ФОТОКИНА 2016 – НАЈГОЛЕМИОТ САЕМ НА ФОТОГРАФИИ ВО ЕВРОПА

20 август 2016ART, EXHIBITIONS, БЛЕС, TECHNOLOGYАнджеј Малишко

ФОТОКИНА 20-25 września 2016, Kolonia, Niemcy

Największe w Europie i wiodące w świecie targi branży fotograficznej. Co dwa lata odbywają się w Kolonii w Niemczech. Spotkasz tam nie tylko wszystkich liczących się producentów branży foto, ale sporo firm z Azji, specjalizujących się głównie w akcesoriach. Targom towarzyszą konferencje, gale nagród, wydarzenia artystyczne i kulturalne. Jeden dzień to za mało aby wszystko zobaczyć, dlatego redakcja Obscury rezerwuje sobie na Photokinę cały tydzień. На курсот, w rezultacie będziecie mogli zobaczyć obszerne reportaże fotograficzne, które dają w miarę pełny obraz targów.

Ale póki co, wspomnienia sprzed dwóch lat.

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-competitions-awards.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-exhibitors.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-kolonia-niemcy.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-community-v1.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-events.html

Redakcja

Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata

25 јули 2016ART, EXHIBITIONS, БЛЕСАнджеј Малишко

Fotografia nie jedno ma imię. Kolorowa i czarno-biała, portretowa i krajobrazowa, reporterska i studyjna, czysta sztuka lub zaangażowana społecznie. I wreszcie, dobra albo zła.

Dzisiaj i dobra i zaangażowana. Dwie panie, fotografujące podróżniczki, Elżbieta Targońska i Magda Wallner zaprezentowały fotografie z Katmandu, Nepal. Portrety, sceny rodzajowe, życie codzienne, zabytki – życie miasta zamknięte w obrazy fotograficzne…

Wernisaż odbył się dokładnie w pierwszą rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi. 25 kwietnia 2015 roku Nepal nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 7,8 stopni w skali Richtera. Śmierć poniosło ok. 10 000 ludzi, mieszkańcy utracili domy, zniszczeniu uległy cenne zabytki, infrastruktura… Na zdjęciach widzimy Katmandu sprzed kataklizmu, to świat, którego w dużej części już nie ma.

[wptf id=”18″]

“Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata”

25 kwietnia 2016 r, w rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi w Nepalu w Galerii Wnętrz Domar odbył się niezwykły wernisaż fotografii Elżbiety Targońskiej i Magdy Wallner.

Изложба, prezentowana do końca maja, obejmowała 32 obrazy, fotograficzny zapis podróży do Katmandu, opis jego codzienności i historii, wrażliwy obraz Nepalu w jego wielowątkowej krasie, Nepalu jeszcze nieświadomego zagrożenia, które go czeka.

Podczas wernisażu uczestnicy nie tylko poznali opowieści autorek o podróży po Nepalu, ale także historię realnej pomocy Nepalczykom i walki ze skutkami żywiołu, o których barwnie opowiedział dziennikarz telewizyjny i wykładowca Sławek Matczak z Fundacji Mała Polska w Nepalu, który kilka razy był w Himalajach. Można było zasmakować potraw kuchni nepalskiej i wsłuchać się w koncert mis tybetańskich.

Ale najważniejszym punktem programu była charytatywna aukcja prac oraz możliwość zakupu pocztówek-cegiełek, z których dochód przeznaczony został na wyposażenie Domku Doktora czyli przychodni w małej wiosce Dumre k. Katmandu, która najbardziej ucierpiała podczas trzęsienia ziemi. W Domku Doktora lekarze wolontariusze z Polski bezpłatnie udzielają porad i leczą mieszkańców. [materiały prasowe]

[wptf id=”19″]

METRO by Ignacy50

21 јуни 2016ART, EXHIBITIONS, БЛЕСАнджеј Малишко

Wystawa METRO by Ignacy50 prezentowana Galerii Teatru KOREZ w Katowicach, Plac Sejmu Śląskiego 2, do końca czerwca 2016.

Jak to się zaczęło?

Jak dla wielu z mojego pokolenia – Komunia i pierwszy aparat – w moim przypadku nie najgorszy FED – 4 (radziecka kopia aparatu Leica), pierwszy film zrobiony bez zdejmowania osłony z obiektywu… i jakoś poszło.

Kamień milowy to kurs fotograficzny zorganizowany przez ZHP pod egidą Świata Młodych – pierwsze zamieszczone zdjęcia, duma itd. I dziesiątki godzin w ciemni, które potem doprowadzą do zerwania z fotografią. Ale póki co zaczyna w plecaku uwierać buława Wielkiego Twórcy.

Przez kilka lat bezskutecznie próbuję sił na egzaminie na Wydział Operatorski łódzkiej Filmówki. Zamiast na studia trafiam do Studium policealnego w Katowicach. Wtedy to już jestem „zawodowcem” – próby zadziwienia świata, a na co dzień – śluby i kolejne godziny w atmosferze nasyconej TSS. Dochodzi do tego, że gdy tylko wchodzę do ciemni – nawet na stopach mam bąble…

Następuje to, co dziś nazywamy „wypaleniem” i fotografia odchodzi zupełnie na bok, aż znika.

Powraca po wielu latach – zaczynam pracę w reklamie – jestem znowu w studio, ale jako stylista, wymyślacz, chodzę po obrzeżach fotografii.

7 lat temu – na moich pięćdziesiątych urodzinach – goście oglądają w ogrodzie duże zdjęcia, opowieść z Pragi. Jakiś czas wcześniej kupuję cyfrowego Nikona D40 – wypoczynkowa podróż do Toskanii zamienia się w nieustanne fotografowanie, jakby ktoś coś odkorkował.

Poznany architekt wnętrz kupuje trochę zdjęć… i to już jest powrót. Pojawia się Ignacy50, potem świadomość, że fotografia cyfrowa to zupełnie coś innego niż tamta z której wyrosłem.

Pracuję coraz więcej, już pełną klatką. Coraz więcej wyjazdów, слики. Godziny przy poznawaniu Lightrooma – rośnie na powrót świadomość narzędzia. Z wyjazdów przywożę coraz więcej historii opowiadanych obiektywem niż tego, po co pojechałem – czyli motywów do fototapet etc.

Zaczyna powstawać NOTATNIK Z FOTOGRAFIĄ…..

Ciągnie mnie do dużych miast, a tam jest Metro. Tłum, bliskość, różnorodność, kilometry korytarzy i motyw za motywem. Zaczynam fotografować – nie ja pierwszy i pewnie nie ostatni staram się zobrazować atmosferę podziemnych korytarzy. Pierwsze zdjęcia mają datę 2008 – ostatnie z Amsterdamu 2016.

A jakaś anegdota ?

No jest… Prawdziwym powodem powstania przedsięwzięcia o tytule „METRO by Ignacy50” jest przypadkowa wizyta w Teatrze Elektrycznym w Skoczowie. Co to za miejsce? Efekt zwycięstwa Kultury nad komercją. Stare kino z roku 1913 przetrwało i odżyło. Na zewnątrz budynek wyremontowano zgodnie z wymogami Konserwatora, by w środku urządzić nowoczesną salę kinową na 100 miejsc. Powstało wspaniałe miejsce z poszanowaniem tradycji – zostawiono nazwę z początku XX wieku i … nie sprzedaje się tu kukurydzy. Ale prawdziwa perła to super nowoczesny projektor. Gdy po krótkiej rozmowie rzuciliśmy na ekran kilka moich zdjęć – byłem ugotowany. Musze tu coś zrobić. Kolejny „ wieczór z fotografią” znalazł swoje miejsce (wieczory z fotografią organizujemy z Żoną od kilku lat – fotografia jest pretekstem do spotkań i rozmów – po prostu).

Miejsce było, wynajęte niedrogo – zrobię pokaz zdjęć. Uwierzcie mi – 8 x 4,5 m to format znakomity do oglądania. Tylko co pokazać ?

I tak powstał fotocast. Musiał wypełnić wieczór. Gdy okazało się, że w Sali jest także znakomite nagłośnienie – zacząłem myśleć o muzyce. 272 fotografie, zmontowane w blisko 20 minutowy pokaz uświetnił muzyką młody, bielski kompozytor DOMINIK WAWAK.

Była sala, był pomysł na wieczór … to prawdziwa przyczyna powstania fotocastu.

Tamtego wieczoru wypełniliśmy całą salę (do rodziny należało tylko kilkunastu widzów) – prócz METRA pokazaliśmy dokument o święcie zmarłych w Meksyku – jego autorka to Mira Bernardes Rusin.

Od zmontowanych w ciąg obrazów fotografii było blisko do pomysłu na album i wystawę.

Nie ma sensu opisywać tego co już napisane i graficznie oprawione. 50 plansz mojej opowieści o metrze, które tworzą wystawę w katowickiej Galerii Teatru KOREZ to w zasadzie 50 stron albumu.

Grafika to dzieło bielskiego projektanta MARKA KLIMKA. Fotografie zrobiłem ja, a ponieważ jestem strasznym „ gadaczem”, to wewnętrzny imperatyw twórczy (co by to nie znaczyło) kazał mi napisać do zdjęć teksty. Zakładany format to 50 x 50 cm, istnieje 1 egzemplarz wydrukowany, a reszta … jak to dzisiaj – w sieci.

Gdybym od tego Feda począwszy nie przerwał fotografowania – może to inni pisaliby o mnie. A może nie? Za to teraz udowadniam, że prawdziwe życie zaczyna się po 50-tce – twórcze też.

Ignacy Cembrzyński, czerwiec 2016

Autor łączy pasję fotograficzną z własnym biznesem. Prowadzi “sklep z fotografią”:

Sklep z Fotografią powstał wskutek inspiracji przywiezionej ze Sztokholmu. Zobaczyliśmy tam na jednej z wąskich uliczek Gamla Stan sklep ze zdjęciami, który nie odpowiadał definicji “Galerii”. Sprzedawano tam fotografię typu “vintage” w bardzo różnorodnych postaciach. Od reprodukcji na pudełku zapałek, podkładce pod piwo czy makatce, aż do plakatu, fotografii w passe-partout, na dużych powiększeniach oprawionych w ramy skończywszy.

Postanowiliśmy spróbować na naszym rynku – oczywiście biorąc pod uwagę nasze możliwości. Nazwa nasunęła się sama – skoro nie galeria to “sklep z fotografią”. Naszym mottem, czy też reklamowym baseline jest hasło: Ozdabiamy Wnętrza. Oczywiście najłatwiej sprawdzić co robimy na stronie www.sklepzfotografia.pl czy też na FB. Krótko – proponujemy wprowadzenie fotografii do wnętrz w bardzo różnorodnych formach (poza fotografią kolekcjonerską, tym zajmujemy się bardzo rzadko), na tworzywach sztucznych, płótnie, folii czy w formie fototapety bądź plakatu. Zdarzało nam się drukować podłogi oraz sufity czy też fotografie naprawdę wielkoformatowe – największe powiększenie z mojej klatki to 8 x 6 m, zajęło całą ścianę w dwukondygnacyjnym pomieszczeniu pewnego domu.

Od innych wyróżnia nas połączenie mojej wiedzy o poligrafii wielkoformatowej i fotografii oraz handlowo – internetowe doświadczenie mojej Żony. Do dyspozycji naszych Klientów są moje fotografie lub ich własne. Współpracujemy z coraz większą ilością projektantów wnętrz – to nasz wymarzony Klient.

Gdzieś na ” horyzoncie zdarzeń” mamy plany galeryjne, ale to przyszłość. Na razie utrzymujemy się na rynku już prawie 6 години, co uznajemy za sukces.

Zdjęcia pochodzą z wystawy “METRO by Ignacy50”, zobacz także https://issuu.com/ignacy50/docs/metro_by_ignacy50_photobook

[wptf id=”16″]

Reportażowa Фотографија – рефлексии по повод на релито на стари автомобили MOTOCLASSIC замокот Topacz

19 август 2015EXHIBITIONS, БЛЕС, ДРУГИ, TECHNOLOGYАнджеј Малишко

Атрактивни настани повлечете на народот, многу од нив имаат фотографска опрема. Ајде да зборуваме за тоа, како да ги фотографира овие настани, дека материјалот има вредност на репортажа, и не само што беше “Недела” сувенири…

Репортажата е тим игра – многу добар извештај може да се состои од најмалку добри слики, голема една слика не се направи, со колекција на слики од просечната даде добра покриеност, и една лоша слика е во состојба да го уништи добра целина.

Функција на оваа приказна – Мора да има некоја приказна. Се разбира, приказната, повеќе или помалку. Покриеност на настанот е приказна помалку, Инаку, драстично скица треба да се донесат. Ако тоа е отворањето уметност, Можете да му кажете по датум: доаѓаат првите гости, отвора – некои “говор” и презентација на автори, посетителите да се види на изложбата, Група дискусија, сцени, некои изложени уметнички дела (но без претерување, да nie каталог). Може да се фокусира на уметникот, и она што се случува околу него; или поделена на поглавја: уметници и официјални претставници, гледачите гледање на изложбата, Бленда со функција за морална и trivia… Постојат многу можности, вие не треба да се знае кога ќе се решите, ајде огромен материјал за да подоцна мора многу да избираат од.
Преземање на слики од концертот, херој е обично екипата, и тој го посвети најголемо внимание – Сепак, не заборавајте, лесно досадно со многу слики на еден тим, често од едно место. Пуштам за различни планови, fotografujmy публика, интересни ликови и однесувања. И ако успее да одат зад сцената по концертот, имаме можност да го фати “зад сцената”.

MOTOCLASSIC замокот Topacz ова отворено собирање на стари и нови автомобили. Настанот привлекува толпи на посетители – на крајот сите ние љубовта моторите. Мислам дека, дека најголема грешка е да се пука само возила, без разлика колку години или луксузни дека тие. Ако сакаме да се покаже дури и најпознатите, галерија ќе биде стотици и тешко некој ги сите obejrzałby. Се разбира fotografujmy експонати, и многу од тоа, но ајде да не се обидуваат да се натпреваруваат со фотографија кариера – немаме шанса да се земе слики на рекламирање. Дозволете ни да се обиде да најде свој начин на раскажување, Заврши детали стандард снимки, необичен перспектива, operujmy длабочина на полето, агол на гледање. Не се избегне sztafażu, Тоа често се разликува сликата.
Но исто така и fotografujmy луѓе, некои интересни ликови, сцени. Понекогаш тоа е некој љубопитно облечена, во други времиња, на листа на чекање за пијалаци или дете во еден смешен поза. Не плашете се да се поврзеш со фотографирани – понекогаш не забележите, тие се фотографирани, во други времиња skwitują насмевка (важно, да не биде напнато, прво треба да се насмевнам), и понекогаш земаат играта, zapozują, Тие зборуваат или да побара ширење слики. Ќе мора да биде отворена… Ако некој не сака да – тоа не прави никаква смисла да им помогнам на, Ние се извинуваме и да поднесе оставка (освен ако не е некоја тема во вредност од гревот, тогаш ќе мора да се обиде, сепак, да се слика, но дискретно, тепачка нема да послужи на целта). За таков голем и широк настан треба да го славиме два пати, првиот оглас не е сè,, и покрај тоа, ние може да се направи со еден бајпас една оптика (стандарден зум – во мојот случај Tamron 17-50 2.8), и една од друг (и – Samyang 8мм F3 5 AE риба око за промена од Pentax 135 2.5), која заштедува постојана промена објективи.
MOTOCLASSIC настан како таму не е навистина хронологија – многу работи се случува во исто време во многу места, без разлика кога ќе дојде – Гледаш речиси сè. Не за линеарноста, Значи мора да се погледне за друг клуч за наративниот. Тоа може да се изгради дел извештајот (стари автомобили, нови, публика, Дополнителни атракции…), и може да се меша теми, така што тие се прошарани со? Изборот не е секогаш лесно.

Приносот е богата, па не заборавајте да го разгледаат и да се расфрлаат колку што е можно, во првиот ред на слики неуспешен – фокус, лошо врамени (обидете се да ги исечете во фаза на фотографирање, кадрирање во финалето, дури и со висока резолуција треба да биде последна опција, не по имаме неколку леќи, Тогаш нешто да се намали), дали ваквите досаден, Јас никогаш не ќе го користи – премногу интимна, фотографирани во дефинитивно неповолни услови; ние не сме папараци. Таа, исто така ги отстранува дупликат слики, дури и ако сите тие изгледаа одлично, Овие напушти, кој се чини дека да се биде најдобар – другите никогаш корисни. И така ќе многу слики.

Следниот чекор е да одбереш сценарио и пред-избор на фотографии за обработка. Печатени извештаи содржи неколку – неколку слики. На интернет, така што нема потреба да се ограничи – двете мрежата и гледање издржи повеќе. Но секогаш се сеќавам, дека износот не го прави на квалитетот, па дури и најдобрите фотографии во големи количини замор – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, тоа може да биде поделен на неколку делови, NP. секој дел малку нешто друго.
Публикации на интернет, особено оние кои се за известување, Тие не бараат третман како каталози или на изложбата. Нема смисла да се изложи во полна резолуција – не е доволно, дека ретко кој ќе биде во гледање, тоа е уште да се изложуваат на пиратеријата и злоупотребата на нашата интелектуална сопственост, на пример, преку употреба на публикации без наша согласност. Со големината на денешниот монитори 1024 пиксели долго страна сосема доволно. Во прилог на промена на димензиите, ние мора да се поправи – каде што тие се малку overexposed или недоволна експозиција (потешко да се поправи недоволна експозиција) осветленост, балансот на белата боја и други помали пропусти. Слики со големи дефекти ние веќе не треба – Ние ги фрли порано.
Повеќето програми за развој / обработка на дигитални слики има потенцијал за такви промени и серија работни места (серија) – или повеќе слики одеднаш.

Јас секогаш се фотографираат во RAW, ќе, доволно прво јас голем мемориски картички, и втора само RAW дава целосна обработка на способности. Не постои проблем или гледање или предизбор на оператор, или дури едноставна подготовка – бесплатна програма Ирфан + додатоци поддржува скоро сите формати.

По претходна селекција и уредување на слики во редоследот на избраниот пристап сценарио за избор повторно. Ајде да ги разгледаме на материјалот, се обидува да изгледа од перспектива на читателот. Ајде да бришете слики како, Не вкупно појавување, отстапуваат технички или клима, кои може да ги прекршите некој е јасно добар. Тоа не е вредно да објави слики “рекламирање” – на крајот никој не го платат за тоа. Skorygujmy цел, така што нашиот ум е јасно и читливо. И на крај (Генерално тоа фантазирање) нека се побара мислење од некој што го знам.

И сега неколку примери на MOTOCLASSIC замокот Topacz:

организација Содржина

возила – разни снимки (Целата, Детали за, перспектива…)

сцени, хостесите…

atrakcje towarzyszące

Повеќе слики тука (и не очекувам, дека сè што напишав погоре е применлива во рационалната ми – тоа е лесно да се справи со…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

“Со неизвесност во неизвесност” отворањето на изложбата во Домот на романескна

13 август 2015ART, EXHIBITIONS, БЛЕСАнджеј Малишко

Долна Шлезија центар за фотографија е агенција на Центарот за култура и уметност во Вроцлав. Се наоѓа во историскиот дом на девици Trzebnickie, најстарата станбена зграда во Вроцлав со 1208 година.

Подарок од Националниот музеј. M.K. Čiurlionis во Каунас Долна Шлезија центар за фотографија е завршена фотокопии на оригинални 76 слики, прикажува секојдневниот живот на бегалците во Вилнус во крајот 1939 i 1940 година. Фотографиите се овековечени Литванците, Полјаците и на Евреите.

Болеслав и Едмунд Zdanowscy “Со неизвесност во неизвесност: воени бегалци во Литванија во Втората светска војна” – 6.08-26.09.2015

“Со неизвесност во неизвесност: Воени бегалци во Литванија во Втората светска војна

Во 2014 година помина 75 години, gdy po napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę 1 września 1939 Литванија беше преплавен со народот на бегалците - цивили и војници интерниран полски. Малку подоцна, Октомври 1939 година, исто така, пристигнаа жителите на Германија и Советскиот Сојуз, Тие се принудени од страна на властите таму да ги напуштат своите земји.
Овие настани беа голем предизвик за Владата на Република Литванија, бидејќи набргу по враќањето на Вилнус (10 października 1939 година) веќе тие мораа да се реши многу проблеми поврзани со донесување на нови пристигнувања, m.in. Безбедност, Регистрација, Сместување, интернат, за распределба на надоместоци, обезбедување на здравствени услуги, се грижат за деца без родители, образованието и друго. Според проценките на литвански Црвениот крст 2 grudnia 1939 roku zarejestrowano 18311 пристигнувања: 3273 Литванците, 7728 Столбови, 6860 Евреите, а во средината на јануари 1940 roku takich osób na Litwie przypuszczalnie było już 34 939: 4173 Литванците, 17297 Столбови, Белорусите, Русите и 13469 Евреите.
На Fototeka и документација оддел на Националниот музеј на уметноста. М. К. Čiurlionis има уникатна колекција 76 слики. Со цел да се привлече вниманието на фактот дека музејот има подготвено изложба со наслов "Од неизвесност во неизвесност: воени бегалци во Литванија за време на Втората светска војна ", бегалци презентирање на современа секојдневниот живот, се обележани со стигмата на сложени меѓународни односи, која одекнува резонираат на овој ден.
Атмосферата во Вилнус, на крајот 1939 - На почетокот на 1940 беше овековечена во вашите фотографии, Едмунд (1905-1984) и Болеслав (Отвор Kelpšaitė, 1908-1982) Zdanowscy, кои се во 1945 Тие беа вратени во Гдиња. Ќерка на познатиот фотограф Јанина Tallat-Kelpšienė, израснат во Каунас, Тој дојде на Вилнус да учат заедно со еминентни полски и литвански фотографот Џон Bułhak (1876-1950), Исто така, има, мажење Едмунд Zdanowski - ученик и соработник на самиот мајстор.
Zdanowscy се обврзаа да ја вршат оваа мисија, на барање помош Wileńszczyźnie општество (Општество на Вилнус регионот поддршка). Секоја слика е означен конкавни отпечаток (E.B.ZDANAUSKAI / Вилнус), на задната страна го носи печатот на Zdanowskich (И. IR Б. Zdanauskai / Слики - Вилнус / Вилнус, Г-VE 25 б. 5) и залепени парче хартија со печатените примамлив опис на претстави сликата, подготвени од страна на претставник на општеството. И самите фотографии, jak i komentarze są cennym ikonograficznym źródłem wiedzy o codzienności pozostającej w cieniu wydarzeń historycznych 1939 година, одразувајќи социјална, Социјалната, културни и емоционални и психолошки аспекти на животот на бегалците во Вилнус.
Изложбата поканува да се обрне внимание на универзалните вредности, да ја признае важноста на организацијата и општествени асоцијации, како што се Црвениот крст, Добротворно здружение литванскиот Вилнус (Вилнус литвански добротворно здружение), Комитетот женски Помош (Комисија за здравство на жените) i во., која привлече подадена рака за луѓето погодени од катастрофи на војна.
И збирка на историски и документарни фотографии Zdanowskich првпат беше прикажан на Националниот музеј на уметноста. М. К. Čiurlionisa w Kownie w dniach 6 XI 2014 - 18 Јас 2015. Фотографиите се овековечени Литванците, Полјаците и на Евреите. Би сакал да верувам, дека мнозинството од бегалците преживеа превирања на војната и - преживеа со Литванија - почна нов живот во нивната земја или надвор од нејзините граници.
Средба со историја преку фотографии покренува сите видови на чувства. Бидејќи многу од сликите се прикажани деца од различни возрасти, можеби ќе има луѓе кај постарите лица, тоа - благодарен за подарокот на долг живот - се препознае во фотографиите себе или своите најблиски.
(...) Просечната големина е автентични фотографии 11,6 x 17,7 cm.”
Куратор на изложбата Vaida Sirvydaitė-Rakutienė [Прес материјали http okis://www.okis.pl/site/dla_mediow/n/1/n/1.html]

Изложбата ја отвори директорот на шлезиски центар за фотографија Долна – Јан Bortkiewicz, Директор на Националниот музеј на уметноста во Каунас – Многу osvaldas oraz RADCY – Министер во Амбасадата на Република Литванија во Полска – Д-р Александар Аудриус Žulys.

Отворањето на изложбата на фотографии "Пет години на глобална организација на натпреварот - верата и верниците на светот" – minirelacja

9 август 2015КОНКУРСИ, EXHIBITIONS, БЛЕСАнджеј Малишко

Во соработка со Домот на полската култура во Вилнус, на ден 30 Јули 2015 R во 17,00 Ние отвори изложба на фотографии "Пет години на глобална организација на натпреварот - верата и верниците на светот"

Во текот на 200 Фотографиите покажуваат репрезентативен дел од колекцијата добивме во рамките на 5 години за организирање на натпреварот. Пространи ентериери на полската култура Куќа Галерија да видите разни манифестации на религија во светот изглед фотографи.

Заблагодарам гостопримството на полската култура куќа по трет пат го посетивме Вилнус, Овој пат ние се отвори "Пет години на глобална организација на натпреварот - верата и верниците на светот". Подолу, неколку фотографии од отворањето.

Wrocław – biograficzna plenerowa wystawa poświęcona Witoldowi Romerowi

3 август 2015ART, EXHIBITIONS, БЛЕСАнджеј Малишко

Od 03 Август 2015 na wrocławskim Rynku będzie można obejrzeć plenerową wystawę biograficzną pt. “Witold Romer – naukowiec i artysta”. Ukazuje ona zainteresowania naukowe i artystyczne wrocławskiego fotografa i chemika oraz osoby i miejsca związane z historią jego życia.

Organizatorem jest Ośrodek “Pamięć i Przyszłość”, a przygotowali ją Barbara Romer i Adama Sobota.

Witold Romer (ur. 14 Јули 1900 we Lwowie, zm. 19 kwietnia 1967 во Вроцлав) – polski inżynier chemik, profesor Katedry Fototechniki Politechniki Wrocławskiej. Artysta fotografik, od Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej otrzymał tytuł Honoraire Excellence FIAP (HonEFIAP).[https://pl.wikipedia.org/wiki/Witold_Romer]

[http://www.geni.com/people/Witold-Romer/6000000015093973557]

Отворање на изложба на фотографии “Пет години на светската организација конкуренција – Верата и верниците на светот”

24 јули 2015ART, КОНКУРСИ, EXHIBITIONS, БЛЕСАнджеј Малишко

Ние срдечно Ве покануваме на отворањето на изложбата на фотографии “Пет години на светската организација конкуренција – Верата и верниците на светот”, избрани фотографски дела.

30 Јули 2015 r., h. 17:00

Изложбата ќе трае до 22 Август 2015 r. Слободен влез

Видете исто така Полски куќа во Вилнус

Zapraszamy do odwiedzenia wystawy i spotkania się z organizatorami,którzy przyjadą z Polski na wernisażu w dniu 30 Јули 2015 R во 17,00. Wystawa zostanie otwarta w Galerii Domu Kultury Polskiej, ulica Naugarduko 76, Wilno – Litwa

We invite you to visit the exhibition and meetings with the organizers, who will come from Polish at the opening on July 30, 2015 at 5 pm.
We also invite you to read the text of the photographic exhibition in Polish, English, German and French – language just click on the link.
The exhibition will be opened in the Gallery of Polish Culture House, Naugarduko Str. 76, Vilnius – Lithuania

tekst do wiary i wierni po angielsku str.2

Едвард Хартвиг – “Маглива и бои” изложба на фотографии во замокот Ksiaz

15 јули 2015ART, EXHIBITIONS, БЛЕСАнджеј Малишко

За Хартвиг сигурни дека секој слуша, кои се третираат на фотографија сериозно. Ова е една од најпознатите полски фотографи. Син на познатиот портретист, Тој изложени од почетокот на триесеттите години на минатиот век. Тој беше еден од првите, кои се отцепија од традицијата на bułhakowskiej, објавувајќи фотографија на идеи Bułhak “службености” слики. Хартвиг беше многу сестран уметник, Тој практикува многу видови на фотографија, пејзаж, фотографија фигурални, Репортажа… Наградуваниот, автор на бројни изложби и публикации.

Изложба “Маглива и бои” илустрира широк спектар на креативни фотограф. Ќе најдете убава, црно и бело, и уште импресионистички пејзажи и апстрактни, фотографии во боја од доцниот период на креативноста.

[wptf id=”12″]

ФОТОГРАФИЈА Zdzisław Rynkiewicz

12 јули 2015ART, EXHIBITIONSАнджеј Малишко

Јоана Motylska-Komsta

Откривање интригантна приказна Фотографија Zdzisław Rynkiewicz

Секоја фотографија крие својата интригантна приказна. Автор изненадувања техника на снимање. Постојано ја буди интерес во оваа тема и состав. Интервју со доајенот на полски фотографија Zdzisław Rynkiewicz.

JMK:
Господ креативен начин да се само-реализација беше ликвидација и трнлив. Пред целосно посветен Пан свој "его" на фотографија, порано - меѓу другите - што го зеде Господ да работат еден новинар филм како дописник регионот Службен телевизија ТВП Бјалисток. Зошто не се продолжи кариера телевизиски репортер?
ZR:
Да nie ja, ниту пак мојот работодавец полската телевизија, Тие поднесе оставка од соработката со мене. Тоа беше политичка одлука донесена од страна на првите секретар на провинциски комитет на Комунистичката партија во Бјалисток. За "krytykanctwo". Како епитети во жаргонот на партијата apparatchiks осуди новинари, кои имале храброст да ги извршуваат критични известување за локалните caciques глупав влади.
Всушност, многу искусен присилна промена на статусот ТВП новинар, опремен со официјалната филмска камера и печатот картичка Бел-Хауел, статус на невработен човек, опремени со приватна камера марка Praktica, како единствена алатка на платено вработување и "волк билет". Се чувствував особено болно ми се намали од насилните клима на секојдневните настани достојни за снимање филм камера.
Клима, која ми се допадна и што го мобилизираат за креативна работа. Работа телевизиски репортер даде големо задоволство да се биде човек корисни за општеството. Се разбира, корисна новинарски аспект. Јас не се грижи за мислењето на dot. мојата новинарска работа од страна на партиски функционери. Само рејтинг гледачите и супервизори со ТВП има влијание врз изборот на предметот на моите извештаи не значи, дека јас запоставени филм мојата поддршка важно од гледна точка на Комунистичката партија на седечки бањи страна на. MIMO да, фреквенција се појавуваат на TVP заслужуваат партиските активисти успеа да ги исполни очекувањата на апаратот партијата на власт.
JMK:
Вие имаат импресивен уметнички остварувања - награди и признанија. Тој има учествувано во повеќе од Пан 150 национални и меѓународни фотографски изложби. Сте биле доделени, меѓу другото,: Златен крст за заслуги, Бронзен медал “Глорија Artis”. Го прашувам толку малку чудно: како би ја опишале вашата работа на некој Фотографија, кои никогаш не ги виделе?
ZR:
Само неколку фотографи се во можност да сликовито ја изразат своите креативни визии, како и камера и говор камера. Јас не сум им припаѓаат на нив. Сакам да се создаде фотографија, отколку да се зборува за фотографија. И на тој начин достапни за мене, Се обидувам да ја манифестира емоционална мојот однос кон фотографијата како уметност. Други форми на наративен околу мојата фотографско дело им го оставам на критиките.
JMK:
Што е најважно, Јас би сакал г., на други луѓе да знаат за вас?
ZR:
Најтешко е да се зборува за себе без паѓање во мегаломанијата. Особено, тие не чувствуваат потреба да бидат од интерес на трети лица. Јас би сакал да, во спомен на примателите на моите фотографии останатите слики создадени од мене и не авторот. Здружување на Создателот и Неговото дело може, гради објективна слика прием содржина. А добра фотографија не мора да имаат "угледните" татко. Тоа може да биде бездомник сираче, Ги прифаќам други луѓе. Оваа категорија е одговорен за информации за автори и нивните дела и интелектуалната сопственост и уметничкото ги споделите со овие дела се занимава со Законот за полскиот Copyright.
JMK:
Г-дин подароци Фотографии на изложбата, кога се снимени помеѓу 1954-2014, што создава множество од исклучително шарени хроники на минатото. Што за вас значи да се биде добар фотограф денес, кога сите тие го прават слики?
ZR:
Тоа не е лесно во денешно време да блесне на препреки фотографски сликата пазарот, бидејќи конкуренцијата е огромна. Широката достапност на уреди потхранувањето на слика и звук, Таа им овозможува на регистрација на секој настан, на било кој агол на светот. Единствениот проблем ограничување на создавање на добра фотографија е можноста да се избере интересна тема и во вистинскиот момент – дел од секунда, да притиснете го копчето на камерата блендата. "Промени" во вистинско време може да предизвика или не, дека нашата слика е т.н. "вест". Не помалку важна улога во создавањето на драматургијата игра хитови на фото настани. Современиот свет, полн со насилство и природни непогоди, фотографи обезбеди многу можности да се создаде шокантни слики. Под овие услови да се случи повторно, еднаш "мајстори една слика". Обичните слика.
JMK:
Каде да ја добиете инспирација за оваа сесија / фото?
ZR:
Најважните, неисцрпна рудникот од темите на мојата фотографија беше и е реалност околу нас. Дури и сивата од секојдневниот живот, филтрираат преку остар око фотограф документарен филм остава на камера - сега на мемориската картичка – мистериозни патека, кои доведуваат до фотографски сликата.
Ретко се создаде фиктивна реалност, освен ако не се бара од страна на поширок концепт на креативните. Во годините 70 i 80- овие УБ. век, некои кои се избрани фотографии во црно и бело, I подложен на секундарниот przetworzeniom во форма на: fotomontażu, графика и селективен хромати сепија. Таквите третмани се можни поради спроведено од страна на мене во powiększalniku наместо традиционалните светлина punktowemu, "Млеко" светилки. Центарот на вниманието – исто така, повика линеарна – овозможува верна репродукција на фотографска хартија зрна сребрени метални конструкции, содржани во желатин црно-бели негативни филм. И ова "најнов", доминираат мојот фотографски слики на традиционалната фотографија што се грижи.
JMK:
За она што од најголемите тешкотии / предизвиците со кои се соочуваат во текот на нивната работа?
ZR:
Најголемиот проблем со кој се соочуваа во неговата работа како фотограф беше занаетчија реализација на налозите (1973) на Музејот на природата во Bialowieza. Главен, Тој сакаше да имаат централна фронтон на музејот, Голема слика на стадо бизон, направи традиционална технологија на фотографска хартија. Во годината 1973, во Полска, не се направи уште мурали индустриски метод. Zlecony формат zdęcia (хоризонталната) Тоа беше гигант: 4,0 x 2,5 m. Порачајте реализира, но за многу години не можев да си прости земени, Одлуката невнимателно. Оваа цел за малку ќе ме однесоа во пропаст. Морав да се повтори сликата двапати. Цената на фотографски материјали и специјално направени за оваа услуга Cuvette winidurowe офсет мојот плаќање на речиси нула. И сето тоа преку мојата наивна вера, дека црвено светло фото хартија одблесокот. Да, Тоа ракети, но не на краток рок. И, со мојата сопруга, Јанина, ние инсталиран на специјална рамка ролни на фото хартија за околу 30 минути. Тоа беше доволно што предизвика хартија беше во голема мера "зачаден". Нашата работа цела ноќ во напразно.
JMK:
Во светот екстраваганција, на кој својот Господ е дозволено?
ZR:
Во 70-тите години минатиот. Век доби наредба од Персонал соработка инвалиди во Бјалисток. Нашата работа за фотографски репортажа на млад пар свадба регистар. HR ме праша, Јас "вешто" фотографирани овој пар поради одредени диспропорции типичен младенците. Г-ѓа Јанг тежел околу. 100 кг. и младоженецот ... 40 кг. Фотографија сè е можно. Наместо тоа нормално се користи за такви услуги стандарден објектив, до вашите инсталирани широкоаголен објектив практики. Кратенки перспектива, карактеристика на широкоаголни објективи, Јас бев во можност да се изедначат разлики млад пар. Сепак, таа не успеа да се подобри целокупната слика на младенците. Сликата беше доста трагикомична.
Особено бела превез на нејзината глава, 60-годишниот невестата се сложуваа со сериозноста на моментот. A серија на слики од свадбата младенците прифатена со ентузијазам: Џо Погледни она што јас убавина ...
Една од овие слики - се разбира со модели на согласност – Јас испратени во текот на годината 1991 меѓународната фотографска конкуренција во Велика Британија. Ја доби главната награда во категоријата: "Шега".
JMK:
Најголема тајна во работата на Господ фотограф?
ZR:
На курсот, Имам - развиени во текот на годините - технолошки куриозитети Работилница, збогатувањето на естетиката на моите слики. Тие не се познати на други фотографи само затоа што, дека нивната употреба во лабораторија фотограф не може да се опише вербална текст. Таа мора да биде практично обучени во темна соба.
JMK:
Што најмногу импресиониран од работата на Господ фотограф?
ZR:
Секоја овластена извештај, секој отворено фотографија и особено непредвидени настан во реалноста околу нас, Тие обезбедуваат многу изненадувачки и неверојатен ситуација. Една причина, дека професијата не е монотоно фотограф.
JMK:
Она што најмногу се забавуваа при работа на фотографот?
ZR:
Во 1966 Јас снимен за TVP "толку пријателски", во Brzostowica на полско-белоруската. На голема табла пред трибината на честа, за тоа која страна секретари: Gomulka и Хрушчов во величествен пози и слушнав химна на Советскиот Сојуз, зајак се појави .... Стуткана на задниот скокови, за неколку секунди значаен слушав звуците на химната на СССР. Се собраа едвај скриено радост на нивните лица моментов. Abashed откриле дека зајак, тој беше во погрешна фирма, Тој побегнал во околните грмушки. Дел од филмот со зајак во позадина, Таа беше исечена од мојот репортажа пред објавување на телевизија.
JMK:
Што е најмногу што исплашени како фотограф?
ZR:
Во 1965 областа на провинцијата. Бјалисток во речните сливови Narwia, Бубачки и Biebrza беа поплавени со вода. Со TVP доби препорака да ги снимаат антенски поглед на поплавите. Како средство за воздушен сообраќај добиени од Аеро клуб Бјалисток познатиот, биплан "kukuruźnik". За време на летот над поплавените области во вода, рана 60 m. филмот лента. На патот назад до аеродромот, млад пилот на авион одлучи да му се предаде на психата на опасна обид. предизвикува брза потекло "kukuruźnika". Тоа подоцна призна и се извини на мене, тоа е "под контрола" потекло. И, за жал,, Не знаев, и овој лет преживеа ужасна.
JMK:
Што е најдоброто нешто во работата на фотографот?
ZR:
Ми се допаѓа да се фотографираат и овој факт предизвика, дека професијата на фотографот практикува од страна на повеќе од 60 години. Пензионираниот? Исто така, често ги гонам камера. Ги користеше камера не само на т.н. "план" Големо задоволство ми е.
JMK:
Ако може да се врати назад во времето, она што би направиле поинаку?
ZR:
Szedłbym на ист начин. Јас веројатно ќе се избегне да се загрозат ситуации на раскрсницата со енергија. Понекогаш ќе треба нешто да се изгуби овде и сега да се опорави во иднина. Се разбира, ова не се однесува принципи, кое јас секогаш ќе биде верен. Не треба да се срамиш од, Она што го направив во минатото. Напротив, Јас сум горд на моите достигнувања to-date.
JMK:
Ма Пан, како и младите на возраст од интересни портфолио и документирани уметнички достигнувања. Како на Господов авантура започна со фотографија?
ZR:
Тоа е долга приказна, заврши рандомизација (како професија) еден од моите многу страсти во животот. Во прилог на семејни интереси музика (син на парохијата органист на Католичката црква), неколку години работа во банкарскиот, насочување на културните институции и конечно да дојдеме новинар статусот сон ТВП.
Го завршив својата професионална кариера како фотограф занаетчија. Статус уметник фотограф (Членства. ZPAF) тоа не е мојата професија иако многу фотографи, благодарение на легитимноста на ZPAF прилично добро egzystowało во PRL.
JMK:
Дали ви се направи себе си selfie?
ZR:
Не. Секој ден (за време бричење) Имам можност да се види неговата физиономија во огледалото. Тоа е доволно за мене.
JMK:
И на крај, сите совети за младиот и надежен фотографи?
ZR:
Фотографија, пука и пука повторно. Bookish знаење е само вовед во фотографија. Само напорна работа го прави калфа шампион ...
JMK:
Ви благодариме за интервјуто и да ви посакам континуиран успех.

[wptf id=”11″]
Отворање на изложба на фотографии г-дин Zdzisław Rynkiewicz одржа 20.06.2015 r. во галеријата на Друштвото на Долна шлезиски на уметничка фотографи и уметници за аудиовизуелни ( DSAFITA) во Вроцлав, На. Włodkowica 31 / 4а.

Списанието за фотографии – "OBSCURA" – PFFiAST фото тетратки, DSAFiTA

Fotografia nie jedno ma imię. Kolorowa i czarno-biała, portretowa i krajobrazowa, reporterska i studyjna, czysta sztuka lub zaangażowana społecznie. I wreszcie, dobra albo zła.

Wystawa METRO by Ignacy50 prezentowana Galerii Teatru KOREZ w Katowicach, Plac Sejmu Śląskiego 2, do końca czerwca 2016.

Видете исто така Полски куќа во Вилнус