Pofantazjujmy trochę…

12 March 2021ART, FLASH, TECHNOLOGYAndrzej Malyszko

Stoi na stacji lokomotywa

Ciężka, ogromna i pot z niej spływa:

Tłusta oliwa.

Stoi i sapie, dyszy i dmucha,

Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha:

Buch – jak gorąco!

…
Tak to malarsko ilustruję poezję Tuwima. Ale, ale – muszę sprostować, to nie moje ilustracje, to także nie są ilustracje kogokolwiek innego. Tak w malarstwo zabawia się maszyna. A dokładniej oprogramowanie. Wszystkie powyższe obrazy to przetworzone moje zdjęcie przez program Topaz Studio.
Ten darmowy program oferuje kilkadziesiąt efektów, a niektóre z nich robią naprawdę wrażenie. Należy pochylić czoła przed inwencją programistów.
Ale nie ma co popadać w kompleksy, człowiek popełnia błędy, jego dzieła są niedoskonałe a przez to niepowtarzalne. I tego mogą pozazdrościć nam maszyny (póki co…)

A na zakończenie tej filozoficznej refleksji – zdjęcie oryginalne:

PHOTOKINA – NAJWIĘKSZE TARGI BRANŻY FOTO-WIDEO ZMIENIAJĄ SWÓJ KSZTAŁT

9 July 2018EVENT, EXHIBITIONS, TECHNOLOGYAndrzej Malyszko

ໃນ 1950 ປີ, w niemieckiej Kolonii odbyły się pierwsze międzynarodowe targi branży fotograficznej PHOTOKINA. Od 1966 roku targi odbywają się co dwa lata, a impreza trwa 6 dni. To prawdziwy maraton – szczególnie dla wystawców i operatora targów. Od roku 2018 targi zmieniają formułę, po pierwsze ulegają skróceniu do 4 dni i staja się targami corocznymi, które od 2019 roku odbywać się będą w maju (następne 8-11.05.2019). Wydaje się, że ta decyzja to reakcja na zmieniająca się sytuację na rynku foto-wideo oraz generalną kondycję branży. Targi coroczne ale krótsze, to lepsze rozłożenie kosztów. Pozwolą także na na planowanie premier sprzętu, który pojawia się przecież każdego roku. Pytanie, jak przyjmie to publiczność – czy skrócenie czasu trwania będzie miało wpływ na frekwencję? Zobaczymy za rok a może dwa.

Jak bywało (redakcja Obscury odwiedza targi od wielu lat) można zobaczyć tutaj:

http://obscuraphoto.eu/WordPress3/2016/08/photokina-2016-najwieksze-targi-foto-w-europie/?lang=pl

https://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-community-v1.html

https://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-community-v2.html?m=0

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-competitions-awards.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-exhibitors.html

Fujifilm GFX Show (Wrocław)

22 April 2017EVENT, FLASH, OTHER, TECHNOLOGYAndrzej Malyszko

18 kwietnia we Wrocławiu, w atelier Most Studio, Fujifilm, producent topowych bezlusterkowców, zaprezentował zapowiedziany na Photokina 2016 w Kolonii bezusterkowy aparat średnioformatowy GFX. Byłem na konferencji prasowej Fujifilm w trakcie Photokiny i widziałem jakie emocje wzbudziła zapowiedź GFX. Skąd owe emocje? Po pierwsze, klub producentów aparatów średnioformatowych jest elitarny i stosunkowo stabilny. To nie są produkty na rynek konsumencki – po pierwsze są drogie, i to naprawdę drogi, a po drugie, to nie sprzęt ma co dzień, nie do sportu, nie na piesze wycieczki itd. To sprzęt do pracy zawodowej (lub artystycznej) w studio, dobrze zaplanowanym plenerze… Jednym słowem dla profesjonalnych fotografów wymagających dużych powiększeń, doskonałej definicji zdjęcia, szerokiego zakresu tonalnego. Dla takich co wiedzą czego chcą i mają warunki oraz czas.

Do tej pory dominowały tutaj lustrzanki, Hasselbalad, Phase One i relatywnie przystępny (poniżej 10.000$) Pentax 645. Na ostatniej Photokinie swojego bezlusterkowca pokazał także Hasselblad ( X1D-50c, 9.000$) . A więc producenci dostrzegają (przy całej mizerii biznesu fotograficznego), że aparaty bezusterkowe mają przyszłość oraz, że elitarny rynek średnioformatowy na w sobie potencjał rozwoju. A biorąc pod uwagę ceny oraz poręczność (waga, ergonomia, wymiary i funkcjonalności) nowych konstrukcji – poszerza się także rynek potencjalnych odbiorców o mniej majętnych zawodowców i zamożniejszych miłośników fotografii. Czy owe kalkulacje okażą się słuszne, czas pokaże.

GFX Show rozpoczął się prezentacją techniczną, a następnie Szymon Szcześniak podzielił się refleksjami na temat swojej fotografii ogólnie, oraz o tym co przekonało go do kamer Fujifilm i jakie ma odczucia po miesięcznym fotografowaniu GFX. Podobało mi się to wystąpienie, bo było osobiste, nieformalne i pozbawione lansu. Taka rozmowa w gronie znajomych, mających wspólną pasję lub zawód. A potem była już tylko praktyka. Do dyspozycji mieliśmy kilkanaście aparatów serii X i dwa GFX, Studio przygotowało dwa stanowiska z oświetleniem, ale i tak każdy robił jak chciał. Trzy miłe modelki wdzięcznie pozowały, dla zgłodniałych lub spragnionych do dyspozycji był katering. Nikt z organizatorów nie patrzył nam na ręce, panowała naprawdę luźna, warsztatowa atmosfera. Nie było także problemu z dostępem do GFX, spontanicznie utworzona kolejka posuwała się sprawnie i każdy mógł go przez kilkanaście minut wypróbować. Jednym słowem, cool.

ແລະ, wychowany na lustrzankach (od marnego Zenita zaczynając a na Pentaksie K-3 kończąc) wybrałem X-T2, X-Pro2 jakoś nie układał się do oka… GFX okazał się bardzo poręczny, a podstawowa obsługa (bo przecież na awansowaną nie było czasu) prosta i intuicyjna. Z pewnością to świetny sprzęt i może namieszać na tynku aparatów średnioformatowych, a być może urwać kawałek z tortu profesjonalnych lustrzanek FF – od których nie jest już tak dramatycznie droższy – szczególnie w fotografii katalogowej, mody czy portretowej. Zobaczymy. A tymczasem próbki (przed obróbką, niech modelki mi wybaczą:-), chodzi o surowy materiał ) z T2 i GFX. Wkrótce fotoreportaż GFX Show na www.gallblogonim.blogspot.com.

Na początek X-T2, całe zdjęcia zmniejszone do 1024 oraz fragment 1:1

i GFX

i na koniec …

Sawgrass na PHOTOKINA 2016

19 November 2016EXHIBITIONS, FLASH, TECHNOLOGYAndrzej Malyszko

W trakcie targów Photokina 2016 w Kolonii przeprowadziłem wywiad z Darcy Mauro – President, Sawgrass Consumer Division. Sympatyczna rozmówczyni ze swadą opowiadała o produktach Sawgrass i druku sublimacyjnym. Wydaje się, że poza branżą, mało kto słyszał o Sawgrass, a przecież jest to wiodący producent technologii sublimacyjnej, powszechnie stosowanej do druku na różnych obiektach, gadgetach, tekstyliach, ale także oferuje wysokiej jakości druki artystyczne.

Darcy Mauro: Nazywam się Darcy Mauro i jestem prezesem Sawgrass. Sawgrass to firma z siedzibą w Ameryce, która istnieje od 28 ປີ. Jest znana z innowacyjnych technologii związanych z drukiem sublimacyjnym. Wiele czasu i energii poświęcamy na rozwiązania dla drobnych użytkowników. Dzięki temu małe przedsiębiorstwa mogą także posiadać własną drukarkę, tusz, papier i samodzielnie tworzyć produkty, takie jak fotokubki, podkładki pod mysz, ale także gadżety turystyczne czy pomoce szkolne.
Podczas Fotokiny wspieramy naszych partnerów handlowych, którzy prezentują nasze rozwiązania, przede wszystkim z drukarkami o większych rozmiarach. Pokazujemy naszą nową drukarkę 25 calową Virtuoso, na bazie Mutoh VJ 628. To co jest wyjątkowe w naszych rozwiązaniach to fakt, że jesteśmy jedyną firmą, która posiada sublimacyjną drukarkę takich rozmiarów na rynku. Drukarka ta działa z 8 kolorami. Dla fotografa oznacza to rozwiązanie zapewniające kilka modeli barw, np. Dual CMYK (CMYK rozszerzony o jasny cyjan, jasną magentę, jasno czarny i bardzo jasny czarny), a także kolory fluorescencyjne. Umożliwia to efektywne dobranie schematu do potrzeb. Tusze fluorescencyjne oferują niespotykane możliwości fascynujących wydruków.
Wydruki tuszem ChromaBlast na panelach akrylowych ChromaLuxe mają wyjątkową trwałość 65 ປີ. To otwiera przed nami zupełnie nowy rynek na fotografów, którzy chcieliby wystawić swoje prace w galerii czy oferować jako dzieło sztuki.
Udało nam się zarazić entuzjazmem wielu ludzi, ponieważ ta metoda umożliwia również zastosowanie fluorescencji. Jako firma zajmująca się tuszem, skupiamy się na innowacjach dotyczących właśnie tuszu. Tusze fluorescencyjne świecą w ciemności, co jest dość ekscytujące i zabawne. To także nowość dla klientów.
Nowość, z której bardzo się cieszymy, to Virtuoso wyposażona w tusze pomarańczowy i niebieski, rozszerzające standardowy gamut. Dzięki temu możemy realizować bardzo wymagające wydruki komercyjne czy prezentacyjne.
To właśnie są rozwiązania, na których skupiamy się tu na Fotokinie. Pokazujemy małe drukarki biurkowe, na stoisku FujiFilm prezentowany jest cały sklep, Wonder Photo Shop (planowane jest otwieranie sklepów na całym świecie) w którym byłaby nasza mała biurkowa drukarka. Ludzie mogli by przynosić swoje fotografie i umieszczać je na kubkach i tego typu przedmiotach.
Tusze SubliJet-IQ Pro Photo XF w połączeniu z najwyższej jakości panelami ChromaLuxe oferują świetne i trwałe wydruki fotograficzne.

A: A co z biznesem w Polsce? Jesteście obecni na naszym rynku?
DM: Tak, w Polsce mamy jednego dealera, który współpracuje z nami już od bardzo dawna – Argo. Większość sprzedaży trafia do drobnych użytkowników. Kontynuujemy poszukiwania większych rynków fotograficznych, tak żebyśmy mogli kontynuować rozwijanie tego rynku, ponieważ wierzę, że jest tu potencjał, dlatego że dzieje się tu dużo fantastycznych rzeczy.
A: Jaka jest Pani opinia o technologii sublimacji? Czy ta technologia druku ma przyszłość?

DM: Wierzę, że przyszłość rysuje się w jasnych barwach, dzięki wszystkim ciekawym aplikacjom, do których ludzie mają dostęp. Jest więcej i więcej produktów, które wymyślają użytkownicy i które mogą wykorzystywać atrament sublimacyjny. Przykładem mogą być etui na telefony. W tej chwili najgorętszym towarem są skarpetki. Ludzie umieszczają zdjęcia na skarpetkach. Na dwóch rożnych lotniskach widziałam zdjęcie sublimowanych skarpetek. To szaleństwo. Nigdy byś nie wymyślił, żeby umieścić na skarpetkach zdjęcie czegoś takiego, jak członkowie amerykańskiej drużyny futbolowej.

A: I to jest wydrukowane?

DM: Tak, to są skarpetki z poliestru, można na nich drukować naszą technologią co chcemy, np. serferow w Los Angeles. Wygląda to na wielki biznes. To zaskakujące, jak czasem te dodatki modowe stają się niezwykle popularne. Człowiek nie spodziewałby się, jaki pomysł może okazać się hitem.

A: To ciekawe, pokazała Pani jak nowe gadżety i nowe technologie stymulują biznes.

DM: Tak! Nie mają wielkiej wartości materialnej ale dużą wartość osobistą. To szaleństwo, że biznes, który nie istniał rok temu, teraz jest tak popularny.
A: To nie jest pomysł Państwa firmy?

DM: ບໍ່ມີ, to są nasi klienci. Zakupili nasz system i wyprodukowali produkt, który teraz sprzedają.

A: Jak wygląda biznes dla sztuki i fotografii? Czy wasze rozwiązania są dobre dla wysokiej jakości druku artystycznego?

DM: Większość artystów lub tego rodzaju klientów trafia do nas poprzez kogoś zajmującego się wydrukami lub w wyniku poszukiwania wysokiej jakości wydruków. Mamy także przypadki fotografów, którzy kupili nasz system na własność, ponieważ zależało im na możliwości ponownego drukowania swoich zdjęć, sprzedawania wydruków. Jest to dość proste. Drukarkę do druku artystycznego można spokojnie umieścić na biurku, jest stosunkowo niewielka, właśnie dlatego ludzie chętnie mają ją u siebie w sklepie czy pracowni. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ, że właśnie w takim kierunku będzie się rozwijać rynek. Oczywiście pozostaną wielkie zakłady, ale wielu ludzi, którzy się bawią tą technologią, będzie bardzo zadowolonych. Kiedy wchodzi się do tej hali, można zobaczyć na stoisku Universal Woods wielkie, przepiękne obrazy, wszystkie drukowane za pomocą sublimacji atramentowej.

A: Jaka jest wytrzymałość na warunki zewnętrzne?
DM: To jest tusz do przeznaczenia wewnętrznego, jednak liczymy, że będziemy mogli zaoferować coś do wydruku zewnętrznego. Na tą chwilę jednak jest to tusz do wnętrz, natomiast materiał jest odporny na zadrapania, nie przylegają do niego zarazki, co jest także bardzo ważne. Sawgrass oferuje wysoką jakość, stabilny tusz, profile kolorów, ale także pomysły i ludzi, z którymi można porozmawiać. Obecnie w muzeum w Belgii trwa wystawa o historycznej bitwie, w ramach której prezentowane są wielkoformatowe wydruki stworzone przy użyciu naszego systemu.

A: Czy są jakieś ograniczenia odnośnie materiału?

DM: Tak. To musi być poliester, lub mieć poliestrową powłokę. Technologia ta oparta jest na wydruku na specjalnym papierze, który ma specjalna warstwę utrzymującą tusz na powierzchni. Następnie przenosi się wzór na materiał za pomocą gorącej prasy, tak więc to czas, ciśnienie i temperatura składają się na reakcję chemiczną.

A: Czyli to nie jest tylko nadruk na powierzchni?

DM: ບໍ່ມີ, tusz wnika w materiał i dzięki temu wydruk jest odporny na ścieranie.

A: Dziękuję za rozmowę. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ, że przybliżyliśmy czytelnikom technologię i obszar zastosowań druku sublimacyjnego.

Panie (od lewej) Ingrid Van Loocke – Channel Marketing Manager i Darcy Mauro – President, Sawgrass Consumer Division

PHOTOKINA DAY FIRST

20 September 2016EVENT, EXHIBITIONS, FLASH, TECHNOLOGYAndrzej Malyszko

Show just begun

TAMRON SP AF 70-200 mm f/2.8 Di LD (IF) MACRO – TEST W BOJU

9 September 2016FLASH, TECHNOLOGYAndrzej Malyszko

TAMRON SP AF 70-200 mm f/2.8 Di LD (IF) MACRO – TEST W BOJU

Głównie fotografuję z bliska -reportaże, wydarzenia kulturalne i społeczne. Dlatego podstawowym obiektywem jest TAMRON SP AF 17-50 mm f/2.8 XR Di II LD Aspherical (IF). Bardzo przyzwoity obiektyw w dobrej cenie. Ponieważ używam sprzętu Pentaksa, czyli lustrzanek APS-C, zakres ogniskowych do takich prac jest wystarczający. Jednak od czasu do czasu pojawiają się tematy, które wymagają większych ogniskowych. Albo chcemy fotografować niezauważeni, czasami z bezpiecznej (z jakiś powodów) odległości, a czasami – i to jest najczęściej, podejście do fotografowanego obiektu nie jet możliwe. Próby spektakli, rekonstrukcje bitew, pokazy lotnicze…

Stad decyzja o zakupie obiektywu o ogniskowej 70-200mm. Miał być jasny ale nie kosztować majątku. Pentax wprawdzie nadaje się do sportu, ale wybranych dyscyplin, np. szachów. Czyli nie jest demonem szybkości autofokusa. A więc i obiektyw nie musi mieć silnika ultradźwiękowego – popularna „wiertarka” wystarczy. Teraz tylko kwerenda po portalach fotograficznych (optyczne.pl, cyfrowe.pl, dpreview.com…) i wybór staje się jasny – TAMRON SP AF 70-200 mm f/2.8 Di LD (IF) MACRO.

Obiektyw ma oferować świetne przeniesienie obrazu, stosunkowo małe aberracje, jest dosyć lekki, no i ma bardzo dobrą cenę. Najsłabszy punkt to konstrukcja, nie porażająca solidnością i brak ogranicznika ogniskowych, który znakomicie ułatwia pracę AF. Jednak obiektyw nie będzie „ciężko” pracował, więc powinien wystarczyć na długo.

Chrzest bojowy przeszedł w trakcie rekonstrukcji bitwy (czy raczej potyczki) u klasztor Lubiąż. Ta coroczna impreza przyciąga sporo miłośników inscenizacji militarnych, ale także całych rodzin, chcących w ciekawy sposób spędzić weekend. Poza inscenizacją organizatorzy zapewniają jarmark, kulinaria, rozrywkę dla dzieci, w tym czasie odbywa się zlot motocykli. Jednym słowem, o nudzie nie ma mowy.

Ale do rzeczy – praktycznie cały materiał wykonałem nowym obiektywem, z oczywistych względów z pewnej odległości (od 10 do około 50 metrów). I tak – AF działa bardzo przyzwoicie, problem jest gdy odległość jest spora, a obiekt fotografowany mało kontrastowy. Obiektyw wykonuje wtedy cały przejazd zakresu ostrości i nie zawsze trafi. Trzeba poszukać w pobliżu coś z wyraźniejszym wzorem i po złapaniu ostrości przenieść się ponownie na temat – jest szansa, że aparat wyostrzy. Oczywiście systemu AF nie można sprowadzać tylko do obiektywu – jest to gra zespołowa korpus – optyka.

Przy szybko i blisko poruszających się obiektach sprawa jest dosyć trudna, skuteczność różnych ustawień AF (single, continuous, auto, multipoint…) okazuje się podobna i nie powala. Za to współpraca z systemem SR (shake reduction) wydaje się niezła. W końcu dla matrycy APS-C to 300mm w maksie.

O manualnym ustawianiu ostrości należy raczej zapomnieć – obrót pierścienia ostrości jest bardzo krótki, więc nie ma szans na precyzyjne wyostrzenie.

Ale dosyć narzekania – fotografuje się przyjemnie a efekty są naprawdę zadowalające. Zdjęcia są ostre, kontrastowe, kolory wysycone, wady dobrze kontrolowane. W żadnym wypadku, biorąc pod uwagę jakość i cenę – nie można narzekać.

Prezentowane niżej zdjęcia wykonane zostały w rzeczywistych warunkach pracy reportera. W upale i kurzu. To nie jest test laboratoryjny, lecz prawdziwy test w boju. Zdjęcia są praktycznie nieobrobione, aby zachować rzeczywisty efekt fotografowania tym obiektywem.

Info: ImageWidth – 6080
ImageLength – 4032
Make – RICOH IMAGING COMPANY, LTD.
Model – PENTAX K-3
Software – PENTAX K-3 Ver. 1.21
DateTime – 2016:08:27 15:18:57
Artist – ANDRZEJ MALYSZKO

fot.1

ExposureTime – 1/160 seconds
FNumber – 7.10
ExposureProgram – Not defined
ISOSpeedRatings – 320
ExposureBiasValue – -0.30
MeteringMode – Multi-segment
FocalLengthIn35mmFilm – 74 mm

detal

fot.2

ExposureTime – 1/800 seconds
FNumber – 7.10
ExposureProgram – Aperture priority
ISOSpeedRatings – 250
ExposureBiasValue – -0.30
MeteringMode – Multi-segment
FocalLengthIn35mmFilm – 195 mm

detal

fot.3

ExposureTime – 1/1250 seconds
FNumber – 7.10
ExposureProgram – Aperture priority
ISOSpeedRatings – 250
FocalLengthIn35mmFilm – 300 mm

detal

fot.4

ExposureTime – 1/400 seconds
FNumber – 8.00
ExposureProgram – Aperture priority
ISOSpeedRatings – 400
FocalLengthIn35mmFilm – 184 mm

detal

PHOTOKINA 2016 – NAJWIĘKSZE TARGI FOTO W EUROPIE

20 August 2016ART, EXHIBITIONS, FLASH, TECHNOLOGYAndrzej Malyszko

PHOTOKINA 20-25 września 2016, Kolonia, Niemcy

Największe w Europie i wiodące w świecie targi branży fotograficznej. Co dwa lata odbywają się w Kolonii w Niemczech. Spotkasz tam nie tylko wszystkich liczących się producentów branży foto, ale sporo firm z Azji, specjalizujących się głównie w akcesoriach. Targom towarzyszą konferencje, gale nagród, wydarzenia artystyczne i kulturalne. Jeden dzień to za mało aby wszystko zobaczyć, dlatego redakcja Obscury rezerwuje sobie na Photokinę cały tydzień. ຂອງລາຍວິຊາ, w rezultacie będziecie mogli zobaczyć obszerne reportaże fotograficzne, które dają w miarę pełny obraz targów.

Ale póki co, wspomnienia sprzed dwóch lat.

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-competitions-awards.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-exhibitors.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-kolonia-niemcy.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-community-v1.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-events.html

Redakcja

Zabawa suwakami

19 July 2016ART, FLASH, TECHNOLOGYAndrzej Malyszko

Dzisiaj zaprezentujemy, co można uzyskać, jeśli poszalejemy trochę suwakami programu do edycji zdjęć… Nie jest to metoda uniwersalna na “dzieła sztuki”, ale przyznacie, efekty bywają ciekawe. Urok takiej zabawy leży w tym, że nie da się przewidzieć do końca efektów. Przypomina to trochę analogowe techniki specjalne, szczególnie solaryzację. Z tą różnicą, że tutaj nie marnuje się papier fotograficzny, a efekt jest widoczny od razu. Ale nie należy sądzić, że manipulując suwakiem zrobimy ciekawy obraz z marnego zdjęcia. Może tak się udać, ale sugerowałbym do tej zabawy wybierać zdjęcia z jakimś potencjałem, które dobrze wyglądają w standardowej obróbce. Wszystkie zdjęcia Andrzej Małyszko.

[wptf id=”17″]

Reportażowaການຖ່າຍຮູບ – ສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນກ່ຽວກັບວາລະໂອກາດຂອງ Rally ຂອງລົດເກົ່າ MOTOCLASSIC Topacz Castle ໄດ້

19 August 2015EXHIBITIONS, FLASH, OTHER, TECHNOLOGYAndrzej Malyszko

ກິດຈະກໍາການລົງທຶນ drag ທີ່ແອອັດໄດ້, ຈໍານວນຫຼາຍຂອງພວກເຂົາມີອຸປະກອນການຖ່າຍຮູບ. ໃຫ້ຂອງສົນທະນາກ່ຽວກັບມັນ, ວິທີການຖ່າຍຮູບກິດຈະກໍາເຫລົ່ານີ້, ວ່າອຸປະກອນທີ່ມີຄຸນຄ່າຂອງ reportage ໄດ້, ແລະເຂົາບໍ່ໄດ້ມີພຽງແຕ່ “ວັນອາທິດ” ເຄື່ອງທີ່ລະນຶກ…

ການລາຍງານເປັນເກມທີ່ທີມງານ – ບົດລາຍງານທີ່ດີທີ່ສຸດອາດຈະປະກອບຂອງຮູບພາບຢູ່ໃນຢ່າງຫນ້ອຍດີ, ທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ຫນຶ່ງຮູບບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້, ມີການເກັບກໍາຮູບພາບຂອງສະເລ່ຍເປັນໃຫ້ການຄຸ້ມຄອງທີ່ດີ, ແລະຮູບພາບທີ່ບໍ່ດີຫນຶ່ງແມ່ນສາມາດທໍາລາຍໄດ້ທັງຫມົດທີ່ດີ.

ຄຸນນະສົມບັດເລື່ອງນີ້ – ມີຈະຕ້ອງເປັນເລື່ອງບາງ. ແນ່ນອນເລື່ອງ more or less. ການຄຸ້ມຄອງຂອງກໍລະນີທີ່ເປັນເລື່ອງນ້ອຍ, ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຮ່າງລະຄອນຄວນຈະໄດ້ຮັບການຮັບຮອງເອົາ. ຖ້າຫາກວ່າມັນເປັນການເປີດສິນລະປະ, ທ່ານສາມາດບອກໄດ້ໂດຍວັນທີ: ມາບຸກຄົນທົ່ວໄປຄັ້ງທໍາອິດ, ເປີດ – ບາງ “ປາກເວົ້າ, ຂີດ” ແລະການນໍາສະເຫນີຂອງຜູ້ຂຽນ, ຜູ້ມາຢ້ຽມຢາມເພື່ອເຂົ້າໄປເບິ່ງການວາງສະແດງ, ກຸ່ມສົນທະນາ, scenes, ບາງວຽກງານການວາງສະແດງຂອງສິນລະປະ (ແຕ່ວ່າໂດຍບໍ່ມີການປານນັ້ນ, ການ katalog nie). ທ່ານສາມາດສຸມໃສ່ຈິດຕະນາການ, ແລະສິ່ງທີ່ໄດ້ເກີດຂຶ້ນປະມານໃຫ້ເຂົາ; ຫຼືແບ່ງອອກເປັນບົດ: ສິລະປິນແລະພະນັກງານ, viewers ການສັງເກດເບິ່ງງານວາງສະແດງໄດ້, Shutter ສົມບັດສິນທໍາແລະ trivia… ມີຄວາມເປັນໄປໄດ້ຈໍານວນຫຼາຍ, ທ່ານບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງຮູ້ວ່າເວລາທີ່ທ່ານເລືອກທີ່ຈະ, ໃຫ້ຂອງອຸປະກອນການອຸດົມສົມບູນໄປຕໍ່ມາມີພໍສົມທີ່ຈະເລືອກເອົາຈາກ.
ການກິນຮູບພາບຈາກ Concert ໄດ້, hero ແມ່ນປົກກະຕິແລ້ວທີມງານໄດ້, ແລະພຣະອົງໄດ້ອຸທິດຄວາມສົນໃຈທີ່ສຸດ – ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຈື່, bored ໄດ້ຢ່າງງ່າຍດາຍໂດຍຮູບພາບຈໍານວນຫຼາຍຂອງທີມງານ, ຄວາມຈາກສະຖານທີ່ຫນຶ່ງ. ໃຫ້ເຫັນກ່ຽວກັບແຜນການທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ການສົນທະນາ fotografujmy, ລັກສະນະທີ່ຫນ້າສົນໃຈແລະພຶດຕິກໍາ. ແລະຖ້າວ່າທ່ານມີການຄຸ້ມຄອງທີ່ຈະໄປ backstage ຫຼັງຈາກທີ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນ, ພວກເຮົາມີໂອກາດທີ່ຈະເກັບກໍາເປັນ “backstage”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz ການເກັບກໍາກາງແຈ້ງຂອງລົດເກົ່າແລະໃຫມ່. ເຫດການດັ່ງກ່າວດຶງດູດການແອອັດຂອງນັກທ່ອງທ່ຽວ – ໃນທີ່ສຸດພວກເຮົາທຸກຄົນຮັກ motoring. ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ, ທີ່ຜິດພາດທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດຈະເປັນຫນໍ່ໄມ້ສ່ວນຫຼາຍພາຫະນະພຽງແຕ່, ບໍ່ວ່າເກົ່າຫຼື luxury ເຂົາເຈົ້າວ່າ. ຖ້າຫາກວ່າພວກເຮົາຕ້ອງການທີ່ຈະສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງແມ່ນວ່າຫຼາຍທີ່ສຸດ, ວາງສະແດງຮູບຈະເປັນການຫຼາຍຮ້ອຍຄົນແລະໃຜເວົ້າobejrzałbyພວກເຂົາທັງຫມົດ. ງານວາງສະແດງຂອງ fotografujmy ແນ່ນອນ, ແລະຈໍານວນຂອງມັນ, ແຕ່ໃຫ້ຂອງບໍ່ພະຍາຍາມທີ່ຈະແຂ່ງຂັນກັບການເຮັດວຽກການຖ່າຍຮູບ – ພວກເຮົາມີໂອກາດທີ່ຈະເອົາຮູບພາບຂອງການໂຄສະນາທີ່ບໍ່ມີ. ຂໍໃຫ້ເຮົາພະຍາຍາມເພື່ອຊອກຫາວິທີການຂອງຕົນເອງຂອງ narration, ການຮັບຮູ້ມາດຕະຖານສໍາເລັດການລາຍລະອຽດ, ທັດສະນະຜິດປົກກະຕິ, ຄວາມເລິກ operujmy ຂອງພາກສະຫນາມ, ເບິ່ງມຸມ. ບໍ່ໄດ້ຫຼີກເວັ້ນsztafażu, ມັນມັກຈະແຕກຕ່າງກັນຮູບພາບ.
ແຕ່ກໍຍັງມີ fotografujmy ປະຊາຊົນ, ລັກສະນະທີ່ຫນ້າສົນໃຈ, scenes. ບາງຄັ້ງມັນຜູ້ໃດຜູ້ຫນຶ່ງກໍແປກ, ໃນເວລາອື່ນແຖວສໍາລັບເຄື່ອງດື່ມຫລືເດັກນ້ອຍທີ່ຢູ່ໃນທ່າມາເບິ່ງໄດ້. ບໍ່ໄດ້ຢ້ານທີ່ຈະຕິດຕໍ່ການຖ່າຍຮູບ – ບາງຄັ້ງທ່ານບໍ່ສັງເກດເຫັນ, ພວກເຂົາເຈົ້າແມ່ນການຖ່າຍຮູບ, ທີ່ smile ຄັ້ງອື່ນ ໆ skwitują (ທີ່ສໍາຄັນ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນຄໍາ, ຄວນ smile ທໍາອິດ), ແລະບາງຄັ້ງໃຊ້ເວລາເກມໄດ້, zapozują, ພວກເຂົາເຈົ້າສົນທະນາຫຼືຮ້ອງຂໍໃຫ້ມີການກະຈາຍຮູບພາບ. ທ່ານຈະຕ້ອງໄດ້ເປີດ… ຖ້າຫາກວ່າຜູ້ໃດຜູ້ຫນຶ່ງບໍ່ຕ້ອງການ – ວ່າມັນເຮັດໃຫ້ຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ບໍ່ມີການຊຸກດັນໃຫ້, ພວກເຮົາຄໍາແກ້ຕົວແລະລາອອກ (ເວັ້ນເສຍແຕ່ວ່າມູນຄ່າຫົວຂໍ້ຂອງຄວາມບາບ, ຫຼັງຈາກນັ້ນທ່ານຕ້ອງພະຍາຍາມ, ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຈະເປັນຮູບພາບ, ແຕ່ discreetly, ການຜິດຖຽງຮັບໃຊ້ຈຸດປະສົງທີ່ບໍ່ມີ). ສໍາລັບການດັ່ງກ່າວເປັນເຫດການທີ່ມີຂະຫນາດໃຫຍ່ແລະກ້ວາງຄວນສະເຫຼີມສະຫຼອງມັນລະສອງຄັ້ງ, ຄັ້ງທໍາອິດບໍ່ແມ່ນຫນັງສືແຈ້ງການທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ, ແລະນອກຈາກນັ້ນພວກເຮົາສາມາດ bypass ດຽວເຮັດກັບຄົນ optics (ການຂະຫຍາຍມາດຕະຖານ – ໃນກໍລະນີຂອງຂ້າພະເຈົ້າ Tamron 17-50 2.8), ແລະຫນຶ່ງຈາກຄົນອື່ນ (ແລະ – f3 8mm Samyang 5 ຕາປາ ae ສໍາລັບການປ່ຽນແປງຈາກ Pentax ເປັນ 135 2.5), ເຊິ່ງ saves ທັດສະນະການປ່ຽນແປງຄົງທີ່.
ກໍລະນີ MOTOCLASSIC ຄືບໍ່ມີບໍ່ແມ່ນເຫດການກໍ່ – ຢ່າງຫຼາຍຂອງການສິ່ງທີ່ເຮົາກ່ຽວກັບການຂື້ນພ້ອມກັນຢູ່ຫຼາຍສະຖານທີ່, ບໍ່ວ່າໃນເວລາທີ່ທ່ານເຂົ້າມາ – ທ່ານເບິ່ງເກືອບທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ. ບໍ່ມີເທື່ອເນື່ອງແຂບ, ດັ່ງນັ້ນທ່ານມີເພື່ອຊອກຫາທີ່ສໍາຄັນກັບການເທື່ອເນື່ອງຈາກຄົນອື່ນ. ມັນສາມາດສ້າງບົດລາຍງານພາກ (ລົດອາຍຸ, ໃຫມ່, ການສົນທະນາ, ສະຖານທີ່ເພີ່ມເຕີມ…), ແລະສາມາດປະສົມຫົວຂໍ້, ສະນັ້ນວ່າພວກເຂົາເຈົ້າແມ່ນ interspersed ກັບ? ທາງເລືອກແມ່ນບໍ່ງ່າຍສະເຫມີໄປ.

ຜົນຜະລິດແມ່ນອຸດົມສົມບູນ, ສະນັ້ນໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າການກວດສອບແລະຖິ້ມທັນທີໃຫ້ຫຼາຍເທົ່າທີ່ເປັນໄປໄດ້, ໃນແຖວທໍາອິດຂອງຮູບພາບທີ່ບໍ່ສໍາເລັດ – ຈຸດສຸມ, ຂອບດີ (ພະຍາຍາມເພື່ອການປູກພືດຢູ່ໃນຂັ້ນຕອນຂອງການບັນທຶກພາບໄດ້, framing ໃນຂັ້ນສຸດທ້າຍ, ເຖິງແມ່ນວ່າຄວາມລະອຽດສູງຄວນຈະເປັນການສຸດທ້າຍ, ບໍ່ໄດ້ຫຼັງຈາກພວກເຮົາມີທັດສະນະຈໍານວນຫນຶ່ງ, ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ຈະຕັດ), ບໍ່ວ່າຈະເປັນຫນ້າເບື່ອເຊັ່ນ:, ຂ້າພະເຈົ້າຈະບໍ່ນໍາໃຊ້ – intimate ເກີນໄປ, ການຖ່າຍຮູບຢູ່ໃນຂໍ້ກໍານົດ decidedly ບໍ່ເອື້ອອໍານວຍ; ພວກເຮົາກໍາລັງບໍ່ paparazzi. ມັນຍັງເອົາຮູບພາບຊ້ໍາ, ເຖິງແມ່ນວ່າຖ້າຫາກວ່າພວກເຂົາເຈົ້າທັງຫມົດທີ່ເບິ່ງຄືວ່າຍິ່ງໃຫຍ່, ເຫຼົ່ານີ້ອອກຈາກ, ທີ່ເບິ່ງຄືວ່າຈະດີທີ່ສຸດ – ຄົນອື່ນບໍ່ເຄີຍເປັນປະໂຫຍດ. ແລະດັ່ງນັ້ນຈິ່ງຈະຫຼາຍຂອງຮູບເປັນ.

ຂັ້ນຕອນຕໍ່ໄປແມ່ນການເລືອກເອົາສະຖານະການແລະທາງສ່ວນຫນ້າຂອງການຄັດເລືອກຂອງຮູບພາບສໍາລັບການປຸງແຕ່ງ. ບົດລາຍງານທີ່ພິມປະກອບດ້ວຍຈໍານວນຫນຶ່ງ – ຮູບພາບຈໍານວນຫນຶ່ງ. ກ່ຽວກັບອິນເຕີເນັດໄດ້, ສະນັ້ນຄວາມຕ້ອງການເພື່ອຈໍາກັດບໍ່ມີ – ທັງສອງເຄືອຂ່າຍແລະການສັງເກດເບິ່ງອົດທົນຫຼາຍ. ແຕ່ຈໍາໄວ້ສະເຫມີ, ວ່າຈໍານວນບໍ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຄຸນນະພາບແລະເຖິງແມ່ນວ່າຮູບພາບທີ່ດີທີ່ສຸດໃນ fatigue ປະລິມານຂະຫນາດໃຫຍ່ – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, ມັນສາມາດແບ່ງອອກເປັນສ່ວນຫຼາຍ, np. ແຕ່ລະພາກສ່ວນເລັກນ້ອຍຂອງບາງສິ່ງບາງຢ່າງອື່ນ.
ສາທາລະນະໃນອິນເຕີເນັດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນການລາຍງານ, ພວກເຂົາເຈົ້າບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງມີການປິ່ນປົວເປັນລາຍການຫຼືການວາງສະແດງ. ວ່າມັນເຮັດໃຫ້ຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ບໍ່ມີການເປີດເຜີຍຄວາມລະອຽດຢ່າງເຕັມທີ່ – ບໍ່ພຽງພໍ, ທີ່ໃຜເວົ້າຈະຢູ່ໃນການສັງເກດເບິ່ງ, ມັນຍັງເປີດເຜີຍຕົວເອງກັບເມີດລິຂະສິດແລະການໃຊ້ຊັບສິນທາງປັນຍາຂອງພວກເຮົາ, ສໍາລັບການຍົກຕົວຢ່າງ, ໂດຍຜ່ານການນໍາໃຊ້ຂອງສາທາລະນະໂດຍບໍ່ມີການຍິນຍອມເຫັນດີຂອງພວກເຮົາ. ກັບຂະຫນາດຂອງຈໍພາບຂອງມື້ນີ້ 1024 pixels ຂ້າງຍາວທີ່ຂ້ອນຂ້າງພຽງພໍ. ນອກເຫນືອໄປຈາກການປັບຂະຫນາດ, ພວກເຮົາຕ້ອງໄດ້ແກ້ໄຂ – ບ່ອນທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຖືກ overexposed ເລັກນ້ອຍຫຼືແສງ (ຍາກທີ່ຈະແກ້ໄຂ underexposures) ຄວາມສະຫວ່າງ, ການດຸ່ນດ່ຽງສີຂາວແລະເມີດວິໄນເປັນການຄ້າຫນ້ອຍອື່ນໆ. ຮູບພາບທີ່ມີຂະຫນາດໃຫຍ່ຜິດປົກກະຕິທີ່ພວກເຮົາມີບໍ່ມີຕໍ່ໄປອີກແລ້ວ – ພວກເຮົາໂຍນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າກ່ອນຫນ້ານີ້.
ບັນດາໂຄງການທີ່ສຸດສໍາລັບການພັດທະນາ / ການປຸງແຕ່ງຂອງຮູບພາບດິຈິຕອນທີ່ມີທ່າແຮງສໍາລັບການປັບຕົວດັ່ງກ່າວແລະວຽກເຮັດງານທໍາ batch ໄດ້ (batch) – ຫຼືຮູບພາບທີ່ຫຼາກຫຼາຍໃນເວລາດຽວ.

ຂ້າພະເຈົ້າສະເຫມີໄປຖ່າຍຮູບໃນວັດຖຸດິບ, ຈະ, ທໍາອິດຂ້າພະເຈົ້າຂະຫນາດໃຫຍ່ກາດຫນ່ວຍຄວາມຈໍາພຽງພໍ, ແລະພຽງແຕ່ສອງວັດຖຸດິບເຮັດໃຫ້ຄວາມສາມາດໃນການປຸງແຕ່ງຢ່າງເຕັມທີ່. ຍັງບໍ່ມີບັນຫາບໍ່ວ່າຈະສະແດງຂໍ້ມູນຫຼືທາງສ່ວນຫນ້າຂອງການຄັດເລືອກແມ່ນ, ຫຼືວ່າເປັນການກະກຽມງ່າຍດາຍ – IrfanView ໂຄງການຟຣີ + plugins ສະຫນັບສະຫນູນ virtually ທັງຫມົດຮູບແບບຮູບພາບ.

ຫຼັງຈາກການຄັດເລືອກທາງສ່ວນຫນ້າຂອງແລະການຈັດການຂອງຮູບພາບຢູ່ໃນຄໍາສັ່ງຂອງວິທີການສະຖານະການການຄັດເລືອກສໍາລັບການຄັດເລືອກອີກເທື່ອຫນຶ່ງ. ຂໍໃຫ້ເຮົາທົບທວນຄືນອຸປະກອນການ, ຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະເບິ່ງຈາກທັດສະນະຂອງຜູ້ອ່ານ. ໃຫ້ລົບຮູບພາບເຊັ່ນ:, ບໍ່ກົງກັບຈໍານວນທັງຫມົດ, deviating ດ້ານວິຊາການດິນຟ້າອາກາດຫຼື, ທີ່ຜູ້ໃດຜູ້ຫນຶ່ງອາດຈະລະເມີດເປັນການດີຢ່າງຊັດເຈນ. ມັນບໍ່ແມ່ນຕົກເປັນມູນຄ່າການຈັດພິມຮູບພາບ “ການໂຄສະນາ” – ໃນທີ່ສຸດບໍ່ມີໃຜທີ່ພວກເຮົາບໍ່ຈ່າຍສໍາລັບມັນ. ຄໍາສັ່ງ Skorygujmy, ດັ່ງນັ້ນໃຈຂອງພວກເຮົາແມ່ນການທີ່ຈະແຈ້ງແລະອ່ານໄດ້. ແລະສຸດທ້າຍ (ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວມັນແນວຄິດຕ້ອງການ) ໃຫ້ພວກເຮົາຮ້ອງຂໍໃຫ້ຄວາມຄິດເຫັນຂອງຜູ້ໃດຜູ້ຫນຶ່ງຂ້າພະເຈົ້າຮູ້.

ແລະຕົວຢ່າງໃນປັດຈຸບັນບໍ່ຫຼາຍປານໃດຂອງ MOTOCLASSIC Topacz Castle:

ອົງການຈັດຕັ້ງຂອງເນື້ອໃນ

ຍານພາຫະນະ – ການສັກຢາຕ່າງໆ (ທັງຫມົດ, ລາຍລະອຽດ, ທັດສະນະ…)

scenes, hostesses…

atrakcje towarzyszące

ຮູບພາບເພີ່ມເຕີມທີ່ນີ້ (ແລະບໍ່ໄດ້ຄາດຫວັງວ່າການ, ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງຂ້າພະເຈົ້າວ່າມາຂ້າງເທິງນັ້ນແມ່ນສາມາດນໍາໃຊ້ໃນບົດລາຍງານຂອງຂ້າພະເຈົ້າ – ມັນເປັນເລື່ອງງ່າຍທີ່ຈະຈັດການ…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

Fotografia w świetle UV

24 March 2015ART, FLASH, TECHNOLOGYAndrzej Malyszko

7 marca w Centrum Kultury Zamek (Leśnica, pl. Świętojański 1, Wrocław), Stowarzyszenie Wielosfer oraz Stowarzyszenie Fantazjada jako Wrocławskie Plenery Fantastyczne zorganizowały plener fotograficzny
“UV – wzór, znak, symbol“.

Temat fotografii w świetle UV od razu bardzo mnie zainteresował. Nigdy czegoś takiego nie robiłem, a nieliczne wprawdzie, ale pokazujące niezwykłe efekty strony w Internecie zachęciły do udziału.

Ekipa

Stawiliśmy się kompletną ekipą, ja – fotografia, Natalia – modelka oraz Ewelina – wizażystka. Żadne z nas nigdy nie pracowało w ultrafiolecie.

Sprzęt

Pentax K-3, Pentax SMC DA 35 mm f/2.4 AL, Tamron SP AF 17-50 mm f/2.8 XR Di II LD Aspherical oraz Obiektyw Samyang 8mm f/3.5 UMC Fish-eye CS II, którego nie użyłem.

Jest takie powiedzenie, że sprzęt nie jest ważny tylko fotograf. Brzmi to dobrze, ale niestety, sprzęt jest także ważny. Nie tyle daje fotografowi wolność, ile go ogranicza. Można zachwycać się jakością zdjęć z komórki czy kompakta, jednak to wszystko działa w PRZECIĘTNYCH warunkach i standardowych ujęciach. Fotografia w trudnych warunkach oświetleniowych, sportowa, portretowa, krajobrazowa wymagają specjalnego podejścia (optyka, możliwość operowania głębią, czasem migawki itp.), którego automaty nie oferują. Stad, nie fascynując się specjalnie kamerami i optyką za dziesiątki tysięcy, mam wątpliwości, czy można by było zrobić coś kreatywnego w świetle UV komórką albo kompaktem.

Stylizacja

Organizator zapewnił zmywalne farby fluorescencyjne, my mieliśmy stroje, które się nie przydały, o czym później. Ewelina wykonała dwie stylizacje – pierwsza, kwiatowa, subtelna i romantyczna, typowo portretowa, oraz druga afrykańsko-australijska (Aborygeni), dynamiczna, drapieżna, komponująca się ze stylizacją innej modelki – Nikoli.

Sesja

Do dyspozycji mieliśmy zaciemnione pomieszczenia oraz lampy UV, świetlówki i LED. Od razu okazało się, że świetlówki mają zbyt małą moc i nie specjalnie się przydadzą. Na szczęście lampy LED były silne i w wystarczającej ilości. Cechą LEDów (lampy były w postaci listwy diod) jest silna kierunkowość, należało je odpowiednio ustawić w kierunku modelki.

Już na początku stwierdziłem, że skupię się na portrecie i ewentualnie popiersiu, bo oświetlenie całej sylwetki nie było proste, a ani stroje, które mieliśmy, ani niepomalowane ciało nie świeciły w świetle UV, więc nie bardzo było co fotografować.

Zagadką było, jak zachowa się autofokus i system pomiaru światła. Autofokus sprawował się nieźle – wprawdzie ogólnie było bardzo ciemno, ale stylizacje świeciły jasno i było dużo kontrastów, co ułatwiało ostrzenie. Najlepiej sprawował się pomiar punktowy, bo dawał pełną kontrolę nad płaszczyzną ostrzenia. Pomiar światła to ina sprawa – punktowy na ogół nie doświetlał, bo trafiał na jasno świecące miejsca, pozostałe, operujące na całej powierzchni kadru tryby z kolei prześwietlały, bo reagowały na ciemny plan ogólny. Najlepszy okazał się tryb manualny, z dopasowaniem metodą kilku prób. Przy określonym świetle i obiekcie fotografowanym raz prawidłowo ustawione parametry naświetlenia nie wymagają korekty. Oczywiście co kilka zdjęć warto to sprawdzać.

Jednym słowem, po przygotowaniu się można zająć się fotografią. Efekty są naprawdę ciekawe i z kilku zdjęć jestem zadowolony. Makeup Eveliny bardzo ładnie zagrał, motyw kwiatowy świetnie ułożony na szyi i twarzy Natalii, która ma doświadczenie i aktywnie współpracuje z fotografem. Przy portretach, szczególnie ciasnych, posługiwałem się dużym otworem przysłony, aby uzyskać małą głębię ostrości, co pozwala uwypuklić charakterystyczne fragmenty portretu i modelować odczucie przestrzenności. Z kolei motyw “dzikuski” lepiej odnajduje się w zdjęciach dynamicznych, szerzej kadrowanych, granych przez modelkę także rękami (a w przypadku Nikoli, która była malowana cała – całym ciałem). Tutaj jednak zabrakło trochę światła – aby dobrze oświetlić całą sylwetkę, przydałyby się ze cztery lampy w ustawieniu np. 2 x 2. I do tego obie modelki (Natalia i Nikola) całe wymalowane.

Ale że wszyscy byliśmy debiutantami, uczyliśmy się dopiero aspektów fotografii w świetle UV.

Andrzej Małyszko Obscuraphoto.eu

Kilka zdjęć ilustrujących powyższe dywagacje.

ExposureTime – 1/15 seconds, FNumber – 3.20, ExposureProgram – Manual control, ISOSpeedRatings – 1600,
FocalLength – 36.25 mm

ExposureTime – 1/15 seconds, FNumber – 3.20, ExposureProgram – Manual control, ISOSpeedRatings – 1600,
FocalLength – 50.00 mm

ExposureTime – 1/20 seconds, FNumber – 3.20, ExposureProgram – Manual control, ISOSpeedRatings – 1600,
FocalLength – 35.00 mm

ExposureTime – 1/30 seconds, FNumber – 3.50, ExposureProgram – Manual control, ISOSpeedRatings – 2000,
FocalLength – 30.00 mm

ExposureTime – 1/20 seconds, FNumber – 3.20, ExposureProgram – Manual control, ISOSpeedRatings – 1600
FocalLength – 28.13 mm

ExposureTime – 1/30 seconds, FNumber – 3.50, ExposureProgram – Manual control, ISOSpeedRatings – 2000
FocalLength – 36.25 mm

The Photo Magazine – "OBSCURA" – zeszyty fotograficzne PFFiAST, DSAFiTA

TAMRON SP AF 70-200 mm f/2.8 Di LD (IF) MACRO – TEST W BOJU

7 marca w Centrum Kultury Zamek (Leśnica, pl. Świętojański 1, Wrocław), Stowarzyszenie Wielosfer oraz Stowarzyszenie Fantazjada jako Wrocławskie Plenery Fantastyczne zorganizowały plener fotograficzny “UV – wzór, znak, symbol“.

Ekipa

Sprzęt

Stylizacja

Sesja

7 marca w Centrum Kultury Zamek (Leśnica, pl. Świętojański 1, Wrocław), Stowarzyszenie Wielosfer oraz Stowarzyszenie Fantazjada jako Wrocławskie Plenery Fantastyczne zorganizowały plener fotograficzny
“UV – wzór, znak, symbol“.