Fotografia nie jedno ma imię. Kolorowa i czarno-biała, portretowa i krajobrazowa, reporterska i studyjna, czysta sztuka lub zaangażowana społecznie. I wreszcie, dobra albo zła.

Dzisiaj i dobra i zaangażowana. Dwie panie, fotografujące podróżniczki, Elżbieta Targońska i Magda Wallner zaprezentowały fotografie z Katmandu, Nepal. Portrety, sceny rodzajowe, życie codzienne, zabytki – życie miasta zamknięte w obrazy fotograficzne…

Wernisaż odbył się dokładnie w pierwszą rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi. 25 kwietnia 2015 roku Nepal nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 7,8 stopni w skali Richtera. Śmierć poniosło ok. 10 000 ludzi, mieszkańcy utracili domy, zniszczeniu uległy cenne zabytki, infrastruktura… Na zdjęciach widzimy Katmandu sprzed kataklizmu, to świat, którego w dużej części już nie ma.

[wptf id=”18″]

“Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata”

25 kwietnia 2016 r,, w rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi w Nepalu w Galerii Wnętrz Domar odbył się niezwykły wernisaż fotografii Elżbiety Targońskiej i Magdy Wallner.

Pontšo, prezentowana do końca maja, obejmowała 32 obrazy, fotograficzny zapis podróży do Katmandu, opis jego codzienności i historii, wrażliwy obraz Nepalu w jego wielowątkowej krasie, Nepalu jeszcze nieświadomego zagrożenia, które go czeka.

Podczas wernisażu uczestnicy nie tylko poznali opowieści autorek o podróży po Nepalu, ale także historię realnej pomocy Nepalczykom i walki ze skutkami żywiołu, o których barwnie opowiedział dziennikarz telewizyjny i wykładowca Sławek Matczak z Fundacji Mała Polska w Nepalu, który kilka razy był w Himalajach. Można było zasmakować potraw kuchni nepalskiej i wsłuchać się w koncert mis tybetańskich.

Ale najważniejszym punktem programu była charytatywna aukcja prac oraz możliwość zakupu pocztówek-cegiełek, z których dochód przeznaczony został na wyposażenie Domku Doktora czyli przychodni w małej wiosce Dumre k. Katmandu, która najbardziej ucierpiała podczas trzęsienia ziemi. W Domku Doktora lekarze wolontariusze z Polski bezpłatnie udzielają porad i leczą mieszkańców. [materiały prasowe]

[wptf id=”19″]

Wystawa METRO by Ignacy50 prezentowana Galerii Teatru KOREZ w Katowicach, Plac Sejmu Śląskiego 2, do końca czerwca 2016.

Jak to się zaczęło?

Jak dla wielu z mojego pokolenia – Komunia i pierwszy aparat – w moim przypadku nie najgorszy FED – 4 (radziecka kopia aparatu Leica), pierwszy film zrobiony bez zdejmowania osłony z obiektywu… i jakoś poszło.

Kamień milowy to kurs fotograficzny zorganizowany przez ZHP pod egidą Świata Młodych – pierwsze zamieszczone zdjęcia, duma itd. I dziesiątki godzin w ciemni, które potem doprowadzą do zerwania z fotografią. Ale póki co zaczyna w plecaku uwierać buława Wielkiego Twórcy.

Przez kilka lat bezskutecznie próbuję sił na egzaminie na Wydział Operatorski łódzkiej Filmówki. Zamiast na studia trafiam do Studium policealnego w Katowicach. Wtedy to już jestem „zawodowcem” – próby zadziwienia świata, a na co dzień – śluby i kolejne godziny w atmosferze nasyconej TSS. Dochodzi do tego, że gdy tylko wchodzę do ciemni – nawet na stopach mam bąble…

Następuje to, co dziś nazywamy „wypaleniem” i fotografia odchodzi zupełnie na bok, aż znika.

Powraca po wielu latach – zaczynam pracę w reklamie – jestem znowu w studio, ale jako stylista, wymyślacz, chodzę po obrzeżach fotografii.

7 lat temu – na moich pięćdziesiątych urodzinach – goście oglądają w ogrodzie duże zdjęcia, opowieść z Pragi. Jakiś czas wcześniej kupuję cyfrowego Nikona D40 – wypoczynkowa podróż do Toskanii zamienia się w nieustanne fotografowanie, jakby ktoś coś odkorkował.

Poznany architekt wnętrz kupuje trochę zdjęć… i to już jest powrót. Pojawia się Ignacy50, potem świadomość, że fotografia cyfrowa to zupełnie coś innego niż tamta z której wyrosłem.

Pracuję coraz więcej, już pełną klatką. Coraz więcej wyjazdów, foto. Godziny przy poznawaniu Lightrooma – rośnie na powrót świadomość narzędzia. Z wyjazdów przywożę coraz więcej historii opowiadanych obiektywem niż tego, po co pojechałem – czyli motywów do fototapet etc.

Zaczyna powstawać NOTATNIK Z FOTOGRAFIĄ…..

Ciągnie mnie do dużych miast, a tam jest Metro. Tłum, bliskość, różnorodność, kilometry korytarzy i motyw za motywem. Zaczynam fotografować – nie ja pierwszy i pewnie nie ostatni staram się zobrazować atmosferę podziemnych korytarzy. Pierwsze zdjęcia mają datę 2008 – ostatnie z Amsterdamu 2016.

A jakaś anegdota ?

No jest… Prawdziwym powodem powstania przedsięwzięcia o tytule „METRO by Ignacy50” jest przypadkowa wizyta w Teatrze Elektrycznym w Skoczowie. Co to za miejsce? Efekt zwycięstwa Kultury nad komercją. Stare kino z roku 1913 przetrwało i odżyło. Na zewnątrz budynek wyremontowano zgodnie z wymogami Konserwatora, by w środku urządzić nowoczesną salę kinową na 100 miejsc. Powstało wspaniałe miejsce z poszanowaniem tradycji – zostawiono nazwę z początku XX wieku i … nie sprzedaje się tu kukurydzy. Ale prawdziwa perła to super nowoczesny projektor. Gdy po krótkiej rozmowie rzuciliśmy na ekran kilka moich zdjęć – byłem ugotowany. Musze tu coś zrobić. Kolejny „ wieczór z fotografią” znalazł swoje miejsce (wieczory z fotografią organizujemy z Żoną od kilku lat – fotografia jest pretekstem do spotkań i rozmów – po prostu).

Miejsce było, wynajęte niedrogo – zrobię pokaz zdjęć. Uwierzcie mi – 8 X 4,5 m to format znakomity do oglądania. Tylko co pokazać ?

I tak powstał fotocast. Musiał wypełnić wieczór. Gdy okazało się, że w Sali jest także znakomite nagłośnienie – zacząłem myśleć o muzyce. 272 fotografie, zmontowane w blisko 20 minutowy pokaz uświetnił muzyką młody, bielski kompozytor DOMINIK WAWAK.

Była sala, był pomysł na wieczór … to prawdziwa przyczyna powstania fotocastu.

Tamtego wieczoru wypełniliśmy całą salę (do rodziny należało tylko kilkunastu widzów) – prócz METRA pokazaliśmy dokument o święcie zmarłych w Meksyku – jego autorka to Mira Bernardes Rusin.

Od zmontowanych w ciąg obrazów fotografii było blisko do pomysłu na album i wystawę.

Nie ma sensu opisywać tego co już napisane i graficznie oprawione. 50 plansz mojej opowieści o metrze, które tworzą wystawę w katowickiej Galerii Teatru KOREZ to w zasadzie 50 stron albumu.

1. Grafika to dzieło bielskiego projektanta MARKA KLIMKA. Fotografie zrobiłem ja, a ponieważ jestem strasznym „ gadaczem”, to wewnętrzny imperatyw twórczy (co by to nie znaczyło) kazał mi napisać do zdjęć teksty. Zakładany format to 50 X 50 cm, istnieje 1 egzemplarz wydrukowany, a reszta … jak to dzisiaj – w sieci.

Gdybym od tego Feda począwszy nie przerwał fotografowania – może to inni pisaliby o mnie. A może nie? Za to teraz udowadniam, że prawdziwe życie zaczyna się po 50-tce – twórcze też.

Ignacy Cembrzyński, czerwiec 2016

Autor łączy pasję fotograficzną z własnym biznesem. Prowadzi “sklep z fotografią”:

Sklep z Fotografią powstał wskutek inspiracji przywiezionej ze Sztokholmu. Zobaczyliśmy tam na jednej z wąskich uliczek Gamla Stan sklep ze zdjęciami, który nie odpowiadał definicji “Galerii”. Sprzedawano tam fotografię typu “vintage” w bardzo różnorodnych postaciach. Od reprodukcji na pudełku zapałek, podkładce pod piwo czy makatce, aż do plakatu, fotografii w passe-partout, na dużych powiększeniach oprawionych w ramy skończywszy.

Postanowiliśmy spróbować na naszym rynku – oczywiście biorąc pod uwagę nasze możliwości. Nazwa nasunęła się sama – skoro nie galeria to “sklep z fotografią”. Naszym mottem, czy też reklamowym baseline jest hasło: Ozdabiamy Wnętrza. Oczywiście najłatwiej sprawdzić co robimy na stronie www.sklepzfotografia.pl czy też na FB. Krótko – proponujemy wprowadzenie fotografii do wnętrz w bardzo różnorodnych formach (poza fotografią kolekcjonerską, tym zajmujemy się bardzo rzadko), na tworzywach sztucznych, płótnie, folii czy w formie fototapety bądź plakatu. Zdarzało nam się drukować podłogi oraz sufity czy też fotografie naprawdę wielkoformatowe – największe powiększenie z mojej klatki to 8 X 6 ba limithara, zajęło całą ścianę w dwukondygnacyjnym pomieszczeniu pewnego domu.

Od innych wyróżnia nas połączenie mojej wiedzy o poligrafii wielkoformatowej i fotografii oraz handlowo – internetowe doświadczenie mojej Żony. Do dyspozycji naszych Klientów są moje fotografie lub ich własne. Współpracujemy z coraz większą ilością projektantów wnętrz – to nasz wymarzony Klient.

Gdzieś na ” horyzoncie zdarzeń” mamy plany galeryjne, ale to przyszłość. Na razie utrzymujemy się na rynku już prawie 6 lilemo tse, co uznajemy za sukces.

Zdjęcia pochodzą z wystawy “METRO by Ignacy50”, zobacz także https://issuu.com/ignacy50/docs/metro_by_ignacy50_photobook

[wptf id=”16″]

Theola Silesia Photography Center ke agence ya Centre ea Culture le Art a Wroclaw. Located a ea bohlokoa House of Maidens Trzebnickie, khale ka ho fetisisa bolulo mohaho o Wroclaw le 1208 selemo.

E metle ea National Museum. M.K. Čiurlionis a Kaunas Lower Silesia Photography Center e felile likopi tse kopilitsoeng tsa pele 76 foto, bontša letsatsi le letsatsi baphaphathehi ba a Vilnius ho elella bofelong ba 1939 i 1940 selemo. The lifoto ba immortalized Lithuanians, Lipalo le Bajuda ba.

Boleslaw le Edmund Zdanowscy “Ka ho hloka kholiseho a tsebe hantle: ntoa baphaphathehi ba Lithuania ea Lefatše Ntoa ea II ea” – 6.08-26.09.2015

“LE tsebe hantle In tsebe hantle: Ntoa ea baphaphathehi ba Lithuania ea Lefatše Ntoa ea II ea

A 2014 selemo e fetile 75 ka mor'a lilemo tse, gdy po napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę 1 września 1939 Lithuania o ile a tletse metsi le bongata bo baphaphathehi ba - baahi le masole a interned Poland. Nakoana ka mor'a, October 1939 selemo, e boetse e ba ile ba fihla baahi ba Jeremane le Soviet Union, Ba tlameha ke ba boholong ho na le ho tloha dinaha tsa bona.
Liketsahalo tseo ba ne ba e khōlō thata hore 'muso wa Rephaboliki ya Lithuania, ho tloha ka nakoana ka mor'a hore Ho Boela re Vilnius (10 października 1939 selemo) se a ntse a ba ne ba ho rarolla mathata a mangata ho amahanngoa le ho ho nkeloa ka lapeng ea tsoa fihla, m.in. Security, Registration, Accommodation, nang le bolulo, kabo ya ditumello, tokisetso ea litsebeletso tsa meriana, hlokomela likhutsana, thuto le ba bang ba. Ho ea ka dikakanyo tsa le Se-Lithuano Red Cross 2 grudnia 1939 roku zarejestrowano 18311 fihla: 3273 Lithuanians, 7728 Lipalo, 6860 Bajuda ba, le a bohareng ba bo-January 1940 roku takich osób na Litwie przypuszczalnie było już 34 939: 4173 Lithuanians, 17297 Lipalo, Belarusians, Ba Russia le 13469 Bajuda ba.
The Fototeka le litokomane Lefapha la le National Museum ea Art. M. K. Čiurlionis o na le e ikhethang ho bokella 76 foto. E le hore ho lebisa tlhokomelo e le hantle hore musiamo a li lokiselitseng le dipontsho sehlooho se reng "From ho se tsitse a tsebe hantle: ntoa baphaphathehi ba Lithuania ea Lefatše Ntoa ea II ea ", baphaphathehi ba ho hlahisa phetseng mehleng letsatsi le letsatsi, ka matla tšoauoa ka le sekhobo sa rarahaneng machaba kopanela liphate, e leng o lumellana resonate ho fihlela letsatsing lena.
Sepakapaka se a Vilnius qetellong 1939 - Qalong ea 1940 o ile a immortalized hao photos, Edmund (1905-1984) le Boleslaw (Khaola-Kelpšaitė, 1908-1982) Zdanowscy, ba a 1945 Ba ne ba khutlileng ho Gdynia. Morali oa tsebahala photographer Janina Tallat-Kelpšienė, hōletse Kaunas, O ile a Vilnius ho ithuta le phahameng Poland le Se-Lithuano photographer John Bułhak (1876-1950), le hona teng ho e bile, ho kena lenyalong Edmund Zdanowski - seithuti le collaborator ba hloahloa ka boeena o.
Zdanowscy a qala ho etsa sena misio ka kopo Aid Society Wileńszczyźnie (Mokhatlo oa Vilnius sebakeng seo tshehetso). Mong le e mong photo photo photo photo e ngotsweng le concave ebang o (E.B.ZDANAUSKAI / VILNIUS), ka morao lehlakoreng beha setempe sa me sa Zdanowskich (Le. Ire B. Zdanauskai / PHOTOS - VILNIUS / Vilnius, g,-khong 25 la b. 5) le glued sekhechana sa pampiri le hatisitsoeng evocative tlhaloso ya hlahisa setšoantšo, lokisetsa ke moemeli oa Society. Ka bobeli lifoto ba, jak i komentarze są cennym ikonograficznym źródłem wiedzy o codzienności pozostającej w cieniu wydarzeń historycznych 1939 selemo, nahana ya setjhaba, Social, setso le maikutlong le a kelello a bophelo baphaphathehi ba a Vilnius.
Sa pontso ka khothalletsa hore ho ela hloko jwa meetlo ya botlhe, ho hlokomela bohlokoa ba ho mokhatlo o hlophisitsoeng le ya setjhaba ya mekgatlo ya, tse kang Red Cross, Dithuso Society Se-Lithuano Vilnius (Vilnius Se-Lithuano FANA Society), Setšehali Thuso Komiti ea (Basali Care Komiti ea) ke a., e leng ile a thusa ho batho ba angoa ke likoluoa ​​tsa ba ntoa.
Plus e le pokello ea ba histori le ditokomane tsa lifoto Zdanowskich ka lekhetlo la pele ho bontšitsoe ho le National Museum ea Art. M. K. Čiurlionisa w Kownie w dniach 6 XI 2014 - 18 Ke 2015. The lifoto ba immortalized Lithuanians, Lipalo le Bajuda ba. Motho o ne a ka rata ho lumela, hore boholo ba baphaphathehi ba ba ileng ba pholoha morusu oa ntoa le - tsa pholosoa ke Lithuania - ile ka qala ho bophelo bo bocha naheng ea habo bona kapa ka nģ'ane ho eona meeli.
An kopana le histori ka lifoto hlahisa batho ba mefuta eohle maikutlo a. Hobane ba bangata ba ya ditshwantsho tse hlahisoang bana ba lilemo tse sa tšoaneng, mohlomong ho tla ba le batho ba batho ba hōlileng, hore - leboha hore ebe mpho ea bophelo bo bolelele - hlokomela ka lifoto bona, kapa baratuoa ba bona.
(...) Ka karolelano boholo ba e nepahetse lifoto 11,6 X 17,7 cm.”
Motlhomamisi wa sa pontso ka Vaida Sirvydaitė-Rakutienė [Press thepa-http okis://www.okis.pl/site/dla_mediow/n/1/n/1.html]

Sa pontso ka e ile ea buloa ke motsamaisi oa Lower Silesian Center ea Photography – Jan Bortkiewicz, Motsamaisi oa National Museum of Arts a Kaunas – Batho ba bangata ba osvaldas oraz RADCY – Letona ka le Embassy wa Rephaboliki ya Lithuania a Poland – Dr. Audrius Alexander Žulys.

[http://www.geni.com/people/Witold-Romer/6000000015093973557]

Ka Hartwig bonnete ba hore mong le e mong utloa, ba tšoara foto ka ho teba. Sena ke e mong oa ka ho fetisisa tsebahala Polish lifoto. Mora oa tummeng portraitist, A bontšitse tloha mathoasong thirties ya ea leshome le metso e robong la lilemo. O ne a e nngwe ya di, ba qhoma hole le ea ka neano ea bułhakowskiej, ho lokolloa foto ea maikutlo a Bułhak “easements” foto. Hartwig e ne e le fetisisa tenyetseha moetsi oa litšoantšo, A tloaela ho tse ngata mefuta ya ho nka lifoto, landschap, foto figural, go bega… The khau-ho hapa, mongoli oa tse ngata dipontsho le lingoliloeng.

Pontšo “Hazy le ka mebala e” e bontša letoto le batsi la pōpo | photographer. U tla fumana ntle, batsho le ba basweu, leha ho le joalo impressionistic landscapes le aoa, tsa mmala sa karolong e qetellang nako ea ya bokgabane.

[wptf id=”12″]