TECHNOLOGY

Pofantazjujmy trochę…

ART, FLASH, TECHNOLOGY

Stoi na stacji lokomotywa

Ciężka, ogromna i pot z niej spływa:

Tłusta oliwa.

Stoi i sapie, dyszy i dmucha,

Żar z rozgrzanego jej brzucha bucha:

Buch – jak gorąco!

…
Tak to malarsko ilustruję poezję Tuwima. Ale, ale – muszę sprostować, to nie moje ilustracje, to także nie są ilustracje kogokolwiek innego. Tak w malarstwo zabawia się maszyna. A dokładniej oprogramowanie. Wszystkie powyższe obrazy to przetworzone moje zdjęcie przez program Topaz Studio.
Ten darmowy program oferuje kilkadziesiąt efektów, a niektóre z nich robią naprawdę wrażenie. Należy pochylić czoła przed inwencją programistów.
Ale nie ma co popadać w kompleksy, człowiek popełnia błędy, jego dzieła są niedoskonałe a przez to niepowtarzalne. I tego mogą pozazdrościć nam maszyny (póki co…)

A na zakończenie tej filozoficznej refleksji – zdjęcie oryginalne:

PHOTOKINA – NAJWIĘKSZE TARGI BRANŻY FOTO-WIDEO ZMIENIAJĄ SWÓJ KSZTAŁT

EVENT, EXHIBITIONS, TECHNOLOGY

Σε 1950 έτος, w niemieckiej Kolonii odbyły się pierwsze międzynarodowe targi branży fotograficznej PHOTOKINA. Od 1966 roku targi odbywają się co dwa lata, a impreza trwa 6 dni. To prawdziwy maraton – szczególnie dla wystawców i operatora targów. Od roku 2018 targi zmieniają formułę, po pierwsze ulegają skróceniu do 4 dni i staja się targami corocznymi, które od 2019 roku odbywać się będą w maju (następne 8-11.05.2019). Wydaje się, że ta decyzja to reakcja na zmieniająca się sytuację na rynku foto-wideo oraz generalną kondycję branży. Targi coroczne ale krótsze, to lepsze rozłożenie kosztów. Pozwolą także na na planowanie premier sprzętu, który pojawia się przecież każdego roku. Pytanie, jak przyjmie to publiczność – czy skrócenie czasu trwania będzie miało wpływ na frekwencję? Zobaczymy za rok a może dwa.

Jak bywało (redakcja Obscury odwiedza targi od wielu lat) można zobaczyć tutaj:

http://obscuraphoto.eu/WordPress3/2016/08/photokina-2016-najwieksze-targi-foto-w-europie/?lang=pl

https://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-community-v1.html

https://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-community-v2.html?m=0

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-competitions-awards.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-exhibitors.html

 

Fujifilm GFX Show (Wrocław)

EVENT, FLASH, OTHER, TECHNOLOGY

18 kwietnia we Wrocławiu, w atelier Most Studio, Fujifilm, producent topowych bezlusterkowców, zaprezentował zapowiedziany na Photokina 2016 w Kolonii bezusterkowy aparat średnioformatowy GFX. Byłem na konferencji prasowej Fujifilm w trakcie Photokiny i widziałem jakie emocje wzbudziła zapowiedź GFX. Skąd owe emocje? Po pierwsze, klub producentów aparatów średnioformatowych jest elitarny i stosunkowo stabilny. To nie są produkty na rynek konsumencki – po pierwsze są drogie, i to naprawdę drogi, a po drugie, to nie sprzęt ma co dzień, nie do sportu, nie na piesze wycieczki itd. To sprzęt do pracy zawodowej (lub artystycznej) w studio, dobrze zaplanowanym plenerze… Jednym słowem dla profesjonalnych fotografów wymagających dużych powiększeń, doskonałej definicji zdjęcia, szerokiego zakresu tonalnego. Dla takich co wiedzą czego chcą i mają warunki oraz czas.

Do tej pory dominowały tutaj lustrzanki, Hasselbalad, Phase One i relatywnie przystępny (poniżej 10.000$) Pentax 645. Na ostatniej Photokinie swojego bezlusterkowca pokazał także Hasselblad ( X1D-50c, 9.000$) . A więc producenci dostrzegają (przy całej mizerii biznesu fotograficznego), że aparaty bezusterkowe mają przyszłość oraz, że elitarny rynek średnioformatowy na w sobie potencjał rozwoju. A biorąc pod uwagę ceny oraz poręczność (waga, ergonomia, wymiary i funkcjonalności) nowych konstrukcji – poszerza się także rynek potencjalnych odbiorców o mniej majętnych zawodowców i zamożniejszych miłośników fotografii. Czy owe kalkulacje okażą się słuszne, czas pokaże.

GFX Show rozpoczął się prezentacją techniczną, a następnie Szymon Szcześniak podzielił się refleksjami na temat swojej fotografii ogólnie, oraz o tym co przekonało go do kamer Fujifilm i jakie ma odczucia po miesięcznym fotografowaniu GFX. Podobało mi się to wystąpienie, bo było osobiste, nieformalne i pozbawione lansu. Taka rozmowa w gronie znajomych, mających wspólną pasję lub zawód. A potem była już tylko praktyka. Do dyspozycji mieliśmy kilkanaście aparatów serii X i dwa GFX, Studio przygotowało dwa stanowiska z oświetleniem, ale i tak każdy robił jak chciał. Trzy miłe modelki wdzięcznie pozowały, dla zgłodniałych lub spragnionych do dyspozycji był katering. Nikt z organizatorów nie patrzył nam na ręce, panowała naprawdę luźna, warsztatowa atmosfera. Nie było także problemu z dostępem do GFX, spontanicznie utworzona kolejka posuwała się sprawnie i każdy mógł go przez kilkanaście minut wypróbować. Jednym słowem, cool.

Και, wychowany na lustrzankach (od marnego Zenita zaczynając a na Pentaksie K-3 kończąc) wybrałem X-T2, X-Pro2 jakoś nie układał się do oka… GFX okazał się bardzo poręczny, a podstawowa obsługa (bo przecież na awansowaną nie było czasu) prosta i intuicyjna. Z pewnością to świetny sprzęt i może namieszać na tynku aparatów średnioformatowych, a być może urwać kawałek z tortu profesjonalnych lustrzanek FF – od których nie jest już tak dramatycznie droższy – szczególnie w fotografii katalogowej, mody czy portretowej. Zobaczymy. A tymczasem próbki (przed obróbką, niech modelki mi wybaczą:-), chodzi o surowy materiał ) z T2 i GFX. Wkrótce fotoreportaż GFX Show na www.gallblogonim.blogspot.com.

Na początek X-T2, całe zdjęcia zmniejszone do 1024 oraz fragment 1:1

 

 

i GFX

i na koniec …

 

 

Sawgrass na PHOTOKINA 2016

EXHIBITIONS, FLASH, TECHNOLOGY

W trakcie targów Photokina 2016 w Kolonii przeprowadziłem wywiad z Darcy Mauro – President, Sawgrass Consumer Division. Sympatyczna rozmówczyni ze swadą opowiadała o produktach Sawgrass i druku sublimacyjnym. Wydaje się, że poza branżą, mało kto słyszał o Sawgrass, a przecież jest to wiodący producent technologii sublimacyjnej, powszechnie stosowanej do druku na różnych obiektach, gadgetach, tekstyliach, ale także oferuje wysokiej jakości druki artystyczne.

Darcy Mauro: Nazywam się Darcy Mauro i jestem prezesem Sawgrass. Sawgrass to firma z siedzibą w Ameryce, która istnieje od 28 χρόνια. Jest znana z innowacyjnych technologii związanych z drukiem sublimacyjnym. Wiele czasu i energii poświęcamy na rozwiązania dla drobnych użytkowników. Dzięki temu małe przedsiębiorstwa mogą także posiadać własną drukarkę, tusz, papier i samodzielnie tworzyć produkty, takie jak fotokubki, podkładki pod mysz, ale także gadżety turystyczne czy pomoce szkolne.
Podczas Fotokiny wspieramy naszych partnerów handlowych, którzy prezentują nasze rozwiązania, przede wszystkim z drukarkami o większych rozmiarach. Pokazujemy naszą nową drukarkę 25 calową Virtuoso, na bazie Mutoh VJ 628. To co jest wyjątkowe w naszych rozwiązaniach to fakt, że jesteśmy jedyną firmą, która posiada sublimacyjną drukarkę takich rozmiarów na rynku. Drukarka ta działa z 8 kolorami. Dla fotografa oznacza to rozwiązanie zapewniające kilka modeli barw, np. Dual CMYK (CMYK rozszerzony o jasny cyjan, jasną magentę, jasno czarny i bardzo jasny czarny), a także kolory fluorescencyjne. Umożliwia to efektywne dobranie schematu do potrzeb. Tusze fluorescencyjne oferują niespotykane możliwości fascynujących wydruków.
Wydruki tuszem ChromaBlast na panelach akrylowych ChromaLuxe mają wyjątkową trwałość 65 χρόνια. To otwiera przed nami zupełnie nowy rynek na fotografów, którzy chcieliby wystawić swoje prace w galerii czy oferować jako dzieło sztuki.
Udało nam się zarazić entuzjazmem wielu ludzi, ponieważ ta metoda umożliwia również zastosowanie fluorescencji. Jako firma zajmująca się tuszem, skupiamy się na innowacjach dotyczących właśnie tuszu. Tusze fluorescencyjne świecą w ciemności, co jest dość ekscytujące i zabawne. To także nowość dla klientów.
Nowość, z której bardzo się cieszymy, to Virtuoso wyposażona w tusze pomarańczowy i niebieski, rozszerzające standardowy gamut. Dzięki temu możemy realizować bardzo wymagające wydruki komercyjne czy prezentacyjne.
To właśnie są rozwiązania, na których skupiamy się tu na Fotokinie. Pokazujemy małe drukarki biurkowe, na stoisku FujiFilm prezentowany jest cały sklep, Wonder Photo Shop (planowane jest otwieranie sklepów na całym świecie) w którym byłaby nasza mała biurkowa drukarka. Ludzie mogli by przynosić swoje fotografie i umieszczać je na kubkach i tego typu przedmiotach.
Tusze SubliJet-IQ Pro Photo XF w połączeniu z najwyższej jakości panelami ChromaLuxe oferują świetne i trwałe wydruki fotograficzne.

A: A co z biznesem w Polsce? Jesteście obecni na naszym rynku?
DM: Tak, w Polsce mamy jednego dealera, który współpracuje z nami już od bardzo dawna – Argo. Większość sprzedaży trafia do drobnych użytkowników. Kontynuujemy poszukiwania większych rynków fotograficznych, tak żebyśmy mogli kontynuować rozwijanie tego rynku, ponieważ wierzę, że jest tu potencjał, dlatego że dzieje się tu dużo fantastycznych rzeczy.
A: Jaka jest Pani opinia o technologii sublimacji? Czy ta technologia druku ma przyszłość?

DM: Wierzę, że przyszłość rysuje się w jasnych barwach, dzięki wszystkim ciekawym aplikacjom, do których ludzie mają dostęp. Jest więcej i więcej produktów, które wymyślają użytkownicy i które mogą wykorzystywać atrament sublimacyjny. Przykładem mogą być etui na telefony. W tej chwili najgorętszym towarem są skarpetki. Ludzie umieszczają zdjęcia na skarpetkach. Na dwóch rożnych lotniskach widziałam zdjęcie sublimowanych skarpetek. To szaleństwo. Nigdy byś nie wymyślił, żeby umieścić na skarpetkach zdjęcie czegoś takiego, jak członkowie amerykańskiej drużyny futbolowej.

A: I to jest wydrukowane?

DM: Tak, to są skarpetki z poliestru, można na nich drukować naszą technologią co chcemy, np. serferow w Los Angeles. Wygląda to na wielki biznes. To zaskakujące, jak czasem te dodatki modowe stają się niezwykle popularne. Człowiek nie spodziewałby się, jaki pomysł może okazać się hitem.

A: To ciekawe, pokazała Pani jak nowe gadżety i nowe technologie stymulują biznes.

DM: Tak! Nie mają wielkiej wartości materialnej ale dużą wartość osobistą. To szaleństwo, że biznes, który nie istniał rok temu, teraz jest tak popularny.
A: To nie jest pomysł Państwa firmy?

DM: Όχι, to są nasi klienci. Zakupili nasz system i wyprodukowali produkt, który teraz sprzedają.

A: Jak wygląda biznes dla sztuki i fotografii? Czy wasze rozwiązania są dobre dla wysokiej jakości druku artystycznego?

DM: Większość artystów lub tego rodzaju klientów trafia do nas poprzez kogoś zajmującego się wydrukami lub w wyniku poszukiwania wysokiej jakości wydruków. Mamy także przypadki fotografów, którzy kupili nasz system na własność, ponieważ zależało im na możliwości ponownego drukowania swoich zdjęć, sprzedawania wydruków. Jest to dość proste. Drukarkę do druku artystycznego można spokojnie umieścić na biurku, jest stosunkowo niewielka, właśnie dlatego ludzie chętnie mają ją u siebie w sklepie czy pracowni. Νομίζω ότι, że właśnie w takim kierunku będzie się rozwijać rynek. Oczywiście pozostaną wielkie zakłady, ale wielu ludzi, którzy się bawią tą technologią, będzie bardzo zadowolonych. Kiedy wchodzi się do tej hali, można zobaczyć na stoisku Universal Woods wielkie, przepiękne obrazy, wszystkie drukowane za pomocą sublimacji atramentowej.

A: Jaka jest wytrzymałość na warunki zewnętrzne?
DM: To jest tusz do przeznaczenia wewnętrznego, jednak liczymy, że będziemy mogli zaoferować coś do wydruku zewnętrznego. Na tą chwilę jednak jest to tusz do wnętrz, natomiast materiał jest odporny na zadrapania, nie przylegają do niego zarazki, co jest także bardzo ważne. Sawgrass oferuje wysoką jakość, stabilny tusz, profile kolorów, ale także pomysły i ludzi, z którymi można porozmawiać. Obecnie w muzeum w Belgii trwa wystawa o historycznej bitwie, w ramach której prezentowane są wielkoformatowe wydruki stworzone przy użyciu naszego systemu.

A: Czy są jakieś ograniczenia odnośnie materiału?

DM: Tak. To musi być poliester, lub mieć poliestrową powłokę. Technologia ta oparta jest na wydruku na specjalnym papierze, który ma specjalna warstwę utrzymującą tusz na powierzchni. Następnie przenosi się wzór na materiał za pomocą gorącej prasy, tak więc to czas, ciśnienie i temperatura składają się na reakcję chemiczną.

A: Czyli to nie jest tylko nadruk na powierzchni?

DM: Όχι, tusz wnika w materiał i dzięki temu wydruk jest odporny na ścieranie.

A: Dziękuję za rozmowę. Νομίζω ότι, że przybliżyliśmy czytelnikom technologię i obszar zastosowań druku sublimacyjnego.

darcy-mauro-2-1k
Panie (od lewej) Ingrid Van Loocke – Channel Marketing Manager i Darcy Mauro – President, Sawgrass Consumer Division
darcy-mauro-1-1k

virtuoso-sjhd-vj628-prc-prophotoxf-print-1k

36x24panel-aod

36x24panel-aown

TAMRON SP AF 70-200 mm f/2.8 Di LD (IF) MACRO – TEST W BOJU

FLASH, TECHNOLOGY

TAMRON SP AF 70-200 mm f/2.8 Di LD (IF) MACRO – TEST W BOJU

Głównie fotografuję z bliska -reportaże, wydarzenia kulturalne i społeczne. Dlatego podstawowym obiektywem jest TAMRON SP AF 17-50 mm f/2.8 XR Di II LD Aspherical (IF). Bardzo przyzwoity obiektyw w dobrej cenie. Ponieważ używam sprzętu Pentaksa, czyli lustrzanek APS-C, zakres ogniskowych do takich prac jest wystarczający. Jednak od czasu do czasu pojawiają się tematy, które wymagają większych ogniskowych. Albo chcemy fotografować niezauważeni, czasami z bezpiecznej (z jakiś powodów) odległości, a czasami – i to jest najczęściej, podejście do fotografowanego obiektu nie jet możliwe. Próby spektakli, rekonstrukcje bitew, pokazy lotnicze…

Stad decyzja o zakupie obiektywu o ogniskowej 70-200mm. Miał być jasny ale nie kosztować majątku. Pentax wprawdzie nadaje się do sportu, ale wybranych dyscyplin, np. szachów. Czyli nie jest demonem szybkości autofokusa. A więc i obiektyw nie musi mieć silnika ultradźwiękowego – popularna „wiertarka” wystarczy. Teraz tylko kwerenda po portalach fotograficznych (optyczne.pl, cyfrowe.pl, dpreview.com…) i wybór staje się jasny – TAMRON SP AF 70-200 mm f/2.8 Di LD (IF) MACRO.

Obiektyw ma oferować świetne przeniesienie obrazu, stosunkowo małe aberracje, jest dosyć lekki, no i ma bardzo dobrą cenę. Najsłabszy punkt to konstrukcja, nie porażająca solidnością i brak ogranicznika ogniskowych, który znakomicie ułatwia pracę AF. Jednak obiektyw nie będzie „ciężko” pracował, więc powinien wystarczyć na długo.

Chrzest bojowy przeszedł w trakcie rekonstrukcji bitwy (czy raczej potyczki) u klasztor Lubiąż. Ta coroczna impreza przyciąga sporo miłośników inscenizacji militarnych, ale także całych rodzin, chcących w ciekawy sposób spędzić weekend. Poza inscenizacją organizatorzy zapewniają jarmark, kulinaria, rozrywkę dla dzieci, w tym czasie odbywa się zlot motocykli. Jednym słowem, o nudzie nie ma mowy.

Ale do rzeczy – praktycznie cały materiał wykonałem nowym obiektywem, z oczywistych względów z pewnej odległości (od 10 do około 50 metrów). I tak – AF działa bardzo przyzwoicie, problem jest gdy odległość jest spora, a obiekt fotografowany mało kontrastowy. Obiektyw wykonuje wtedy cały przejazd zakresu ostrości i nie zawsze trafi. Trzeba poszukać w pobliżu coś z wyraźniejszym wzorem i po złapaniu ostrości przenieść się ponownie na temat – jest szansa, że aparat wyostrzy. Oczywiście systemu AF nie można sprowadzać tylko do obiektywu – jest to gra zespołowa korpus – optyka.

Przy szybko i blisko poruszających się obiektach sprawa jest dosyć trudna, skuteczność różnych ustawień AF (single, continuous, auto, multipoint…) okazuje się podobna i nie powala. Za to współpraca z systemem SR (shake reduction) wydaje się niezła. W końcu dla matrycy APS-C to 300mm w maksie.

O manualnym ustawianiu ostrości należy raczej zapomnieć – obrót pierścienia ostrości jest bardzo krótki, więc nie ma szans na precyzyjne wyostrzenie.

Ale dosyć narzekania – fotografuje się przyjemnie a efekty są naprawdę zadowalające. Zdjęcia są ostre, kontrastowe, kolory wysycone, wady dobrze kontrolowane. W żadnym wypadku, biorąc pod uwagę jakość i cenę – nie można narzekać.

Prezentowane niżej zdjęcia wykonane zostały w rzeczywistych warunkach pracy reportera. W upale i kurzu. To nie jest test laboratoryjny, lecz prawdziwy test w boju. Zdjęcia są praktycznie nieobrobione, aby zachować rzeczywisty efekt fotografowania tym obiektywem.

Info: ImageWidth – 6080
ImageLength – 4032
Make – RICOH IMAGING COMPANY, LTD.
Model – PENTAX K-3
Software – PENTAX K-3 Ver. 1.21
DateTime – 2016:08:27 15:18:57
Artist – ANDRZEJ MALYSZKO

fot.1

pasted-1473151419-894881

 

ExposureTime – 1/160 seconds
FNumber – 7.10
ExposureProgram – Not defined
ISOSpeedRatings – 320
ExposureBiasValue – -0.30
MeteringMode – Multi-segment
FocalLengthIn35mmFilm – 74 mm

detal

pasted-1473151419-673888

fot.2

pasted-1473151419-639137

ExposureTime – 1/800 seconds
FNumber – 7.10
ExposureProgram – Aperture priority
ISOSpeedRatings – 250
ExposureBiasValue – -0.30
MeteringMode – Multi-segment
FocalLengthIn35mmFilm – 195 mm

detal

pasted-1473151419-425194

fot.3

pasted-1473151419-403336

ExposureTime – 1/1250 seconds
FNumber – 7.10
ExposureProgram – Aperture priority
ISOSpeedRatings – 250
FocalLengthIn35mmFilm – 300 mm

detal

pasted-1473151419-474780

fot.4

pasted-1473151419-36429

ExposureTime – 1/400 seconds
FNumber – 8.00
ExposureProgram – Aperture priority
ISOSpeedRatings – 400
FocalLengthIn35mmFilm – 184 mm

detal

pasted-1473151419-239967

 

 

PHOTOKINA 2016 – NAJWIĘKSZE TARGI FOTO W EUROPIE

ART, EXHIBITIONS, FLASH, TECHNOLOGY

PHOTOKINA 20-25 września 2016, Kolonia, Niemcy_IMG8123

Największe w Europie i wiodące w świecie targi branży fotograficznej. Co dwa lata odbywają się w Kolonii w Niemczech. Spotkasz tam nie tylko wszystkich liczących się producentów branży foto, ale sporo firm z Azji, specjalizujących się głównie w akcesoriach. Targom towarzyszą konferencje, gale nagród, wydarzenia artystyczne i kulturalne. Jeden dzień to za mało aby wszystko zobaczyć, dlatego redakcja Obscury rezerwuje sobie na Photokinę cały tydzień. Φυσικά, w rezultacie będziecie mogli zobaczyć obszerne reportaże fotograficzne, które dają w miarę pełny obraz targów.

Ale póki co, wspomnienia sprzed dwóch lat.

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-competitions-awards.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-exhibitors.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-kolonia-niemcy.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-community-v1.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-events.html

Redakcja

Zabawa suwakami

ART, FLASH, TECHNOLOGY

Dzisiaj zaprezentujemy, co można uzyskać, jeśli poszalejemy trochę suwakami programu do edycji zdjęć… Nie jest to metoda uniwersalna na “dzieła sztuki”, ale przyznacie, efekty bywają ciekawe. Urok takiej zabawy leży w tym, że nie da się przewidzieć do końca efektów. Przypomina to trochę analogowe techniki specjalne, szczególnie solaryzację. Z tą różnicą, że tutaj nie marnuje się papier fotograficzny, a efekt jest widoczny od razu. Ale nie należy sądzić, że manipulując suwakiem zrobimy ciekawy obraz z marnego zdjęcia. Może tak się udać, ale sugerowałbym do tej zabawy wybierać zdjęcia z jakimś potencjałem, które dobrze wyglądają w standardowej obróbce. Wszystkie zdjęcia Andrzej Małyszko.

[wptf id=”17″]

Reportażowa φωτογραφίας – σκέψεις σχετικά με την ευκαιρία της Ράλι παλαιών αυτοκινήτων MOTOCLASSIC Κάστρο Topacz

EXHIBITIONS, FLASH, OTHER, TECHNOLOGY

Ελκυστικές εκδηλώσεις σύρετε τα πλήθη, πολλοί από αυτούς έχουν φωτογραφικού εξοπλισμού. Ας μιλήσουμε γι 'αυτό, πώς να φωτογραφίσουν τα γεγονότα, ότι το υλικό έχει μια αξία ρεπορτάζ, και δεν ήταν μόνο “Κυριακή” ενθύμιο…

Ρεπορτάζ είναι ένα ομαδικό παιχνίδι – πολύ καλή έκθεση μπορεί να αποτελείται από τουλάχιστον καλές φωτογραφίες, πολύ ωραία φωτογραφία δεν κάνει, με μια συλλογή από φωτογραφίες του μέσου όρου δίνουν καλή κάλυψη, και μία κακή εικόνα μπορεί να καταστρέψει ένα καλό σύνολο της.

Χαρακτηριστικό αυτής της ιστορίας – Πρέπει να υπάρχει κάποια ιστορία. Φυσικά η ιστορία περισσότερο ή λιγότερο. Κάλυψη της εκδήλωσης είναι η ιστορία λιγότερο, Ωστόσο, θα πρέπει να υιοθετηθεί μια δραματική σκίτσο. Αν είναι το άνοιγμα της τέχνης, Μπορείτε να πείτε κατά ημερομηνία: έρχονται πρώτα επισκέπτες, Ανοίγει – μερικοί “ομιλία” και την παρουσίαση των συγγραφέων, οι επισκέπτες να δουν την έκθεση, Ομάδα Συζητήσεις, σκηνές, ορισμένοι εκτιθέμενα έργα τέχνης (αλλά χωρίς υπερβολή, ΝΙΕ katalog). Μπορείτε να επικεντρωθεί στην καλλιτέχνη, και ό, τι συμβαίνει γύρω του; ή να διαιρεθεί σε κεφάλαια: καλλιτεχνών και των υπαλλήλων, θεατές παρακολουθούν την έκθεση, Shutter ηθική και trivia… Υπάρχουν πολλές δυνατότητες, δεν χρειάζεται να ξέρει πότε θέλετε να επιλέξετε, ας άφθονο υλικό για να έχει αργότερα πολλά να επιλέξουν από.
Λήψη φωτογραφιών από τη συναυλία, ο ήρωας είναι συνήθως η ομάδα, και αυτός αφιερώσει περισσότερη προσοχή – Ωστόσο, να θυμάστε, εύκολα βαριέται από πολλές φωτογραφίες μιας ομάδας, συχνά από μία θέση. Ας μάθετε για τα διάφορα σχέδια, fotografujmy κοινό, ενδιαφέροντες χαρακτήρες και συμπεριφορές. Και αν καταφέρουμε να πάμε στα παρασκήνια μετά την παράσταση, έχουμε την ευκαιρία να συλλάβει “παρασκήνια”.

MOTOCLASSIC Κάστρο Topacz Αυτή η υπαίθρια συλλογή των παλαιών και νέων αυτοκινήτων. Η εκδήλωση προσελκύει πλήθος επισκεπτών – στο τέλος όλοι αγαπάμε αυτοκίνησης. Νομίζω ότι, ότι το μεγαλύτερο λάθος θα ήταν να πυροβολήσει μόνο οχήματα, δεν έχει σημασία πόσο χρονών ή πολυτέλεια που. Αν θέλουμε να δείξουμε ακόμα πιο, γκαλερί θα είναι εκατοντάδες και σχεδόν κανείς όλα αυτά obejrzałby. Φυσικά fotografujmy εκθέματα, και πολλά από αυτό, αλλά ας μην προσπαθούμε να ανταγωνιστεί με την καριέρα φωτογραφία – δεν έχουμε καμία πιθανότητα να πάρει τις εικόνες της διαφήμισης. Ας προσπαθήσουμε να βρούμε τον δικό τους τρόπο της αφήγησης, Πρότυπο αναγνώρισης Συμπληρώστε τα στοιχεία, ασυνήθιστη προοπτική, operujmy βάθος πεδίου, γωνία θέασης. Μην αποφύγετε sztafażu, Συχνά διαφέρει από την εικόνα.
Αλλά και οι άνθρωποι fotografujmy, μερικοί ενδιαφέροντες χαρακτήρες, σκηνές. Μερικές φορές είναι περίεργο κάποιος ντυμένος, άλλες φορές η ουρά για ποτό ή ένα παιδί σε ένα αστείο πόζα. Μην φοβάστε να επικοινωνήστε με φωτογραφηθεί – Μερικές φορές μπορεί να μην παρατηρήσετε, έχουν φωτογραφηθεί, άλλες φορές skwitują χαμόγελο (σημαντικό, να μην είναι τεταμένη, πρέπει πρώτα χαμόγελο), και μερικές φορές να πάρει το παιχνίδι, zapozują, Μιλούν ή να ζητήσετε για τη διάδοση εικόνων. Θα πρέπει να είναι ανοικτές… Αν κάποιος δεν θέλει να – δεν έχει νόημα να πιέσει, Ζητούμε συγγνώμη και να παραιτηθεί (εκτός αν ένα θέμα που αξίζει της αμαρτίας, τότε θα πρέπει να προσπαθήσουμε, όμως, να τραβήξετε μια φωτογραφία, αλλά διακριτικά, φιλονικία εξυπηρετούν κανένα σκοπό). Για ένα τόσο μεγάλο και ευρύ περίπτωση πρέπει να γιορτάσουμε δύο φορές, η πρώτη ανακοίνωση δεν είναι πάντα, και επιπλέον μπορούμε ενιαίο παράκαμψη γίνει με μία οπτική (ένα πρότυπο zoom – στην περίπτωσή μου Tamron 17-50 2.8), και μία από την άλλη (και – Samyang 8 χιλιοστά f3 5 ae ψάρι μάτι για μια αλλαγή από την Pentax 135 2.5), η οποία αποθηκεύει σταθερά φακούς αλλαγή.
MOTOCLASSIC γεγονός όπως πραγματικά δεν υπάρχει χρονολογία – πολλά πράγματα που συμβαίνουν ταυτόχρονα σε πολλά μέρη, δεν έχει σημασία πότε θα έρθει – Μπορείτε να δείτε σχεδόν τα πάντα. Δεν γραμμική αφήγηση, Έτσι θα πρέπει να ψάξουν για ένα άλλο κλειδί για την αφήγηση. Χτίζει τμήμα έκθεσης (παλιά αυτοκίνητα, νέος, ακροατήριο, Τα επιπλέον αξιοθέατα…), και μπορούν να συνδυάσουν τα θέματα, έτσι ώστε να είναι διάσπαρτες με? Η επιλογή δεν είναι πάντα εύκολο.

Η απόδοση είναι άφθονα, ώστε να είναι σίγουρος για να το αναθεωρήσει και να ρίξει μακριά όσο το δυνατόν περισσότερο, στην πρώτη σειρά των εικόνων ανεπιτυχής – εστία, άσχημα πλαισιωμένο (προσπαθήστε να περικόψετε στο στάδιο της λήψης μιας φωτογραφίας, διαμόρφωση της τελικής, ακόμη και ένα υψηλής ανάλυσης θα πρέπει να είναι η τελευταία λύση, Δεν έχουμε μετά από αρκετούς φακούς, Στη συνέχεια, κάτι για να τακτοποιήσει), αν μια τέτοια βαρετά, Ποτέ δεν θα χρησιμοποιήσει – πάρα πολύ οικείο, φωτογραφήθηκε σε ιδιαίτερα δυσμενείς όρους; δεν είμαστε παπαράτσι. Επίσης αφαιρεί διπλές φωτογραφίες, ακόμη και αν όλα έμοιαζαν μεγάλη, Αυτό αφήνει, η οποία φαίνεται να είναι η καλύτερη – άλλοι δεν χρήσιμα. Και έτσι θα πολλές φωτογραφίες.

Το επόμενο βήμα είναι να επιλέξετε ένα σενάριο και προ-επιλογή των φωτογραφιών για επεξεργασία. Έντυπη εκθέσεις περιέχουν διάφορες – αρκετές φωτογραφίες. Στο Διαδίκτυο, οπότε δεν χρειάζεται να περιορίσει – τόσο το δίκτυο και βλέποντας να αντέξει περισσότερο. Αλλά να θυμάστε πάντα, ότι το ποσό αυτό δεν κάνει την ποιότητα και ακόμη και τις καλύτερες φωτογραφίες σε μεγάλες ποσότητες κόπωση – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, μπορεί να χωριστεί σε διάφορα μέρη, np. κάθε μέρος λίγο κάτι άλλο.
Εκδόσεις στο Διαδίκτυο, ιδίως εκείνων Αναφορά, Δεν απαιτούν θεραπεία, όπως κατάλογοι ή έκθεσης. Δεν έχει νόημα να εκθέσει σε πλήρη ανάλυση – δεν είναι αρκετό, ότι δύσκολα κάποιος θα είναι στην παρατήρηση, είναι ακόμα εκτεθούν στην πειρατεία και την κατάχρηση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας μας, για παράδειγμα, μέσω της χρήσης των δημοσιεύσεων χωρίς τη συγκατάθεσή μας. Με το μέγεθος της σημερινής οθόνες 1024 εικονοστοιχεία μακριά πλευρά αρκετό. Εκτός από την αλλαγή μεγέθους, θα πρέπει να διορθώσει – όπου λίγο υπερέκθεση ή υποέκθεση (δυσκολότερο να διορθώσει υποεκθέτει) λάμψη, ισορροπία λευκού και άλλες μικρές ατέλειες. Εικόνες με μεγάλα ελαττώματα δεν έχουμε πλέον – Τους έριξε νωρίτερα.
Τα περισσότερα προγράμματα για την ανάπτυξη / επεξεργασία ψηφιακών εικόνων έχει τη δυνατότητα για τέτοιου είδους προσαρμογές και τις θέσεις εργασίας παρτίδα (παρτίδα) – ή πολλές φωτογραφίες ταυτόχρονα.

Πάντα φωτογραφίσει σε μορφή RAW, θα, αρκετά καταρχάς μεγάλη κάρτα μνήμης, και το δεύτερο μόνο RAW δίνει πλήρεις δυνατότητες επεξεργασίας. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα ούτε την προβολή ή προεπιλογής, ή ακόμη και ένα απλό παρασκεύασμα – ένα δωρεάν πρόγραμμα IrfanView + plugins υποστηρίζει σχεδόν όλα τα φορμά εικόνας.

Μετά από μια προ-επιλογή και η διάταξη των εικόνων με τη σειρά του επιλεγμένου σεναρίου για την επιλογή και πάλι. Ας επανεξετάσει το υλικό, προσπαθούμε να δούμε από τη σκοπιά του αναγνώστη. Ας διαγράψετε τις εικόνες όπως, Δεν συνολική αντιστοίχιση, αποκλίνουν τεχνικά ή το κλίμα, ότι μπορεί να παραβιάσει κάποιος είναι σαφώς καλό. Δεν αξίζει να δημοσιεύει φωτογραφίες “διαφήμιση” – στο τέλος κανείς δεν θα πληρώσει για αυτό. Skorygujmy παραγγελία, έτσι ώστε το μυαλό μας ήταν σαφής και ευανάγνωστη. Και τελικά (γενικά ευχολόγια) ας ζητήσει τη γνώμη κάποιου που γνωρίζω.

Και τώρα μερικά παραδείγματα MOTOCLASSIC Κάστρο Topacz:

οργάνωση των περιεχομένων

Motoclassic15082015019

οχήματα – διάφορα πλάνα (ολόκληρο, Λεπτομέρειες, προοπτική…)

Motoclassic15082015208 Motoclassic15082015001 Motoclassic15082015012 Motoclassic15082015107 Motoclassic15082015130

σκηνές, αεροσυνοδοί…

Motoclassic15082015318 Motoclassic15082015020 Motoclassic15082015021 Motoclassic15082015025 Motoclassic15082015302

atrakcje towarzyszące

Motoclassic15082015308 Motoclassic15082015081 Motoclassic15082015086 Motoclassic15082015089

Περισσότερες φωτογραφίες εδώ (και μην περιμένετε, ότι όλα όσα έγραψα παραπάνω είναι εφαρμόσιμη στην αναφορά μου – είναι εύκολο να χειριστεί…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

 

 

 

Fotografia w świetle UV

ART, FLASH, TECHNOLOGY

7 marca w Centrum Kultury Zamek (Leśnica, pl. Świętojański 1, Wrocław), Stowarzyszenie Wielosfer oraz Stowarzyszenie Fantazjada jako Wrocławskie Plenery Fantastyczne zorganizowały plener fotograficzny
“UV – wzór, znak, symbol“.

Temat fotografii w świetle UV od razu bardzo mnie zainteresował. Nigdy czegoś takiego nie robiłem, a nieliczne wprawdzie, ale pokazujące niezwykłe efekty strony w Internecie zachęciły do udziału.

  1. Ekipa

Stawiliśmy się kompletną ekipą, ja – fotografia, Natalia – modelka oraz Ewelina – wizażystka. Żadne z nas nigdy nie pracowało w ultrafiolecie.

  1. Sprzęt

Pentax K-3, Pentax SMC DA 35 mm f/2.4 AL, Tamron SP AF 17-50 mm f/2.8 XR Di II LD Aspherical oraz Obiektyw Samyang 8mm f/3.5 UMC Fish-eye CS II, którego nie użyłem.

Jest takie powiedzenie, że sprzęt nie jest ważny tylko fotograf. Brzmi to dobrze, ale niestety, sprzęt jest także ważny. Nie tyle daje fotografowi wolność, ile go ogranicza. Można zachwycać się jakością zdjęć z komórki czy kompakta, jednak to wszystko działa w PRZECIĘTNYCH warunkach i standardowych ujęciach. Fotografia w trudnych warunkach oświetleniowych, sportowa, portretowa, krajobrazowa wymagają specjalnego podejścia (optyka, możliwość operowania głębią, czasem migawki itp.), którego automaty nie oferują. Stad, nie fascynując się specjalnie kamerami i optyką za dziesiątki tysięcy, mam wątpliwości, czy można by było zrobić coś kreatywnego w świetle UV komórką albo kompaktem.

  1. Stylizacja

Organizator zapewnił zmywalne farby fluorescencyjne, my mieliśmy stroje, które się nie przydały, o czym później. Ewelina wykonała dwie stylizacje – pierwsza, kwiatowa, subtelna i romantyczna, typowo portretowa, oraz druga afrykańsko-australijska (Aborygeni), dynamiczna, drapieżna, komponująca się ze stylizacją innej modelki – Nikoli.

  1. Sesja

Do dyspozycji mieliśmy zaciemnione pomieszczenia oraz lampy UV, świetlówki i LED. Od razu okazało się, że świetlówki mają zbyt małą moc i nie specjalnie się przydadzą. Na szczęście lampy LED były silne i w wystarczającej ilości. Cechą LEDów (lampy były w postaci listwy diod) jest silna kierunkowość, należało je odpowiednio ustawić w kierunku modelki.

Już na początku stwierdziłem, że skupię się na portrecie i ewentualnie popiersiu, bo oświetlenie całej sylwetki nie było proste, a ani stroje, które mieliśmy, ani niepomalowane ciało nie świeciły w świetle UV, więc nie bardzo było co fotografować.

Zagadką było, jak zachowa się autofokus i system pomiaru światła. Autofokus sprawował się nieźle – wprawdzie ogólnie było bardzo ciemno, ale stylizacje świeciły jasno i było dużo kontrastów, co ułatwiało ostrzenie. Najlepiej sprawował się pomiar punktowy, bo dawał pełną kontrolę nad płaszczyzną ostrzenia. Pomiar światła to ina sprawa – punktowy na ogół nie doświetlał, bo trafiał na jasno świecące miejsca, pozostałe, operujące na całej powierzchni kadru tryby z kolei prześwietlały, bo reagowały na ciemny plan ogólny. Najlepszy okazał się tryb manualny, z dopasowaniem metodą kilku prób. Przy określonym świetle i obiekcie fotografowanym raz prawidłowo ustawione parametry naświetlenia nie wymagają korekty. Oczywiście co kilka zdjęć warto to sprawdzać.

Jednym słowem, po przygotowaniu się można zająć się fotografią. Efekty są naprawdę ciekawe i z kilku zdjęć jestem zadowolony. Makeup Eveliny bardzo ładnie zagrał, motyw kwiatowy świetnie ułożony na szyi i twarzy Natalii, która ma doświadczenie i aktywnie współpracuje z fotografem. Przy portretach, szczególnie ciasnych, posługiwałem się dużym otworem przysłony, aby uzyskać małą głębię ostrości, co pozwala uwypuklić charakterystyczne fragmenty portretu i modelować odczucie przestrzenności. Z kolei motyw “dzikuski” lepiej odnajduje się w zdjęciach dynamicznych, szerzej kadrowanych, granych przez modelkę także rękami (a w przypadku Nikoli, która była malowana cała – całym ciałem). Tutaj jednak zabrakło trochę światła – aby dobrze oświetlić całą sylwetkę, przydałyby się ze cztery lampy w ustawieniu np. 2 x 2. I do tego obie modelki (Natalia i Nikola) całe wymalowane.

Ale że wszyscy byliśmy debiutantami, uczyliśmy się dopiero aspektów fotografii w świetle UV.

Andrzej Małyszko Obscuraphoto.eu

Kilka zdjęć ilustrujących powyższe dywagacje.

UV1

ExposureTime – 1/15 seconds, FNumber – 3.20, ExposureProgram – Manual control, ISOSpeedRatings – 1600,
FocalLength – 36.25 mm

UV2

ExposureTime – 1/15 seconds, FNumber – 3.20, ExposureProgram – Manual control, ISOSpeedRatings – 1600,
FocalLength – 50.00 mm

UV3

ExposureTime – 1/20 seconds, FNumber – 3.20, ExposureProgram – Manual control, ISOSpeedRatings – 1600,
FocalLength – 35.00 mm

UV4

ExposureTime – 1/30 seconds, FNumber – 3.50, ExposureProgram – Manual control, ISOSpeedRatings – 2000,
FocalLength – 30.00 mm

_AMA2766
ExposureTime – 1/20 seconds, FNumber – 3.20, ExposureProgram – Manual control, ISOSpeedRatings – 1600
FocalLength – 28.13 mm

_AMA2809

ExposureTime – 1/30 seconds, FNumber – 3.50, ExposureProgram – Manual control, ISOSpeedRatings – 2000
FocalLength – 36.25 mm