Fotografia nie jedno ma imię. Kolorowa i czarno-biała, portretowa i krajobrazowa, reporterska i studyjna, czysta sztuka lub zaangażowana społecznie. I wreszcie, dobra albo zła.

Dzisiaj i dobra i zaangażowana. Dwie panie, fotografujące podróżniczki, Elżbieta Targońska i Magda Wallner zaprezentowały fotografie z Katmandu, Nepal. Portrety, sceny rodzajowe, życie codzienne, zabytki – życie miasta zamknięte w obrazy fotograficzne…

Wernisaż odbył się dokładnie w pierwszą rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi. 25 kwietnia 2015 roku Nepal nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 7,8 stopni w skali Richtera. Śmierć poniosło ok. 10 000 ludzi, mieszkańcy utracili domy, zniszczeniu uległy cenne zabytki, infrastruktura… Na zdjęciach widzimy Katmandu sprzed kataklizmu, to świat, którego w dużej części już nie ma.

[wptf id=”18″]

“Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata”

25 kwietnia 2016 r, w rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi w Nepalu w Galerii Wnętrz Domar odbył się niezwykły wernisaż fotografii Elżbiety Targońskiej i Magdy Wallner.

Ցուցահանդես, prezentowana do końca maja, obejmowała 32 obrazy, fotograficzny zapis podróży do Katmandu, opis jego codzienności i historii, wrażliwy obraz Nepalu w jego wielowątkowej krasie, Nepalu jeszcze nieświadomego zagrożenia, które go czeka.

Podczas wernisażu uczestnicy nie tylko poznali opowieści autorek o podróży po Nepalu, ale także historię realnej pomocy Nepalczykom i walki ze skutkami żywiołu, o których barwnie opowiedział dziennikarz telewizyjny i wykładowca Sławek Matczak z Fundacji Mała Polska w Nepalu, który kilka razy był w Himalajach. Można było zasmakować potraw kuchni nepalskiej i wsłuchać się w koncert mis tybetańskich.

Ale najważniejszym punktem programu była charytatywna aukcja prac oraz możliwość zakupu pocztówek-cegiełek, z których dochód przeznaczony został na wyposażenie Domku Doktora czyli przychodni w małej wiosce Dumre k. Katmandu, która najbardziej ucierpiała podczas trzęsienia ziemi. W Domku Doktora lekarze wolontariusze z Polski bezpłatnie udzielają porad i leczą mieszkańców. [materiały prasowe]

[wptf id=”19″]

Wystawa METRO by Ignacy50 prezentowana Galerii Teatru KOREZ w Katowicach, Plac Sejmu Śląskiego 2, do końca czerwca 2016.

Jak to się zaczęło?

Jak dla wielu z mojego pokolenia – Komunia i pierwszy aparat – w moim przypadku nie najgorszy FED – 4 (radziecka kopia aparatu Leica), pierwszy film zrobiony bez zdejmowania osłony z obiektywu… i jakoś poszło.

Kamień milowy to kurs fotograficzny zorganizowany przez ZHP pod egidą Świata Młodych – pierwsze zamieszczone zdjęcia, duma itd. I dziesiątki godzin w ciemni, które potem doprowadzą do zerwania z fotografią. Ale póki co zaczyna w plecaku uwierać buława Wielkiego Twórcy.

Przez kilka lat bezskutecznie próbuję sił na egzaminie na Wydział Operatorski łódzkiej Filmówki. Zamiast na studia trafiam do Studium policealnego w Katowicach. Wtedy to już jestem „zawodowcem” – próby zadziwienia świata, a na co dzień – śluby i kolejne godziny w atmosferze nasyconej TSS. Dochodzi do tego, że gdy tylko wchodzę do ciemni – nawet na stopach mam bąble…

Następuje to, co dziś nazywamy „wypaleniem” i fotografia odchodzi zupełnie na bok, aż znika.

Powraca po wielu latach – zaczynam pracę w reklamie – jestem znowu w studio, ale jako stylista, wymyślacz, chodzę po obrzeżach fotografii.

7 lat temu – na moich pięćdziesiątych urodzinach – goście oglądają w ogrodzie duże zdjęcia, opowieść z Pragi. Jakiś czas wcześniej kupuję cyfrowego Nikona D40 – wypoczynkowa podróż do Toskanii zamienia się w nieustanne fotografowanie, jakby ktoś coś odkorkował.

Poznany architekt wnętrz kupuje trochę zdjęć… i to już jest powrót. Pojawia się Ignacy50, potem świadomość, że fotografia cyfrowa to zupełnie coś innego niż tamta z której wyrosłem.

Pracuję coraz więcej, już pełną klatką. Coraz więcej wyjazdów, լուսանկարները. Godziny przy poznawaniu Lightrooma – rośnie na powrót świadomość narzędzia. Z wyjazdów przywożę coraz więcej historii opowiadanych obiektywem niż tego, po co pojechałem – czyli motywów do fototapet etc.

Zaczyna powstawać NOTATNIK Z FOTOGRAFIĄ…..

Ciągnie mnie do dużych miast, a tam jest Metro. Tłum, bliskość, różnorodność, kilometry korytarzy i motyw za motywem. Zaczynam fotografować – nie ja pierwszy i pewnie nie ostatni staram się zobrazować atmosferę podziemnych korytarzy. Pierwsze zdjęcia mają datę 2008 – ostatnie z Amsterdamu 2016.

A jakaś anegdota ?

No jest… Prawdziwym powodem powstania przedsięwzięcia o tytule „METRO by Ignacy50” jest przypadkowa wizyta w Teatrze Elektrycznym w Skoczowie. Co to za miejsce? Efekt zwycięstwa Kultury nad komercją. Stare kino z roku 1913 przetrwało i odżyło. Na zewnątrz budynek wyremontowano zgodnie z wymogami Konserwatora, by w środku urządzić nowoczesną salę kinową na 100 miejsc. Powstało wspaniałe miejsce z poszanowaniem tradycji – zostawiono nazwę z początku XX wieku i … nie sprzedaje się tu kukurydzy. Ale prawdziwa perła to super nowoczesny projektor. Gdy po krótkiej rozmowie rzuciliśmy na ekran kilka moich zdjęć – byłem ugotowany. Musze tu coś zrobić. Kolejny „ wieczór z fotografią” znalazł swoje miejsce (wieczory z fotografią organizujemy z Żoną od kilku lat – fotografia jest pretekstem do spotkań i rozmów – po prostu).

Miejsce było, wynajęte niedrogo – zrobię pokaz zdjęć. Uwierzcie mi – 8 x 4,5 m to format znakomity do oglądania. Tylko co pokazać ?

I tak powstał fotocast. Musiał wypełnić wieczór. Gdy okazało się, że w Sali jest także znakomite nagłośnienie – zacząłem myśleć o muzyce. 272 fotografie, zmontowane w blisko 20 minutowy pokaz uświetnił muzyką młody, bielski kompozytor DOMINIK WAWAK.

Była sala, był pomysł na wieczór … to prawdziwa przyczyna powstania fotocastu.

Tamtego wieczoru wypełniliśmy całą salę (do rodziny należało tylko kilkunastu widzów) – prócz METRA pokazaliśmy dokument o święcie zmarłych w Meksyku – jego autorka to Mira Bernardes Rusin.

Od zmontowanych w ciąg obrazów fotografii było blisko do pomysłu na album i wystawę.

Nie ma sensu opisywać tego co już napisane i graficznie oprawione. 50 plansz mojej opowieści o metrze, które tworzą wystawę w katowickiej Galerii Teatru KOREZ to w zasadzie 50 stron albumu.

1. Grafika to dzieło bielskiego projektanta MARKA KLIMKA. Fotografie zrobiłem ja, a ponieważ jestem strasznym „ gadaczem”, to wewnętrzny imperatyw twórczy (co by to nie znaczyło) kazał mi napisać do zdjęć teksty. Zakładany format to 50 x 50 cm, istnieje 1 egzemplarz wydrukowany, a reszta … jak to dzisiaj – w sieci.

Gdybym od tego Feda począwszy nie przerwał fotografowania – może to inni pisaliby o mnie. A może nie? Za to teraz udowadniam, że prawdziwe życie zaczyna się po 50-tce – twórcze też.

Ignacy Cembrzyński, czerwiec 2016

Autor łączy pasję fotograficzną z własnym biznesem. Prowadzi “sklep z fotografią”:

Sklep z Fotografią powstał wskutek inspiracji przywiezionej ze Sztokholmu. Zobaczyliśmy tam na jednej z wąskich uliczek Gamla Stan sklep ze zdjęciami, który nie odpowiadał definicji “Galerii”. Sprzedawano tam fotografię typu “vintage” w bardzo różnorodnych postaciach. Od reprodukcji na pudełku zapałek, podkładce pod piwo czy makatce, aż do plakatu, fotografii w passe-partout, na dużych powiększeniach oprawionych w ramy skończywszy.

Postanowiliśmy spróbować na naszym rynku – oczywiście biorąc pod uwagę nasze możliwości. Nazwa nasunęła się sama – skoro nie galeria to “sklep z fotografią”. Naszym mottem, czy też reklamowym baseline jest hasło: Ozdabiamy Wnętrza. Oczywiście najłatwiej sprawdzić co robimy na stronie www.sklepzfotografia.pl czy też na FB. Krótko – proponujemy wprowadzenie fotografii do wnętrz w bardzo różnorodnych formach (poza fotografią kolekcjonerską, tym zajmujemy się bardzo rzadko), na tworzywach sztucznych, płótnie, folii czy w formie fototapety bądź plakatu. Zdarzało nam się drukować podłogi oraz sufity czy też fotografie naprawdę wielkoformatowe – największe powiększenie z mojej klatki to 8 x 6 մ, zajęło całą ścianę w dwukondygnacyjnym pomieszczeniu pewnego domu.

Od innych wyróżnia nas połączenie mojej wiedzy o poligrafii wielkoformatowej i fotografii oraz handlowo – internetowe doświadczenie mojej Żony. Do dyspozycji naszych Klientów są moje fotografie lub ich własne. Współpracujemy z coraz większą ilością projektantów wnętrz – to nasz wymarzony Klient.

Gdzieś na ” horyzoncie zdarzeń” mamy plany galeryjne, ale to przyszłość. Na razie utrzymujemy się na rynku już prawie 6 տարի, co uznajemy za sukces.

Zdjęcia pochodzą z wystawy “METRO by Ignacy50”, zobacz także https://issuu.com/ignacy50/docs/metro_by_ignacy50_photobook

[wptf id=”16″]

Ստորին Silesia Photography Center է գործակալություն կենտրոնի մշակույթի եւ արվեստի Վրոցլավի. Գտնվում է պատմական պալատում Maidens Trzebnickie, ամենահին բնակելի շենք Wrocław հետ 1208 տարի.

Լուրեր Ազգային թանգարանի. M.K. Čiurlionis Կաունաս Դաշտային Silesia Photography կենտրոնի ավարտվել պատճեններ օրիգինալ 76 լուսանկարները, ցույց տալով ամենօրյա կյանքը փախստականների Վիլնյուսում վերջին 1939 ես 1940 տարի. Լուսանկարները կարող են անմահացրել լիտվացիները, Լեհերը եւ հրեաները.

Boleslaw եւ Էդմունդ Zdanowscy “With անորոշության մեջ անորոշության: պատերազմ փախստականներ Լիտվայում ժամանակ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի” – 6.08-26.09.2015

“ՀԵՏ ԱՆՈՐՈՇՈՒԹՅԱՆ անորոշության: Պատերազմ փախստականներ Լիտվայում ժամանակ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի

Մեջ 2014 տարի է անցել 75 տարի անց, gdy po napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę 1 września 1939 Լիտվան էր ողողված բազմությունը փախստականների քաղաքացիական անձ եւ զինվորներ ներկալվել լեհերեն. Մի քիչ ավելի ուշ, Հոկտեմբեր 1939 տարի, ժամանել նաեւ բնակիչներին Գերմանիայի եւ Խորհրդային Միության, Նրանք ստիպված են իշխանությունները են լքել իրենց երկրները.
Այդ իրադարձությունները մեծ մարտահրավեր է կառավարության Լիտվայի Հանրապետության, քանի որ կարճ ժամանակ անց վերականգնման Vilnius (10 października 1939 տարի) արդեն նրանք ստիպված են լուծել բազմաթիվ խնդիրներ, կապված ընդունման նոր ժամանումների, m.in. Անվտանգություն, Գրանցում, Հարմարեցում, գիշերօթիկ, բաշխումը նպաստների, տրամադրումը, բժշկական ծառայություններ, խնամքի համար որբերին, կրթության եւ ուրիշներ. Ըստ հաշվարկների, Լիտվայի Կարմիր խաչի 2 grudnia 1939 roku zarejestrowano 18311 ժամանումների: 3273 Լիտվացիները, 7728 Poles, 6860 Հրեաները, իսկ հունվարի կեսերին 1940 roku takich osób na Litwie przypuszczalnie było już 34 939: 4173 Լիտվացիները, 17297 Poles, Բելառուսներ, Ռուսները եւ 13469 Հրեաները.
The Fototeka եւ փաստաթղթավորում վարչության Ազգային թանգարանում. M. K. Čiurlionis ունի յուրահատուկ հավաքածուն 76 լուսանկարները. Որպեսզի ուշադրություն հրավիրել այն փաստի վրա, որ թանգարանը պատրաստել »խորագրով ցուցահանդես From անորոշության անորոշության: պատերազմ փախստականներ Լիտվայում ժամանակ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի », փախստականներ ներկայացնող ժամանակակից առօրյա կյանքը, խիստ նշանավորվեց խարան բարդ միջազգային հարաբերությունների, որի արձագանքները արձագանք այս օրը.
Մթնոլորտը Վիլնյուսում վերջում 1939 - Սկզբին 1940 էր հավերժացնելով Ձեր լուսանկարներ, Edmund (1905-1984) եւ Boleslaw (Cut-Kelpšaitė, 1908-1982) Zdanowscy, ով է 1945 Նրանք հայրենադարձվել Գդինյա. Դուստրը հայտնի լուսանկարիչ Ջանինա Tallat-Kelpšienė, մեծացել է Կաունաս, Նա եկել է Վիլնյուսում ուսումնասիրել վսեմ Լեհաստանի եւ Լիտվայի լուսանկարիչ Ջոն Bułhak (1876-1950), բայց նաեւ եղել, ամուսնացնելով Edmund Zdanowski - ուսանող եւ գործընկեր է վարպետի ինքն.
Zdanowscy պարտավորվել է կատարել այդ առաքելությունը Խնդրանքով Aid Society Wileńszczyźnie (Հասարակություն Վիլնյուսի մարզի աջակցության). Յուրաքանչյուր ֆոտո անվանել փորել դրոշմը (E.B.ZDANAUSKAI / VILNIUS), հետեւի կողմում կրում կնիքը, Zdanowskich (Իսկ. Ir B. Zdanauskai / ՖՈՏՈՇԱՐՔ - VILNIUS / Vilnius, G-VE 25 բ. 5) եւ glued կտոր թղթի տպագիր evocative նկարագրության ներկայացված պատկերով, կողմից պատրաստված ներկայացուցիչ հասարակության. Երկու լուսանկարներ իրենք, jak i komentarze są cennym ikonograficznym źródłem wiedzy o codzienności pozostającej w cieniu wydarzeń historycznych 1939 տարի, արտացոլելով հասարակական, Սոցիալական, մշակութային եւ զգացմունքային եւ հոգեբանական ասպեկտները կյանքի փախստականների Վիլնյուսում.
Ցուցահանդեսը հրավիրում է ուշադրություն դարձնել համամարդկային արժեքներին, է ճանաչել կարեւորությունը կազմակերպության եւ սոցիալական միությունների, ինչպիսիք են Կարմիր խաչի, Բարեգործական Հասարակություն Լիտվայի Vilnius (Vilnius Լիտվայի բարեգործական Հասարակություն), Կանացի օգնության կոմիտեն (Կանանց Care կոմիտեն) i-ը:, որը վերջին օգնության ձեռք է մարդկանց տուժած աղետներից պատերազմի.
Plus մի հավաքածու պատմական եւ վավերագրական լուսանկարներ Zdanowskich առաջին անգամ ցուցադրվել է Ազգային թանգարանում. M. K. Čiurlionisa w Kownie w dniach 6 XI 2014 - 18 Ես 2015. Լուսանկարները կարող են անմահացրել լիտվացիները, Լեհերը եւ հրեաները. One ցանկանում է հավատալ, որ մեծամասնությունը փախստականների վերապրած իրարանցման պատերազմի եւ - փրկվել Լիտվայի կողմից, սկսել է նոր կյանք են իրենց երկրում, կամ նրա սահմաններից դուրս.
An հանդիպումը պատմության լուսանկարներ բարձրացնում է բոլոր տեսակի զգացմունքների. Քանի որ շատերը պատկերների են ներկայացրել տարբեր տարիքի երեխաների, թերեւս կլինի ժողովրդի ծերերի, որ - շնորհակալ եմ պարգեւի համար երկար կյանք - ընդունում են լուսանկարներ իրենց կամ իրենց սիրելիներին.
(...) Միջին չափը վավերական լուսանկարներ 11,6 x 17,7 սմ.”
Համադրող ցուցահանդեսի Vaida Sirvydaitė-Rakutienė [Մամուլի նյութեր http Okis://www.okis.pl/site/dla_mediow/n/1/n/1.html]

Ցուցահանդեսը բացեց տնօրեն ստորին Silesian կենտրոնի օպերատոր – Jan Bortkiewicz, Տնօրեն Ազգային թանգարանի արվեստի Կաունաս – Շատ osvaldas oraz RADCY – Նախարարը դեսպանատան Լիտվայի Հանրապետության Լեհաստանում – Դոկտոր Audrius Alexander zulys.

[http://www.geni.com/people/Witold-Romer/6000000015093973557]

Օգտվողի Hartwig Համոզվեք, որ բոլորն էլ լսել,, ովքեր վերաբերվում լուսանկարը լրջորեն. Սա մեկն է առավել հայտնի լեհ լուսանկարիչ. Որդին, հայտնի դիմանկարիչ, Նա ցուցադրվել, քանի որ վաղ thirties է տասնիններորդ դարում. Նա մեկն էր առաջին, ով խախտեց հեռու ավանդույթի bułhakowskiej, ազատելու լուսանկար գաղափարների Bułhak “Easements” լուսանկարները. Hartwig էր չափազանց բազմակողմանի նկարիչ, Նա զբաղվել է բազմաթիվ տեսակի լուսանկարչության, լանդշաֆտ, լուսանկար figural, ռեպորտաժը… The մրցանակակիր, Հեղինակ է բազմաթիվ ցուցահանդեսների եւ հրապարակումների.

Ցուցահանդես “Մշուշոտ ու գույները” ցույց է տալիս լայն շրջանակ ստեղծագործական լուսանկարիչ. Դուք կգտնենք գեղեցիկ, սեւ ու սպիտակ, եւ դեռ իմպրեսիոնիստական ​​լանդշաֆտների եւ վերացական, գունավոր լուսանկարներ են վերջին ժամանակահատվածում ստեղծագործական.

[wptf id=”12″]