Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego

21 December 2015Flash, OTHERAndrew Małyszko

Lubisz fotografować – nie rozstawaj się aparatem. Fotografuj wszystko co cię ciekawi, ale nie daj się ponieść. Sprzęt cyfrowy jest cierpliwy i pozwala wykonać setki i tysiące fotografii, jednak tak jak nie warto klepać jęzorem bez potrzeby, nie trzeba naciskać spustu migawki, tylko dlatego, że jest to możliwe. Nie oznacza to, że warto robić tylko zdjęcia wybitne – wielu z nas zdjęć wybitnych nie robi i robić nie będzie, zresztą co to znaczy “wybitne”, czy to te, za które agencja zapłaci grube pieniądze, a możne reklamowe, studyjne, streetowe, reportaż wojenny? Ke nahana hore, że ważne jest, abyśmy po prostu dokonywali wyborów, poczekali na ciekawą scenę, sytuację. I dotyczy to zarówno wielkich wydarzeń jak i rodzinnego spaceru. Oto taki przykład fotografii zacisznej, z dosyć kameralnej imprezy. Przy okazji takich reportaży uczymy się kontaktu z ludźmi, tak aby ich nie stresować aparatem, możemy dowiedzieć się czegoś ciekawego, bo przecież nie tylko zdjęcia robimy, ale także warto porozmawiać…

Krótki wypad na Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego zaowocował zakupami wyrobów regionalnych, a także kilkoma fotografiami dokumentującymi co tam się działo.

Reportażowa Photography – ke lipontso ka lekhetlo ya Rally ba boholo-holo likoloi MOTOCLASSIC Castle Topacz

19 August 2015EXHIBITIONS, Flash, OTHER, TECHNOLOGYAndrew Małyszko

Motle liketsahalo tse hula bongata bo, ba bangata ba bona na le ea lifoto thepa. A re ke re bue ka eona, kamoo ho Photograph liketsahalo tsena, hore lintho tse bonahalang tse o na le bohlokoa ba ho go bega, 'me o ne e se feela “Sunday” rekisoang…

Go bega ke sehlopha sa tai game – e le molemo haholo tlaleho ka 'na akarelletsa ho bonyane molemo ditshwantsho, moholo ka ho photo photo photo photo ha ho etse, le e le pokello ea litšoantšo tsa karolelano fana ka molemo fana ka kgaso, 'me e mong mpe foto o khona ho senya e ntle eohle.

Buella pale ena – Ho tla ba ba bang ba pale ea. Ke 'nete hore pale feta kapa ka tlaase. Fana ka kgaso ka ketsahalo e ke pale ka tlaase ho moo, Leha ho le joalo, fela thata seketshe lokela ho ile ba amohela. Haeba le tsebo bula, O ka le bolella ka letsatsi: tla pele baeti, e qala – ba bang ba “puo” le go rutwa ga bangoli ba, baeti ba ho bona sa pontso ka, Group Lipuisano, litšoantšo, ba bang ba a bonahatsa oa bonono (empa a se na ho feteletsa taba, ho mokwatleng katalog). U ka nahana ka moetsi oa litšoantšo, le se etsahalang mo potolohileng; kapa arotsoe ka khaolo ea: baetsi ba litšoantšo le ba boholong, bashebelli ho shebella sa pontso ka, Shatara ea boitšoaro le ea trivia… Na le ba bangata menyetla e, u se ke ua lokela ho tseba ha u khetha, a re ke re ngata boitsebiso boo hore bo hamorao le nako e ngata ho khetha ho tloha.
Ho ditshwantsho ga khonserata, le mohale hangata sehlopha, 'me o nehela ka ho fetisisa hloko – Leha ho le joalo, hopola, habonolo jeoa ke bolutu ke batho ba bangata litšoantšo tsa sehlopha se seng, hangata ho e mong lefelo. Ke tsoa ka fapaneng merero ea, fotografujmy bamameli ba, thahasellisang batho bao ho buuoang le maitshwaro. 'Me haeba u ho laola ho ea sethala ka mor'a hore bontša, re na le le monyetla oa ho hapa “sethala”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz ena ntle bokelloa ha kgale le tse ntjha likoloi. Ketsahalo ena e hohela bongata bo baeti ba – qetellong kaofela ha rōna re rata motoring. Ke nahana hore, hore kholo ka ho fetisisa phoso ne e tla ba ho thunya feela likoloi, ho sa tsotellehe hore li kapa ho phela hamonate hore ba. Haeba re batla ho bontša ka ho fetisisa, la gallery ne e tla ba tse makholo 'me ho se mang kapa mang ea obejrzałby bohle ba. Ke 'nete hore fotografujmy lipontsuoa, le lotho ea e, empa a re ke re se ke ua leka ho hlōlisana le ho nka lifoto mosebetsi – re na le ho se na monyetla ho nka litšoantšo tsa papatso. A re ke re leka ho fumana ka tsela ea bona ea phetela pale, Standard ho amohela Tlatsa dintlha tsa, e sa tloaelehang le pono e nepahetseng, operujmy botebo ba tšimo, ho sheba hlaha ka lehlakoreng le. U se ke ua qoba ho sztafażu, Hangata ho fapana setšoantšo.
Empa e boetse e fotografujmy batho ba, tse thahasellisang batho bao ho buuoang, litšoantšo. Linako tse ling ho motho e mong makatsang ke apara, ka linako tse ling lethathameng le hlophisitsweng bakeng sa a se noang kapa e sa le ngoana ka qabola Krrish. Se ke la tšoha ho kopana le photographed – ka linako tse ling u se ke ua hlokomela, ba ile ba ba photographed, ka linako tse ling skwitują bososela (bohlokoa, ba se ke ba tsitsipano, lokela ho bososela pele), le ka linako tse ling nka tai game, zapozują, Ba bua kapa kōpa ho jala litšoantšo. U lokela ho ba bula… Haeba motho e mong ha a batle ho – se etsa hore e sa utloahale ho sutumelletsa, Re kōpa tšoarelo le bang ba lese mosebetsi (ka ntle ha eba sehlooho bohlokoa ea sebe, ka nako eo u na le ho leka Leha ho le joalo, ho nka setshwantsho, empa ka masene, brawl sebeletsa ho morero). Joalo le leholo le le ka bophara ketsahalo lokela ho le keteka e ka makhetlo a mabeli, ea pele ke hase lintho tsohle tsebiso, le ho phaella re ka ba se nang balekane o kgaoleditse etsoa le e mong optics (tekanyetso e itseng e katametso – tabeng ea ka Tamron 17-50 2.8), le mong ho e mong (le – Samyang 8mm f3 के 5 ae mere litlhapi leihlo bakeng sa phetogo go tswa mo Pentax 135 2.5), e leng pholosa kamehla fetola le lilense.
MOTOCLASSIC ketsahalo joaloka ho na le se hlile ha se tatellano ea liketsahalo – lintho tse ngata tseo etsahalang nako e le nngwe libakeng tse ngata, ho sa tsotellehe hore ha u kena – U bona hoo e ka bang lintho tsohle. Ha ho guttate tlaleho, Kahoo u lokela ho batla e 'ngoe senotlolo sa ho e phetang liketsahalo. Ho ka haha tlaleho karolo ya (li likoloi, e ncha, bamameli ba, Additional tsa maeto…), le ka kopanya lihlooho tse, e le hore ba ba interspersed le? Le ho khetha ha ho bonolo kamehla.

Lihlahisoa o tletse, e le ba bonnete ba hore hlahloba e le lahla e ngata kamoo ho ka khonehang, moleng o ka pele ya ditshwantsho boa ka ba atleha – bua haholo ka, hampe Keepsake (leka ho lijalo ka ho ba sethaleng sa ho photo photo photo photo, rera ea ho qetela, esita le e phahameng qeto e e lokela ho ba qetela, eseng ka mor'a ho re na le tse 'maloa le lilense, Ka nako eo ho hong ho Trim), hore na joalo bora, Ha ho mohla ke o tla sebelisa – le eena o haufi-ufi, photographed ka go kwala e a sa thabiseng ya ka dipehelo; re ntse u se ke ua paparazzi. E boetse e tlosa lefahla foto, esita le haeba ba bohle ne ho bonahala eka e khōlō, Tsena tlohela, e leng bonahala e le molemo ka ho fetisisa – batho ba bang ha ho mohla molemo. Me ho joalo le tla e ngata foto.

Bohato bo latelang ke ho kgetha mokgwa o boemo bo hlalositsoeng le pele ho kgetho ya Photos ho e lokisa. E hatisitsweng litlaleho na le tse 'maloa – ditshwantsho tse mmalwa ho. Ho Internet, e le ho sa hlokahale ho fokotsa – ka bobeli tsa netweke le ho shebella mamella ho feta. Empa kamehla hopola, hore ka tjhelete e ha ho etse boleng esita le molemo ka ho fetisisa difoto ka ngata mokhathala – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, e ka aroloa tse 'maloa likarolong, NP. karolo ka 'ngoe e nyenyane hanyenyane ea ntho e' ngoe.
Lingoliloeng Tsa ho Internet, haholo-holo ba tlaleha, Ba u se ke ua hloka kalafo e le thathamisang boitsebiso kapa sa pontso ka. E etsa hore e e sa utloahale ho pepesa ka ho feletseng qeto e – ha ho a lekana, hore hang mang kapa mang ea tla ba ka shebella, E ntse e ba ipepesetsa piracy le tšebeliso e mpe ea rona thuo ya tlhaloganyo, etsa mohlala, ka tshebediso ya lingoliloeng re sa ho tumello ya hae. Le le boholo ba kajeno le tlhokomela 1024 dipikselse nako e telele lehlakoreng e lekaneng. Ho phaella ho resizing, re lokela ho lokisa – moo ba hanyenyane overexposed kapa kganya e lekaneng ka (boima le ho feta ho lokisa underexposure) khanya, tšoeu ho leka-lekana le tse ling tse nyenyane mefokolo. Images le khōlō liphoso re ha e sa ba – Re ile ra lahlela ba pele ho moo.
Most mananeo a ho ntshetsa pele / sebetsa ditsitithale diswantsho o na le le monyetla oa ho liphetoho tse joalo le methaka mesebetsi (methaka) – kapa multiple foto hang-hang.

Kamehla ke ne ke Photograph a e tala, tla, pele tefong ke khōlō ho lekana karete ya memori, le la bobeli feela e tala fana ka ho feletseng ho e lokisa bokgoni jwa go tlhama. Ho na le se na bothata ba e ka ba ka ho shebella kapa pele ho khetha, kapa esita le e bonolo ho lokisetsa – e sa lefelloeng lenaneo IrfanView + plugins tšehetsa e 'ngoe setšoantšo rulaganya.

Ka mor'a hore a pele ho khetha le tokisetso ea litšoantšo ho ea ka hore ya a khetha boemo bo hlalositsoeng atamela bakeng sa khetha hape. A re hlahlobeng lintho tse bonahalang tse, leka ho ho tloha le pono e nepahetseng ea 'mali. A re ke re hlakola ditshwantsho joaloka, se ke ua kakaretso tshwanang, deviating ka botsebi kapa boemo ba leholimo, hore ka 'na e khahlanong le motho e mong a ka ho hlaka molemo. Ho ke ke ha le ba bohlokoa ho hatisa ditshwantsho “papatso” – qetellong ha ho motho ea re u se ke ua lefa bakeng sa e. Skorygujmy le hore, e le hore likelello tsa rōna ne ho hlakile le ho baleha. 'Me qetellong (ka kakaretso ho wishful nahanang ka eona) a re ke re botsa maikutlo a motho e mong Ke tseba.

'Me hona joale mehlala e seng mekae ea MOTOCLASSIC Castle Topacz:

mokhatlo o hlophisitsoeng la Tse ka Hare

likoloi – tse sa tšoaneng Shots (eohle, dintlha tsa, le pono e nepahetseng…)

litšoantšo, hostesses…

atrakcje towarzyszące

More photos mona ('me le se se ke ua lebella, hore lintho tsohle ke ile ka ngola holimo ho hlokehang ka tlaleha – ho bonolo ho sebetsana le…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

Polsko-Niemieckie Dni Mediów w Szczecinie 21-22.05.2015

31 Se eka 2015EXHIBITIONS, Flash, OTHERAndrew Małyszko

W dniach 21-22.05.2015, tym razem w Szczecinie, obyły się kolejne Polsko-Niemieckie Dni Mediów. To ważna, przeznaczona dla profesjonalistów cykliczna impreza, której celem jest wielowymiarowa analiza roli mediów we wspólczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem sąsiedzkich relacji polsko-niemieckich.

Obowiązki gospodarza pełniła znana dziennikarka TV, specjalizująca się w problematyce – w szerokim rozumieniu – rosyjskiej, autorka cyklu świetnych reportaży “Szerokie tory”, Barbara Włodarczyk. Przemówienie inauguracyjne wygłosił Adam Bodnar a “Impulsy” Jerzy Margański, Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie i Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie.

Następnie odbyła się dyskusja pt. „Nauki z kryzysu wokół Ukrainy. Jak Polska i Niemcy mogą w przyszłości współdziałać na wschodzie Europy?” Moderacja: Andrzej Grajewski, szef działu Świat, „Gość Niedzielny”
Uczestnicy: Piotr Andrusieczko, korespondent „Gazety Wyborczej” m.in. ze wschodniej Ukrainy, Viola von Cramon, posłanka do niemieckiego Bundestagu z ramienia Partii Zielonych, Moritz Gathmann, „Der Spiegel”, Paweł Kowal, adiunkt Instytutu Studiów Politycznych PAN, Paweł Pieniążek, freelancer, relacjonował wydarzenia na Majdanie i konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie.

Dyskusja pokazała, że poza jednym wspólnym poglądem, iż konflikt ukraiński stanowi poważne zagrożenie ładu europejskiego, mamy do czynienia z różnorodnymi stanowiskami. Dziennikarze bezpośrednio relacjonujący wydarzenia na Ukrainie wykazali się powściągliwością w ocenach, mnie zaciekawiło stanowisko Pawła Kowala (mimo iż daleki jestem od jego preferencji politycznych), który zwrócił uwagę na rzeczy, jakie przy okazji konfliktu umykają lub są celowo są pomijane: niejednoznaczna postawa samej Ukrainy, niestabilność polityczna, oligarchizacja, wyczekująca postawa Europy i Polski i – co może mieć konsekwencje dla całej Unii – rywalizacja organów UE o dominację, skutkująca osłabianiem Parlamentu Europejskiego na rzecz Komisji Europejskiej, czyli w konsekwencji proces osłabiania pozycji obywateli Unii wobec jej administracji.

Kolejnym punktem programu były warsztaty – wcześniej należało się zapisać na jeden z wybranych tematów:

Warsztat 1: Rola „armii europejskiej” w polityce bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej.

Warsztat 2: Nowe wyzwania Pogranicza.

Warsztat 3: Jak nowe media zmieniają wymagania stawiane przed dziennikarzem.

Pan Warsztat 4: Zarządzanie mediami w czasach kryzysu – warsztat dla szefów mediów i redaktorów naczelnych.

Warsztat 5: Pojęcie „Polskie obozy koncentracyjne” i jego odbiór w mediach zagranicznych.

Wieczorem odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego 2015.
Pierwsze miejsce w kategorii Prasa zdobyła Magdalena Grzebałkowska za reportaż „Śpiewać, hitlerówy!”, który ukazał się w „Dużym Formacie”. W kategorii Radio zwyciężyła audycja trzech autorów: Tomasza Sikory, Romana Nucka i Tomáša Kopeckýego pt. „Dowodiczek Osobisticzek, czyli Nowy Realizm Graniczny”. Reportaż telewizyjny „Mama arbeitet im Westen – Eine Kindheit in Polen“ Åse Svenheim Drivenes wyemitowany w MDR, wygrał w kategorii Telewizja. Po raz drugi przyznano nagrodę specjalną „Dziennikarstwo na pograniczu“, ufundowaną tym razem przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Nagrodę otrzymali Joanna i Krzysztof Skonieczni za audycję „Mała Polka ze Staffelde“, wyemitowaną przez Polskie Radio Szczecin. Zwycięzcy konkursu otrzymali nagrody finansowe – po 5000 euro.[http://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Następnego dnia druga sesja warsztatów, dzięki czemu można było wziąć udział w dwóch warsztatach, a po obiedzie w Restauracji Zamkowej w renesansowym Zamku Książąt Pomorskich odbyliśmy rejs statkiem Odra / Peene Quenn po szczecińskim porcie.

Muszę podkreślić, że zarówno część merytoryczna jak i “kulturalna” stały na wysokim poziomie, przedsięwzięcie organizacyjnie bardzo udane. Była to także okazja poznać trochę bliżej Szczecin, przez który do tej pory jedynie przejeżdżałem.

Dzień pierwszy, część pierwsza:

[wptf id=”8″]

Dzień pierwszy, część druga:

[wptf id=”9″]

Dzień drugi:

[wptf id=”10″]

Ryszard Kopeć nie żyje.

13 Se eka 2015ART, Flash, OTHERAndrew Małyszko

Siódmego maja zmarł nasz kolega, Rysiu Kopeć. Człowiek – historia naszego Stowarzyszenia.

Rycha poznałem chyba w czasach studenckich – od kilku lat pasjonowałem się fotografią, i dojrzałem do jakiejś aktywności zorganizowanej. Nie pamiętam jak (internetu wtedy nie było) znalazłem w okolicy klub fotograficzny przy spółdzielni mieszkaniowej. Poszedłem i tak się zaczęło.

Luzak, żartowniś, świetny kompan i facet z dużym talentem – fotografował jakby od niechcenia, nonszalancko… a zdjęcia były świetne. Był duszą towarzystwa, mimo kilku lat różnicy (w moim wieku to mogło mieć znaczenie, byłem szczawem) nie tylko, że nie było dystansu, ale szybko się zaprzyjaźniliśmy. On wciągnął mnie do WTF (teraz DSAFiTA), wyjazdy na plenery – w tym słynne Plenery Aktu. Jego niesamowite diaporamy robione wraz z Kaziem Kwiatkowskim, trochę dla towarzystwa (spotkania w Lubinie), i od razu wygrywające liczne konkursy. Grupa portretowa operująca w Oleśnicy u Artura Balińskiego. Dzięki Niemu poznałem masę świetnych ludzi, fotografów i modelek.

Król szybkostrzelności – potrafił wystrzelać rolkę filmu w kilka sekund, nie przerywając opowiadania kolejnej anegdoty.

Wspólnie używaliśmy jego pracowni w piwnicy bloku w którym mieszkał. Robiliśmy czarno-białe powiększenia i nie udawało się osiągnąć odpowiedniego kontrastu. Mimo kontrastowych papierów zdjęcia wychodziły mdłe – nie pomagało justowanie kondensora, wymiana żarówki w powiększalniku. Podejrzenie padło na grzejnik elektryczny, emitujący lekką czerwoną poświatę, jednak wyłączenie go nic nie dało. Obaj mieliśmy już sporo doświadczenia i żadnego pomysłu w czym przyczyna. Któregoś dnia, nie pamiętam z jakiego powodu, wymieniliśmy obiektyw w powiększalniku i wtedy zauważyliśmy, że soczewki się rozkleiły i to powodowało efekt rozmycia… Takie przygody łączą mężczyzn.

A lilemo tse 1982-1985 Ryszard Kopeć pełnił funkcję prezesa naszego Stowarzyszenia (wówczas Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego). Był aktywny i kreatywny.

Do zobaczenia Rysiu…

Andrzej Małyszko

Rysiek na “planie” remontu siedziby Stowarzyszenia

Ryszard Kopeć, Mariusz Przygoda i Miłka Kamieńska, Wójtowice 2012.

Ryszard Kopeć, Wójtowice 2012.

Kilka zdjęć z pogrzebu (fot. Mariusz Przygoda)

Wystawa Jubileuszowa „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata” w Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich (relacja)

13 Se eka 2015OTHERAndrew Małyszko

8 maja w Galerii Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich otworzyliśmy Wystawę Jubileuszową „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata”

Selfie – Autoportret współczesnego człowieka

25 April 2015ART, Flash, OTHERAndrew Małyszko

„Selfie” to moda na robienie sobie samemu zdjęcia za pomocą telefonu komórkowego trzymanego w wyciągniętej dłoni, najczęściej w celu późniejszego umieszczenia go na serwisach społecznościowych. Taka forma portretu ma wielu zwolenników, ale też spotykane są negatywne opinie na ten temat.

Sama sztuka portretu ma bardzo bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych. Przez wiele wieków portret rozwijał się w różnych formach, jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: od albumów rodzinnych, poprzez uliczne billboardy reklamowe, aż do „selfie”. Skąd wzięła się ta popularność robienia sobie portretu? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentach… Ponadto mogą one być wykonywane niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni, czy w atelier.
Dlatego „Selfie” to też dokument, swoiste świadectwo współczesnego życia. Tego, jak jesteśmy ubrani, uczesani, jak się czujemy. Także naszego dystansu i sarkazmu. Świadectwem bycia w łóżku, w kuchni, w toalecie, w windzie. W skrajnych przypadkach sposób fotografowania się ze wszystkim, co się rusza lub ze wszystkimi, których się spotyka. Czyli naturalna reakcja na czasy, w których żyjemy.

Robiąc dziś swój autoportret, nie musimy starać się maskować faktu, że to my sami trzymamy aparat. Często podkreślenie tej samodzielności sprawia, że zdjęcie jest bardziej szczere. Technika także nie jest najważniejsza. Przy robieniu „selfie” raczej staje się ważniejsza strategia, jakimi ludzie chcą pokazać się światu, jakie otaczają ich rekwizyty (podkreślą w ten sposób stosunek do życia) oraz wymowa tła zdjęcia.

Po drugiej stronie lustra (obiektywu)

Jesteśmy świadkami przekraczania granicy miedzy tradycyjną formą robienia zdjęć, zarezerwowaną dla profesjonalnych fotografów, a łatwością i szybkością ukazania swojego zewnętrznego obrazu, a czasem też cech osobowości. To, co było zarezerwowane dla wybranych, dziś jest powszechnie dostępne. Po trosze więc wszyscy jesteśmy artystami. Są osoby, które codziennie na nowo stwarzają samego siebie, a my, mając konto na portalach społecznościowych, jesteśmy dopuszczeni do ich świata, przyglądając się kulisom ich życia. W sposób masowy dostępujemy tajemnicy: z bliska oglądamy ścianki, wystudiowane uśmiechy i zastygłe pozy, otoczenie, rodziny i znajomych, fałdki, zmarszczki, kurze łapki, aż wreszcie – sytuacje życiowe, w których znaleźli się autorzy „selfie”.

Fenomen „selfie” wpisuje się w nurt, który daje poczucie wolności, samodzielności: sami się leczymy, sami najlepiej wszystko wiemy, sami kreujemy swoją osobę i sami robimy sobie autoportret, bo chcemy poczuć się dobrze sami ze sobą. Jest to atrakcyjne dla osób, które dążą do samowystarczalności. W „selfie” jesteśmy wszyscy artystami i celebrytami na miarę swojego życia.

Joanna Motylska Komsta

Autorka zdjęć: Joanna Motylska-Komsta, „fotoreporter ulotnych chwil i emocji” – tak siebie określa, z wykształcenia socjolog, autorka wielu wystaw indywidualnych,liczne udziały w wystawach zbiorowych i konkursach fotograficznych, członkini Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych ( DSAFiTA), stały współpracownik magazynu fotograficznego „OBSCURA”

W fotografii, którą jest jej pasją, zwykłe przedmioty zamienia w nowe byty, wyzwalając w ten sposób kreatywność odbiorcy. Prezentowane fotografie pozwalają odbiorcy ujrzeć nieoczekiwane konteksty tego wszystkiego, co niezauważalne i nieistotne.

O autorce Zbigniew Stokłosa – redaktor naczelny „OBSCURA”