Fotografia nie jedno ma imię. Kolorowa i czarno-biała, portretowa i krajobrazowa, reporterska i studyjna, czysta sztuka lub zaangażowana społecznie. I wreszcie, dobra albo zła.

Dzisiaj i dobra i zaangażowana. Dwie panie, fotografujące podróżniczki, Elżbieta Targońska i Magda Wallner zaprezentowały fotografie z Katmandu, Nepal. Portrety, sceny rodzajowe, życie codzienne, zabytki – życie miasta zamknięte w obrazy fotograficzne…

Wernisaż odbył się dokładnie w pierwszą rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi. 25 kwietnia 2015 roku Nepal nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 7,8 stopni w skali Richtera. Śmierć poniosło ok. 10 000 ludzi, mieszkańcy utracili domy, zniszczeniu uległy cenne zabytki, infrastruktura… Na zdjęciach widzimy Katmandu sprzed kataklizmu, to świat, którego w dużej części już nie ma.

[wptf id=”18″]

“Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata”

25 kwietnia 2016 r Nkhani, w rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi w Nepalu w Galerii Wnętrz Domar odbył się niezwykły wernisaż fotografii Elżbiety Targońskiej i Magdy Wallner.

Exhibition, prezentowana do końca maja, obejmowała 32 obrazy, fotograficzny zapis podróży do Katmandu, opis jego codzienności i historii, wrażliwy obraz Nepalu w jego wielowątkowej krasie, Nepalu jeszcze nieświadomego zagrożenia, które go czeka.

Podczas wernisażu uczestnicy nie tylko poznali opowieści autorek o podróży po Nepalu, ale także historię realnej pomocy Nepalczykom i walki ze skutkami żywiołu, o których barwnie opowiedział dziennikarz telewizyjny i wykładowca Sławek Matczak z Fundacji Mała Polska w Nepalu, który kilka razy był w Himalajach. Można było zasmakować potraw kuchni nepalskiej i wsłuchać się w koncert mis tybetańskich.

Ale najważniejszym punktem programu była charytatywna aukcja prac oraz możliwość zakupu pocztówek-cegiełek, z których dochód przeznaczony został na wyposażenie Domku Doktora czyli przychodni w małej wiosce Dumre k. Katmandu, która najbardziej ucierpiała podczas trzęsienia ziemi. W Domku Doktora lekarze wolontariusze z Polski bezpłatnie udzielają porad i leczą mieszkańców. [materiały prasowe]

[wptf id=”19″]

Wystawa METRO by Ignacy50 prezentowana Galerii Teatru KOREZ w Katowicach, Plac Sejmu Śląskiego 2, do końca czerwca 2016.

Jak to się zaczęło?

Jak dla wielu z mojego pokolenia – Komunia i pierwszy aparat – w moim przypadku nie najgorszy FED – 4 (radziecka kopia aparatu Leica), pierwszy film zrobiony bez zdejmowania osłony z obiektywu… i jakoś poszło.

Kamień milowy to kurs fotograficzny zorganizowany przez ZHP pod egidą Świata Młodych – pierwsze zamieszczone zdjęcia, duma itd. I dziesiątki godzin w ciemni, które potem doprowadzą do zerwania z fotografią. Ale póki co zaczyna w plecaku uwierać buława Wielkiego Twórcy.

Przez kilka lat bezskutecznie próbuję sił na egzaminie na Wydział Operatorski łódzkiej Filmówki. Zamiast na studia trafiam do Studium policealnego w Katowicach. Wtedy to już jestem „zawodowcem” – próby zadziwienia świata, a na co dzień – śluby i kolejne godziny w atmosferze nasyconej TSS. Dochodzi do tego, że gdy tylko wchodzę do ciemni – nawet na stopach mam bąble…

Następuje to, co dziś nazywamy „wypaleniem” i fotografia odchodzi zupełnie na bok, aż znika.

Powraca po wielu latach – zaczynam pracę w reklamie – jestem znowu w studio, ale jako stylista, wymyślacz, chodzę po obrzeżach fotografii.

7 lat temu – na moich pięćdziesiątych urodzinach – goście oglądają w ogrodzie duże zdjęcia, opowieść z Pragi. Jakiś czas wcześniej kupuję cyfrowego Nikona D40 – wypoczynkowa podróż do Toskanii zamienia się w nieustanne fotografowanie, jakby ktoś coś odkorkował.

Poznany architekt wnętrz kupuje trochę zdjęć… i to już jest powrót. Pojawia się Ignacy50, potem świadomość, że fotografia cyfrowa to zupełnie coś innego niż tamta z której wyrosłem.

Pracuję coraz więcej, już pełną klatką. Coraz więcej wyjazdów, Photos. Godziny przy poznawaniu Lightrooma – rośnie na powrót świadomość narzędzia. Z wyjazdów przywożę coraz więcej historii opowiadanych obiektywem niż tego, po co pojechałem – czyli motywów do fototapet etc.

Zaczyna powstawać NOTATNIK Z FOTOGRAFIĄ…..

Ciągnie mnie do dużych miast, a tam jest Metro. Tłum, bliskość, różnorodność, kilometry korytarzy i motyw za motywem. Zaczynam fotografować – nie ja pierwszy i pewnie nie ostatni staram się zobrazować atmosferę podziemnych korytarzy. Pierwsze zdjęcia mają datę 2008 – ostatnie z Amsterdamu 2016.

A jakaś anegdota ?

No jest… Prawdziwym powodem powstania przedsięwzięcia o tytule „METRO by Ignacy50” jest przypadkowa wizyta w Teatrze Elektrycznym w Skoczowie. Co to za miejsce? Efekt zwycięstwa Kultury nad komercją. Stare kino z roku 1913 przetrwało i odżyło. Na zewnątrz budynek wyremontowano zgodnie z wymogami Konserwatora, by w środku urządzić nowoczesną salę kinową na 100 miejsc. Powstało wspaniałe miejsce z poszanowaniem tradycji – zostawiono nazwę z początku XX wieku i … nie sprzedaje się tu kukurydzy. Ale prawdziwa perła to super nowoczesny projektor. Gdy po krótkiej rozmowie rzuciliśmy na ekran kilka moich zdjęć – byłem ugotowany. Musze tu coś zrobić. Kolejny „ wieczór z fotografią” znalazł swoje miejsce (wieczory z fotografią organizujemy z Żoną od kilku lat – fotografia jest pretekstem do spotkań i rozmów – po prostu).

Miejsce było, wynajęte niedrogo – zrobię pokaz zdjęć. Uwierzcie mi – 8 × 4,5 m to format znakomity do oglądania. Tylko co pokazać ?

I tak powstał fotocast. Musiał wypełnić wieczór. Gdy okazało się, że w Sali jest także znakomite nagłośnienie – zacząłem myśleć o muzyce. 272 fotografie, zmontowane w blisko 20 minutowy pokaz uświetnił muzyką młody, bielski kompozytor DOMINIK WAWAK.

Była sala, był pomysł na wieczór … to prawdziwa przyczyna powstania fotocastu.

Tamtego wieczoru wypełniliśmy całą salę (do rodziny należało tylko kilkunastu widzów) – prócz METRA pokazaliśmy dokument o święcie zmarłych w Meksyku – jego autorka to Mira Bernardes Rusin.

Od zmontowanych w ciąg obrazów fotografii było blisko do pomysłu na album i wystawę.

Nie ma sensu opisywać tego co już napisane i graficznie oprawione. 50 plansz mojej opowieści o metrze, które tworzą wystawę w katowickiej Galerii Teatru KOREZ to w zasadzie 50 stron albumu.

1. Grafika to dzieło bielskiego projektanta MARKA KLIMKA. Fotografie zrobiłem ja, a ponieważ jestem strasznym „ gadaczem”, to wewnętrzny imperatyw twórczy (co by to nie znaczyło) kazał mi napisać do zdjęć teksty. Zakładany format to 50 × 50 cm, istnieje 1 egzemplarz wydrukowany, a reszta … jak to dzisiaj – w sieci.

Gdybym od tego Feda począwszy nie przerwał fotografowania – może to inni pisaliby o mnie. A może nie? Za to teraz udowadniam, że prawdziwe życie zaczyna się po 50-tce – twórcze też.

Ignacy Cembrzyński, czerwiec 2016

Autor łączy pasję fotograficzną z własnym biznesem. Prowadzi “sklep z fotografią”:

Sklep z Fotografią powstał wskutek inspiracji przywiezionej ze Sztokholmu. Zobaczyliśmy tam na jednej z wąskich uliczek Gamla Stan sklep ze zdjęciami, który nie odpowiadał definicji “Galerii”. Sprzedawano tam fotografię typu “vintage” w bardzo różnorodnych postaciach. Od reprodukcji na pudełku zapałek, podkładce pod piwo czy makatce, aż do plakatu, fotografii w passe-partout, na dużych powiększeniach oprawionych w ramy skończywszy.

Postanowiliśmy spróbować na naszym rynku – oczywiście biorąc pod uwagę nasze możliwości. Nazwa nasunęła się sama – skoro nie galeria to “sklep z fotografią”. Naszym mottem, czy też reklamowym baseline jest hasło: Ozdabiamy Wnętrza. Oczywiście najłatwiej sprawdzić co robimy na stronie www.sklepzfotografia.pl czy też na FB. Krótko – proponujemy wprowadzenie fotografii do wnętrz w bardzo różnorodnych formach (poza fotografią kolekcjonerską, tym zajmujemy się bardzo rzadko), na tworzywach sztucznych, płótnie, folii czy w formie fototapety bądź plakatu. Zdarzało nam się drukować podłogi oraz sufity czy też fotografie naprawdę wielkoformatowe – największe powiększenie z mojej klatki to 8 × 6 mamita, zajęło całą ścianę w dwukondygnacyjnym pomieszczeniu pewnego domu.

Od innych wyróżnia nas połączenie mojej wiedzy o poligrafii wielkoformatowej i fotografii oraz handlowo – internetowe doświadczenie mojej Żony. Do dyspozycji naszych Klientów są moje fotografie lub ich własne. Współpracujemy z coraz większą ilością projektantów wnętrz – to nasz wymarzony Klient.

Gdzieś na ” horyzoncie zdarzeń” mamy plany galeryjne, ale to przyszłość. Na razie utrzymujemy się na rynku już prawie 6 Zaka, co uznajemy za sukces.

Zdjęcia pochodzą z wystawy “METRO by Ignacy50”, zobacz także https://issuu.com/ignacy50/docs/metro_by_ignacy50_photobook

[wptf id=”16″]

Muzilankhula Silesia Photography Center ndi bungwe la Centre wa Culture ndi Art mu Wroclaw. Ili mu mbiri Nyumba ya Atsikana Trzebnickie, yakale zogona nyumba Wrocław ndi 1208 Chaka.

Courtesy la National Museum. M.K. Čiurlionis ku Kaunas M'munsi Silesia Photography Center Kwatha mafotokope a original 76 Photos, kusonyeza moyo wa othawa kwawo ku Vilnius kumapeto 1939 Ine 1940 Chaka. The zithunzi ali moyo Lithuanians, Zitsulo Ayuda.

Boleslaw ndi Edmund Zdanowscy “Kwenikweni mu njakata: nkhondo othawa kwawo ku Lithuania panthawi ya nkhondo yachiwiri” – 6.08-26.09.2015

“Asakudziwa Mu njakata: Nkhondo othawa kwawo ku Lithuania panthawi ya nkhondo yachiwiri

Mu 2014 chaka wadutsa 75 Patapita zaka, gdy po napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę 1 września 1939 Lithuania linamizidwa ndi anthu othawa kwawo - wamba ndi asilikali kuwamanga Polish. Patapita, October 1939 Chaka, kunafikanso anthu a Germany ndi Soviet Union, Iwo amakakamizidwa ndi akuluakulu pali amachoka m'mayiko.
Zochitika anali yaikulu mavuto kwa boma la Republic of Lithuania, kuyambira atangobadwa ayambirenso Vilnius (10 października 1939 Chaka) kale iwo anali kuthetsa mavuto ambiri kugwirizana ndi kukhazikitsidwa kwa akufika, m.in. Security, Kalembera, Malawi, yogonera komweko, ndi Kugawilidwa kwanthaka wa ankamvetsa, makonzedwe a chithandizo, kusamala ana, maphunziro ndi ena. Malinga ndi kafukufuku amene a Chilituyaniya Red Cross 2 grudnia 1939 roku zarejestrowano 18311 ofika: 3273 Lithuanians, 7728 Zitsulo, 6860 Ayuda, ndipo m'katikati mwa January 1940 roku takich osób na Litwie przypuszczalnie było już 34 939: 4173 Lithuanians, 17297 Zitsulo, Belarusians, Russia ndi 13469 Ayuda.
The Fototeka ndi zolembedwa Dipatimenti ya National Museum of Art. M. K. Čiurlionis ali wapadera zosonkhanitsira 76 Photos. Kuti athe kumvetsetsa zoona kuti m'nyumbayi wakonzera chionetsero lakuti "Kuchokera kumachitika mu njakata: nkhondo othawa kwawo ku Lithuania panthawi ya nkhondo yachiwiri ", othawa kwawo kupereka chi tsiku ndi tsiku, kwambiri yodziwika ndi manyazi a zovuta mgwirizano wa mayiko, amene kumatikumbutsabe resonate lero.
The umene Vilnius pamapeto 1939 - Kumayambiriro 1940 anali moyo wanu photos, Edmund (1905-1984) ndipo Boleslaw (Dulani-Kelpšaitė, 1908-1982) Zdanowscy, amene 1945 Iwo anabwerera kwawo ku Gdynia. Mwana wamkazi wa odziwika wojambula zithunzi Janina Tallat-Kelpšienė, anakulira Kaunas, Iye anabwera Vilnius kuphunzira ndi lopambana Polish ndi Chilituyaniya wojambula zithunzi John Bułhak (1876-1950), komweko wakhala, kukwatira Edmund Zdanowski - wophunzira ndi Wothandiza a mbuye yekha.
Zdanowscy anayamba agwire ntchito pa pempho Lothandiza Society Wileńszczyźnie (Society wa Vilnius dera thandizo). Aliyense chithunzi zaikidwa ndi concave amaonekera (E.B.ZDANAUSKAI / VILNIUS), kumbuyo mbali akuchitira sitampu ya Zdanowskich (Ndipo. Iri B. Zdanauskai / Photos - VILNIUS / Vilnius, ga-asanu 25 b. 5) ndipo glued pepala ndi mabuku evocative ofotokoza anapereka chithunzi, anawakonzera woimira Society. Onse zithunzi okha, jak i komentarze są cennym ikonograficznym źródłem wiedzy o codzienności pozostającej w cieniu wydarzeń historycznych 1939 Chaka, kusonyeza chikhalidwe, Social, chikhalidwe ndi maganizo ndi maganizo zokhudza moyo wa othawa kwawo ku Vilnius.
Chionetserocho amauza kulabadira chilengedwe makhalidwe, kuzindikira kufunika kwa gulu komanso mayanjano, monga Red Cross, Lachifundo Society Chilituyaniya Vilnius (Vilnius Chilituyaniya osowa Society), Chosalimba Thandizo Committee (Akazi a Care Committee) Ine., amene adatunga kuthandiza anthu akukumana ndi masoka a nkhondo.
Plus chopereka cha mbiri ndi zopelekedwa zithunzi Zdanowskich koyamba asonyeza pa National Museum of Art. M. K. Čiurlionisa w Kownie w dniach 6 XI 2014 - 18 Ine 2015. The zithunzi ali moyo Lithuanians, Zitsulo Ayuda. Wina angakonde ndikukhulupirira, kuti ambiri othawa kwawo anapulumuka chipwirikiti cha nkhondo ndi - anapulumuka ndi Lithuania - anayamba moyo watsopano m'dziko lawo kapena kupitirira malire ake.
Kukumana ndi mbiri kudzera zithunzi zikutipatsa onse akumvera. Chifukwa ambiri a mafano anapereka ana a mibadwo yosiyana, mwinamwake padzakhala anthu okalamba, kuti - kuyamikira mphatso ya moyo wautali - kuzindikira zithunzi okha kapena okondedwa awo.
(...) Ambiri kukula ndi lodalirika zithunzi 11,6 × 17,7 cm.”
Curator wa chionetsero Vaida Sirvydaitė-Rakutienė [Press zipangizo HTTP okis://www.okis.pl/site/dla_mediow/n/1/n/1.html]

Chionetserocho linatsegulidwa ndi mkulu wa m'munsi Silesia Center wa Photography – Jan Bortkiewicz, Director wa National Museum zaluso ku Kaunas – Ambiri osvaldas oraz RADCY – Mtumiki mu ofesi ya kazembe wa dziko la Lithuania ku Poland – Dr. Audrius Alexander Žulys.

[http://www.geni.com/people/Witold-Romer/6000000015093973557]

About Hartwig kuti aliyense anamva, amene amachitira ndi chithunzi kwambiri. Ichi ndi chimodzi mwa odziwika bwino kwambiri Polish ojambula. Mwana wa wotchuka portraitist, Iye anasonyeza kuyambira m'ma makumi atatu za chakhumi ndi chisanu ndi chinayi m'ma. Iye anali mmodzi mwa anthu oyamba, amene anasiya mwambo wa bułhakowskiej, kumasuka chithunzi cha malingaliro Bułhak “easements” Photos. Hartwig anali okonda kwambiri zogwira ntchito zosiyanasiyana waluso, Iye ankachita zosiyanasiyana kujambula, Malo, chithunzi figural, reportage… The mphoto-kuwina, Wolemba ambiri zisudzo ndi mabuku.

Exhibition “Chimbuuzi ndi mitundu” chikusonyeza osiyanasiyana kulenga Wojambula. Inu mudzapeza wokongola, utoto, koma impressionistic mitunda ndi umboni, mtundu zithunzi kuchokera malemu nyengo ya zinthu.

[wptf id=”12″]