Photokina 2016 – NAJWIĘKSZE TARGI FOTO W EUROPIE

20 აგვისტო 2016ART, გამოფენები, FLASH, TECHNOLOGYანდრია Małyszko

Photokina 20-25 სექტემბერი 2016, Cologne, გერმანია

Największe w Europie i wiodące w świecie targi branży fotograficznej. Co dwa lata odbywają się w Kolonii w Niemczech. Spotkasz tam nie tylko wszystkich liczących się producentów branży foto, ale sporo firm z Azji, specjalizujących się głównie w akcesoriach. Targom towarzyszą konferencje, gale nagród, wydarzenia artystyczne i kulturalne. Jeden dzień to za mało aby wszystko zobaczyć, dlatego redakcja Obscury rezerwuje sobie na Photokinę cały tydzień. კურსი, w rezultacie będziecie mogli zobaczyć obszerne reportaże fotograficzne, które dają w miarę pełny obraz targów.

Ale póki co, wspomnienia sprzed dwóch lat.

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-competitions-awards.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-exhibitors.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-kolonia-niemcy.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-community-v1.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-events.html

Redakcja

Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata

25 ივლისი 2016ART, გამოფენები, FLASHანდრია Małyszko

Fotografia nie jedno ma imię. Kolorowa i czarno-biała, portretowa i krajobrazowa, reporterska i studyjna, czysta sztuka lub zaangażowana społecznie. I wreszcie, dobra albo zła.

Dzisiaj i dobra i zaangażowana. Dwie panie, fotografujące podróżniczki, Elżbieta Targońska i Magda Wallner zaprezentowały fotografie z Katmandu, Nepal. Portrety, sceny rodzajowe, życie codzienne, zabytki – życie miasta zamknięte w obrazy fotograficzne…

Wernisaż odbył się dokładnie w pierwszą rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi. 25 kwietnia 2015 roku Nepal nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 7,8 stopni w skali Richtera. Śmierć poniosło ok. 10 000 ludzi, mieszkańcy utracili domy, zniszczeniu uległy cenne zabytki, infrastruktura… Na zdjęciach widzimy Katmandu sprzed kataklizmu, to świat, którego w dużej części już nie ma.

[wptf id=”18″]

“Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata”

25 kwietnia 2016 r, w rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi w Nepalu w Galerii Wnętrz Domar odbył się niezwykły wernisaż fotografii Elżbiety Targońskiej i Magdy Wallner.

გამოფენა, prezentowana do końca maja, obejmowała 32 obrazy, fotograficzny zapis podróży do Katmandu, opis jego codzienności i historii, wrażliwy obraz Nepalu w jego wielowątkowej krasie, Nepalu jeszcze nieświadomego zagrożenia, które go czeka.

Podczas wernisażu uczestnicy nie tylko poznali opowieści autorek o podróży po Nepalu, ale także historię realnej pomocy Nepalczykom i walki ze skutkami żywiołu, o których barwnie opowiedział dziennikarz telewizyjny i wykładowca Sławek Matczak z Fundacji Mała Polska w Nepalu, który kilka razy był w Himalajach. Można było zasmakować potraw kuchni nepalskiej i wsłuchać się w koncert mis tybetańskich.

Ale najważniejszym punktem programu była charytatywna aukcja prac oraz możliwość zakupu pocztówek-cegiełek, z których dochód przeznaczony został na wyposażenie Domku Doktora czyli przychodni w małej wiosce Dumre k. Katmandu, która najbardziej ucierpiała podczas trzęsienia ziemi. W Domku Doktora lekarze wolontariusze z Polski bezpłatnie udzielają porad i leczą mieszkańców. [materiały prasowe]

[wptf id=”19″]

METRO by Ignacy50

21 June 2016ART, გამოფენები, FLASHანდრია Małyszko

Wystawa METRO by Ignacy50 prezentowana Galerii Teatru KOREZ w Katowicach, Plac Sejmu Śląskiego 2, do końca czerwca 2016.

Jak to się zaczęło?

Jak dla wielu z mojego pokolenia – Komunia i pierwszy aparat – w moim przypadku nie najgorszy FED – 4 (radziecka kopia aparatu Leica), pierwszy film zrobiony bez zdejmowania osłony z obiektywu… i jakoś poszło.

Kamień milowy to kurs fotograficzny zorganizowany przez ZHP pod egidą Świata Młodych – pierwsze zamieszczone zdjęcia, duma itd. I dziesiątki godzin w ciemni, które potem doprowadzą do zerwania z fotografią. Ale póki co zaczyna w plecaku uwierać buława Wielkiego Twórcy.

Przez kilka lat bezskutecznie próbuję sił na egzaminie na Wydział Operatorski łódzkiej Filmówki. Zamiast na studia trafiam do Studium policealnego w Katowicach. Wtedy to już jestem „zawodowcem” – próby zadziwienia świata, a na co dzień – śluby i kolejne godziny w atmosferze nasyconej TSS. Dochodzi do tego, że gdy tylko wchodzę do ciemni – nawet na stopach mam bąble…

Następuje to, co dziś nazywamy „wypaleniem” i fotografia odchodzi zupełnie na bok, aż znika.

Powraca po wielu latach – zaczynam pracę w reklamie – jestem znowu w studio, ale jako stylista, wymyślacz, chodzę po obrzeżach fotografii.

7 lat temu – na moich pięćdziesiątych urodzinach – goście oglądają w ogrodzie duże zdjęcia, opowieść z Pragi. Jakiś czas wcześniej kupuję cyfrowego Nikona D40 – wypoczynkowa podróż do Toskanii zamienia się w nieustanne fotografowanie, jakby ktoś coś odkorkował.

Poznany architekt wnętrz kupuje trochę zdjęć… i to już jest powrót. Pojawia się Ignacy50, potem świadomość, że fotografia cyfrowa to zupełnie coś innego niż tamta z której wyrosłem.

Pracuję coraz więcej, już pełną klatką. Coraz więcej wyjazdów, ფოტო. Godziny przy poznawaniu Lightrooma – rośnie na powrót świadomość narzędzia. Z wyjazdów przywożę coraz więcej historii opowiadanych obiektywem niż tego, po co pojechałem – czyli motywów do fototapet etc.

Zaczyna powstawać NOTATNIK Z FOTOGRAFIĄ…..

Ciągnie mnie do dużych miast, a tam jest Metro. Tłum, bliskość, różnorodność, kilometry korytarzy i motyw za motywem. Zaczynam fotografować – nie ja pierwszy i pewnie nie ostatni staram się zobrazować atmosferę podziemnych korytarzy. Pierwsze zdjęcia mają datę 2008 – ostatnie z Amsterdamu 2016.

A jakaś anegdota ?

No jest… Prawdziwym powodem powstania przedsięwzięcia o tytule „METRO by Ignacy50” jest przypadkowa wizyta w Teatrze Elektrycznym w Skoczowie. Co to za miejsce? Efekt zwycięstwa Kultury nad komercją. Stare kino z roku 1913 przetrwało i odżyło. Na zewnątrz budynek wyremontowano zgodnie z wymogami Konserwatora, by w środku urządzić nowoczesną salę kinową na 100 miejsc. Powstało wspaniałe miejsce z poszanowaniem tradycji – zostawiono nazwę z początku XX wieku i … nie sprzedaje się tu kukurydzy. Ale prawdziwa perła to super nowoczesny projektor. Gdy po krótkiej rozmowie rzuciliśmy na ekran kilka moich zdjęć – byłem ugotowany. Musze tu coś zrobić. Kolejny „ wieczór z fotografią” znalazł swoje miejsce (wieczory z fotografią organizujemy z Żoną od kilku lat – fotografia jest pretekstem do spotkań i rozmów – po prostu).

Miejsce było, wynajęte niedrogo – zrobię pokaz zdjęć. Uwierzcie mi – 8 x 4,5 m to format znakomity do oglądania. Tylko co pokazać ?

I tak powstał fotocast. Musiał wypełnić wieczór. Gdy okazało się, że w Sali jest także znakomite nagłośnienie – zacząłem myśleć o muzyce. 272 fotografie, zmontowane w blisko 20 minutowy pokaz uświetnił muzyką młody, bielski kompozytor DOMINIK WAWAK.

Była sala, był pomysł na wieczór … to prawdziwa przyczyna powstania fotocastu.

Tamtego wieczoru wypełniliśmy całą salę (do rodziny należało tylko kilkunastu widzów) – prócz METRA pokazaliśmy dokument o święcie zmarłych w Meksyku – jego autorka to Mira Bernardes Rusin.

Od zmontowanych w ciąg obrazów fotografii było blisko do pomysłu na album i wystawę.

Nie ma sensu opisywać tego co już napisane i graficznie oprawione. 50 plansz mojej opowieści o metrze, które tworzą wystawę w katowickiej Galerii Teatru KOREZ to w zasadzie 50 stron albumu.

Grafika to dzieło bielskiego projektanta MARKA KLIMKA. Fotografie zrobiłem ja, a ponieważ jestem strasznym „ gadaczem”, to wewnętrzny imperatyw twórczy (co by to nie znaczyło) kazał mi napisać do zdjęć teksty. Zakładany format to 50 x 50 cm, istnieje 1 egzemplarz wydrukowany, a reszta … jak to dzisiaj – w sieci.

Gdybym od tego Feda począwszy nie przerwał fotografowania – może to inni pisaliby o mnie. A może nie? Za to teraz udowadniam, że prawdziwe życie zaczyna się po 50-tce – twórcze też.

Ignacy Cembrzyński, czerwiec 2016

Autor łączy pasję fotograficzną z własnym biznesem. Prowadzi “sklep z fotografią”:

Sklep z Fotografią powstał wskutek inspiracji przywiezionej ze Sztokholmu. Zobaczyliśmy tam na jednej z wąskich uliczek Gamla Stan sklep ze zdjęciami, który nie odpowiadał definicji “Galerii”. Sprzedawano tam fotografię typu “vintage” w bardzo różnorodnych postaciach. Od reprodukcji na pudełku zapałek, podkładce pod piwo czy makatce, aż do plakatu, fotografii w passe-partout, na dużych powiększeniach oprawionych w ramy skończywszy.

Postanowiliśmy spróbować na naszym rynku – oczywiście biorąc pod uwagę nasze możliwości. Nazwa nasunęła się sama – skoro nie galeria to “sklep z fotografią”. Naszym mottem, czy też reklamowym baseline jest hasło: Ozdabiamy Wnętrza. Oczywiście najłatwiej sprawdzić co robimy na stronie www.sklepzfotografia.pl czy też na FB. Krótko – proponujemy wprowadzenie fotografii do wnętrz w bardzo różnorodnych formach (poza fotografią kolekcjonerską, tym zajmujemy się bardzo rzadko), na tworzywach sztucznych, płótnie, folii czy w formie fototapety bądź plakatu. Zdarzało nam się drukować podłogi oraz sufity czy też fotografie naprawdę wielkoformatowe – największe powiększenie z mojej klatki to 8 x 6 m, zajęło całą ścianę w dwukondygnacyjnym pomieszczeniu pewnego domu.

Od innych wyróżnia nas połączenie mojej wiedzy o poligrafii wielkoformatowej i fotografii oraz handlowo – internetowe doświadczenie mojej Żony. Do dyspozycji naszych Klientów są moje fotografie lub ich własne. Współpracujemy z coraz większą ilością projektantów wnętrz – to nasz wymarzony Klient.

Gdzieś na ” horyzoncie zdarzeń” mamy plany galeryjne, ale to przyszłość. Na razie utrzymujemy się na rynku już prawie 6 ახალი, co uznajemy za sukces.

Zdjęcia pochodzą z wystawy “METRO by Ignacy50”, zobacz także https://issuu.com/ignacy50/docs/metro_by_ignacy50_photobook

[wptf id=”16″]

Reportażowa ფოტოგრაფია – მოსაზრებები დღესთან დაკავშირებით აქცია ძველი მანქანები MOTOCLASSIC Castle Topacz

19 აგვისტო 2015გამოფენები, FLASH, სხვა, TECHNOLOGYანდრია Małyszko

მიმზიდველი მოვლენების გადაიტანეთ ხალხი, ბევრი მათგანი ფოტოგრაფიული აღჭურვილობა. მოდით ვისაუბროთ ეს, როგორ ფოტოსურათის ამ მოვლენების, რომ მასალა აქვს მნიშვნელობა რეპორტაჟი, და ის არ იყო მხოლოდ “კვირა” სუვენირების…

რეპორტაჟი არის გუნდური თამაში – ძალიან კარგი ანგარიში შეიძლება შედგებოდეს მინიმუმ კარგი სურათები, დიდი ფოტო არ მიიღოს, კრებული სურათები საშუალო მისცეს კარგი დაფარვის, და ერთი ცუდი სურათი შეუძლია ჩაშლის კარგი მთელი.

მხატვრული ეს ამბავი – უნდა იყოს რაღაც ამბავი. რა თქმა უნდა, ეს ამბავი მეტ-ნაკლებად. დაფარვის ღონისძიების ამბავი ნაკლები, თუმცა, დრამატული ესკიზის უნდა იყოს მიღებული. თუ ეს ხელოვნების გახსნა, თქვენ შეგიძლიათ თქვათ, თარიღი: მოდის პირველი სტუმარი, ხსნის – ზოგიერთი “სიტყვის” და პრეზენტაცია ავტორები, სია იხილეთ გამოფენა, ჯგუფი დისკუსიები, სცენები, ზოგიერთი გამოფენილი ნამუშევრები (მაგრამ ყოველგვარი გაზვიადების გარეშე, რომ nie ის კატალოგი). თქვენ შეგიძლიათ ფოკუსირება მხატვარი, და რა ხდება მის გარშემო; ან დაყოფილია თავები: მხატვრები და თანამდებობის პირები, მაყურებელი თვალს გამოფენა, Shutter მორალური და trivia… არსებობს უამრავი შესაძლებლობები, თქვენ არ უნდა იცოდეს, როდესაც თქვენ აირჩიონ, მოდით უხვი მასალა მოგვიანებით გაქვთ უამრავი არჩევანი.
იმის სურათები კონცერტიდან, გმირი არის, როგორც წესი, გუნდი, და მან უკვე ყველაზე მეტი ყურადღება – თუმცა გახსოვდეთ,, ადვილად შეწუხებული ბევრი სურათები ერთი გუნდი, ხშირად ერთ ადგილას. მოდით სხვადასხვა გეგმები, fotografujmy აუდიტორია, საინტერესო პერსონაჟები და ქცევა. და თუ მოახერხებს წასვლა კულუარული შემდეგ შოუ, ჩვენ გვაქვს შანსი ხელში “კულუარული”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz ამ გარე შეკრება ძველი და ახალი მანქანები. ღონისძიება იზიდავს ბრბო სია – საბოლოოდ, ჩვენ ყველა მიყვარს აუტომობილების. მე ვფიქრობ, რომ, რომ ყველაზე დიდი შეცდომა იქნება გადაღება მხოლოდ მანქანები, არ აქვს მნიშვნელობა, რამდენი წლის და ფუფუნება, რომ ისინი. თუ ჩვენ გვინდა, რომ ნახოთ კი ყველაზე, გალერეა იქნება ასობით და ძნელად ვინმეს obejrzałby მათ ყველა. რა თქმა უნდა, fotografujmy ექსპონატები, და უამრავი იგი, მაგრამ მოდით არ ცდილობენ კონკურენციას ფოტოგრაფია კარიერა – ჩვენ არ გვაქვს შანსი ვახდენთ სარეკლამო. მოდით ცდილობენ იპოვოს საკუთარი გზა თხრობის, სტანდარტული აღიარება შეავსოთ დეტალები, უჩვეულო პერსპექტივა, operujmy სიღრმეზე, კუთხე. ნუ თავიდან აცილების sztafażu, ეს ხშირად მერყეობს სურათი.
მაგრამ ასევე fotografujmy ადამიანი, რამდენიმე საინტერესო პერსონაჟი, სცენები. ზოგჯერ ის ვინმე საინტერესოა ჩაცმული, სხვა დროს მდგომ სასმელების ან ბავშვის სასაცილო უქმნის. არ შეგეშინდეთ დავუკავშირდეთ გადაიღო – ზოგჯერ თქვენ არ შეამჩნია, ისინი გადაიღო, სხვა დროს skwitują ღიმილი (მნიშვნელოვანი, არ უნდა იყოს დაძაბული, უნდა ღიმილი პირველი), და ზოგჯერ თამაში, zapozują, ისინი საუბრობენ ან ითხოვენ გავრცელების სურათები. თქვენ უნდა იყოს ღია… თუ ვინმეს არ სურს – აზრი არ აქვს, დააყენებს, ბოდიშს და გადადგეს (თუ თემის ღირს ცოდვა, მაშინ თქვენ უნდა ვეცადოთ, თუმცა, მიიღოს სურათი, მაგრამ გონივრულად, brawl არანაირ მიზანს არ ემსახურება). ასეთი დიდი და ფართო ღონისძიება უნდა აღვნიშნოთ, რომ ორჯერ, პირველი არ არის ყველაფერი ცნობა, და გარდა ამისა, ჩვენ შეგვიძლია ერთ შემოვლითი კეთდება ერთი ოპტიკა (სტანდარტული zoom – ჩემს შემთხვევაში Tamron 17-50 2.8), და ერთი სხვა (და – Samyang 8mm f3 5 ae თევზის თვალის ცვლილება Pentax 135 2.5), რომელიც ზოგავს მუდმივი ცვლილება ლინზები.
MOTOCLASSIC ღონისძიება, როგორიცაა ნამდვილად არ არის ქრონოლოგია – ბევრი რამ ხდება ერთდროულად ბევრგან, არ აქვს მნიშვნელობა, როდესაც თქვენ მოვიდა – ხედავთ თითქმის ყველაფერი. არარის ხაზოვანი თხრობის, ასე, რომ თქვენ უნდა ვეძებოთ სხვა საკვანძო თხრობითი. მას შეუძლია ააშენოს ანგარიში განყოფილებიანი (ძველი მანქანები, ახალი, აუდიტორია, დამატებითი ატრაქციონები…), და შეგიძლიათ ავურიოთ თემა, ისე, რომ ისინი interspersed ერთად? არჩევანი ყოველთვის არ არის ადვილი.

სარგებელი არის უხვი, ასე რომ, რა თქმა უნდა განიხილოს იგი და გადაყარეთ მაქსიმალურად, პირველ რიგში სურათები წარუმატებელი – ყურადღება, ცუდად კარკასის მდგომარეობაში (ცდილობენ, რომ მოსავლის ეტაპზე აღების ფოტო, განსაკუთრებით საბოლოო, თუნდაც მაღალი რეზოლუციის უნდა იყოს უკიდურესი, არა შემდეგ ჩვენ გვაქვს რამდენიმე ლინზები, შემდეგ რაღაც მორთვა), თუ არა ასეთი მოსაწყენი, მე არასოდეს გამოიყენებს – ძალიან ინტიმური, გადაიღო აშკარად არახელსაყრელი პირობებით; ჩვენ არ პაპარაცი. იგი ასევე შლის დუბლიკატი ფოტო, მაშინაც კი, თუ ისინი, როგორც ჩანს დიდი, ეს დატოვოს, რომელიც, როგორც ჩანს, რომ იყოს საუკეთესო – სხვები არასოდეს სასარგებლო. და ასე იქნება ბევრი ფოტო.

შემდეგი ნაბიჯი არის ასარჩევად სცენარი და წინასწარ ფოტოების შერჩევა დამუშავება. ნაბეჭდი ანგარიშების შეიცავდეს რამდენიმე – რამდენიმე სურათები. ინტერნეტში, ასე არ უნდა შეიზღუდოს – როგორც ქსელის და თვალს სიმტკიცის მეტი. მაგრამ ყოველთვის გახსოვდეთ,, რომ თანხა არ მიიღოს ხარისხის და კიდევ საუკეთესო ფოტოები დიდი რაოდენობით დაღლილობის – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, ეს შეიძლება რამდენიმე ნაწილად გაიყო, np. თითოეული ნაწილი ცოტა რაღაც.
პუბლიკაციები ინტერნეტში, განსაკუთრებით მათ, ანგარიშის, არ საჭიროებს მკურნალობას, კატალოგები და გამოფენა. ეს აზრი არ გამოამჟღავნონ სრული გარჩევადობა – არ არის საკმარისი, რომ ძნელად ვინმეს იქნება ყურება, ის ჯერ კიდევ გამოვლენა თავად მეკობრეობა და ბოროტად გამოყენების ჩვენი ინტელექტუალური საკუთრების, მაგალითად, გამოყენების პუბლიკაციები ჩვენი თანხმობის გარეშე. ზომა დღევანდელ მონიტორები 1024 pixels ხანგრძლივი მხარეს არის საკმარისი. გარდა ამისა, resizing, ჩვენ უნდა გამოსწორდეს – სადაც ისინი ოდნავ overexposed ან underexposed (რთული გამოსწორების underexposure) სიკაშკაშე, თეთრი ბალანსი და სხვა უმნიშვნელო ხარვეზები. სურათები დიდი დეფექტების ჩვენ აღარ გვაქვს – ჩვენ დაუშინეს მათ ადრე.
ყველაზე პროგრამების შემუშავების / დამუშავების ციფრული აქვს პოტენციალი ასეთი კორექტირებას და სურათების სამუშაოები (სურათების) – ან მრავალჯერადი ფოტო ერთდროულად.

მე ყოველთვის ფოტოსურათის RAW, იქნება, პირველ რიგში მე დიდი საკმარისი მეხსიერების ბარათი, და მეორე მხოლოდ RAW იძლევა სრულ დამუშავების შესაძლებლობები. პრობლემა არ არის არც ნახულობენ ან წინასწარი შერჩევა, ან თუნდაც უბრალო მომზადება – უფასო პროგრამა, IrfanView + plugins მხარს უჭერს პრაქტიკულად ყველა ფორმატის.

მას შემდეგ, რაც წინასწარ შერჩევა და მოწყობა გამოსახულებები მიზნით შერჩეული სცენარი მიდგომა შერჩევა ერთხელ. მოდით განიხილავს მასალა, ცდილობს გამოიყურებოდეს პერსპექტივა მკითხველს. მოდით წაშლა სურათები მოსწონს, არა სულ შესაბამისი, უხვევს ტექნიკურად და კლიმატი, რომ დაირღვეს ვინმე აშკარად კარგი. არ ღირს გამოქვეყნების სურათები “სარეკლამო” – საბოლოოდ არავინ ჩვენ არ გადაიხადოს ეს. Skorygujmy მიზნით, ასე რომ, ჩვენი აზრით, იყო ნათელი და legible. და ბოლოს (საერთოდ, ეს ილუზია) მოდით ვკითხოთ აზრი ვინმე ვიცი.

ახლა რამდენიმე მაგალითი MOTOCLASSIC Castle Topacz:

ორგანიზაცია შინაარსი

სატრანსპორტო საშუალებების – სხვადასხვა კადრები (მთელი, დეტალები, პერსპექტივა…)

სცენები, hostesses…

atrakcje towarzyszące

სხვა ფოტოები აქ (და არ ველით, რომ ყველაფერი დავწერე ზემოთ არის მოქმედი ჩემი ანგარიშგების – ეს არ არის ადვილი გაუმკლავდეს…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

“გაურკვევლობა გაურკვევლობა” გამოფენის გახსნას სახლი რომანული

13 აგვისტო 2015ART, გამოფენები, FLASHანდრია Małyszko

ქვედა სილეზია ფოტოგრაფია ცენტრი სააგენტო ცენტრის კულტურა და ხელოვნება ვროცლავის. მდებარეობს ისტორიულ სახლი ქალიშვილთა Trzebnickie, უძველესი საცხოვრებელი შენობა Wrocław ერთად 1208 წელი.

თავაზიანობა ეროვნული მუზეუმი. M.K. Čiurlionis კაუნასში ქვემო სილეზიის ფოტოგრაფია ცენტრი დასრულდა ქსეროასლი ორიგინალური 76 ფოტო, უჩვენებს ყოველდღიური ცხოვრების დევნილთა ბოლოს ვილნიუსში 1939 მე 1940 წელი. ფოტომასალა უკვდავყო ლიტველები, პოლონელების და ებრაელების.

Boleslaw და ედმუნდ Zdanowscy “გაურკვევლობა გაურკვევლობა: ომის ლტოლვილთა ლიტვაში მეორე მსოფლიო ომის დროს” – 6.08-26.09.2015

“გაურკვევლობა გაურკვევლობის: ომის ლტოლვილთა ლიტვაში მეორე მსოფლიო ომის დროს

In 2014 წელი გავიდა 75 წლის შემდეგ, თავდასხმის შემდეგ ნაცისტური გერმანიის პოლონეთი 1 სექტემბერი 1939 ლიტვის დატბორა ბრბო ლტოლვილები - მშვიდობიანი მოქალაქე და ჯარისკაცი სტაჟირება Polish. ცოტა მოგვიანებით, ოქტომბერი 1939 წელი, ასევე ჩამოვიდა მაცხოვრებლები გერმანია და საბჭოთა კავშირი, ისინი აიძულა ხელისუფლებამ არ უნდა დატოვონ თავიანთი ქვეყნის.
ისინი, მოვლენები უზარმაზარი გამოწვევაა მთავრობის ლიტვის რესპუბლიკაში, მას შემდეგ, რაც ცოტა ხნის შემდეგ აღდგენის ვილნიუსის (10 ოქტომბერი 1939 წელი) უკვე მათ უნდა გადაწყვიტოს მრავალი პრობლემები, რომლებიც დაკავშირებულია მიღების ახალი ლიტერატურა, m.in. უსაფრთხოების, რეგისტრაცია, განსახლების, ინტერნატის, გამოყოფის დახმარებები, სამედიცინო მომსახურების, ზრუნვა ობოლ, განათლების და სხვა. თანახმად შეფასებით ლიტვის წითელი ჯვრის 2 დეკემბერი 1939 რეგისტრირებული იყო 18311 ლიტერატურა: 3273 ლიტველებმა, 7728 პოლონელები, 6860 ებრაელები, და იანვრის შუა რიცხვებში 1940 წელს ასეთი პირები ლიტვაში, სავარაუდოდ, უკვე 34 939: 4173 ლიტველებმა, 17297 პოლონელები, ბელორუსები, რუსები და 13469 ებრაელები.
Fototeka და სადოკუმენტაციო დეპარტამენტის ეროვნული მუზეუმი. M. K. Čiurlionis აქვს უნიკალური კოლექცია 76 ფოტო. იმისათვის, რომ გავამახვილო ყურადღება იმ ფაქტს, რომ მუზეუმში შემუშავებულია გამოფენა სახელწოდებით "იმ გაურკვევლობის გაურკვევლობა: ომის ლტოლვილთა ლიტვაში მეორე მსოფლიო ომის დროს ", ლტოლვილთა წარდგენის თანამედროვე ყოველდღიური ცხოვრების, მტკიცედ აღნიშნეს სტიგმის რთული საერთაშორისო ურთიერთობების, რომელიც ეხმიანება რეზონანსი ამ დღეს.
ატმოსფერო ვილნიუსში ბოლოს 1939 - დასაწყისში 1940 სამუდამოდ თქვენი ფოტოები, ედმუნდ (1905-1984) და Boleslaw (Cut-Kelpšaitė, 1908-1982) Zdanowscy, რომლებიც, 1945 ისინი რეპატრირებული Gdynia. ქალიშვილი ცნობილი ფოტოგრაფი Janina Tallat-Kelpšienė, გაიზარდა Kaunas, იგი მოვიდა ვილნიუსის სწავლა გამოჩენილი პოლონეთის და ლიტვის ფოტოგრაფი ჯონ Bułhak (1876-1950), არსებობს ასევე უკვე, ქორწინებას ედმუნდ Zdanowski - სტუდენტი და თანამშრომელი სამაგისტრო თავად.
Zdanowscy იკისრა შეასრულოს ეს მისია მოთხოვნით დახმარების საზოგადოება Wileńszczyźnie (საზოგადოება ვილნიუსის რაიონის მხარდაჭერა). თითოეული ფოტო შეაფასა ჩაზნექილი imprint (E.B.ZDANAUSKAI / VILNIUS), უკან მხარეს ეკისრება ბეჭედი Zdanowskich (და. გაერთიანებული B. Zdanauskai / ფოტო - VILNIUS / ვილნიუსის, g-VE 25 ბ. 5) და გაერთიანებულია ნაჭერი ქაღალდი ნაბეჭდი evocative აღწერა წარმოდგენილი სურათი, მიერ მომზადებული წარმომადგენელი საზოგადოება. ორივე ფოტომასალა თავს, და კომენტარები ღირებული იკონოგრაფიული წყაროს შესახებ ცოდნის ყოველდღიურ ცხოვრებაში რჩება ჩრდილში ისტორიული მოვლენების 1939 წელი, ასახავს სოციალური, სოციალური, კულტურული და ემოციური და ფსიქოლოგიური ასპექტები ცხოვრებაში ლტოლვილთა ვილნიუსში.
გამოფენა იწვევს, რომ ყურადღება მიაქციონ უნივერსალური ფასეულობები, აღიარებს მნიშვნელობის ორგანიზაცია და სოციალური ასოციაციები, როგორიცაა წითელი ჯვრის, საქველმოქმედო საზოგადოება ლიტვის ვილნიუსში (ვილნიუსში ლიტვის საქველმოქმედო საზოგადოება), ქალის დახმარების კომიტეტის (ქალთა მოვლა კომიტეტის) მე., რომელიც მიიპყრო ეხმარებოდნენ ადამიანი კატასტროფების შედეგად დაზარალებული ომის.
Plus კოლექცია ისტორიული და დოკუმენტური ფოტომასალა Zdanowskich პირველად ნაჩვენები ეროვნული მუზეუმი. M. K. Čiurlionis კაუნასში on 6 XI 2014 - 18 მე 2015. ფოტომასალა უკვდავყო ლიტველები, პოლონელების და ებრაელების. ერთი მინდა მჯეროდეს, რომ დევნილთა უმეტესობა გადარჩა არეულობა ომისა და - გადარჩა ლიტვა - დაიწყო ახალი ცხოვრება საკუთარ სამშობლოში და მის ფარგლებს გარეთ.
ნაცნობობა ისტორიის ფოტომასალა ბადებს ყველა სახის გრძნობების. იმის გამო, რომ ბევრი სურათებით წარმოდგენილი სხვადასხვა ასაკის ბავშვი, ალბათ, არ იქნება ადამიანი მოხუცები, რომ - მადლობელი ნიჭი ხანგრძლივი ცხოვრების - აღიარებს ფოტომასალა თავს და მათ ახლობლებს.
(...) საშუალო ზომა არის ავთენტური ფოტო 11,6 x 17,7 სმ.”
გამოფენის კურატორი Vaida Sirvydaitė-Rakutienė [პრეს მასალები http Okis://www.okis.pl/site/dla_mediow/n/1/n/1.html]

გამოფენა გახსნეს დირექტორმა ქვემო სილეზიის ცენტრის ოპერატორი – Jan Bortkiewicz, საქართველოს ეროვნული მუზეუმი ხელოვნების Kaunas – ბევრი Osvaldas oraz RADCY – მინისტრის საელჩო ლიტვის რესპუბლიკაში პოლონეთში – დოქტორი Audrius ალექსანდრე zulys.

გამოფენას ფოტომასალა "ხუთი წლის გლობალური ორგანიზაცია კონკურსის - ლიტერატურა და ერთგული მსოფლიოში" – minirelacja

9 აგვისტო 2015კონკურსები, გამოფენები, FLASHანდრია Małyszko

თანამშრომლობით სახლი პოლონეთის კულტურის ვილნიუსში, დღეს 30 ივლისი 2015 r ზე 17,00 ჩვენ ფოტოგამოფენა გახსნა "ხუთი წლის გლობალური ორგანიზაცია კონკურსის - ლიტერატურა და ერთგული მსოფლიოში"

მეტი 200 ფოტოსურათი აჩვენა წარმომადგენელი ნაწილი კოლექცია მოვიპოვეთ ფარგლებში 5 წლის ორგანიზების კონკურსი. ფართო ინტერიერი პოლონეთის კულტურის სახლის გალერეა ხედავთ სხვადასხვა გამოვლინებები რელიგია მსოფლიოს სახეს მთავარი.

დიდი მადლობა სტუმართმოყვარეობის პოლონეთის კულტურის სახლის მესამედ ეწვევა ვილნიუსის, ამ დროს ჩვენ გავხსენით "ხუთი წლის გლობალური ორგანიზაცია კონკურსის - ლიტერატურა და ერთგული მსოფლიოში". ქვემოთ, რამდენიმე ფოტო გახსნის.

Wroclaw – ბიოგრაფიული გარეთ მიძღვნილი გამოფენა ვიტოლდ Romer

3 აგვისტო 2015ART, გამოფენები, FLASHანდრია Małyszko

Od 03 აგვისტო 2015 na wrocławskim Rynku będzie można obejrzeć plenerową wystawę biograficzną pt. “Witold Romer – naukowiec i artysta”. Ukazuje ona zainteresowania naukowe i artystyczne wrocławskiego fotografa i chemika oraz osoby i miejsca związane z historią jego życia.

Organizatorem jest Ośrodek “Pamięć i Przyszłość”, a przygotowali ją Barbara Romer i Adama Sobota.

Witold Romer (ur. 14 ივლისი 1900 we Lwowie, zm. 19 kwietnia 1967 ვროცლავის) – polski inżynier chemik, profesor Katedry Fototechniki Politechniki Wrocławskiej. Artysta fotografik, od Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej otrzymał tytuł Honoraire Excellence FIAP (HonEFIAP).[https://pl.wikipedia.org/wiki/Witold_Romer]

[http://www.geni.com/people/Witold-Romer/6000000015093973557]

გამოფენას ფოტოები “ხუთი წლის გლობალური კონკურენციის ორგანიზაცია – რწმენა და ერთგული ადამიანები”

24 ივლისი 2015ART, კონკურსები, გამოფენები, FLASHანდრია Małyszko

ჩვენ გულითადად გეპატიჟებით გამოფენას ფოტოები “ხუთი წლის გლობალური კონკურენციის ორგანიზაცია – რწმენა და ერთგული ადამიანები”, შერჩეული ფოტოგრაფიული ნამუშევრების.

30 ივლისი 2015 r., h. 17:00

გამოფენა გადის, სანამ 22 აგვისტო 2015 r. უფასოა

იხილეთ აგრეთვე პოლონური სახლი Vilnius

Zapraszamy do odwiedzenia wystawy i spotkania się z organizatorami,którzy przyjadą z Polski na wernisażu w dniu 30 ივლისი 2015 r ზე 17,00. Wystawa zostanie otwarta w Galerii Domu Kultury Polskiej, ulica Naugarduko 76, Wilno – Litwa

We invite you to visit the exhibition and meetings with the organizers, who will come from Polish at the opening on July 30, 2015 at 5 pm.
We also invite you to read the text of the photographic exhibition in Polish, English, German and French – language just click on the link.
The exhibition will be opened in the Gallery of Polish Culture House, Naugarduko Str. 76, Vilnius – Lithuania

tekst do wiary i wierni po angielsku str.2

Edward Hartwig – “შემღვრეული და ფერები” გამოფენა ფოტომასალა ციხე Ksiaz

15 ივლისი 2015ART, გამოფენები, FLASHანდრია Małyszko

მომხმარებლის Hartwig დარწმუნებული ყველას მოისმინა, ვინც მკურნალობა ფოტოს სერიოზულად. ეს არის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი Polish ფოტოგრაფებს. ძე ცნობილი portraitist, მან გამოფენილი წლიდან ადრეულ thirties მეცხრამეტე საუკუნის. ის იყო ერთ-ერთი პირველი, რომელიც გამოეყო ტრადიცია bułhakowskiej, გათავისუფლების ფოტოს იდეები Bułhak “სერვიტუტის” ფოტო. Hartwig იყო უკიდურესად მრავალმხრივი მხატვრის, მან პრაქტიკულად მრავალი სახის ფოტოგრაფია, ლანდშაფტის, ფოტოს figural, რეპორტაჟი… ჯილდოს, ავტორი მრავალი გამოფენები და პუბლიკაციები.

გამოფენა “შემღვრეული და ფერები” ასახავს ფართო სპექტრი შემოქმედებითი ფოტოგრაფი. თქვენ ნახავთ, ლამაზი, შავი და თეთრი, და კიდევ იმპრესიონისტული პეიზაჟები და აბსტრაქტული, ფერადი ფოტოსურათის გვიან პერიოდში შემოქმედების.

[wptf id=”12″]

საყოფაცხოვრებო Zdzisław Rynkiewicz

12 ივლისი 2015ART, გამოფენებიანდრია Małyszko

Joanna Motylska-Komsta

გამოვლენა დამაინტრიგებელი ამბავი საყოფაცხოვრებო Zdzisław Rynkiewicz

თითოეული მიმდინარე სურათი ფარავს მის დამაინტრიგებელი სიუჟეტი. ავტორი სიურპრიზები სროლის ტექნიკა. მუდმივად იწვევს ინტერესის საგანი და შემადგენლობა. ინტერვიუ უხუცესი Polish ფოტოგრაფია Zdzisław Rynkiewicz.

JMK:
Lord შემოქმედებითი გზა თვითრეალიზაციის იყო გრაგნილი და ამობურცული. სანამ მთლიანად მიეძღვნა Pan საკუთარი "მე" ფოტოგრაფია, ადრე - მათ შორის - თქვენ მიიღო უფლის მუშაობა რეპორტიორის ფილმის კორესპონდენტი ოფიციალური ტელევიზია TVP Bialystok რეგიონში. რატომ არ გააგრძელა კარიერა ტელევიზიის კორესპონდენტმა?
ZR:
იმისათვის, რომ nie ja, არც ჩემი დამსაქმებელი Polish ტელევიზია, ისინი გადადგა თანამშრომლობის me. ეს იყო პოლიტიკური გადაწყვეტილება, პირველი მდივანი პროვინციული კომიტეტის კომუნისტური პარტია Bialystok. იყიდება "krytykanctwo". ასეთი ეპითეტები jargon პარტიის apparatchiks დაგმო ჟურნალისტებს, რომელიც ჰქონდა გამბედაობა განახორციელოს კრიტიკული ადგილობრივი caciques უაზრო მთავრობების.
სინამდვილეში, ძალიან გამოცდილი იძულებული სტატუსის შეცვლას TVP რეპორტიორი, აღჭურვილია ოფიციალური ფილმი კამერა და Bell-Howell პრესის ბარათი, სტატუსი უმუშევარი კაცი, აღჭურვილია შეტყობინების კამერა ბრენდის Praktica, როგორც ერთადერთი საშუალება ანაზღაურებადი დასაქმების და "მგლის ბილეთი". ვიგრძენი განსაკუთრებით მტკივნეულად მოჭრილი ჩემს ძალადობრივი კლიმატი ყოველდღიური მოვლენები ღირსი ფილმი კამერა ჩაწერის.
კლიმატის, რომელიც მომეწონა და რომელსაც მე მობილიზებული შემოქმედებითი მუშაობა. სამუშაო სატელევიზიო ჟურნალისტი მისცა დიდი კმაყოფილება, რომ კაცი საზოგადოებისათვის სასარგებლო. რა თქმა უნდა, სასარგებლო ჟურნალისტური თვალსაზრისით. მე არ აინტერესებს აზრით dot. ჩემი ჟურნალისტური საქმიანობისთვის ნაწილი პარტიის პირები. ერთადერთი ნიშანი, მაყურებელს და საბჭოებს TVP გავლენა აქვს არჩევანის საგანი ჩემი ანგარიშები არ ნიშნავს იმას,, რომ მე უგულვებელყოფილია ჩემი ფილმი მხარდაჭერა მნიშვნელოვანია იმ თვალსაზრისით, კომუნისტური პარტიის პარტიული Sitz აბანოები. Mimo to, სიხშირე აჩვენებს TVP ღირსეულ პარტიის აქტივისტები ვერ მოლოდინები პარტიის აპარატის ძალა.
JMK:
თქვენ გაქვთ შთამბეჭდავი მხატვრული მიღწევები - ჯილდოები და წოდებები. მან მონაწილეობა მიიღო მეტი ვიდრე Pan 150 ეროვნული და საერთაშორისო ფოტოგრაფიული გამოფენები. თქვენ არ მიენიჭა, მათ შორის: ოქროს ჯვარი Merit, ბრინჯაოს მედალი “Gloria არტის”. მე ვთხოვ ასე ცოტა perversely: როგორ დაახასიათებდით თქვენი სამუშაო ვინმე ფოტოგრაფია, რომელიც არასოდეს მინახავს მათ?
ZR:
მხოლოდ რამდენიმე ფოტოგრაფებს შეუძლიათ ნათლად გამოხატოს თავისი შემოქმედებითი ხედვა, როგორც კამერა და ფოტოაპარატი გამოსვლა. მე მათ არ ეკუთვნით. მირჩევნია შექმნა ფოტოს, ვიდრე ლაპარაკი, ფოტოგრაფია. და ამ გზით შესაძლებელი ჩემთვის, მე ვცდილობ, რომ მანიფესტი ჩემი ემოციური დამოკიდებულებით ფოტოგრაფია, როგორც ხელოვნების. სხვა ფორმები თხრობითი ჩემს ფოტოგრაფიული ნაწარმოები დავტოვო კრიტიკოსები.
JMK:
რა არის ეს, რაც ყველაზე მთავარია, მინდა ბატონი, სხვა ხალხი ვიცი თქვენს შესახებ?
ZR:
მძიმე რამ არის ლაპარაკი, თავის გარეშე დაცემით შევიდა megalomania. განსაკუთრებით, ისინი არ გრძნობენ, რომ საჭიროა იყოს ინტერესი მესამე მხარეს. მინდა, მეხსიერების მიმღებთა ჩემს ფოტოებზე დარჩენილი სურათები ჩემ მიერ შექმნილი და არა ავტორი. ასოცირების შემოქმედი და მისი მუშაობის, გაყალბებას ობიექტურ სურათს content მიღება. კარგი ფოტოს სულაც არ "სოლიდური" მამა. ეს შეიძლება იყოს უსახლკარო ობოლი, მე ვეთანხმები, სხვა ხალხი. ეს მედია პასუხისმგებელია ავტორების შესახებ ინფორმაციის და მათი ნამუშევრები და ინტელექტუალური საკუთრების და მხატვრული მიადევნე ამ სამუშაოების ეხება პოლონეთის საავტორო სამართალი.
JMK:
ბატონი წარმოგიდგენთ ფოტოების გამოფენა, ისინი გადაყვანილი შორის 1954-2014, რომელიც ქმნის კომპლექტი ძალიან ფერადი ქრონიკები ყოფილი ჯერ. Co dla pana znaczy być dobrym fotografem w dzisiejszych czasach, gdy wszyscy robią zdjęcia?
ZR:
Niełatwo jest w dzisiejszych czasach zabłysnąć na rynku fotograficznym chwytliwym obrazem bo konkurencja jest olbrzymia. Powszechna dostępność urządzeń utrwalających obraz i dźwięk, umożliwia rejestrację każdego zdarzenia, w dowolnie wybranym zakątku świata. Jedynym problemem ograniczającym powstanie dobrej fotografii jest umiejętność wyboru ciekawego tematu i właściwej chwili – ułamka sekundy, do naciśnięcia spustu migawki aparatu fotograficznego. „Pstryknięcie” w odpowiednim momencie może spowodować lub nie, że nasze zdjęcie będzie tak zwanym „niusem”. Nie mniejszą rolę w tworzeniu hitów fotograficznych odgrywa dramaturgia zdarzenia. Współczesny świat, pełen przemocy i klęsk żywiołowych, dostarcza fotografom mnóstwo okazji do tworzenia szokujących zdjęć. W takich warunkach pojawiają się raz, po raz „mistrzowie jednej fotografii”. Przypadkowej fotografii.
JMK:
Skąd czerpie Pan inspiracje do sesji/zdjęć?
ZR:
Najważniejszą, niewyczerpaną kopalnią tematów mojej fotografii była i jest otaczająca nas rzeczywistość. Nawet szarość dnia codziennego, przefiltrowana przez bystre oko fotografa dokumentalisty pozostawia na kliszy aparatu fotograficznego – dziś na karcie pamięci – tajemniczy ślad, dający początek obrazowi fotograficznemu.
Rzadko kreuję fikcyjną rzeczywistość, chyba że wymaga tego szersza koncepcja twórcza. W latach 70 მე 80- tych ub. wieku część wyselekcjonowanych obrazów fotograficznych czarno-białych, poddawałem wtórnym przetworzeniom w postaci: fotomontażu, grafiki czy selektywnej sepii chromianowej. Takie zabiegi były możliwe między innymi dzięki stosowanemu przeze mnie w powiększalniku światłu punktowemu zamiast tradycyjnej, „mlecznej” żarówki. Światło punktowe – zwane także liniowym – umożliwia wierne odwzorowanie na papierze fotograficznym struktury metalicznego ziarna srebrowego, zawartego w żelatynie negatywu czarno-białego. I na tym „drobiazgu”, wyróżniającym moje obrazy fotograficzne od tradycyjnej fotografii mi zależało.
JMK:
Na jakie największe trudności/wyzwania Pan natrafił podczas swojej pracy?
ZR:
Największym problemem z jakim musiałem zmierzyć się w swojej pracy jako fotografa rzemieślnika była realizacja zlecenia (1973) na rzecz Muzeum Przyrodniczego w Białowieży. Zleceniodawca, zażyczył sobie mieć na centralnym frontonie muzeum, wielkoformatowe zdjęcie przedstawiające stado żubrów, wykonane tradycyjną technologią na papierze fotograficznym. W roku 1973, w Polsce, nie wykonywano jeszcze fototapet metodą przemysłową. Zlecony format zdęcia (horyzontalny) był gigantyczny: 4,0 x 2,5 m. Zlecenie zrealizowałem lecz przez wiele następnych lat nie mogłem sobie wybaczyć podjętej, lekkomyślnie decyzji. To zlecenie niemal doprowadziło mnie do ruiny. Zdjęcie musiałem powtarzać dwukrotnie. Koszty zużytych materiałów fotograficznych oraz specjalnie wykonane na tę usługę kuwety winidurowe zniwelowały moje honorarium niemal do zera. A wszystko przez moją naiwną wiarę, że czerwone światło nie zaświetla papieru fotograficznego. Owszem, nie zaświetla ale w krótkim okresie czasu. Ja, z moją żoną Janiną, instalowaliśmy na specjalnej ramie rolki papieru fotograficznego przez około 30 minut. To wystarczyło aby wywołany papier był mocno „zadymiony”. Całonocna nasza praca poszła na marne.
JMK:
Największa ekstrawagancja, na która sobie Pan pozwolił?
ZR:
W latach 70-tych ub. wieku otrzymałem zlecenie od Personalnego Spółdzielni Inwalidów w Białymstoku. Zlecenie dotyczyło reportażu fotograficznego z zaślubin pary młodych w Urzędzie Stanu Cywilnego. Personalny prosił mnie, abym „umiejętnie” fotografował tę parę z uwagi na pewne dysproporcje figuralne nowożeńców. Pani młoda ważyła ok. 100 kg. a pan młody… 40 kg. W fotografii wszystko jest możliwe. Zamiast zwykle stosowanego w takich usługach obiektywu standardowego, do swojej Praktyki zainstalowałem obiektyw szerokokątny. Dzięki skrótom perspektywicznym, charakterystycznym dla obiektywów szerokokątnych, udało mi się wyrównać dysproporcje pary młodych. Nie udało się jednak poprawić ogólnego wizerunku nowożeńców. A wizerunek ten był raczej tragikomiczny.
განსაკუთრებით თეთრი veil მისი ხელმძღვანელი 60 წლის პატარძალი კონტრასტში ერთად სერიოზულობით მომენტში. სერია images საქორწილო ახალდაქორწინებულთა მიღებული ენთუზიაზმით: Joe შეხედეთ რა beauty ...
ერთ-ერთი ასეთი სურათები - რა თქმა უნდა, თანხმობა მოდელები – მე გაგზავნილი წელს 1991 საერთაშორისო ფოტოგრაფიული კონკურსის დიდი ბრიტანეთი. მიღებულია მთავარი პრიზი კატეგორიაში: "ხუმრობა".
JMK:
ყველაზე დიდი საიდუმლო მუშაობაში უფალი ფოტოგრაფი?
ZR:
კურსი, მე მაქვს ჩემი - შეიმუშავა წლების განმავლობაში - ტექნოლოგიური კურიოზები სემინარი, გამდიდრების ესთეტიკის ჩემი ფოტოები. ისინი არ არიან ცნობილი ფოტოგრაფი მხოლოდ იმიტომ,, რომ მათი გამოყენება ლაბორატორიაში ფოტოგრაფი ვერ აღწერს ტექსტის. ეს უნდა პრაქტიკულად გაწვრთნილი darkroom.
JMK:
რა ყველაზე დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა, რომ უფლის საქმეში ფოტოგრაფი?
ZR:
თითოეულ შექმნილი ანგარიში, ყველა გარე ფოტოგრაფია და განსაკუთრებით გაუთვალისწინებელი მოვლენა რეალობა ჩვენს გარშემო, ისინი უზრუნველყოფენ ბევრი გასაკვირი და გასაოცარი სიტუაცია. ერთ-ერთი მიზეზი, რომ პროფესია არ არის ერთფეროვანი ფოტოგრაფი.
JMK:
ის, რაც ყველაზე გაკვირვებული at ფოტოგრაფის მუშაობა?
ZR:
In 1966 I გადაღებული TVP "ასე რომ, მეგობრული", in Brzostowica პოლონეთის-ბელორუსული. დიდი გამგეობის შენობის წინ ტრიბუნიდან პატივი, შესახებ, რომელიც პარტიის მდივნები: ამის შემდეგ მან და ხრუშჩოვი ძეგლი უქმნის და მოისმინა ჰიმნი საბჭოთა კავშირის, კურდღელი გამოჩნდა .... Crouched უკანა jumps, რამდენიმე წამში მნიშვნელოვანი მოისმინა ხმები ჰიმნი სსრკ. შეიკრიბა ძლივს დამალული glee მათი სახეები მომენტში. Abashed აღმოაჩინა, რომ კურდღელი, ის იყო არასწორი კომპანია, ის გაიქცა შევიდა მიმდებარე scrub. ნაწილი ფილმი კურდღელი ფონზე, ეს იყო ამოჭრა ჩემი რეპორტაჟი გამოქვეყნებამდე ტელევიზიით.
JMK:
რა არის ყველაზე შეშინებული თქვენ, როგორც ფოტოგრაფი?
ZR:
In 1965 სფეროებში პროვინციაში. Bialystok მდინარის აუზის Narwia, Bug და Biebrza დაიტბორა წყლით. ერთად TVP მიიღო რეკომენდაცია გადაღება საჰაერო ხედი წარღვნის. როგორც საშუალება საჰაერო ტრანსპორტის მიღებული აერო კლუბი Bialystok ცნობილი, ბიპლანი "Kukuruznik". ფრენის დროს მეტი დატბორა სფეროებში წყალი, ჭრილობა 60 m. ფილმი ზოლები. გზად აეროპორტში, ახალგაზრდა პილოტი თვითმფრინავის გადაწყვიტა გადასცემენ ფსიქიკის სახიფათო მცდელობა. რამაც სწრაფი წარმოშობის "kukuruźnika". მოგვიანებით აღიარა და ბოდიში მოუხადა me, ეს იყო "აკონტროლებს" წარმოშობის. Ja, სამწუხაროდ,, მე არ ვიცი, და ამ ფრენის გადარჩა საშინელი.
JMK:
რა არის საუკეთესო რამ მუშაობის ფოტოგრაფი?
ZR:
მე მინდა, რომ ფოტოსურათის და ეს ფაქტი გამოწვეულია, რომ პროფესია ფოტოგრაფი პრაქტიკულად უფრო მეტია, ვიდრე 60 ახალი. გადამდგარი? ასევე ხშირად მიაღწევს კამერა. Communing კამერა არა მხოლოდ ე.წ. "გეგმა" მაძლევს დიდი სიამოვნებით.
JMK:
თუ შეიძლება დაბრუნდეს დრო, რას გააკეთებს განსხვავებულად?
ZR:
Szedłbym იგივე გზა. ალბათ მე რომ თავიდან იქნას აცილებული სახიფათო სიტუაციებს გადაკვეთაზე ძალა. ზოგჯერ თქვენ უნდა რაღაც დასაკარგი აქ და ახლა ფეხზე მომავალში. რა თქმა უნდა, ეს არ ეხება პრინციპები, რომელიც მე ყოველთვის იქნება ერთგული. მე არ უნდა იყოს მრცხვენია, რა გავაკეთე წარსულში. პირიქით, მე ვამაყობ ჩემი მიღწევების to-date.
JMK:
Ma Pan, jak na młody wiek ciekawe portfolio i udokumentowany dorobek artystyczny. Jak rozpoczęła się Pana przygoda z fotografią?
ZR:
To długa historia, zakończona losowym wyborem (jako profesji) jednej z moich licznych pasji życiowych. Poza rodzinnymi zainteresowaniami muzyką (syn parafialnego organisty Kościoła Katolickiego), kilkuletnią pracą w bankowości, kierowaniem placówkami kultury i wreszcie sięgnięciem po wymarzony statusu reportera TVP.
Swoją zawodową karierę zakończyłem w roli fotografa rzemieślnika. Status artysty fotografika (czł. ZPAF) ეს არ იყო ჩემი პროფესია, თუმცა, ბევრი ფოტოგრაფი წყალობით ლეგიტიმურობას ZPAF საკმაოდ კარგი egzystowało in PRL.
JMK:
არ მიიღოს თავის selfie?
ZR:
არარის. ყოველდღე (დროს გაპარსვა) მე მაქვს შესაძლებლობა უყუროთ მისი physiognomy სარკეში. ეს საკმარისია ჩემთვის.
JMK:
და ბოლოს, რაიმე რჩევა დაწყებული ფოტოგრაფებს?
ZR:
ფოტოსურათი, სროლა და სროლა ერთხელ. Bookish ცოდნა არის მხოლოდ შესავალი ფოტოგრაფია. მხოლოდ მძიმე სამუშაოს აკეთებს journeyman ჩემპიონი ...
JMK:
გმადლობთ, ინტერვიუ და გისურვებთ წარმატებას.

[wptf id=”11″]
გამოფენას ფოტომასალა ბატონი Zdzisław Rynkiewicz გაიმართა 20.06.2015 r. გალერეა ქვემო სილეზიის ასოციაციის ხელოვნება და ხელოვანები აუდიოვიზუალური ( DSAFITA) ვროცლავის, ul. Włodkowica 31/4 ა.

ფოტო ჟურნალი – "OBSCURA" – ნოუთბუქები სურათი PFFiAST, DSAFiTA

Fotografia nie jedno ma imię. Kolorowa i czarno-biała, portretowa i krajobrazowa, reporterska i studyjna, czysta sztuka lub zaangażowana społecznie. I wreszcie, dobra albo zła.

Wystawa METRO by Ignacy50 prezentowana Galerii Teatru KOREZ w Katowicach, Plac Sejmu Śląskiego 2, do końca czerwca 2016.

იხილეთ აგრეთვე პოლონური სახლი Vilnius