Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego

21 December 2015FLASH, EZINYEAndrew Małyszko

Lubisz fotografować – nie rozstawaj się aparatem. Fotografuj wszystko co cię ciekawi, ale nie daj się ponieść. Sprzęt cyfrowy jest cierpliwy i pozwala wykonać setki i tysiące fotografii, jednak tak jak nie warto klepać jęzorem bez potrzeby, nie trzeba naciskać spustu migawki, tylko dlatego, że jest to możliwe. Nie oznacza to, że warto robić tylko zdjęcia wybitne – wielu z nas zdjęć wybitnych nie robi i robić nie będzie, zresztą co to znaczy “wybitne”, czy to te, za które agencja zapłaci grube pieniądze, a możne reklamowe, studyjne, streetowe, reportaż wojenny? Ngicabanga, że ważne jest, abyśmy po prostu dokonywali wyborów, poczekali na ciekawą scenę, sytuację. I dotyczy to zarówno wielkich wydarzeń jak i rodzinnego spaceru. Oto taki przykład fotografii zacisznej, z dosyć kameralnej imprezy. Przy okazji takich reportaży uczymy się kontaktu z ludźmi, tak aby ich nie stresować aparatem, możemy dowiedzieć się czegoś ciekawego, bo przecież nie tylko zdjęcia robimy, ale także warto porozmawiać…

Krótki wypad na Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego zaowocował zakupami wyrobów regionalnych, a także kilkoma fotografiami dokumentującymi co tam się działo.

Reportażowa Photography – zibona on the ngesikhathi Rally izimoto elidala MOTOCLASSIC Castle Topacz

19 August 2015Imibukiso, FLASH, EZINYE, TECHNOLOGYAndrew Małyszko

Izenzakalo Attractive udonse izixuku, abaningi kubo imishini enezithombe. Ake sixoxe ngakho, indlela ifotho lezi zenzakalo, ukuthi indaba has a value of yokubika, futhi wayengeyena nje “Sunday” isikhumbuzo…

Yokubika ngumdlalo team – umbiko omuhle kakhulu kungase kuhilele izithombe okungenani emihle, umuntu omkhulu photo akumenzi, nebuthelelo izithombe avareji ukunikeza Ukusabalala okuhle, futhi kwesinye isithombe esibi uyakwazi yincithakalo lonke omuhle.

Faka le ndaba – Kumele kube khona indaba ezinye. Yebo indaba ucishe. Ukufunda senzakalo indaba kancane, Nokho, indaba emfushane amadlingozi Kumele kwemukelwe. Uma kunguwe art ukuvulwa, Ungase utshele by date: woza izivakashi kuqala, kuvula – abanye “Inkulumo” kanye nokunikeza abalobi, izivakashi ukubona embukisweni, Izingxoxo Group, izigcawu, eminye imisebenzi embukisweni yobuciko (kodwa ngaphandle ihaba, ukuze katalog nie). Ungakwazi ukugxila umdwebi, futhi ukuthi kwenzekani endaweni emzungezile; noma ihlukaniswe izahluko: abaculi kanye nezikhulu, ababukeli ukubukela embukisweni, Ukuvala zokuziphatha futhi inhlebo… Kukhona amathuba amaningi, akudingeki ukuba bazi uma ukhetha, ake impahla elinengi kamuva nenala ukukhetha kusuka.
Ukuthatha izithombe kusukela ekhonsathini, hero ngokuvamile iqembu, futhi achithe isikhathi kakhulu – Nokho, khumbula, kalula ukuzenza izithombe eziningi elinye iqembu, njalo komunye indawo. Ake out about izinhlelo ezahlukene, fotografujmy izilaleli, izinhlamvu ezithakazelisayo futhi ukuziphatha. Futhi uma ukuphatha ukuya kwesiteji emva show, sinawo ithuba wathumba “kwesiteji”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz embuthanweni lo ongaphandle izimoto ezintsha. Lo mcimbi edonsela izixuku zezivakashi – ekugcineni sonke athande bezimoto. Ngicabanga, ukuthi iphutha enkulu kungaba ukudubula izimoto kuphela, kungakhathaliseki ukuthi umuntu mdala noma sokunethezeka ukuthi. Uma sifuna ukukhombisa ngisho kakhulu, indawo eyisitezi eholweni bekungaba ngamakhulu neze umuntu obejrzałby kubo bonke. Ziphephile course Of fotografujmy, futhi eziningi kuwo, kodwa ake azame ukuncintisana photography career – asinawo ithuba ukuthatha izithombe ukukhangisa. Ake sizame ukuthola indlela yabo siqu of ingxoxo, Ukuqashelwa Standard Qedela imininingwane, nombono okungavamile, operujmy ukudepha kwenkundla, angle yokubuka. Musa ukugwema sztafażu, It ngokuvamile luyehluka isithombe.
Kodwa futhi fotografujmy abantu, abanye abalingiswa ezithakazelisayo, izigcawu. Ngezinye izikhathi ukuthi umuntu egqoka Kuyathakazelisa, ngezinye izikhathi emgqeni iziphuzo noma ingane pose funny. Ungesabi ukuxhumana izithombe – ngezinye izikhathi awuboni, basuke izithombe, ukumamatheka ezinye izikhathi skwitują (ebaluleke, hhayi ukuba esishubile, kufanele smile kuqala), futhi ngezinye izikhathi athathe umdlalo, zapozują, Bathi ukukhuluma noma ucele ekusakazeni images. Kufanele kube ivulekile… Uma umuntu engafuni ukuba – kwenza akukho mqondo nokuqhuba, Siyaxolisa ehle esikhundleni sakhe (ngaphandle kuwufanele isihloko isono, ke une Nokho, ukuzama, ukuthatha isithombe, kodwa ngokuqonda, sekusuke isidumo ukukhonza no injongo). Ukuze onjalo umcimbi enkulu futhi ububanzi Kufanele niwugubhe kabili, okokuqala akukhona konke isaziso, futhi ngaphezu singakwazi ecaleni single kwenziwa omunye yokukhanya (a zoom standard – uma yami Tamron 17-50 2.8), futhi omunye komunye (futhi – Samyang 8mm F3 5 ae inhlanzi iso ushintsho Pentax 135 2.5), okuyinto usindisa njalo ushintsho lens.
MOTOCLASSIC umcimbi like akukho ngempela ukulandelana kwezikhathi zezenzakalo – a lot of izinto kwenzekani kanyekanye ezindaweni eziningi, kungakhathaliseki lapho ufika – You bheka cishe konke. No lelandzisako lwento, Ngakho kufanele funa esinye isihluthulelo elandisayo. Kungaba ukwakha umbiko isigaba (cars elidala, new, izilaleli, Ezikhangayo engeziwe…), futhi kungaba mix izihloko, ukuze basuke eyayihambisana? The choice akulula ngaso sonke isikhathi.

The Isivuno luningi, ngakho qiniseka ukuthi sibukeze futhi ulahle ngangokunokwenzeka, emgqeni wokuqala izithombe akuphumelelanga – focus, kabi anezinhlaka (zama yezinhlelo at the stage ukuthatha isithombe, zokweseka in the final, ngisho isinqumo okusezingeni kufanele kube yokugcina, hhayi emva esinawo lens eziningana, Khona into Ukunquma), ngabe isidina ezifana, Angikaze uzosebenzisa – obuseduze kakhulu, izithombe in a ngokulandela decidedly okungekuhle; siyakucela hhayi Paparazzi. Iphinde ususa izithombe ngeduplikhethi, ngisho uma bonke ayekubona kukukhulu, Lezi ushiye, lapho ibonakala best – abanye never ewusizo. Futhi kanjalo a lot of izithombe.

Isinyathelo esilandelayo ukhethe simo and pre-ukukhethwa izithombe for processing. Imibiko ebhaliwe aqukethe eziningana – izithombe eziningana. On the Internet, ngakho asikho isidingo ukunciphisa – kokubili enethiwekhi ukubukela bakhuthazele more. Kodwa njalo ubokhumbula, ukuthi lemali akwenzi izinga ngisho izithombe ubhedu enkulu izinto eziningi ukukhathala – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, lingahunyushwa ihlukaniswe izingxenye eziningana, np. ngayinye kancane okunye.
Izincwadi on the Internet, ikakhulukazi lezo Ukubika, Bathi asidingi ukwelashwa njengoba izinhlu noma embukisweni. Kwenza akukho mqondo adalule ngokulungiswa umnyuziki – akwanele, ukuthi neze umuntu kuzoba watching, ukuthi namanje bekhanyisa ukudunwa kanye kabi impahla yethu yobuhlakani, isibonelo, ngokusebenzisa izincwadi ngaphandle kwemvume yethu. With the ubukhulu nabaqaphi wanamuhla 1024 Amaphikseli side eside ngempela ngokwanele. Ngaphezu Ukubeka, kumelwe ukulungisa – lapho basuke kancane wachayeka noma esingacacile (nzima ukuba balungise underexposure) ukukhanya, balance white kanye nezinye amaphutha ezincane. Izithombe zinokukhubazeka enkulu asibe sisaba – We wabaphonsa ekuqaleni.
Izinhlelo Iningi for asathuthuka / processing izithombe digital lungaba izinguquko ezinjalo futhi imisebenzi batch (batch) – noma izithombe amaningi ngesikhathi esisodwa.

Ngihlale ifotho in RAW, kuthanda, Okokuqala I big ngokwanele imemori khadi, futhi RAW yesibili kuphela elinikeza umnyuziki processing amakhono. Ayikho inkinga noma wokubuka noma pre-Ukukhetha Kukhona, noma ngisho ukulungiselela elula – a khulula uhlelo IrfanView + plugins isekela cishe yonke takhiwo image.

Ngemva pre-Ukukhetha futhi ilungiselelo kwezithombe oda ekhethiwe simo indlela for the Ukukhetha futhi. Ake sibukeze impahla, uzama ukubheka ngokombono umfundi. Ake ususe izithombe like, hhayi oluhambisana inani, ukuphambuka ngokomthetho noma sezulu, ezingase zephule kothile ngokucacile okuhle. Akuyona kuwufanele sokushicilela izithombe “ukukhangisa” – ekugcineni akekho singazi ukuyikhokhela. Skorygujmy oda, ukuze izingqondo zethu ecacile akucace. Futhi ekugcineni (Kungcono wishful cabango) ake ubuze umbono wothile ngiyazi.

Manje ambalwa izibonelo MOTOCLASSIC Castle Topacz:

inhlangano Lokuphakathi

izimoto – isibhamu ezahlukene (wonke, imininingwane, ngombono…)

izigcawu, hostesses…

atrakcje towarzyszące

Izithombe Ngini lapha (futhi ungalindeli, ukuthi konke ngabhala ngenhla uyasebenza ekubikeni yami – kuba lula ukusingatha…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

Polsko-Niemieckie Dni Mediów w Szczecinie 21-22.05.2015

31 Kwangathi 2015Imibukiso, FLASH, EZINYEAndrew Małyszko

W dniach 21-22.05.2015, tym razem w Szczecinie, obyły się kolejne Polsko-Niemieckie Dni Mediów. To ważna, przeznaczona dla profesjonalistów cykliczna impreza, której celem jest wielowymiarowa analiza roli mediów we wspólczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem sąsiedzkich relacji polsko-niemieckich.

Obowiązki gospodarza pełniła znana dziennikarka TV, specjalizująca się w problematyce – w szerokim rozumieniu – rosyjskiej, autorka cyklu świetnych reportaży “Szerokie tory”, Barbara Włodarczyk. Przemówienie inauguracyjne wygłosił Adam Bodnar a “Impulsy” Jerzy Margański, Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie i Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie.

Następnie odbyła się dyskusja pt. „Nauki z kryzysu wokół Ukrainy. Jak Polska i Niemcy mogą w przyszłości współdziałać na wschodzie Europy?” Moderacja: Andrzej Grajewski, szef działu Świat, „Gość Niedzielny”
Uczestnicy: Piotr Andrusieczko, korespondent „Gazety Wyborczej” m.in. ze wschodniej Ukrainy, Viola von Cramon, posłanka do niemieckiego Bundestagu z ramienia Partii Zielonych, Moritz Gathmann, „Der Spiegel”, Paweł Kowal, adiunkt Instytutu Studiów Politycznych PAN, Paweł Pieniążek, freelancer, relacjonował wydarzenia na Majdanie i konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie.

Dyskusja pokazała, że poza jednym wspólnym poglądem, iż konflikt ukraiński stanowi poważne zagrożenie ładu europejskiego, mamy do czynienia z różnorodnymi stanowiskami. Dziennikarze bezpośrednio relacjonujący wydarzenia na Ukrainie wykazali się powściągliwością w ocenach, mnie zaciekawiło stanowisko Pawła Kowala (mimo iż daleki jestem od jego preferencji politycznych), który zwrócił uwagę na rzeczy, jakie przy okazji konfliktu umykają lub są celowo są pomijane: niejednoznaczna postawa samej Ukrainy, niestabilność polityczna, oligarchizacja, wyczekująca postawa Europy i Polski i – co może mieć konsekwencje dla całej Unii – rywalizacja organów UE o dominację, skutkująca osłabianiem Parlamentu Europejskiego na rzecz Komisji Europejskiej, czyli w konsekwencji proces osłabiania pozycji obywateli Unii wobec jej administracji.

Kolejnym punktem programu były warsztaty – wcześniej należało się zapisać na jeden z wybranych tematów:

Warsztat 1: Rola „armii europejskiej” w polityce bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej.

Warsztat 2: Nowe wyzwania Pogranicza.

Warsztat 3: Jak nowe media zmieniają wymagania stawiane przed dziennikarzem.

Pan Warsztat 4: Zarządzanie mediami w czasach kryzysu – warsztat dla szefów mediów i redaktorów naczelnych.

Warsztat 5: Pojęcie „Polskie obozy koncentracyjne” i jego odbiór w mediach zagranicznych.

Wieczorem odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego 2015.
Pierwsze miejsce w kategorii Prasa zdobyła Magdalena Grzebałkowska za reportaż „Śpiewać, hitlerówy!”, który ukazał się w „Dużym Formacie”. W kategorii Radio zwyciężyła audycja trzech autorów: Tomasza Sikory, Romana Nucka i Tomáša Kopeckýego pt. „Dowodiczek Osobisticzek, czyli Nowy Realizm Graniczny”. Reportaż telewizyjny „Mama arbeitet im Westen – Eine Kindheit in Polen“ Åse Svenheim Drivenes wyemitowany w MDR, wygrał w kategorii Telewizja. Po raz drugi przyznano nagrodę specjalną „Dziennikarstwo na pograniczu“, ufundowaną tym razem przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Nagrodę otrzymali Joanna i Krzysztof Skonieczni za audycję „Mała Polka ze Staffelde“, wyemitowaną przez Polskie Radio Szczecin. Zwycięzcy konkursu otrzymali nagrody finansowe – po 5000 euro.[http://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Następnego dnia druga sesja warsztatów, dzięki czemu można było wziąć udział w dwóch warsztatach, a po obiedzie w Restauracji Zamkowej w renesansowym Zamku Książąt Pomorskich odbyliśmy rejs statkiem Odra / Peene Quenn po szczecińskim porcie.

Muszę podkreślić, że zarówno część merytoryczna jak i “kulturalna” stały na wysokim poziomie, przedsięwzięcie organizacyjnie bardzo udane. Była to także okazja poznać trochę bliżej Szczecin, przez który do tej pory jedynie przejeżdżałem.

Dzień pierwszy, część pierwsza:

[wptf id=”8″]

Dzień pierwszy, część druga:

[wptf id=”9″]

Dzień drugi:

[wptf id=”10″]

Ryszard Kopeć nie żyje.

13 Kwangathi 2015ART, FLASH, EZINYEAndrew Małyszko

Siódmego maja zmarł nasz kolega, Rysiu Kopeć. Człowiek – historia naszego Stowarzyszenia.

Rycha poznałem chyba w czasach studenckich – od kilku lat pasjonowałem się fotografią, i dojrzałem do jakiejś aktywności zorganizowanej. Nie pamiętam jak (internetu wtedy nie było) znalazłem w okolicy klub fotograficzny przy spółdzielni mieszkaniowej. Poszedłem i tak się zaczęło.

Luzak, żartowniś, świetny kompan i facet z dużym talentem – fotografował jakby od niechcenia, nonszalancko… a zdjęcia były świetne. Był duszą towarzystwa, mimo kilku lat różnicy (w moim wieku to mogło mieć znaczenie, byłem szczawem) nie tylko, że nie było dystansu, ale szybko się zaprzyjaźniliśmy. On wciągnął mnie do WTF (teraz DSAFiTA), wyjazdy na plenery – w tym słynne Plenery Aktu. Jego niesamowite diaporamy robione wraz z Kaziem Kwiatkowskim, trochę dla towarzystwa (spotkania w Lubinie), i od razu wygrywające liczne konkursy. Grupa portretowa operująca w Oleśnicy u Artura Balińskiego. Dzięki Niemu poznałem masę świetnych ludzi, fotografów i modelek.

Król szybkostrzelności – potrafił wystrzelać rolkę filmu w kilka sekund, nie przerywając opowiadania kolejnej anegdoty.

Wspólnie używaliśmy jego pracowni w piwnicy bloku w którym mieszkał. Robiliśmy czarno-białe powiększenia i nie udawało się osiągnąć odpowiedniego kontrastu. Mimo kontrastowych papierów zdjęcia wychodziły mdłe – nie pomagało justowanie kondensora, wymiana żarówki w powiększalniku. Podejrzenie padło na grzejnik elektryczny, emitujący lekką czerwoną poświatę, jednak wyłączenie go nic nie dało. Obaj mieliśmy już sporo doświadczenia i żadnego pomysłu w czym przyczyna. Któregoś dnia, nie pamiętam z jakiego powodu, wymieniliśmy obiektyw w powiększalniku i wtedy zauważyliśmy, że soczewki się rozkleiły i to powodowało efekt rozmycia… Takie przygody łączą mężczyzn.

Eminyakeni 1982-1985 Ryszard Kopeć pełnił funkcję prezesa naszego Stowarzyszenia (wówczas Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego). Był aktywny i kreatywny.

Do zobaczenia Rysiu…

Andrzej Małyszko

Rysiek na “planie” remontu siedziby Stowarzyszenia

Ryszard Kopeć, Mariusz Przygoda i Miłka Kamieńska, Wójtowice 2012.

Ryszard Kopeć, Wójtowice 2012.

Kilka zdjęć z pogrzebu (fot. Mariusz Przygoda)

Wystawa Jubileuszowa „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata” w Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich (relacja)

13 Kwangathi 2015EZINYEAndrew Małyszko

8 maja w Galerii Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich otworzyliśmy Wystawę Jubileuszową „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata”

Selfie – Autoportret współczesnego człowieka

25 Ephreli 2015ART, FLASH, EZINYEAndrew Małyszko

„Selfie” to moda na robienie sobie samemu zdjęcia za pomocą telefonu komórkowego trzymanego w wyciągniętej dłoni, najczęściej w celu późniejszego umieszczenia go na serwisach społecznościowych. Taka forma portretu ma wielu zwolenników, ale też spotykane są negatywne opinie na ten temat.

Sama sztuka portretu ma bardzo bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych. Przez wiele wieków portret rozwijał się w różnych formach, jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: od albumów rodzinnych, poprzez uliczne billboardy reklamowe, aż do „selfie”. Skąd wzięła się ta popularność robienia sobie portretu? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentach… Ponadto mogą one być wykonywane niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni, czy w atelier.
Dlatego „Selfie” to też dokument, swoiste świadectwo współczesnego życia. Tego, jak jesteśmy ubrani, uczesani, jak się czujemy. Także naszego dystansu i sarkazmu. Świadectwem bycia w łóżku, w kuchni, w toalecie, w windzie. W skrajnych przypadkach sposób fotografowania się ze wszystkim, co się rusza lub ze wszystkimi, których się spotyka. Czyli naturalna reakcja na czasy, w których żyjemy.

Robiąc dziś swój autoportret, nie musimy starać się maskować faktu, że to my sami trzymamy aparat. Często podkreślenie tej samodzielności sprawia, że zdjęcie jest bardziej szczere. Technika także nie jest najważniejsza. Przy robieniu „selfie” raczej staje się ważniejsza strategia, jakimi ludzie chcą pokazać się światu, jakie otaczają ich rekwizyty (podkreślą w ten sposób stosunek do życia) oraz wymowa tła zdjęcia.

Po drugiej stronie lustra (obiektywu)

Jesteśmy świadkami przekraczania granicy miedzy tradycyjną formą robienia zdjęć, zarezerwowaną dla profesjonalnych fotografów, a łatwością i szybkością ukazania swojego zewnętrznego obrazu, a czasem też cech osobowości. To, co było zarezerwowane dla wybranych, dziś jest powszechnie dostępne. Po trosze więc wszyscy jesteśmy artystami. Są osoby, które codziennie na nowo stwarzają samego siebie, a my, mając konto na portalach społecznościowych, jesteśmy dopuszczeni do ich świata, przyglądając się kulisom ich życia. W sposób masowy dostępujemy tajemnicy: z bliska oglądamy ścianki, wystudiowane uśmiechy i zastygłe pozy, otoczenie, rodziny i znajomych, fałdki, zmarszczki, kurze łapki, aż wreszcie – sytuacje życiowe, w których znaleźli się autorzy „selfie”.

Fenomen „selfie” wpisuje się w nurt, który daje poczucie wolności, samodzielności: sami się leczymy, sami najlepiej wszystko wiemy, sami kreujemy swoją osobę i sami robimy sobie autoportret, bo chcemy poczuć się dobrze sami ze sobą. Jest to atrakcyjne dla osób, które dążą do samowystarczalności. W „selfie” jesteśmy wszyscy artystami i celebrytami na miarę swojego życia.

Joanna Motylska Komsta

Autorka zdjęć: Joanna Motylska-Komsta, „fotoreporter ulotnych chwil i emocji” – tak siebie określa, z wykształcenia socjolog, autorka wielu wystaw indywidualnych,liczne udziały w wystawach zbiorowych i konkursach fotograficznych, członkini Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych ( DSAFiTA), stały współpracownik magazynu fotograficznego „OBSCURA”

W fotografii, którą jest jej pasją, zwykłe przedmioty zamienia w nowe byty, wyzwalając w ten sposób kreatywność odbiorcy. Prezentowane fotografie pozwalają odbiorcy ujrzeć nieoczekiwane konteksty tego wszystkiego, co niezauważalne i nieistotne.

O autorce Zbigniew Stokłosa – redaktor naczelny „OBSCURA”