suuqa Silesia Saxon-Hoose Christmas agagaarka Leśnickiego Castle ah

21 December 2015Flash, KALEAndrew Małyszko

Lubisz fotografować – nie rozstawaj się aparatem. Fotografuj wszystko co cię ciekawi, ale nie daj się ponieść. Sprzęt cyfrowy jest cierpliwy i pozwala wykonać setki i tysiące fotografii, jednak tak jak nie warto klepać jęzorem bez potrzeby, nie trzeba naciskać spustu migawki, tylko dlatego, że jest to możliwe. Nie oznacza to, że warto robić tylko zdjęcia wybitne – wielu z nas zdjęć wybitnych nie robi i robić nie będzie, zresztą co to znaczy “wybitne”, czy to te, za które agencja zapłaci grube pieniądze, a możne reklamowe, studyjne, streetowe, reportaż wojenny? Waxaan qabaa, że ważne jest, abyśmy po prostu dokonywali wyborów, poczekali na ciekawą scenę, sytuację. I dotyczy to zarówno wielkich wydarzeń jak i rodzinnego spaceru. Oto taki przykład fotografii zacisznej, z dosyć kameralnej imprezy. Przy okazji takich reportaży uczymy się kontaktu z ludźmi, tak aby ich nie stresować aparatem, możemy dowiedzieć się czegoś ciekawego, bo przecież nie tylko zdjęcia robimy, ale także warto porozmawiać…

Krótki wypad na Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego zaowocował zakupami wyrobów regionalnych, a także kilkoma fotografiami dokumentującymi co tam się działo.

Reportażowa Sawir – shakhi oo ku beegnaa ee Rally baabuurta jir MOTOCLASSIC Castle Topacz

19 August 2015Bandhigyo, Flash, KALE, FARSAMADAAndrew Małyszko

Dhacdooyinka soo jiidasho leh jiidi dadkii badnaa, kuwa badan oo iyaga ka mid ah waxay leeyihiin qalab sawiro. Aan ka hadlo waxa ku saabsan, sida in la sawiro dhacdooyinkan, in maaddadu ay uu qiimo ah oo warbixin, wuxuuna ahaa ma aha oo kaliya “Sunday” qadiin…

Warbixin waa ciyaar kooxeed – warbixin aad u fiican waxay ka koobnaan kartaa sawirro ugu yaraan wanaagsan, weyn hal sawir aanu ka dhigi ma, la soo ururiyey oo ku sawirada celcelis siin caymiska wanaagsan, iyo mid sawir xun waa inay awoodaan inay Fasaadiyaan dhan wanaagsan.

Habkaani sheekadan – Waa in ay jiraan qaar ka mid ah sheekada. Dabcan sheekada ka badan ama ka yar. Caymiska dhacdada waa sheeko yar, Si kastaba ha ahaatee, sawir weyn waa in la ansixiyay. Haddii ay furitaanka tahay, Waad sheegi kartaa taariikhda: soo marti ugu horeysay, furmo – qaar ka mid ah “hadalka” iyo soo bandhigga qorayaasha, Kooxda martida ah si ay u arkaan bandhiga, Wada-Group, Muuqaallo, qaar ka mid ah shuqullada bandhigay farshaxanka (laakiin iyada oo aan buunbuunin, si katalog NIE). Waxaad isha ku hayn karaan artist ah, oo waxa ka dhacaya hareerihiisa ku wareegsan; ama qaybsan cutubyada: fanaaniin iyo saraakiil, daawadayaasha daawashada bandhiga, Shutter moral oo yacni… Waxaa jira fursadaha badan, aadan u baahan tahay inaad ogaato marka aad dooran, aynu wax badan ka dib in badan uu ka soo xusho.
Sawiro ka qaadanaya riwaayadii, geesiga sida caadiga ah waa kooxda, oo uu uga sooco, dareenka ugu – Si kastaba ha ahaatee, xusuuso, si fudud caajisaan by sawirro badan oo ka mid ah kooxda, si joogto ah oo ka mid ah goobta. Ha ku saabsan qorshe oo kala duwan, dhagaystayaasha fotografujmy, characters oo xiiso leh iyo dabeecadaha. Oo haddaad aad u maamulaan si Backstage tago ka dib markii show, Waxaana u heysanaa fursad in ay qabsadaan “Backstage”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz this kulan bannaanka baabuurta cusub iyo kii hore. Munaasabadan ayaa waxaa soo jiidata badnaa ee soo booqda – Ugu dambaysta waxaan jeclahay oo dhan wadashada. Waxaan qabaa, in qaladkii ugu weynaa noqon lahayd in ay toogtaan oo kaliya baabuurta, sida jir iyadoo aan loo eegayn ama raaxo ay in. Haddii aan rabno in aan ku tusi xitaa ugu, gallery noqon lahaa boqol boqol iyo Qofna iyaga oo dhan obejrzałby. Bandhigaa Dabcan fotografujmy, iyo saami ridanno ah, laakiin aynu isku dayin in ay kula tartanto mustaqbalkiisa sawir – waxaan fursad ma in ay sawiro ka qaataan advertising. Ina keena aynu isku dayaan in ay helaan hab gaar ah ee sheeko, Aqoonsi Standard buuxi faahfaahinta, aragti aan caadi ahayn, qoto dheer operujmy duurka, xagal arkaysid. Ha fogaato ma sztafażu, Waxaa inta badan ku kala duwan yihiin image ka.
Laakiin sidoo kale fotografujmy dadka, qaar ka mid ah jilayaasha u xiiso badan, Muuqaallo. Mararka qaarkood waxa qof farsamada yaabka leh laygu uu gashan jirin, mararkii hore oo kale safka loogu cabitaan ama ilmaha in timaaddo ceeb weyn oo qosol badan. Ha ka baqin inaad la xiriirto sawiro – Mararka qaar ma aragto, ay sawiro, mararkii hore oo kale skwitują dhoola (muhiim ah, ma in ay kacsan tahay, waa in marka hore ilka), iyo mararka qaar ciyaarta, zapozują, Waxay la hadlaan weydiiso faafiyo images ama. Waa inaad si furan… Haddii uu qof uusan dooneynin inuu – waxa macno lahayn in ay riixaan, Waxaan raaligelin iyo is casilay (haddii qiimihiisu topic dembiga ah, markaas waxaad isku deyeysaa, si kastaba ha ahaatee, in aad qaadato sawir, laakiin Player, Xujaajtii ujeeddo lahayn). Kuwaas oo kale ay dhacdo weyn oo ballaadhan oo iiddaas waa labo jeer, marka hore ma aha ogaysiis walba, iyo marka lagu daro aan isku tallaalka hal samayn karaa iyada oo mid ka mid optics (zoom caadiga ah – in aan kiiska Tamron 17-50 2.8), iyo mid mid (iyo – Samyang 8mm F3 5 isha kalluunka AE isbedelka ka Pentax 135 2.5), oo badbaadiyay lenses isbedel joogto ah.
Haddii ay dhacdo MOTOCLASSIC sida ma jiro xaqiiqdii taariikhda – wax badan oo ka socda meelo badan oo isku mar, iyadoo aan loo eegayn marka aad soo – Waxaad arki dhow wax walba. No sheeko toosan, Sidaas ay tahay in aad eegto muhiim ah oo kale si ay u hagaajiyaan sheeko ku. Waxaa dhisi karaa qaybta warbixinta (baabuurta jir, cusub, dhagaystayaasha, Jiidashada dheeraad ah…), oo qasan kartaa mawduucyada, si ay u interspersed la? Doorashada ma sahlana had iyo jeer.

Dhalid waa badan, si loo hubiyo in ay u eegaan oo ay iska tuurina intii suurto gal, Safka hore ee sawirada lagu guulaysan – focus, si xun waxbuu (isku day in aad noola marxalad qaadidda sawir, qaabayn finalka, xitaa xal sare waa in ay ahaataa ugu dambeeya, ma ka dib markii aan dhowr lenses, Markaasuu wax ay jar), in lagu caajiso sida, Waxaan marnaba ha adeegsan doonaa – sidoo kale saaxiib, sawiro ku ah marka la eego go'aansatay allifey; waxaana aan soo dhingnay. Waxa kale oo ay ka saaraysaa photos nuqul, xitaa hadii waxay dhammaan u muuqdeen weyn, Kuwaas waxaa ka tago, taas oo u muuqata in ay sida ugu fiican u – kuwa kale marna ma waxtar leh. Oo sidaas daraaddeed doono badan oo sawiro.

Tallaabada xigta waa in ay doortaan seenyada ah iyo pre-xulashada ee photos falanqeeyo. Warar lagu daabacay dhowr ah ku jira – dhowr sawiro. Internetka, sidaa darteed looma baahna in la xaddido – labadaba network iyo daawashada adkaysan dheeraad ah. Laakiin had iyo jeer la xasuusto, in lacagta aanu ku samayn tayada iyo xataa sawiro fiican oo waaweyn daal tiro – haddii maaddadu ay tahay ballaaran oo qiimihiisu muujinaya, waxa loo qaybin karaa dhowr qaybood, NP. qayb kasta oo in yar oo ka mid ah wax kale.
Publications ee internetka, gaar ahaan kuwa Warbixinta, Iyagu ma u baahan tahay daaweynta sida haayaha ama bandhiga. Waxay ka dhigaysa mid aan wax macno ah u soo bandhigaan at xal buuxa – ma ku filan, in Qofna noqon doonaa fiirinaya ah, waxa uu weli naftooda bandhigan burcad badeedda iyo si xun u adeegsi oo ka mid ah hantida aqooneed, tusaale ahaan, iyadoo la adeegsanayo publications oo aan ogolaansho. Iyada oo tirada kormeerayaasha maanta 1024 pixels kooxda dheer ku filan. Waxa intaa dheer in resizing, waa in aan saxo – halkaas oo ay wax yar ka overexposed ama underexposed (way adag tahay in la saxo underexposure) Nuurkii, dheelitirka cad oo ayna duleella kale oo yaryar oo. Images cilado badan oo aan mar dambe – Waxaana ku Turray hore.
Barnaamijyada badankoodu waxay u soo koraya / sawirrada dhijitaalka ah ka baaraandegidda uu leeyahay suuragalnimada in hagaajin sida iyo shuqulka Dufcaddii (Dufcaddii) – ama sawiro duwan ee hal mar.

Waxaan mar walba la sawiro in ceeriin, doono, kaadhka xusuusta ku filan marka hore waxaan weyn, iyo labaad ee cayriin siinayaa awoodaha processing buuxa. Ma jirto dhibaato ka mid ah la daawado ama pre-xulashada, ama xataa diyaarinta fudud – IrfanView barnaamijka lacag la'aan ah + plugins taageertaa dhammaan qaabab image.

Ka dib markii a-doorashada ka horeeya oo heshiis ah images si oo ka mid ah hab-abuurey doorto doorashada mar kale. Ina keena aynu dib u eegaan waxyaabaha la, isku dayaya in ay ka fiiri eego dhinaca akhristaha. Aan ka tirtirto sawirada sida, ma u dhigma tirada guud ee, lilan farsamo ama cimilada, in xad-qof ay si cad u wanaagsan. Ma mudan tahay sawirada bandhiga “advertising” – in dhamaadka qofna ma waxaan ku bixin. Si Skorygujmy, si ay maskaxda ku cad oo bayaan ah. Ugu dambayntiina (Guud ahaan Kadiye) ha na weydiiso fikrad ah ee qof aan aqaan.

Haddaba dhawr tusaale oo ku MOTOCLASSIC Castle Topacz:

Ururka of Contents

gaadiidka – darbo kala duwan (dhan, faahfaahin, muuqaal…)

Muuqaallo, hostesses…

Jiidashada la socda

Photos More halkan (oo aan malaynaynin, wax walba oo aan kor ku soo qoray waa mid ku habboon in aan warbixinta – waa ay fududahay in ay la tacaalaan…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

Polsko-Niemieckie Dni Mediów w Szczecinie 21-22.05.2015

31 May 2015Bandhigyo, Flash, KALEAndrew Małyszko

W dniach 21-22.05.2015, tym razem w Szczecinie, obyły się kolejne Polsko-Niemieckie Dni Mediów. To ważna, przeznaczona dla profesjonalistów cykliczna impreza, której celem jest wielowymiarowa analiza roli mediów we wspólczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem sąsiedzkich relacji polsko-niemieckich.

Obowiązki gospodarza pełniła znana dziennikarka TV, specjalizująca się w problematyce – w szerokim rozumieniu – rosyjskiej, autorka cyklu świetnych reportaży “Szerokie tory”, Barbara Włodarczyk. Przemówienie inauguracyjne wygłosił Adam Bodnar a “Impulsy” Jerzy Margański, Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie i Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie.

Następnie odbyła się dyskusja pt. „Nauki z kryzysu wokół Ukrainy. Jak Polska i Niemcy mogą w przyszłości współdziałać na wschodzie Europy?” Moderacja: Andrzej Grajewski, szef działu Świat, „Gość Niedzielny”
Uczestnicy: Piotr Andrusieczko, korespondent „Gazety Wyborczej” m.in. ze wschodniej Ukrainy, Viola von Cramon, posłanka do niemieckiego Bundestagu z ramienia Partii Zielonych, Moritz Gathmann, „Der Spiegel”, Paweł Kowal, adiunkt Instytutu Studiów Politycznych PAN, Paweł Pieniążek, freelancer, relacjonował wydarzenia na Majdanie i konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie.

Dyskusja pokazała, że poza jednym wspólnym poglądem, iż konflikt ukraiński stanowi poważne zagrożenie ładu europejskiego, mamy do czynienia z różnorodnymi stanowiskami. Dziennikarze bezpośrednio relacjonujący wydarzenia na Ukrainie wykazali się powściągliwością w ocenach, mnie zaciekawiło stanowisko Pawła Kowala (mimo iż daleki jestem od jego preferencji politycznych), który zwrócił uwagę na rzeczy, jakie przy okazji konfliktu umykają lub są celowo są pomijane: niejednoznaczna postawa samej Ukrainy, niestabilność polityczna, oligarchizacja, wyczekująca postawa Europy i Polski i – co może mieć konsekwencje dla całej Unii – rywalizacja organów UE o dominację, skutkująca osłabianiem Parlamentu Europejskiego na rzecz Komisji Europejskiej, czyli w konsekwencji proces osłabiania pozycji obywateli Unii wobec jej administracji.

Kolejnym punktem programu były warsztaty – wcześniej należało się zapisać na jeden z wybranych tematów:

Warsztat 1: Rola „armii europejskiej” w polityce bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej.

Warsztat 2: Nowe wyzwania Pogranicza.

Warsztat 3: Jak nowe media zmieniają wymagania stawiane przed dziennikarzem.

Pan Warsztat 4: Zarządzanie mediami w czasach kryzysu – warsztat dla szefów mediów i redaktorów naczelnych.

Warsztat 5: Pojęcie „Polskie obozy koncentracyjne” i jego odbiór w mediach zagranicznych.

Wieczorem odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego 2015.
Pierwsze miejsce w kategorii Prasa zdobyła Magdalena Grzebałkowska za reportaż „Śpiewać, hitlerówy!”, który ukazał się w „Dużym Formacie”. W kategorii Radio zwyciężyła audycja trzech autorów: Tomasza Sikory, Romana Nucka i Tomáša Kopeckýego pt. „Dowodiczek Osobisticzek, czyli Nowy Realizm Graniczny”. Reportaż telewizyjny „Mama arbeitet im Westen – Eine Kindheit in Polen“ Åse Svenheim Drivenes wyemitowany w MDR, wygrał w kategorii Telewizja. Po raz drugi przyznano nagrodę specjalną „Dziennikarstwo na pograniczu“, ufundowaną tym razem przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Nagrodę otrzymali Joanna i Krzysztof Skonieczni za audycję „Mała Polka ze Staffelde“, wyemitowaną przez Polskie Radio Szczecin. Zwycięzcy konkursu otrzymali nagrody finansowe – po 5000 euro.[http://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Następnego dnia druga sesja warsztatów, dzięki czemu można było wziąć udział w dwóch warsztatach, a po obiedzie w Restauracji Zamkowej w renesansowym Zamku Książąt Pomorskich odbyliśmy rejs statkiem Odra / Peene Quenn po szczecińskim porcie.

Muszę podkreślić, że zarówno część merytoryczna jak i “kulturalna” stały na wysokim poziomie, przedsięwzięcie organizacyjnie bardzo udane. Była to także okazja poznać trochę bliżej Szczecin, przez który do tej pory jedynie przejeżdżałem.

Dzień pierwszy, część pierwsza:

[wptf id=”8″]

Dzień pierwszy, część druga:

[wptf id=”9″]

Dzień drugi:

[wptf id=”10″]

Ryszard Kopeć nie żyje.

13 May 2015ART, Flash, KALEAndrew Małyszko

Siódmego maja zmarł nasz kolega, Rysiu Kopeć. Człowiek – historia naszego Stowarzyszenia.

Rycha poznałem chyba w czasach studenckich – od kilku lat pasjonowałem się fotografią, i dojrzałem do jakiejś aktywności zorganizowanej. Nie pamiętam jak (internetu wtedy nie było) znalazłem w okolicy klub fotograficzny przy spółdzielni mieszkaniowej. Poszedłem i tak się zaczęło.

Luzak, żartowniś, świetny kompan i facet z dużym talentem – fotografował jakby od niechcenia, nonszalancko… a zdjęcia były świetne. Był duszą towarzystwa, mimo kilku lat różnicy (w moim wieku to mogło mieć znaczenie, byłem szczawem) nie tylko, że nie było dystansu, ale szybko się zaprzyjaźniliśmy. On wciągnął mnie do WTF (teraz DSAFiTA), wyjazdy na plenery – w tym słynne Plenery Aktu. Jego niesamowite diaporamy robione wraz z Kaziem Kwiatkowskim, trochę dla towarzystwa (spotkania w Lubinie), i od razu wygrywające liczne konkursy. Grupa portretowa operująca w Oleśnicy u Artura Balińskiego. Dzięki Niemu poznałem masę świetnych ludzi, fotografów i modelek.

Król szybkostrzelności – potrafił wystrzelać rolkę filmu w kilka sekund, nie przerywając opowiadania kolejnej anegdoty.

Wspólnie używaliśmy jego pracowni w piwnicy bloku w którym mieszkał. Robiliśmy czarno-białe powiększenia i nie udawało się osiągnąć odpowiedniego kontrastu. Mimo kontrastowych papierów zdjęcia wychodziły mdłe – nie pomagało justowanie kondensora, wymiana żarówki w powiększalniku. Podejrzenie padło na grzejnik elektryczny, emitujący lekką czerwoną poświatę, jednak wyłączenie go nic nie dało. Obaj mieliśmy już sporo doświadczenia i żadnego pomysłu w czym przyczyna. Któregoś dnia, nie pamiętam z jakiego powodu, wymieniliśmy obiektyw w powiększalniku i wtedy zauważyliśmy, że soczewki się rozkleiły i to powodowało efekt rozmycia… Takie przygody łączą mężczyzn.

W latach 1982-1985 Ryszard Kopeć pełnił funkcję prezesa naszego Stowarzyszenia (wówczas Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego). Był aktywny i kreatywny.

Do zobaczenia Rysiu…

Andrew Malyszko

Rysiek na “planie” remontu siedziby Stowarzyszenia

Ryszard Kopeć, Mariusz Przygoda i Miłka Kamieńska, Wójtowice 2012.

Ryszard Kopeć, Wójtowice 2012.

Kilka zdjęć z pogrzebu (fot. Mariusz Przygoda)

Wystawa Jubileuszowa „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata” w Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich (relacja)

13 May 2015KALEAndrew Małyszko

8 maja w Galerii Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich otworzyliśmy Wystawę Jubileuszową „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata”

Selfie – Autoportret współczesnego człowieka

25 April 2015ART, Flash, KALEAndrew Małyszko

„Selfie” to moda na robienie sobie samemu zdjęcia za pomocą telefonu komórkowego trzymanego w wyciągniętej dłoni, najczęściej w celu późniejszego umieszczenia go na serwisach społecznościowych. Taka forma portretu ma wielu zwolenników, ale też spotykane są negatywne opinie na ten temat.

Sama sztuka portretu ma bardzo bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych. Przez wiele wieków portret rozwijał się w różnych formach, jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: od albumów rodzinnych, poprzez uliczne billboardy reklamowe, aż do „selfie”. Skąd wzięła się ta popularność robienia sobie portretu? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentach… Ponadto mogą one być wykonywane niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni, czy w atelier.
Dlatego „Selfie” to też dokument, swoiste świadectwo współczesnego życia. Tego, jak jesteśmy ubrani, uczesani, jak się czujemy. Także naszego dystansu i sarkazmu. Świadectwem bycia w łóżku, w kuchni, w toalecie, w windzie. W skrajnych przypadkach sposób fotografowania się ze wszystkim, co się rusza lub ze wszystkimi, których się spotyka. Czyli naturalna reakcja na czasy, w których żyjemy.

Robiąc dziś swój autoportret, nie musimy starać się maskować faktu, że to my sami trzymamy aparat. Często podkreślenie tej samodzielności sprawia, że zdjęcie jest bardziej szczere. Technika także nie jest najważniejsza. Przy robieniu „selfie” raczej staje się ważniejsza strategia, jakimi ludzie chcą pokazać się światu, jakie otaczają ich rekwizyty (podkreślą w ten sposób stosunek do życia) oraz wymowa tła zdjęcia.

Po drugiej stronie lustra (obiektywu)

Jesteśmy świadkami przekraczania granicy miedzy tradycyjną formą robienia zdjęć, zarezerwowaną dla profesjonalnych fotografów, a łatwością i szybkością ukazania swojego zewnętrznego obrazu, a czasem też cech osobowości. To, co było zarezerwowane dla wybranych, dziś jest powszechnie dostępne. Po trosze więc wszyscy jesteśmy artystami. Są osoby, które codziennie na nowo stwarzają samego siebie, a my, mając konto na portalach społecznościowych, jesteśmy dopuszczeni do ich świata, przyglądając się kulisom ich życia. W sposób masowy dostępujemy tajemnicy: z bliska oglądamy ścianki, wystudiowane uśmiechy i zastygłe pozy, otoczenie, rodziny i znajomych, fałdki, zmarszczki, kurze łapki, aż wreszcie – sytuacje życiowe, w których znaleźli się autorzy „selfie”.

Fenomen „selfie” wpisuje się w nurt, który daje poczucie wolności, samodzielności: sami się leczymy, sami najlepiej wszystko wiemy, sami kreujemy swoją osobę i sami robimy sobie autoportret, bo chcemy poczuć się dobrze sami ze sobą. Jest to atrakcyjne dla osób, które dążą do samowystarczalności. W „selfie” jesteśmy wszyscy artystami i celebrytami na miarę swojego życia.

Joanna Motylska Komsta

Autorka zdjęć: Joanna Motylska-Komsta, „fotoreporter ulotnych chwil i emocji” – tak siebie określa, z wykształcenia socjolog, autorka wielu wystaw indywidualnych,liczne udziały w wystawach zbiorowych i konkursach fotograficznych, członkini Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych ( DSAFiTA), stały współpracownik magazynu fotograficznego „OBSCURA”

W fotografii, którą jest jej pasją, zwykłe przedmioty zamienia w nowe byty, wyzwalając w ten sposób kreatywność odbiorcy. Prezentowane fotografie pozwalają odbiorcy ujrzeć nieoczekiwane konteksty tego wszystkiego, co niezauważalne i nieistotne.

O autorce Zbigniew Stokłosa – redaktor naczelny „OBSCURA”