Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego

21 Desambra 2015FLASH, HAFAAndrew Małyszko

Lubisz fotografować – nie rozstawaj się aparatem. Fotografuj wszystko co cię ciekawi, ale nie daj się ponieść. Sprzęt cyfrowy jest cierpliwy i pozwala wykonać setki i tysiące fotografii, jednak tak jak nie warto klepać jęzorem bez potrzeby, nie trzeba naciskać spustu migawki, tylko dlatego, że jest to możliwe. Nie oznacza to, że warto robić tylko zdjęcia wybitne – wielu z nas zdjęć wybitnych nie robi i robić nie będzie, zresztą co to znaczy “wybitne”, czy to te, za które agencja zapłaci grube pieniądze, a możne reklamowe, studyjne, streetowe, reportaż wojenny? Heveriko, że ważne jest, abyśmy po prostu dokonywali wyborów, poczekali na ciekawą scenę, sytuację. I dotyczy to zarówno wielkich wydarzeń jak i rodzinnego spaceru. Oto taki przykład fotografii zacisznej, z dosyć kameralnej imprezy. Przy okazji takich reportaży uczymy się kontaktu z ludźmi, tak aby ich nie stresować aparatem, możemy dowiedzieć się czegoś ciekawego, bo przecież nie tylko zdjęcia robimy, ale także warto porozmawiać…

Krótki wypad na Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego zaowocował zakupami wyrobów regionalnych, a także kilkoma fotografiami dokumentującymi co tam się działo.

Reportażowa Photography – Eritreritra ny fotoana fahiny ny Rally fiara MOTOCLASSIC Castle Topacz

19 Aogositra 2015Fampirantiana, FLASH, HAFA, TECHNOLOGYAndrew Małyszko

Manintona zava-nitranga hisintona ny vahoaka, maro amin'izy ireo no manana fitaovana tsary. Andeha isika hiresaka momba izany, Ahoana no haka sary ireo zava-nitranga, fa ny fitaovana manana ilaina ny Reportage, ary izy tsy “Alahady” fahatsiarovana…

Reportage dia ekipa lalao – tena tsara dia mety ahitana tatitra farafahakeliny sary tsara, sary iray lehibe tsy ho, miaraka amin'ny fanangonana ny sary ny eo ho eo manome tsara fandrakofana, ary ny iray ratsy sary dia afaka Manimba ny rehetra.

Manasongadina ity tantara ity – Tsy maintsy misy ny sasany tantara. Mazava ho azy fa ny tantara mihoatra na latsaka. Fandrakofana ny zava-nitranga dia ny tantara tsy, Na izany aza, dia mampivarahontsana Sketch tokony ho natsangana. Raha izany moa fanokafana, Afaka miteny araka ny daty: avy aloha vahiny, Manokatra – ny sasany “miteny” ary ny fampahafantarana ny mpanoratra, mpitsidika mba hahita ny fampirantiana, Group Discussions, javatra, naranty sasany asa tanana (fa tsy manitatra, ny nie Katalog). Afaka mifantoka amin'ny mpanakanto, ary izay mitranga manodidina azy; na zaraina ho toko: mpanakanto sy ny manam-pahefana, mpijery mijery ny fampirantiana, Shutter fitondran-tena sy ny Trivia… Maro ny azo, tsy mila mahafantatra raha ianao no misafidy, aoka ny be dia be taty aoriana fitaovana mba hanana be dia be ny isafidianana.
Naka sary avy amin'ny fampisehoana, ny maherifo matetika ny ekipa, ary hanokana tena tsara – Na izany aza, tsarovy, mora leo sary maro ekipa iray, matetika avy amin'ny toerana iray. Aoka avy momba ny drafitra samihafa, fotografujmy mpihaino, mahaliana endri-tsoratra sy ny fitondran-tena. Ary raha ianao handeha mitantana backstage taorian'ny fampisehoana, dia manana fahafahana mba hisambotra “backstage”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz ivelan'ny trano ity fanangonana Taloha sy Vaovao fiara. Ny hetsika manintona vahoaka ny mpitsidika – any am-parany isika rehetra tia motoring. Heveriko, fa fahadisoana lehibe indrindra dia ny hitifitra fiara ihany no, na firy taona na lafo vidy izy ireo. Raha toa ka te-hampiseho na dia ny tena, Gallery ho an-jatony, ary zara raha misy obejrzałby izy rehetra. Mazava ho azy fa fotografujmy fampirantiana, ary betsaka izany, fa aoka ny tsy hiezaka ny hifaninana amin'ny sary asa – isika tsy manana fahafahana haka sary ny dokam-barotra. Aoka isika hiezaka hitady ny fomba fitantarana, Standard fankatoavana Fenoy ny tsipiriany, fomba fijery mahazatra, operujmy lalina ny saha, fijerena zoro. Aza tsy sztafażu, Miovaova matetika ny sary.
Fa koa ny olona fotografujmy, mahaliana endri-tsoratra, javatra. Indraindray dia ny olona iray manao akanjo noforoninao hisy endrika, amin'ny fotoana hafa ny filaharana ho an'ny zava-pisotro na ny ankizy iray ao amin'ny mampihomehy voarana. Aza matahotra ny Contact sary – indraindray tsy tsikaritrao, dia sary, amin'ny fotoana hafa skwitują tsiky (zava-dehibe, tsy mba ho henjana, tokony mitsiky aloha), ary indraindray handray ny lalao, zapozują, Dia miresaka na mangataka ny mampiely sary. Tsy maintsy hisokatra… Raha misy olona tsy te- – tsy misy dikany ny manosika, Miala tsiny izahay ary hametra-pialana (raha tsy misy lohahevitra danja ny fahotana, dia tsy maintsy manandrana, na izany aza, mba haka sary, fa tamim-pahendrena, brawl tsy hanompo tanjona). Fa toy izany hetsika lehibe no malalaka Tokony hankalaza azy io indroa, ny voalohany dia tsy ny zava-drehetra filazana, ary ankoatra isika dia afaka tokana Bypass atao amin'ny iray ny hazavana (zoom fitsipika – in ny raharaha Tamron 17-50 2.8), ary ny iray avy amin'ny hafa (ary – Samyang 8mm G3 5 ae trondro maso solon'ny fiovana avy Pentax 135 2.5), izay mamonjy tsy tapaka fiovana Mitovy amin'ilay family mbola.
MOTOCLASSIC hetsika toy ny misy tsy tena daty – be dia be ny zavatra miseho miara-mivoaka amin'ny toerana maro, na rehefa tonga – Hitanao Saika ny zava-drehetra. No Linear tantara, Noho izany dia tsy maintsy mitady hafa fanalahidin'ny ny tantara. Tsy afaka manao tatitra fizarana (antitra fiara, vaovao, mpihaino, Fanampiny manintona…), ary afaka afangaro lohahevitra, Izy mba interspersed amin'ny? Ny safidy tsy mora foana.

Ny vokatra dia be, ka aza hadinoina ny hamerina hijery azy sy manary araka izay azo atao, ao amin'ny andalana voalohany sary nahomby – fifantohana, ratsy voaforona (miezaka ny vokatra eo amin'ny dingan'ny fandraisana ny sary, fanamboarana vatan-kazo eo amin'ny farany, na dia avo fanapahan-kevitra tokony ho ala nenina farany, tsy aorian 'ny maro Mitovy amin'ilay family mbola, Ary zavatra Karakarao), na toy izany mankaleo, Na oviana na oviana aho dia hampiasa – akaiky loatra, sary ao amin'ny manapa-kevitra sarotra aza teny; isika tsy paparazzi. Tsy mitovy koa ny manala sary, na dia nataoko ho lehibe rehetra, Ireo miala, izay toa mba ho ny tsara indrindra – ny hafa tsy ilaina. Ary toy izany koa no be dia be ny sary.

Ny dingana manaraka dia ny mifidy ny tranga sy mialoha fifantenana ny sary ho fanodinana. Pirinty tatitra ahitana maro – maro sary. Ao amin'ny Internet, ka tsy ilaina ny mametra – na ny harato sy mijery miaritra kokoa. Fa hahatsiaro mandrakariva, fa ny vola tsy manao ny tsara ary na dia ny tsara indrindra amin'ny sary be dia be harerahana – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, dia azo zaraina ho faritra maro, NP. tsirairay anjara kely ny zavatra hafa.
Boky sy gazety ao amin'ny Internet, indrindra fa ireo Tatitra, Tsy mitaky fitsaboana toy ny katalaogy na ny fampirantiana. Tsy misy dikany, mba hanalana sarona amin'ny vahaolana feno – Tsy ampy, izay zara raha na iza na iza ho any amin'ny Nitazana teo amin'ny tilikambo, Izany dia midika hoe mbola hampiharihary ny tenany ho piraty sy ny fampiasana ny fananana ara-tsaina, ohatra, amin'ny alalan'ny boky aman-gazety ny fampiasana tsy ny manaiky. Noho ny haben'ny ankehitriny Monitors 1024 teboka ela lafiny tena ampy. Ankoatra ny resizing, dia tsy maintsy manitsy – izay dia kely overexposed na underexposed (mafy kokoa mba hanitsiana underexposure) famirapiratana, fotsy madinika mahay mandanjalanja sy ny lesoka. Sary amin'ny kilema lehibe intsony isika manana – Nanipy azy ireo izahay aloha.
Ny ankamaroan'ny fandaharana for-dalam-pandrosoana / fanodinana ny sary nomerika manana ny mety ho toy izany fanitsiana sy ny batch asa (batch) – na maro indray ny sary.

Foana aho haka sary ao amin'ny Raw, dia, Voalohany indrindra aho ampy fitadidiana lehibe karatra, ary faharoa manta ihany no manome fanodinana feno fahaiza-manao. Tsy misy olana na fijerena na mialoha ny fifantenana, na tsotra fiomanana – fandaharana malalaka IrfanView + Plugins manohana saika endrika sary rehetra.

Taorian'ny mialoha fifantenana sy ny fandaharana ny sary ao amin'ny lamin'ny fomba tranga voafantina ny fifantenana indray. Andeha isika hamerina hijery ny fitaovana, miezaka ny hijery avy amin'ny fomba fijery araka ny mpamaky. Aoka ny hamafa sary toy ny, tsy tanteraka mifanandrify, mivadika ara-teknika na ny toetr'andro, izay mety mandika olona iray mazava tsara. Tsy mendrika ny famoahana sary “dokam-barotra” – any am-parany tsy misy olona tsy mandoa azy io. Skorygujmy mba, ka dia mazava ny saintsika sy ny legible. Ary farany (ankapobeny izany nofinofy) aoka isika hangataka ny hevitry ny olona iray fantatro.

Ary ankehitriny, ny sasany amin'izany MOTOCLASSIC Castle Topacz:

fikambanana Hevitra ato Anatiny

fiara – isan-karazany tifitra (rehetra, antsipirihany, fomba fijery…)

javatra, hostesses…

atrakcje towarzyszące

More sary eto (ary aza manantena, fa ny zavatra rehetra nosoratako ambony dia azo ampiharina amin'ny tatitra – dia mora ny hiatrehana…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

Polsko-Niemieckie Dni Mediów w Szczecinie 21-22.05.2015

31 May 2015Fampirantiana, FLASH, HAFAAndrew Małyszko

W dniach 21-22.05.2015, tym razem w Szczecinie, obyły się kolejne Polsko-Niemieckie Dni Mediów. To ważna, przeznaczona dla profesjonalistów cykliczna impreza, której celem jest wielowymiarowa analiza roli mediów we wspólczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem sąsiedzkich relacji polsko-niemieckich.

Obowiązki gospodarza pełniła znana dziennikarka TV, specjalizująca się w problematyce – w szerokim rozumieniu – rosyjskiej, autorka cyklu świetnych reportaży “Szerokie tory”, Barbara Włodarczyk. Przemówienie inauguracyjne wygłosił Adam Bodnar a “Impulsy” Jerzy Margański, Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie i Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie.

Następnie odbyła się dyskusja pt. „Nauki z kryzysu wokół Ukrainy. Jak Polska i Niemcy mogą w przyszłości współdziałać na wschodzie Europy?” Moderacja: Andrzej Grajewski, szef działu Świat, „Gość Niedzielny”
Uczestnicy: Piotr Andrusieczko, korespondent „Gazety Wyborczej” m.in. ze wschodniej Ukrainy, Viola von Cramon, posłanka do niemieckiego Bundestagu z ramienia Partii Zielonych, Moritz Gathmann, „Der Spiegel”, Paweł Kowal, adiunkt Instytutu Studiów Politycznych PAN, Paweł Pieniążek, freelancer, relacjonował wydarzenia na Majdanie i konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie.

Dyskusja pokazała, że poza jednym wspólnym poglądem, iż konflikt ukraiński stanowi poważne zagrożenie ładu europejskiego, mamy do czynienia z różnorodnymi stanowiskami. Dziennikarze bezpośrednio relacjonujący wydarzenia na Ukrainie wykazali się powściągliwością w ocenach, mnie zaciekawiło stanowisko Pawła Kowala (mimo iż daleki jestem od jego preferencji politycznych), który zwrócił uwagę na rzeczy, jakie przy okazji konfliktu umykają lub są celowo są pomijane: niejednoznaczna postawa samej Ukrainy, niestabilność polityczna, oligarchizacja, wyczekująca postawa Europy i Polski i – co może mieć konsekwencje dla całej Unii – rywalizacja organów UE o dominację, skutkująca osłabianiem Parlamentu Europejskiego na rzecz Komisji Europejskiej, czyli w konsekwencji proces osłabiania pozycji obywateli Unii wobec jej administracji.

Kolejnym punktem programu były warsztaty – wcześniej należało się zapisać na jeden z wybranych tematów:

Warsztat 1: Rola „armii europejskiej” w polityce bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej.

Warsztat 2: Nowe wyzwania Pogranicza.

Warsztat 3: Jak nowe media zmieniają wymagania stawiane przed dziennikarzem.

Pan Warsztat 4: Zarządzanie mediami w czasach kryzysu – warsztat dla szefów mediów i redaktorów naczelnych.

Warsztat 5: Pojęcie „Polskie obozy koncentracyjne” i jego odbiór w mediach zagranicznych.

Wieczorem odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego 2015.
Pierwsze miejsce w kategorii Prasa zdobyła Magdalena Grzebałkowska za reportaż „Śpiewać, hitlerówy!”, który ukazał się w „Dużym Formacie”. W kategorii Radio zwyciężyła audycja trzech autorów: Tomasza Sikory, Romana Nucka i Tomáša Kopeckýego pt. „Dowodiczek Osobisticzek, czyli Nowy Realizm Graniczny”. Reportaż telewizyjny „Mama arbeitet im Westen – Eine Kindheit in Polen“ Åse Svenheim Drivenes wyemitowany w MDR, wygrał w kategorii Telewizja. Po raz drugi przyznano nagrodę specjalną „Dziennikarstwo na pograniczu“, ufundowaną tym razem przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Nagrodę otrzymali Joanna i Krzysztof Skonieczni za audycję „Mała Polka ze Staffelde“, wyemitowaną przez Polskie Radio Szczecin. Zwycięzcy konkursu otrzymali nagrody finansowe – po 5000 euro.[http://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Następnego dnia druga sesja warsztatów, dzięki czemu można było wziąć udział w dwóch warsztatach, a po obiedzie w Restauracji Zamkowej w renesansowym Zamku Książąt Pomorskich odbyliśmy rejs statkiem Odra / Peene Quenn po szczecińskim porcie.

Muszę podkreślić, że zarówno część merytoryczna jak i “kulturalna” stały na wysokim poziomie, przedsięwzięcie organizacyjnie bardzo udane. Była to także okazja poznać trochę bliżej Szczecin, przez który do tej pory jedynie przejeżdżałem.

Dzień pierwszy, część pierwsza:

[wptf id=”8″]

Dzień pierwszy, część druga:

[wptf id=”9″]

Dzień drugi:

[wptf id=”10″]

Ryszard Kopeć nie żyje.

13 May 2015ART, FLASH, HAFAAndrew Małyszko

Siódmego maja zmarł nasz kolega, Rysiu Kopeć. Człowiek – historia naszego Stowarzyszenia.

Rycha poznałem chyba w czasach studenckich – od kilku lat pasjonowałem się fotografią, i dojrzałem do jakiejś aktywności zorganizowanej. Nie pamiętam jak (internetu wtedy nie było) znalazłem w okolicy klub fotograficzny przy spółdzielni mieszkaniowej. Poszedłem i tak się zaczęło.

Luzak, żartowniś, świetny kompan i facet z dużym talentem – fotografował jakby od niechcenia, nonszalancko… a zdjęcia były świetne. Był duszą towarzystwa, mimo kilku lat różnicy (w moim wieku to mogło mieć znaczenie, byłem szczawem) nie tylko, że nie było dystansu, ale szybko się zaprzyjaźniliśmy. On wciągnął mnie do WTF (teraz DSAFiTA), wyjazdy na plenery – w tym słynne Plenery Aktu. Jego niesamowite diaporamy robione wraz z Kaziem Kwiatkowskim, trochę dla towarzystwa (spotkania w Lubinie), i od razu wygrywające liczne konkursy. Grupa portretowa operująca w Oleśnicy u Artura Balińskiego. Dzięki Niemu poznałem masę świetnych ludzi, fotografów i modelek.

Król szybkostrzelności – potrafił wystrzelać rolkę filmu w kilka sekund, nie przerywając opowiadania kolejnej anegdoty.

Wspólnie używaliśmy jego pracowni w piwnicy bloku w którym mieszkał. Robiliśmy czarno-białe powiększenia i nie udawało się osiągnąć odpowiedniego kontrastu. Mimo kontrastowych papierów zdjęcia wychodziły mdłe – nie pomagało justowanie kondensora, wymiana żarówki w powiększalniku. Podejrzenie padło na grzejnik elektryczny, emitujący lekką czerwoną poświatę, jednak wyłączenie go nic nie dało. Obaj mieliśmy już sporo doświadczenia i żadnego pomysłu w czym przyczyna. Któregoś dnia, nie pamiętam z jakiego powodu, wymieniliśmy obiektyw w powiększalniku i wtedy zauważyliśmy, że soczewki się rozkleiły i to powodowało efekt rozmycia… Takie przygody łączą mężczyzn.

In taona 1982-1985 Ryszard Kopeć pełnił funkcję prezesa naszego Stowarzyszenia (wówczas Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego). Był aktywny i kreatywny.

Do zobaczenia Rysiu…

Andrzej Małyszko

Rysiek na “planie” remontu siedziby Stowarzyszenia

Ryszard Kopeć, Mariusz Przygoda i Miłka Kamieńska, Wójtowice 2012.

Ryszard Kopeć, Wójtowice 2012.

Kilka zdjęć z pogrzebu (fot. Mariusz Przygoda)

Wystawa Jubileuszowa „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata” w Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich (relacja)

13 May 2015HAFAAndrew Małyszko

8 maja w Galerii Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich otworzyliśmy Wystawę Jubileuszową „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata”

Selfie – Autoportret współczesnego człowieka

25 Aprily 2015ART, FLASH, HAFAAndrew Małyszko

„Selfie” to moda na robienie sobie samemu zdjęcia za pomocą telefonu komórkowego trzymanego w wyciągniętej dłoni, najczęściej w celu późniejszego umieszczenia go na serwisach społecznościowych. Taka forma portretu ma wielu zwolenników, ale też spotykane są negatywne opinie na ten temat.

Sama sztuka portretu ma bardzo bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych. Przez wiele wieków portret rozwijał się w różnych formach, jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: od albumów rodzinnych, poprzez uliczne billboardy reklamowe, aż do „selfie”. Skąd wzięła się ta popularność robienia sobie portretu? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentach… Ponadto mogą one być wykonywane niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni, czy w atelier.
Dlatego „Selfie” to też dokument, swoiste świadectwo współczesnego życia. Tego, jak jesteśmy ubrani, uczesani, jak się czujemy. Także naszego dystansu i sarkazmu. Świadectwem bycia w łóżku, w kuchni, w toalecie, w windzie. W skrajnych przypadkach sposób fotografowania się ze wszystkim, co się rusza lub ze wszystkimi, których się spotyka. Czyli naturalna reakcja na czasy, w których żyjemy.

Robiąc dziś swój autoportret, nie musimy starać się maskować faktu, że to my sami trzymamy aparat. Często podkreślenie tej samodzielności sprawia, że zdjęcie jest bardziej szczere. Technika także nie jest najważniejsza. Przy robieniu „selfie” raczej staje się ważniejsza strategia, jakimi ludzie chcą pokazać się światu, jakie otaczają ich rekwizyty (podkreślą w ten sposób stosunek do życia) oraz wymowa tła zdjęcia.

Po drugiej stronie lustra (obiektywu)

Jesteśmy świadkami przekraczania granicy miedzy tradycyjną formą robienia zdjęć, zarezerwowaną dla profesjonalnych fotografów, a łatwością i szybkością ukazania swojego zewnętrznego obrazu, a czasem też cech osobowości. To, co było zarezerwowane dla wybranych, dziś jest powszechnie dostępne. Po trosze więc wszyscy jesteśmy artystami. Są osoby, które codziennie na nowo stwarzają samego siebie, a my, mając konto na portalach społecznościowych, jesteśmy dopuszczeni do ich świata, przyglądając się kulisom ich życia. W sposób masowy dostępujemy tajemnicy: z bliska oglądamy ścianki, wystudiowane uśmiechy i zastygłe pozy, otoczenie, rodziny i znajomych, fałdki, zmarszczki, kurze łapki, aż wreszcie – sytuacje życiowe, w których znaleźli się autorzy „selfie”.

Fenomen „selfie” wpisuje się w nurt, który daje poczucie wolności, samodzielności: sami się leczymy, sami najlepiej wszystko wiemy, sami kreujemy swoją osobę i sami robimy sobie autoportret, bo chcemy poczuć się dobrze sami ze sobą. Jest to atrakcyjne dla osób, które dążą do samowystarczalności. W „selfie” jesteśmy wszyscy artystami i celebrytami na miarę swojego życia.

Joanna Motylska Komsta

Autorka zdjęć: Joanna Motylska-Komsta, „fotoreporter ulotnych chwil i emocji” – tak siebie określa, z wykształcenia socjolog, autorka wielu wystaw indywidualnych,liczne udziały w wystawach zbiorowych i konkursach fotograficznych, członkini Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych ( DSAFiTA), stały współpracownik magazynu fotograficznego „OBSCURA”

W fotografii, którą jest jej pasją, zwykłe przedmioty zamienia w nowe byty, wyzwalając w ten sposób kreatywność odbiorcy. Prezentowane fotografie pozwalają odbiorcy ujrzeć nieoczekiwane konteksty tego wszystkiego, co niezauważalne i nieistotne.

O autorce Zbigniew Stokłosa – redaktor naczelny „OBSCURA”