtëpia polak në Vilnius