Fotografia nie jedno ma imię. Kolorowa i czarno-biała, portretowa i krajobrazowa, reporterska i studyjna, czysta sztuka lub zaangażowana społecznie. I wreszcie, dobra albo zła.

Dzisiaj i dobra i zaangażowana. Dwie panie, fotografujące podróżniczki, Elżbieta Targońska i Magda Wallner zaprezentowały fotografie z Katmandu, Nepal. Portrety, sceny rodzajowe, życie codzienne, zabytki – życie miasta zamknięte w obrazy fotograficzne…

Wernisaż odbył się dokładnie w pierwszą rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi. 25 ஏப்ரல் 2015 roku Nepal nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 7,8 stopni w skali Richtera. Śmierć poniosło ok. 10 000 ludzi, mieszkańcy utracili domy, zniszczeniu uległy cenne zabytki, infrastruktura… Na zdjęciach widzimy Katmandu sprzed kataklizmu, to świat, którego w dużej części już nie ma.

[wptf id=”18″]

“Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata”

25 ஏப்ரல் 2016 R, w rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi w Nepalu w Galerii Wnętrz Domar odbył się niezwykły wernisaż fotografii Elżbiety Targońskiej i Magdy Wallner.

கண்காட்சி, prezentowana do końca maja, obejmowała 32 obrazy, fotograficzny zapis podróży do Katmandu, opis jego codzienności i historii, wrażliwy obraz Nepalu w jego wielowątkowej krasie, Nepalu jeszcze nieświadomego zagrożenia, które go czeka.

Podczas wernisażu uczestnicy nie tylko poznali opowieści autorek o podróży po Nepalu, ale także historię realnej pomocy Nepalczykom i walki ze skutkami żywiołu, o których barwnie opowiedział dziennikarz telewizyjny i wykładowca Sławek Matczak z Fundacji Mała Polska w Nepalu, który kilka razy był w Himalajach. Można było zasmakować potraw kuchni nepalskiej i wsłuchać się w koncert mis tybetańskich.

Ale najważniejszym punktem programu była charytatywna aukcja prac oraz możliwość zakupu pocztówek-cegiełek, z których dochód przeznaczony został na wyposażenie Domku Doktora czyli przychodni w małej wiosce Dumre k. Katmandu, która najbardziej ucierpiała podczas trzęsienia ziemi. W Domku Doktora lekarze wolontariusze z Polski bezpłatnie udzielają porad i leczą mieszkańców. [materiały prasowe]

[wptf id=”19″]

Wystawa METRO by Ignacy50 prezentowana Galerii Teatru KOREZ w Katowicach, Plac Sejmu Śląskiego 2, do końca czerwca 2016.

Jak to się zaczęło?

Jak dla wielu z mojego pokolenia – Komunia i pierwszy aparat – w moim przypadku nie najgorszy FED – 4 (radziecka kopia aparatu Leica), pierwszy film zrobiony bez zdejmowania osłony z obiektywu… i jakoś poszło.

Kamień milowy to kurs fotograficzny zorganizowany przez ZHP pod egidą Świata Młodych – pierwsze zamieszczone zdjęcia, duma itd. I dziesiątki godzin w ciemni, które potem doprowadzą do zerwania z fotografią. Ale póki co zaczyna w plecaku uwierać buława Wielkiego Twórcy.

Przez kilka lat bezskutecznie próbuję sił na egzaminie na Wydział Operatorski łódzkiej Filmówki. Zamiast na studia trafiam do Studium policealnego w Katowicach. Wtedy to już jestem „zawodowcem” – próby zadziwienia świata, a na co dzień – śluby i kolejne godziny w atmosferze nasyconej TSS. Dochodzi do tego, że gdy tylko wchodzę do ciemni – nawet na stopach mam bąble…

Następuje to, co dziś nazywamy „wypaleniem” i fotografia odchodzi zupełnie na bok, aż znika.

Powraca po wielu latach – zaczynam pracę w reklamie – jestem znowu w studio, ale jako stylista, wymyślacz, chodzę po obrzeżach fotografii.

7 lat temu – na moich pięćdziesiątych urodzinach – goście oglądają w ogrodzie duże zdjęcia, opowieść z Pragi. Jakiś czas wcześniej kupuję cyfrowego Nikona D40 – wypoczynkowa podróż do Toskanii zamienia się w nieustanne fotografowanie, jakby ktoś coś odkorkował.

Poznany architekt wnętrz kupuje trochę zdjęć… i to już jest powrót. Pojawia się Ignacy50, potem świadomość, że fotografia cyfrowa to zupełnie coś innego niż tamta z której wyrosłem.

Pracuję coraz więcej, już pełną klatką. Coraz więcej wyjazdów, புகைப்படங்கள். Godziny przy poznawaniu Lightrooma – rośnie na powrót świadomość narzędzia. Z wyjazdów przywożę coraz więcej historii opowiadanych obiektywem niż tego, po co pojechałem – czyli motywów do fototapet etc.

Zaczyna powstawać NOTATNIK Z FOTOGRAFIĄ…..

Ciągnie mnie do dużych miast, a tam jest Metro. Tłum, bliskość, różnorodność, kilometry korytarzy i motyw za motywem. Zaczynam fotografować – nie ja pierwszy i pewnie nie ostatni staram się zobrazować atmosferę podziemnych korytarzy. Pierwsze zdjęcia mają datę 2008 – ostatnie z Amsterdamu 2016.

A jakaś anegdota ?

No jest… Prawdziwym powodem powstania przedsięwzięcia o tytule „METRO by Ignacy50” jest przypadkowa wizyta w Teatrze Elektrycznym w Skoczowie. Co to za miejsce? Efekt zwycięstwa Kultury nad komercją. Stare kino z roku 1913 przetrwało i odżyło. Na zewnątrz budynek wyremontowano zgodnie z wymogami Konserwatora, by w środku urządzić nowoczesną salę kinową na 100 miejsc. Powstało wspaniałe miejsce z poszanowaniem tradycji – zostawiono nazwę z początku XX wieku i … nie sprzedaje się tu kukurydzy. Ale prawdziwa perła to super nowoczesny projektor. Gdy po krótkiej rozmowie rzuciliśmy na ekran kilka moich zdjęć – byłem ugotowany. Musze tu coś zrobić. Kolejny „ wieczór z fotografią” znalazł swoje miejsce (wieczory z fotografią organizujemy z Żoną od kilku lat – fotografia jest pretekstem do spotkań i rozmów – po prostu).

Miejsce było, wynajęte niedrogo – zrobię pokaz zdjęć. Uwierzcie mi – 8 எக்ஸ் 4,5 m to format znakomity do oglądania. Tylko co pokazać ?

I tak powstał fotocast. Musiał wypełnić wieczór. Gdy okazało się, że w Sali jest także znakomite nagłośnienie – zacząłem myśleć o muzyce. 272 fotografie, zmontowane w blisko 20 minutowy pokaz uświetnił muzyką młody, bielski kompozytor DOMINIK WAWAK.

Była sala, był pomysł na wieczór … to prawdziwa przyczyna powstania fotocastu.

Tamtego wieczoru wypełniliśmy całą salę (do rodziny należało tylko kilkunastu widzów) – prócz METRA pokazaliśmy dokument o święcie zmarłych w Meksyku – jego autorka to Mira Bernardes Rusin.

Od zmontowanych w ciąg obrazów fotografii było blisko do pomysłu na album i wystawę.

Nie ma sensu opisywać tego co już napisane i graficznie oprawione. 50 plansz mojej opowieści o metrze, które tworzą wystawę w katowickiej Galerii Teatru KOREZ to w zasadzie 50 stron albumu.

1. Grafika to dzieło bielskiego projektanta MARKA KLIMKA. Fotografie zrobiłem ja, a ponieważ jestem strasznym „ gadaczem”, to wewnętrzny imperatyw twórczy (co by to nie znaczyło) kazał mi napisać do zdjęć teksty. Zakładany format to 50 எக்ஸ் 50 cm, istnieje 1 egzemplarz wydrukowany, a reszta … jak to dzisiaj – w sieci.

Gdybym od tego Feda począwszy nie przerwał fotografowania – może to inni pisaliby o mnie. A może nie? Za to teraz udowadniam, że prawdziwe życie zaczyna się po 50-tce – twórcze też.

Ignacy Cembrzyński, czerwiec 2016

Autor łączy pasję fotograficzną z własnym biznesem. Prowadzi “sklep z fotografią”:

Sklep z Fotografią powstał wskutek inspiracji przywiezionej ze Sztokholmu. Zobaczyliśmy tam na jednej z wąskich uliczek Gamla Stan sklep ze zdjęciami, który nie odpowiadał definicji “Galerii”. Sprzedawano tam fotografię typu “vintage” w bardzo różnorodnych postaciach. Od reprodukcji na pudełku zapałek, podkładce pod piwo czy makatce, aż do plakatu, fotografii w passe-partout, na dużych powiększeniach oprawionych w ramy skończywszy.

Postanowiliśmy spróbować na naszym rynku – oczywiście biorąc pod uwagę nasze możliwości. Nazwa nasunęła się sama – skoro nie galeria to “sklep z fotografią”. Naszym mottem, czy też reklamowym baseline jest hasło: Ozdabiamy Wnętrza. Oczywiście najłatwiej sprawdzić co robimy na stronie www.sklepzfotografia.pl czy też na FB. Krótko – proponujemy wprowadzenie fotografii do wnętrz w bardzo różnorodnych formach (poza fotografią kolekcjonerską, tym zajmujemy się bardzo rzadko), na tworzywach sztucznych, płótnie, folii czy w formie fototapety bądź plakatu. Zdarzało nam się drukować podłogi oraz sufity czy też fotografie naprawdę wielkoformatowe – największe powiększenie z mojej klatki to 8 எக்ஸ் 6 மீ, zajęło całą ścianę w dwukondygnacyjnym pomieszczeniu pewnego domu.

Od innych wyróżnia nas połączenie mojej wiedzy o poligrafii wielkoformatowej i fotografii oraz handlowo – internetowe doświadczenie mojej Żony. Do dyspozycji naszych Klientów są moje fotografie lub ich własne. Współpracujemy z coraz większą ilością projektantów wnętrz – to nasz wymarzony Klient.

Gdzieś na ” horyzoncie zdarzeń” mamy plany galeryjne, ale to przyszłość. Na razie utrzymujemy się na rynku już prawie 6 ஆண்டுகள், co uznajemy za sukces.

Zdjęcia pochodzą z wystawy “METRO by Ignacy50”, zobacz także https://issuu.com/ignacy50/docs/metro_by_ignacy50_photobook

[wptf id=”16″]

சிலேசியா புகைப்படம் மையம் ராக்லே ல் உள்ள ஒரு கலாச்சார மையம் நிறுவனம் மற்றும் கலை ஆகும் குறைக்க. Trzebnickie மெய்டன் வரலாற்று வீட்டில் அமைந்துள்ள, ராக்லே ல் உள்ள பழமையான குடியிருப்பு கட்டிடம் 1208 ஆண்டு.

தேசிய அருங்காட்சியகம் உபயம். M.K. வில்நீயஸ் லோவர் சைலீஸியாவின் புகைப்படம் மையம் உள்ள Čiurlionis அசல் பிரதிகளை முடிந்ததும் 76 புகைப்படங்கள், தாமதமாக வில்நீயஸ் ல் உள்ள அகதிகள் தினசரி வாழ்க்கை காட்டும் 1939 நான் 1940 ஆண்டு. புகைப்படங்கள் லிதுவேனியன்கள் அழிவற்ற, போலந்து மற்றும் யூதர்கள்.

போல்ஸ்லா மற்றும் எட்மண்ட் Zdanowscy “நிச்சயமற்ற நிச்சயமற்ற நிலையில்: இரண்டாம் உலகப் போரின் போது, லித்துவேனியா ல் உள்ள யுத்த அகதிகள்” – 6.08-26.09.2015

“நிச்சயமற்ற நிச்சயமற்ற நிலையில்: இரண்டாம் உலகப் போரின் போது, லித்துவேனியா ல் உள்ள யுத்த அகதிகள்

ஆம் 2014 ஆண்டு இயற்றப்பட்ட 75 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு, போலந்தின் மீது நாசி ஜெர்மனியின் தாக்குதலுக்கு பின் 1 செப்டம்பர் 1939 லிதுவேனியா அகதிகள் கூட்டம் பெறக்கூடியதாக இருந்தது - குடிமக்கள், படையினர் போலிஷ் தடுத்து. ஒரு சிறிது நேரம் கழித்து, அக்டோபர் 1939 ஆண்டு, ஜெர்மனி மற்றும் சோவியத் ஒன்றியத்தின் குடியிருப்பாளர்கள் வந்து, அவர்கள் தங்கள் நாடுகளில் விட்டு அங்கு அதிகாரிகளால் கட்டாயமாக.
அந்த சம்பவங்களில் லித்துவேனியா குடியரசின் அரசாங்கம் சவாலாக இருந்தன, சற்று பின்னர் வில்நீயஸ் திரும்ப வந்தப்ப (10 அக்டோபர் 1939 ஆண்டு) ஏற்கனவே அவர்கள் புதிய வரவுகளைப் தத்தெடுப்பு தொடர்புடைய பல பிரச்சனைகளை தீர்க்க வேண்டும், m.in. பாதுகாப்பு, பதிவு, விடுதி, ஏறியிருந்த, ப கள் ஒதுக்கீடு, மருத்துவ சேவைகள் வழங்குதல், அனாதைகள் கவலை, கல்வி மற்றும் பலர். லிதுவேனியன் செஞ்சிலுவை மதிப்பீடுகளின்படி 2 டிசம்பர் 1939 பதிவு 18311 வருகை: 3273 லிதுவேனியன்கள், 7728 துருவ, 6860 யூதர்கள், மற்றும் ஜனவரி நடுப்பகுதியில் 1940 கூறப்படும் ஏற்கனவே லிதுவேனியா போன்ற நபர்கள் ஆண்டு 34 939: 4173 லிதுவேனியன்கள், 17297 துருவ, பெலாரஷ்யர்கள், ரஷ்யர்கள் மற்றும் 13469 யூதர்கள்.
தேசிய கலை அருங்காட்சியகம் Fototeka மற்றும் ஆவணங்கள் துறை. எம். கே. Čiurlionis ஒரு தனிப்பட்ட தொகுப்பு 76 புகைப்படங்கள். அருங்காட்சியகம் நிச்சயமற்ற நிச்சயமற்ற இருந்து "என்ற தலைப்பில் ஒரு கண்காட்சிக்கு தயார் என்று உண்மையில் கவனம் பொருட்டு: இரண்டாம் உலகப் போரின் போது, லித்துவேனியா ல் உள்ள யுத்த அகதிகள் ", சமகால அன்றாட வாழ்க்கையில் வழங்குவதை அகதிகள், கடுமையாக சிக்கலான சர்வதேச உறவுகள் களங்கம் குறிக்கப்பட்டது, இது எதிரொலிகள் இந்த நாள் போகிகிறது.
இறுதியில், வில்நீயஸ் ல் உள்ள சூழ்நிலையை 1939 - ஆரம்பத்தில் 1940 உங்கள் புகைப்படங்கள், எட்மண்ட் அழிவற்ற (1905-1984) மற்றும் போல்ஸ்லா (கட் Kelpšaitė, 1908-1982) Zdanowscy, யார் 1945 அவர்கள் Gdynia திருப்பி அனுப்பப்பட்ட. நன்கு அறியப்பட்ட புகைப்பட Janina Tallat-Kelpšienė மகள், வில்நீயஸ் எழுப்பப்பட்ட, அவர் சிறந்த போலந்து மற்றும் லிதுவேனியன் புகைப்பட ஜான் Bułhak கொண்டு ஆய்வு செய்ய வில்நீயஸ் வந்தார் (1876-1950), மேலும் அங்கு வருகிறது, எட்மண்ட் Zdanowski திருமணம் செய்து - மாஸ்டர் தன்னை மாணவர் மற்றும் ஒருங்கிணைப்பாளர்.
Zdanowscy கோரிக்கை உதவி சங்கத்தால் Wileńszczyźnie இந்த பணியை செய்ய மேற்கொண்டது (வில்நீயஸ் பிராந்தியம் ஆதரவு சமூகம்). ஒவ்வொரு புகைப்படம் குழிவான முத்திரையில் பெயரிடப்பட்ட (E.B.ZDANAUSKAI / வில்நீயஸ்), பின்புறம் Zdanowskich முத்திரை தாங்கியுள்ளது (மேலும். ஐஆர் பி. Zdanauskai / புகைப்படங்கள் - வில்நீயஸ் / வில்நீயஸ், கிராம்-VE 25 ஆ. 5) மற்றும் வழங்கினார் படத்தை அச்சிடப்பட்ட சமமாகும் விளக்கம் காகித துண்டு ஒட்டப்படுத்தது, சமூகம் பிரதிநிதி மூலம் தயார். இரண்டு புகைப்படங்கள் தங்களை, மற்றும் கருத்துக்கள் அன்றாட வாழ்க்கை பற்றி அறிவு ஒரு மதிப்புமிக்க சிற்ப மூல வரலாற்று நிகழ்வுகளின் நிழல்கள் உள்ளது உள்ளன 1939 ஆண்டு, சமூக பிரதிபலிக்கும், சமூக, வில்நீயஸ் ல் உள்ள அகதிகள் வாழ்க்கை கலாச்சார மற்றும் உணர்ச்சி மற்றும் உளவியல் அம்சங்கள்.
கண்காட்சி உலகளாவிய மதிப்புகள் கவனம் செலுத்த வரவேற்கிறது, அமைப்பு மற்றும் சமூக சங்கங்கள் முக்கியத்துவம் அங்கீகரிக்க, செஞ்சிலுவை போன்ற, அறக்கட்டளை சமூகம் லிதுவேனியன் வில்நீயஸ் (வில்நீயஸ் லிதுவேனியன் அறக்கட்டளை சமூகம்), பெண்மையை உதவி குழு (பெண்கள் பராமரிப்பு குழு) நான்., யுத்தத்தின் அனர்த்தங்களினால் பாதிக்கப்பட்ட மக்கள் ஒரு உதவி கை ஈர்த்தது.
பிளஸ் வரலாற்று மற்றும் ஆவணப்படம் புகைப்படங்கள் ஒரு தொகுப்பு முதல் தேசிய கலை அருங்காட்சியகம் திரையிடப்பட்டு. எம். கே. வில்நீயஸ் ல் Čiurlionis மீது 6 லெவன் 2014 - 18 நான் 2015. புகைப்படங்கள் லிதுவேனியன்கள் அழிவற்ற, போலந்து மற்றும் யூதர்கள். ஒரு நம்ப விரும்புகிறேன், லிதுவேனியா மூலம் பிழைத்து - - அகதிகள் பெரும்பான்மை போர் கொந்தளிப்பு மற்றும் பிழைத்து என்று தங்கள் நாட்டில் அல்லது அதன் எல்லைகளுக்கு அப்பால் புதிய வாழ்க்கையைத் தொடங்கினோம்.
புகைப்படங்கள் மூலம் வரலாற்றில் ஒரு சந்திப்பு உணர்வுகளை அனைத்து வகையான எழுப்புகிறது. படங்களை பல வெவ்வேறு வயது குழந்தைகள் வழங்கப்படுகிறது ஏனெனில், ஒருவேளை முதியவர்கள் மக்கள் இருக்கும், என்று - புகைப்படங்கள் தங்களை அல்லது தங்கள் அன்புக்குரியவர்கள் அங்கீகரிக்க - நீண்ட ஆயுள் பரிசு நன்றி.
(...) சராசரி அளவு உண்மையான புகைப்படங்கள் ஆகிறது 11,6 எக்ஸ் 17,7 செ.”
கண்காட்சி Vaida Sirvydaitė-Rakutienė காப்பாளராகவும் பணிபுரிந்தார் [செய்தியாளர் பொருட்கள்: http okis://www.okis.pl/site/dla_mediow/n/1/n/1.html]

கண்காட்சி புகைப்படம் லோயர் Silesian, மையம் இயக்குனர் மூலம் திறந்து வைக்கப்பட்டது – ஜனவரி Bortkiewicz, வில்நீயஸ் ல் கலை தேசிய அருங்காட்சியகம் இயக்குனர் – பல osvaldas oraz RADCY – போலந்து லித்துவேனியா குடியரசின் தூதரகத்தில் அமைச்சர் – டாக்டர் Audrius அலெக்சாண்டர் Žulys.

[HTTP://www.geni.com/people/Witold-Romer/6000000015093973557]

ஹர்த்விக் பற்றி நிச்சயமாக அனைவருக்கும் கேட்டது, யார் தீவிரமாக புகைப்படத்தை சிகிச்சை. இந்த மிகவும் நன்கு அறியப்பட்ட போலிஷ் புகைப்பட ஒன்றாகும். புகழ்பெற்ற portraitist குமாரன், பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் ஆரம்ப முப்பதுகளில் முதல் காட்சிக்கு. அவர் முதல் ஒன்றாக இருந்தது, யார் bułhakowskiej மரபில் இருந்து பிரிந்து சென்றார், கருத்துக்கள் ஒரு புகைப்படத்தை வெளியிட்டு Bułhak “easements” புகைப்படங்கள். ஹர்த்விக் ஒரு மிக விரிவானது ஓவியர், அவர் புகைப்படம் பல வகையான பயிற்சி, இயற்கை, புகைப்படம் figural, ரிப்போர்டேஜ்… விருது பெற்ற, பல கண்காட்சிகள் மற்றும் வெளியீடுகள் ஆசிரியர்.

கண்காட்சி “பனி படர்ந்த மற்றும் வண்ணங்கள்” படைப்பு புகைப்பட பரவலான விளக்குகிறது. நீங்கள் அழகாக கண்டுபிடிக்க வேண்டும், கருப்பு மற்றும் வெள்ளை, மற்றும் இன்னும் உணர்ச்சியைத் இயற்கை மற்றும் சுருக்கம், படைப்பாற்றல் பிற்பகுதியில் காலம் இருந்து வண்ண புகைப்படங்கள்.

[wptf id=”12″]