“กับความไม่แน่นอนในความไม่แน่นอน” เปิดนิทรรศการในบ้านของโรมัน

ลด Silesia ถ่ายภาพ Center เป็นหน่วยงานของศูนย์วัฒนธรรมและศิลปะในอว์. ตั้งอยู่ในบ้านเก่าแก่ของสาว Trzebnickie, อาคารที่อยู่อาศัยที่เก่าแก่ที่สุดในWrocławกับ 1208 ปี.

มารยาทของพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ. M.K. Ciurlionis ในเคานาส Lower Silesia ศูนย์การถ่ายภาพเสร็จสิ้นสำเนาเดิม 76 รูปถ่าย, แสดงให้เห็นถึงชีวิตประจำวันของผู้ลี้ภัยในวิลนีอุในช่วงปลายเดือน 1939 ฉัน 1940 ปี. ภาพที่ได้รับการวลิตี้, โปแลนด์และชาวยิว.

ลาวและเอ๊ดมันด์ Zdanowscy “กับความไม่แน่นอนในความไม่แน่นอน: ผู้ลี้ภัยสงครามในลิทัวเนียในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง” – 6.08-26.09.2015

“กับความไม่แน่นอนในความไม่แน่นอน: ผู้ลี้ภัยสงครามในลิทัวเนียในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง

ใน 2014 ปีที่ได้ผ่าน 75 ปีหลังจากที่, หลังจากการโจมตีของนาซีเยอรมนีในโปแลนด์ 1 กันยายน 1939 ลิทัวเนียถูกน้ำท่วมกับฝูงชนของผู้ลี้ภัย - พลเรือนและทหาร interned โปแลนด์. เล็ก ๆ น้อย ๆ ในภายหลัง, ตุลาคม 1939 ปี, ยังเข้ามาอาศัยอยู่ในเยอรมนีและสหภาพโซเวียต, พวกเขาถูกบังคับโดยเจ้าหน้าที่มีที่จะออกจากประเทศของตน.
เหตุการณ์เหล่านี้เป็นความท้าทายอย่างมากสำหรับรัฐบาลแห่งสาธารณรัฐลิทัวเนีย, ตั้งแต่ไม่นานหลังจากที่ฟื้นวิลนีอุ (10 ตุลาคม 1939 ปี) แล้วพวกเขาจะต้องแก้ปัญหามากมายที่เกี่ยวข้องกับการยอมรับของเข้ามาใหม่, m.in. ความปลอดภัย, การลงทะเบียน, ที่พัก, กินนอน, การจัดสรรค่าใช้จ่าย, การให้บริการทางการแพทย์, การดูแลเด็กกำพร้า, การศึกษาและอื่น ๆ. ตามการประมาณการของลิทัวเนียกาชาด 2 ธันวาคม 1939 ได้รับการจดทะเบียน 18311 ขาเข้า: 3273 เนียน, 7728 เสา, 6860 ชาวยิว, และในช่วงกลางเดือนมกราคม 1940 ปีของบุคคลดังกล่าวในลิทัวเนียที่คาดคะเนแล้ว 34 939: 4173 เนียน, 17297 เสา, Belarusians, รัสเซียและ 13469 ชาวยิว.
กรม Fototeka และเอกสารของพิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งชาติ. M. K. Ciurlionis มีคอลเลกชันที่ไม่ซ้ำกัน 76 รูปถ่าย. เพื่อที่จะดึงความสนใจไปความจริงที่ว่าพิพิธภัณฑ์ได้จัดทำนิทรรศการในหัวข้อ "จากความไม่แน่นอนในความไม่แน่นอน: ผู้ลี้ภัยสงครามในลิทัวเนียในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ", ผู้ลี้ภัยที่นำเสนอชีวิตร่วมสมัยในชีวิตประจำวัน, ทำเครื่องหมายอย่างมากจากความอัปยศของความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่มีความซับซ้อน, ซึ่งก้องสะท้อนไปในวันนี้.
บรรยากาศในวิลนีอุในท้ายที่สุด 1939 - จุดเริ่มต้นของ 1940 ได้ยลโฉมในรูปถ่ายของคุณเอ๊ดมันด์ (1905-1984) และลาว (ตัดKelpšaitė, 1908-1982) Zdanowscy, ที่ใน 1945 พวกเขาถูกส่งตัวไปยังได. ลูกสาวที่รู้จักกันดีช่างภาพ Janina tallat-Kelpšienė, ยกในเคานาส, เขามาถึงวิลนีอุเรียนกับชื่อเสียงโปแลนด์และลิทัวเนียช่างภาพจอห์นBułhak (1876-1950), นอกจากนี้ยังได้รับการ, แต่งงานกับเอ็ดมันด์ Zdanowski - นักเรียนและผู้สมรู้ร่วมของเจ้านายตัวเอง.
Zdanowscy รับหน้าที่ในการดำเนินการภารกิจนี้ตามคำขอช่วยเหลือสังคมWileńszczyźnie (สังคมของภูมิภาคสนับสนุนวิลนีอุ). ภาพแต่ละภาพจะมีป้ายประทับเว้า (E.B.ZD​​ANAUSKAI / วิลนีอุ), ด้านหลังหมีประทับของ Zdanowskich (และ. Ir B. Zdanauskai / ภาพถ่าย - ลิทัวเนีย / ลิทัวเนีย, G-VE 25 ข. 5) และติดกาวชิ้นส่วนของกระดาษที่มีคำอธิบายอารมณ์ของภาพพิมพ์ที่นำเสนอ, จัดทำขึ้นโดยตัวแทนของสังคม. ทั้งการถ่ายภาพตัวเอง, และแสดงความคิดเห็นเป็นแหล่งที่เข้มข้นที่มีคุณค่าของความรู้เกี่ยวกับชีวิตประจำวันยังคงอยู่ในเงาของเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ 1939 ปี, สะท้อนให้เห็นถึงสังคม, สังคม, ด้านวัฒนธรรมและทางอารมณ์และจิตใจของชีวิตของผู้ลี้ภัยในวิลนีอุ.
นิทรรศการเชิญไปให้ความสนใจกับคุณค่าสากล, ตระหนักถึงความสำคัญขององค์กรและสมาคมสังคม, เช่นกาชาด, สมาคมการกุศลลิทัวเนียลิทัวเนีย (ลิทัวเนียลิทัวเนียกุศลสังคม), คณะกรรมการให้ความช่วยเหลือผู้หญิง (คณะกรรมการการดูแลสตรี) ฉันใน, ที่ดึงมือช่วยคนที่ได้รับผลกระทบจากภัยสงคราม.
พลัสคอลเลกชันของภาพประวัติศาสตร์และสารคดี Zdanowskich ถูกนำมาแสดงเป็นครั้งแรกที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งชาติ. M. K. Ciurlionis ในเคานาส 6 จิน 2014 - 18 ผม 2015. ภาพที่ได้รับการวลิตี้, โปแลนด์และชาวยิว. หนึ่งต้องการที่จะเชื่อว่า, ว่าส่วนใหญ่ของผู้ลี้ภัยที่รอดชีวิตจากความวุ่นวายของสงครามและ - รอดชีวิตจากลิทัวเนีย - เริ่มต้นชีวิตใหม่ในประเทศบ้านเกิดของพวกเขาหรือเกินขอบเขตของ.
การเผชิญหน้ากับประวัติศาสตร์ผ่านการถ่ายภาพยกทุกประเภทของความรู้สึก. เพราะหลายภาพจะถูกนำเสนอเด็กทุกวัยที่แตกต่างกัน, บางทีอาจจะมีคนในผู้สูงอายุ, ที่ - ขอบคุณสำหรับของขวัญแห่งชีวิตยาว - รับรู้ในรูปตัวเองหรือคนที่รักของพวกเขา.
(...) ขนาดโดยเฉลี่ยอยู่ที่การถ่ายภาพที่แท้จริง 11,6 x 17,7 ซม.”
ภัณฑารักษ์ของนิทรรศการ Vaida Sirvydaitė-Rakutienė [วัสดุกด http okis://www.okis.pl/site/dla_mediow/n/1/n/1.html]

นิทรรศการถูกเปิดออกโดยผู้อำนวยการของศูนย์ซิลีเซียที่ลดลงของการถ่ายภาพ – ม.ค. Bortkiewicz, ผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งชาติในเคานาส – osvaldas หลาย oraz RADCY – รัฐมนตรีว่าการกระทรวงในสถานทูตของสาธารณรัฐลิทัวเนียในโปแลนด์ – ดร. อเล็กซานเด Audrius Žulys.