Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego

21 Снежань 2015FLASH, ІНШЫЯАнджэй Malyszko

Lubisz fotografować – nie rozstawaj się aparatem. Fotografuj wszystko co cię ciekawi, ale nie daj się ponieść. Sprzęt cyfrowy jest cierpliwy i pozwala wykonać setki i tysiące fotografii, jednak tak jak nie warto klepać jęzorem bez potrzeby, nie trzeba naciskać spustu migawki, tylko dlatego, że jest to możliwe. Nie oznacza to, że warto robić tylko zdjęcia wybitne – wielu z nas zdjęć wybitnych nie robi i robić nie będzie, zresztą co to znaczy “wybitne”, czy to te, za które agencja zapłaci grube pieniądze, a możne reklamowe, studyjne, streetowe, reportaż wojenny? Я думаю,, że ważne jest, abyśmy po prostu dokonywali wyborów, poczekali na ciekawą scenę, sytuację. I dotyczy to zarówno wielkich wydarzeń jak i rodzinnego spaceru. Oto taki przykład fotografii zacisznej, z dosyć kameralnej imprezy. Przy okazji takich reportaży uczymy się kontaktu z ludźmi, tak aby ich nie stresować aparatem, możemy dowiedzieć się czegoś ciekawego, bo przecież nie tylko zdjęcia robimy, ale także warto porozmawiać…

Krótki wypad na Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego zaowocował zakupami wyrobów regionalnych, a także kilkoma fotografiami dokumentującymi co tam się działo.

Reportażowa Фота – разважанні з нагоды Ралі старых аўтамабіляў MOTOCLASSIC замак Topacz

19 Жнівень 2015ВЫСТАВЫ, FLASH, ІНШЫЯ, ТЭХНАЛОГІЯАнджэй Malyszko

Прывабныя падзеі перацягнуць натоўпу, многія з іх маюць фотооборудование. Давайце пагаворым пра гэта, як фатаграфаваць гэтыя падзеі, што матэрыял мае значэнне рэпартаж, і ён быў не толькі “Нядзеля” сувенір…

Рэпартаж з'яўляецца камандная гульня – вельмі добра справаздачу можа складацца як мінімум з добрых карцін, вялікі фота не робяць, з калекцыяй карцін у сярэднім даюць добрае асвятленне, і адна дрэнная карцінка здольная сапсаваць добрую цэлае.

Функцыя гэтую гісторыю – Там павінна быць нейкая гісторыя. Вядома гісторыя больш ці менш. Ахоп мерапрыемствы гісторыя менш, Тым не менш, рэзкае эскіз павінен быць прыняты. Калі гэта адкрыццё арт, Вы можаце сказаць, па даце: прыйсці першых гасцей, адкрывае – некаторыя “гаворка” і прэзентацыя аўтараў, Наведвальнікі, каб убачыць выставу, Дыскусіі групы, сцэны, некаторыя выстаўлены творы мастацтва (але без перабольшання, каб Nie Katalog). Вы можаце засяродзіцца на мастака, і тое, што адбываецца вакол яго; або дзеліцца на кіраўніка: мастакі і чыноўнікі, Гледачы глядзяць выставу, Затвор маральны і дробязі… Ёсць шмат магчымасцяў, Вам не трэба ведаць, калі вы выбіраеце, давайце багаты матэрыял пазней ёсць шмат, каб выбраць з.
Фотаздымка з канцэрту, Герой, як правіла, каманда, і ён прысвяціць найбольшую ўвагу – Аднак, памятаеце,, лёгка сумна многіх карцін адной камандзе, Часта з аднаго месца. Выпускаемая аб розных планах, fotografujmy аўдыторыя, цікавыя персанажы і паводзін. І калі вам атрымаецца прайсці за кулісы пасля шоў, у нас ёсць шанец, каб захапіць “за кулісамі”.

MOTOCLASSIC замак Topacz гэта адкрыты збор старых і новых аўтамабіляў. Падзея прыцягвае натоўпы наведвальнікаў – у рэшце рэшт, мы ўсе любім аўтамабілізму. Я думаю,, што самая вялікая памылка ў тым, каб страляць толькі транспартныя сродкі,, незалежна ад таго, колькі гадоў або задавальненне, што яны. Калі мы хочам, каб паказаць нават найбольш, Галерэя будзе сотні, і наўрад ці хто-небудзь іх усё obejrzałby. Вядома fotografujmy экспанаты, і многае з яго, але давайце не спрабаваць канкураваць з кар'еры фатаграфіі – у нас няма ніякіх шанцаў, каб сфатаграфавацца рэкламы. Давайце паспрабуем знайсці свой уласны шлях апавядання, Стандартны прызнанне поўны падрабязнасці, незвычайны ракурс, operujmy глыбіня рэзкасці, Кут агляду. Не пазбегнуць sztafażu, Гэта часта змяняецца выява.
Але таксама fotografujmy людзей, некаторыя цікавыя персанажы, сцэны. Часам гэта нехта з цікаўнасцю, апранутыя, ў іншых выпадках чарзе для напояў або дзяцей у смешны паставе. Не бойцеся, каб звязацца сфатаграфавалі – часам вы не заўважыце,, яны сфатаграфавалі, У іншых выпадках skwitują усмешкай (важна, каб ня быць напружаным, павінны ўсміхацца першым), а часам і ўзяць гульню, zapozują, Яны кажуць або задаць для распаўсюджвання малюнкаў. Вы павінны быць адкрыты… Калі хтосьці не хоча, каб – гэта не мае ніякага сэнсу, каб падштурхнуць, Мы прыносім свае прабачэнні і сысці ў адстаўку (калі ў тэму каштоўнасці граху, то ў вас ёсць, каб паспрабаваць, аднак, каб зрабіць здымак, але асцярожна, Бойка ня служаць ніякай мэты). Для такога вялікага і шырокага падзея павінна адзначаць яго двойчы, Першы не ўсё апавяшчэння, і, акрамя таго, мы можам адзін абыходны робіцца з адной оптыкай (стандартны зум – у маім выпадку Tamron 17-50 2.8), і адна ад іншай (і – Самя 8мм f3 5 ае рыбін вачэй для змены ад Pentax 135 2.5), што эканоміць лінзы пастаянныя змены.
MOTOCLASSIC падзея, як там на самой справе не храналогія – шмат рэчаў адбываецца адначасова ў многіх месцах, незалежна ад таго, калі вы прыходзіце – Вы бачыце амаль усе. Няма лінейны апавяданне, Такім чынам, вы павінны глядзець на іншы ключ да апавядання. Ён можа будаваць секцыі справаздачы (старыя аўтамабілі, новы, аўдыторыя, Славутасцяў…), і можа змяшаць тэмы, так, што яны перамяжоўваюцца з? Выбар не заўсёды лёгка.

Выхад у багацці, так што не забудзьцеся разгледзець яго і выкінуць як мага больш, у першым шэрагу карцін няўдалых – фокус, дрэнна аформлена (паспрабуйце, каб абрэзаць на стадыі прыняцця фота, кадравання ў фінале, нават высокага дазволу павінна быць апошнім сродкам, не пасля ў нас ёсць некалькі лінзаў, Потым нешта, каб зрэзаць), Ці такі сумны, Я ніколі не буду выкарыстоўваць – занадта інтымныя, сфатаграфавалі ў рашуча неспрыяльных умовах; мы не папарацы. Ён таксама выдаляе дублікаты фатаграфій, нават калі ўсе яны, здавалася, вялікі, Яны пакінуць, які, здаецца, лепш – іншыя ніколі не карысныя. І так будзе шмат фатаграфій.

Наступным крокам з'яўляецца выбар сцэнарыя і папярэдні адбор фатаграфій для апрацоўкі. Друкаваныя справаздачы ўтрымліваюць некалькі – некалькі фатаграфій. У Інтэрнэце, так што няма неабходнасці абмяжоўваць – і сетка і глядзець вынесці больш. Але заўсёды памятайце,, што сума не зрабіць якасць і нават самыя лепшыя фатаграфіі ў вялікіх колькасцях стомленасці – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, яна можа быць падзелена на некалькі частак, пр. кожная частка трохі нешта іншае.
Публікацыі ў Інтэрнэце, асабліва Справаздачнасць, Яны не патрабуюць лячэння, як каталогі або выставы. Гэта не мае ніякага сэнсу падвяргаць пры поўным дазволе – недастаткова, што наўрад ці хто будзе ў назіранне, яна па-ранейшаму падвяргаць сябе пірацтва і злоўжыванні нашай інтэлектуальнай уласнасці, напрыклад, за кошт выкарыстання публікацый без нашай згоды. З памерам сённяшніх манітораў 1024 пікселяў па доўгай боку цалкам дастаткова. У дадатак да змены памеру, мы павінны выправіць – дзе яны злёгку ператрымкі або недоэкспонирован (цяжэй выправіць, недатрымкі) яркасць, баланс белага і іншыя нязначныя недахопы. Малюнкі з вялікімі дэфектамі мы больш не маюць – Мы кінулі іх раней.
Большасць праграм для распрацоўкі / апрацоўкі лічбавых малюнкаў мае патэнцыял для такіх карэкціровак і пакетных заданняў (партыя) – або некалькі фатаграфій адразу.

Я заўсёды фатаграфаваць ў RAW, воля, дастаткова, па-першае, я вялікая карта памяці, і другі толькі RAW дае ўсе магчымасці па апрацоўцы. Там няма праблем ні прагляд або папярэдняга адбору, ці нават проста падрыхтоўка – бясплатная праграма IrfanView + убудовы падтрымлівае практычна ўсе фарматы малюнкаў.

Пасля папярэдняга адбору і размяшчэння малюнкаў у парадку абранага сцэнарнага падыходу для выбару зноў. Разгледзім матэрыял, спрабуючы выглядаць з пункту гледжання чытача. Давайце выдаліць фатаграфіі як, ня агульная адпаведнасці, адхіляючыся тэхнічна або клімат, якія могуць парушыць хтосьці відавочна добра. Не варта публікаваць фатаграфіі “рэклама” – у рэшце рэшт ніхто мы не плаціць за яго. Skorygujmy парадак, так што наш розум быў ясным і выразным. І нарэшце (Наогул-то жаданае за сапраўднае) давайце спытаем меркаванне каго-то я ведаю,.

А зараз некалькі прыкладаў MOTOCLASSIC замак Topacz:

арганізацыя Змест

транспартныя сродкі – разно (увесь, падрабязнасці, перспектыва…)

сцэны, хостесс…

atrakcje towarzyszące

Больш фота тут (і не чакаем,, усё, што я напісаў вышэй, дастасавальныя ў маім справаздачнасці – лёгка апрацоўваць…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

Polsko-Niemieckie Dni Mediów w Szczecinie 21-22.05.2015

31 Мая 2015ВЫСТАВЫ, FLASH, ІНШЫЯАнджэй Malyszko

W dniach 21-22.05.2015, tym razem w Szczecinie, obyły się kolejne Polsko-Niemieckie Dni Mediów. To ważna, przeznaczona dla profesjonalistów cykliczna impreza, której celem jest wielowymiarowa analiza roli mediów we wspólczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem sąsiedzkich relacji polsko-niemieckich.

Obowiązki gospodarza pełniła znana dziennikarka TV, specjalizująca się w problematyce – w szerokim rozumieniu – rosyjskiej, autorka cyklu świetnych reportaży “Szerokie tory”, Barbara Włodarczyk. Przemówienie inauguracyjne wygłosił Adam Bodnar a “Impulsy” Jerzy Margański, Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie i Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie.

Następnie odbyła się dyskusja pt. „Nauki z kryzysu wokół Ukrainy. Jak Polska i Niemcy mogą w przyszłości współdziałać na wschodzie Europy?” Moderacja: Andrzej Grajewski, szef działu Świat, „Gość Niedzielny”
Uczestnicy: Piotr Andrusieczko, korespondent „Gazety Wyborczej” m.in. ze wschodniej Ukrainy, Viola von Cramon, posłanka do niemieckiego Bundestagu z ramienia Partii Zielonych, Moritz Gathmann, „Der Spiegel”, Paweł Kowal, adiunkt Instytutu Studiów Politycznych PAN, Paweł Pieniążek, freelancer, relacjonował wydarzenia na Majdanie i konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie.

Dyskusja pokazała, że poza jednym wspólnym poglądem, iż konflikt ukraiński stanowi poważne zagrożenie ładu europejskiego, mamy do czynienia z różnorodnymi stanowiskami. Dziennikarze bezpośrednio relacjonujący wydarzenia na Ukrainie wykazali się powściągliwością w ocenach, mnie zaciekawiło stanowisko Pawła Kowala (mimo iż daleki jestem od jego preferencji politycznych), który zwrócił uwagę na rzeczy, jakie przy okazji konfliktu umykają lub są celowo są pomijane: niejednoznaczna postawa samej Ukrainy, niestabilność polityczna, oligarchizacja, wyczekująca postawa Europy i Polski i – co może mieć konsekwencje dla całej Unii – rywalizacja organów UE o dominację, skutkująca osłabianiem Parlamentu Europejskiego na rzecz Komisji Europejskiej, czyli w konsekwencji proces osłabiania pozycji obywateli Unii wobec jej administracji.

Kolejnym punktem programu były warsztaty – wcześniej należało się zapisać na jeden z wybranych tematów:

Warsztat 1: Rola „armii europejskiej” w polityce bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej.

Warsztat 2: Nowe wyzwania Pogranicza.

Warsztat 3: Jak nowe media zmieniają wymagania stawiane przed dziennikarzem.

Pan Warsztat 4: Zarządzanie mediami w czasach kryzysu – warsztat dla szefów mediów i redaktorów naczelnych.

Warsztat 5: Pojęcie „Polskie obozy koncentracyjne” i jego odbiór w mediach zagranicznych.

Wieczorem odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Dziennikarskiej im. Тадэвуш Мазавецкі 2015.
Pierwsze miejsce w kategorii Prasa zdobyła Magdalena Grzebałkowska za reportaż „Śpiewać, hitlerówy!”, który ukazał się w „Dużym Formacie”. W kategorii Radio zwyciężyła audycja trzech autorów: Tomasza Sikory, Romana Nucka i Tomáša Kopeckýego pt. „Dowodiczek Osobisticzek, czyli Nowy Realizm Graniczny”. Reportaż telewizyjny „Mama arbeitet im Westen – Eine Kindheit in Polen“ Åse Svenheim Drivenes wyemitowany w MDR, wygrał w kategorii Telewizja. Po raz drugi przyznano nagrodę specjalną „Dziennikarstwo na pograniczu“, ufundowaną tym razem przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Nagrodę otrzymali Joanna i Krzysztof Skonieczni za audycję „Mała Polka ze Staffelde“, wyemitowaną przez Polskie Radio Szczecin. Zwycięzcy konkursu otrzymali nagrody finansowe – po 5000 euro.[HTTP://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Następnego dnia druga sesja warsztatów, dzięki czemu można było wziąć udział w dwóch warsztatach, a po obiedzie w Restauracji Zamkowej w renesansowym Zamku Książąt Pomorskich odbyliśmy rejs statkiem Odra / Peene Quenn po szczecińskim porcie.

Muszę podkreślić, że zarówno część merytoryczna jak i “kulturalna” stały na wysokim poziomie, przedsięwzięcie organizacyjnie bardzo udane. Była to także okazja poznać trochę bliżej Szczecin, przez który do tej pory jedynie przejeżdżałem.

Dzień pierwszy, część pierwsza:

[wptf id=”8″]

Dzień pierwszy, część druga:

[wptf id=”9″]

Dzień drugi:

[wptf id=”10″]

Рычард Копец мёртвы.

13 Мая 2015АРТ, FLASH, ІНШЫЯАнджэй Malyszko

Сёмы памёр мая нашага калегу, RYŠIŲ Копец. Чалавек – Гісторыя нашай Асацыяцыі.

Ерыхон, верагодна, сустракаліся ў якасці студэнта – на працягу некалькіх гадоў запал да фатаграфіі, і я вырас у нейкай арганізаванай дзейнасці. Я не памятаю, (то не было інтэрнэту) Я знайшоў мясцовы клуб канкурэнцыі з жыллёвай асацыяцыі. Я пайшоў і так ён пачаў.

Працягу, джокер, выдатным кампаньёнам і хлопец з вялікім талентам – Ён фатаграфаваў нядбайна, nonszalancko… і фатаграфіі былі вялікімі. Ён быў душой кампаніі, нягледзячы на некалькі гадоў розніцы (у маім узросце гэта можа мець стаўленне, Я шчаўе) больш, што было адлегласць, але неўзабаве сталі лепшымі сябрамі. Ён прыцягнуў мяне да WTF (Цяпер DSAFiTA), паездкі на адкрытым паветры – у тым ліку знакаміты Закон аб экстэр'еры. Яго дзіўнае diaporama зроблены з Kazio Квяткоўскі, трохі таварыскія (сустрэчы ў Любліне), і адразу перамогі ў шматлікіх конкурсах. Групавы партрэт працуе ў NICA з Артурам Baliński. Дзякуючы яму я пазнаёміўся з масай выдатных людзей, фатографы і мадэлі.

Хуткасць цар – ён мог страляць рулон плёнкі на працягу некалькіх секунд, не перарываючы аповяд іншага анекдота.

Разам мы выкарыстоўвалі яго студыю ў склепе блока, дзе ён жыў. Мы зрабілі чорна-белы пашырэння і не ўдалося дамагчыся дастатковай кантраснасці. Нягледзячы кантрасныя фотапаперы выйшаў мяккім – нічога добрага апраўдання кандэнсатара, змяніць лямпачку ў powiększalniku. Падазрэнне выпала на электрычны награвальнік, выпускаючы святло чырвонае святленне, Тым не менш, адключыць гэта не дапамагло. І ўжо шмат вопыту і не ведаю, што прычына. Калі-небудзь, Я не памятаю, чаму, powiększalniku замяніць аб'ектыў, а затым у заўважыў, rozkleiły, што сам аб'ектыў, і гэта прывяло да размывання… Такія прыгоды аб'яднаць людзей.

Гадамі 1982-1985 Рычард Копец служыў прэзідэнтам нашай Асацыяцыі (Затым Вроцлаў фатаграфічны таварыства). Ён быў актыўным і творчым.

См RYŠIŲ…

Андрэй Małyszko

Rysiek на “план” Рамонт штаб-кватэры асацыяцыі

Рычард Копец, Марыюш Прыгоды і Мілка Kamieńska, Wójtowice 2012.

Рычард Копец, Wójtowice 2012.

Некалькі малюнкаў з пахавання (фот. Марыюш Прыгоды)

Wystawa Jubileuszowa „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata” w Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich (relacja)

13 Мая 2015ІНШЫЯАнджэй Malyszko

8 maja w Galerii Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich otworzyliśmy Wystawę Jubileuszową „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata”

Selfie - Аўтапартрэт сучаснага чалавека

25 Красавік 2015АРТ, FLASH, ІНШЫЯАнджэй Malyszko

"Selfie "мода для здымкі сябе з мабільнага тэлефона, якая адбылася ў працягнутай рукой, у асноўным для размяшчэння яго пазней на сайтах сацыяльных сетак. Гэтая форма партрэта мае шмат прыхільнікаў, але яны таксама сустракаюцца негатыўныя думкі па гэтым пытанні.

Сам Партрэт мастацтва мае вельмі багатую гісторыю, пачынаючы са старажытных часоў. На працягу многіх стагоддзяў партрэт распрацаваны ў розных формах, Аднак, гэта стала самым папулярным з распаўсюджваннем фотамастацтва. У цяперашні час, фатаграфічныя партрэты мы сустракаемся амаль кожны крок: ад сямейных альбомаў, шляхам вулічных рэкламных шчытах, да "selfie". Як жа папулярнасць, узяўшы яго партрэт? Мы адлюстраваць жаданне ўвекавечыць нашы людзі, сувенір, у важныя моманты для нас або зусім выпадковыя моманты… Акрамя таго, яны могуць быць зроблены практычна ў любым месцы: на адкрытым паветры, ў памяшканні, кафэ, або ў студыі.
Такім чынам, "Selfie" з'яўляецца дакументам,, канкрэтных сведчанне сучаснага жыцця. Гэта, як мы апранутыя, прачасалі, як мы лічым,. Акрамя таго, наш атрад і сарказм. Пасведчанне быць у ложку, на кухні, ў прыбіральні, у ліфце. У крайніх выпадках, здымкі з усім, што рухаецца ці ўсё, дзе вы сустрэнеце. Так натуральная рэакцыя на часы, у якім мы жывем.

Пры гэтым сёння, яго аўтапартрэт, мы не павінны шукаць, каб схаваць той факт,, што мы самі трымаеце камеру. Часта гэта падкрэсліць незалежнасць робіць, што карціна з'яўляецца больш сумленным. Тэхніка таксама не самае важнае. Пры прыняцці "selfie", а яна становіцца ўсё больш важную стратэгію, тое, што людзі хочуць, каб паказаць свету,, якія атачаюць іх рэквізіт (Яны падкрэсліваюць, на гэтым шляху падыходу да жыцця) і вымаўленне фонавыя малюнкі.

З іншага боку люстэрка (Аб'ектыў)

Мы з'яўляемся сведкамі перасячэння мяжы паміж традыцыйнай формай здымкі, зарэзерваваны для прафесійных фатографаў, і паказаць прастату і хуткасць яго знешняга ладу, а часам і асобасныя рысы. Для, які быў зарэзерваваны для абранага, сёння шырока даступныя. Такім чынам, каб нейкай ступені мы ўсе мастакі. Ёсць людзі,, якія кожны дзень, каб стварыць сябе, Мая, Маючы рахунак у сацыяльных сетках, мы прызналі ў іх свет, шукаю закуліссі свайго жыцця. Таямніца, як масіўная: уважліва сачыць за сцяну, вывучаныя ўсмешкі і паставы замарожаныя, атачэнне, сям'я і сябры, зморшчыны, маршчыны, гусіныя лапы, і, нарэшце, - жыццёвыя сітуацыі, у якім яны былі аўтарамі "selfie".

Феномен «selfie" часткі трэнду, якая дае вам адчуванне свабоды, упэўненасць у сваіх сілах: Мы папесціць сябе, Усе яны ведаюць лепш, яны ствараюць сваю ўласную асобу, і яны робяць аўтапартрэт, таму што мы хочам, каб адчуваць сябе добра з сабой. Гэта з'яўляецца прывабным для, якія, як правіла, на самаакупнасць. У "selfie" Мы ўсе мастакі і знакамітасці рабілі жыцьцё іхняе.

Joanna Motylska Komsta

Аўтар фатаграфій: Джаана Motylska-Komsta, "Фотажурналіста мімалётныя моманты і эмоцыі" – так апісвае сябе, навучаны сацыёлаг, аўтар шматлікіх персанальных выстаў,шматлікія Удзельнікі калектыўных выставах і конкурсах, член Ніжняй Сілезіі Асацыяцыі фотамастакоў і мастакоў аўдыёвізуальных ( DSAFiTA), пастаянны супрацоўнік часопіса фатаграфія "обскура"

У фатаграфіі, якой яе запал, звычайныя аб'екты ператвараюцца ў новых асоб, Такім чынам, развязванне атрымальніка творчасці. Рrezentowane фатаграфіі дазваляюць атрымальніку ўбачыць нечаканыя кантэксты ўсё гэта, Якія нябачныя і не мае значэння.

Пра аўтара Збігнеў Stokłosa - рэдактар газеты «обскура»