PHOTOKINA 2016 – NAJVEĆI SAJAM FOTOGRAFIJA U EVROPI

PHOTOKINA 20-25 września 2016, Kolonia, Niemcy_IMG8123

Największe w Europie i wiodące w świecie targi branży fotograficznej. Co dwa lata odbywają się w Kolonii w Niemczech. Spotkasz tam nie tylko wszystkich liczących się producentów branży foto, ale sporo firm z Azji, specjalizujących się głównie w akcesoriach. Targom towarzyszą konferencje, gale nagród, wydarzenia artystyczne i kulturalne. Jeden dzień to za mało aby wszystko zobaczyć, dlatego redakcja Obscury rezerwuje sobie na Photokinę cały tydzień. Naravno, w rezultacie będziecie mogli zobaczyć obszerne reportaże fotograficzne, które dają w miarę pełny obraz targów.

Ale póki co, wspomnienia sprzed dwóch lat.

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-competitions-awards.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-exhibitors.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-kolonia-niemcy.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-community-v1.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-events.html

Redakcja

Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata

Fotografia nie jedno ma imię. Kolorowa i czarno-biała, portretowa i krajobrazowa, reporterska i studyjna, czysta sztuka lub zaangażowana społecznie. I wreszcie, dobra albo zła.

Dzisiaj i dobra i zaangażowana. Dwie panie, fotografujące podróżniczki, Elżbieta Targońska i Magda Wallner zaprezentowały fotografie z Katmandu, Nepal. Portrety, sceny rodzajowe, życie codzienne, zabytkiżycie miasta zamknięte w obrazy fotograficzne

Wernisaż odbył się dokładnie w pierwszą rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi. 25 kwietnia 2015 roku Nepal nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 7,8 stopni w skali Richtera. Śmierć poniosło ok. 10 000 ludzi, mieszkańcy utracili domy, zniszczeniu uległy cenne zabytki, infrastruktura… Na zdjęciach widzimy Katmandu sprzed kataklizmu, to świat, którego w dużej części już nie ma.

[wptf id=”18″]

Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata”

25 kwietnia 2016 R, w rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi w Nepalu w Galerii Wnętrz Domar odbył się niezwykły wernisaż fotografii Elżbiety Targońskiej i Magdy Wallner.

Izložba, prezentowana do końca maja, obejmowała 32 obrazy, fotograficzny zapis podróży do Katmandu, opis jego codzienności i historii, wrażliwy obraz Nepalu w jego wielowątkowej krasie, Nepalu jeszcze nieświadomego zagrożenia, które go czeka.

Podczas wernisażu uczestnicy nie tylko poznali opowieści autorek o podróży po Nepalu, ale także historię realnej pomocy Nepalczykom i walki ze skutkami żywiołu, o których barwnie opowiedział dziennikarz telewizyjny i wykładowca Sławek Matczak z Fundacji Mała Polska w Nepalu, który kilka razy był w Himalajach. Można było zasmakować potraw kuchni nepalskiej i wsłuchać się w koncert mis tybetańskich.

Ale najważniejszym punktem programu była charytatywna aukcja prac oraz możliwość zakupu pocztówek-cegiełek, z których dochód przeznaczony został na wyposażenie Domku Doktora czyli przychodni w małej wiosce Dumre k. Katmandu, która najbardziej ucierpiała podczas trzęsienia ziemi. W Domku Doktora lekarze wolontariusze z Polski bezpłatnie udzielają porad i leczą mieszkańców. [materiały prasowe]

[wptf id=”19″]

METRO by Ignacy50

Wystawa METRO by Ignacy50 prezentowana Galerii Teatru KOREZ w Katowicach, Plac Sejmu Śląskiego 2, do końca czerwca 2016.

Jak to się zaczęło?

Jak dla wielu z mojego pokolenia – Komunia i pierwszy aparat – w moim przypadku nie najgorszy FED – 4 (radziecka kopia aparatu Leica), pierwszy film zrobiony bez zdejmowania osłony z obiektywui jakoś poszło.

Kamień milowy to kurs fotograficzny zorganizowany przez ZHP pod egidą Świata Młodych – pierwsze zamieszczone zdjęcia, duma itd. I dziesiątki godzin w ciemni, które potem doprowadzą do zerwania z fotografią. Ale póki co zaczyna w plecaku uwierać buława Wielkiego Twórcy.

Przez kilka lat bezskutecznie próbuję sił na egzaminie na Wydział Operatorski łódzkiej Filmówki. Zamiast na studia trafiam do Studium policealnego w Katowicach. Wtedy to już jestem „zawodowcem” – próby zadziwienia świata, a na co dzień – śluby i kolejne godziny w atmosferze nasyconej TSS. Dochodzi do tego, że gdy tylko wchodzę do ciemni – nawet na stopach mam bąble…

Następuje to, co dziś nazywamy „wypaleniem” i fotografia odchodzi zupełnie na bok, aż znika.

Powraca po wielu latach – zaczynam pracę w reklamie – jestem znowu w studio, ale jako stylista, wymyślacz, chodzę po obrzeżach fotografii.

7 lat temu – na moich pięćdziesiątych urodzinachgoście oglądają w ogrodzie duże zdjęcia, opowieść z Pragi. Jakiś czas wcześniej kupuję cyfrowego Nikona D40 – wypoczynkowa podróż do Toskanii zamienia się w nieustanne fotografowanie, jakby ktoś coś odkorkował.

Poznany architekt wnętrz kupuje trochę zdjęć… i to już jest powrót. Pojawia się Ignacy50, potem świadomość, że fotografia cyfrowa to zupełnie coś innego niż tamta z której wyrosłem.

Pracuję coraz więcej, już pełną klatką. Coraz więcej wyjazdów, fotografije. Godziny przy poznawaniu Lightroomarośnie na powrót świadomość narzędzia. Z wyjazdów przywożę coraz więcej historii opowiadanych obiektywem niż tego, po co pojechałem – czyli motywów do fototapet etc.

Zaczyna powstawać NOTATNIK Z FOTOGRAFIĄ…..

Ciągnie mnie do dużych miast, a tam jest Metro. Tłum, bliskość, różnorodność, kilometry korytarzy i motyw za motywem. Zaczynam fotografować – nie ja pierwszy i pewnie nie ostatni staram się zobrazować atmosferę podziemnych korytarzy. Pierwsze zdjęcia mają datę 2008 – ostatnie z Amsterdamu 2016.

A jakaś anegdota ?

No jest… Prawdziwym powodem powstania przedsięwzięcia o tytule „METRO by Ignacy50” jest przypadkowa wizyta w Teatrze Elektrycznym w Skoczowie. Co to za miejsce? Efekt zwycięstwa Kultury nad komercją. Stare kino z roku 1913 przetrwało i odżyło. Na zewnątrz budynek wyremontowano zgodnie z wymogami Konserwatora, by w środku urządzić nowoczesną salę kinową na 100 miejsc. Powstało wspaniałe miejsce z poszanowaniem tradycji – zostawiono nazwę z początku XX wieku i … nie sprzedaje się tu kukurydzy. Ale prawdziwa perła to super nowoczesny projektor. Gdy po krótkiej rozmowie rzuciliśmy na ekran kilka moich zdjęć – byłem ugotowany. Musze tu coś zrobić. Kolejny „ wieczór z fotografią” znalazł swoje miejsce (wieczory z fotografią organizujemy z Żoną od kilku lat – fotografia jest pretekstem do spotkań i rozmów – po prostu).

Miejsce było, wynajęte niedrogo – zrobię pokaz zdjęć. Uwierzcie mi – 8 x 4,5 m to format znakomity do oglądania. Tylko co pokazać ?

I tak powstał fotocast. Musiał wypełnić wieczór. Gdy okazało się, że w Sali jest także znakomite nagłośnienie – zacząłem myśleć o muzyce. 272 fotografie, zmontowane w blisko 20 minutowy pokaz uświetnił muzyką młody, bielski kompozytor DOMINIK WAWAK.

Była sala, był pomysł na wieczór … to prawdziwa przyczyna powstania fotocastu.

Tamtego wieczoru wypełniliśmy całą salę (do rodziny należało tylko kilkunastu widzów) – prócz METRA pokazaliśmy dokument o święcie zmarłych w Meksykujego autorka to Mira Bernardes Rusin.

Od zmontowanych w ciąg obrazów fotografii było blisko do pomysłu na album i wystawę.

Nie ma sensu opisywać tego co już napisane i graficznie oprawione. 50 plansz mojej opowieści o metrze, które tworzą wystawę w katowickiej Galerii Teatru KOREZ to w zasadzie 50 stron albumu.

  1. Grafika to dzieło bielskiego projektanta MARKA KLIMKA. Fotografie zrobiłem ja, a ponieważ jestem strasznym „ gadaczem”, to wewnętrzny imperatyw twórczy (co by to nie znaczyło) kazał mi napisać do zdjęć teksty. Zakładany format to 50 x 50 cm, istnieje 1 egzemplarz wydrukowany, a reszta … jak to dzisiaj – w sieci.

Gdybym od tego Feda począwszy nie przerwał fotografowania – może to inni pisaliby o mnie. A może nie? Za to teraz udowadniam, że prawdziwe życie zaczyna się po 50-tce – twórcze też.

Ignacy Cembrzyński, czerwiec 2016

Autor łączy pasję fotograficzną z własnym biznesem. Prowadzisklep z fotografią”:

Sklep z Fotografią powstał wskutek inspiracji przywiezionej ze Sztokholmu. Zobaczyliśmy tam na jednej z wąskich uliczek Gamla Stan sklep ze zdjęciami, który nie odpowiadał definicjiGalerii”. Sprzedawano tam fotografię typuvintagew bardzo różnorodnych postaciach. Od reprodukcji na pudełku zapałek, podkładce pod piwo czy makatce, aż do plakatu, fotografii w passe-partout, na dużych powiększeniach oprawionych w ramy skończywszy.

Postanowiliśmy spróbować na naszym rynkuoczywiście biorąc pod uwagę nasze możliwości. Nazwa nasunęła się samaskoro nie galeria tosklep z fotografią”. Naszym mottem, czy też reklamowym baseline jest hasło: Ozdabiamy Wnętrza. Oczywiście najłatwiej sprawdzić co robimy na stronie www.sklepzfotografia.pl czy też na FB. Krótkoproponujemy wprowadzenie fotografii do wnętrz w bardzo różnorodnych formach (poza fotografią kolekcjonerską, tym zajmujemy się bardzo rzadko), na tworzywach sztucznych, płótnie, folii czy w formie fototapety bądź plakatu. Zdarzało nam się drukować podłogi oraz sufity czy też fotografie naprawdę wielkoformatowenajwiększe powiększenie z mojej klatki to 8 x 6 m, zajęło całą ścianę w dwukondygnacyjnym pomieszczeniu pewnego domu.

Od innych wyróżnia nas połączenie mojej wiedzy o poligrafii wielkoformatowej i fotografii oraz handlowointernetowe doświadczenie mojej Żony. Do dyspozycji naszych Klientów są moje fotografie lub ich własne. Współpracujemy z coraz większą ilością projektantów wnętrzto nasz wymarzony Klient.

Gdzieś nahoryzoncie zdarzeńmamy plany galeryjne, ale to przyszłość. Na razie utrzymujemy się na rynku już prawie 6 godina, co uznajemy za sukces.

Zdjęcia pochodzą z wystawyMETRO by Ignacy50”, zobacz także https://issuu.com/ignacy50/docs/metro_by_ignacy50_photobook

[wptf id=”16″]

Reportażowa Photography – razmišljanja o povodom Rally starih automobila MOTOCLASSIC Castle Topacz

Atraktivnih događaja povucite gužve, mnogi od njih imaju fotografske opreme. Hajde da razgovaramo o tome, Kako fotografisati ove događaje, da je materijal ima vrijednost reportaže, a on je bio ne samo “Nedjelja” suvenir…

Reportaža je timska igra – vrlo dobar izvještaj može se sastojati od najmanje dobre slike, veliki jednoj fotografiji ne čine, sa zbirkom slika prosječnog daju dobre pokrivenosti, i jedna loša slika je u stanju da uništi dobar cjelini.

Imaju ovu priču – Mora postojati neka priča. Naravno, priča više ili manje. Pokrivenost događaja je priča manje, Međutim, dramatičan skica treba usvojiti. Ako je otvaranje umjetnost, Možete reći po datumu: dolaze prvi gosti, otvara – neki “govor” i predstavljanje autora, posjetiteljima da vide izložbu, Rasprave Group, scene, neki izložena umjetnička djela (ali bez pretjerivanja, da nie katalog). Možete se fokusirati na umjetnik, a ono što se događa oko njega; ili podijeljena u poglavlja: umjetnika i službenici, gledaoci gledanje izložbe, Shutter moralne i trivijalnost… Postoji mnogo mogućnosti, ne treba da znate kad vam odabrati, hajde da obilna materijal kasnije imamo dosta za izabrati iz.
Snimanje slika sa koncerta, junak je obično tim, i on posvetiti najviše pažnje – Međutim, sjećam, lako dosadno po mnogo slika od jednog tima, često iz jedne lokacije. Neka se o različitim planovima, fotografujmy publiku, zanimljivim likovima i ponašanja. A ako ste uspjeli ići u backstageu nakon predstave, imamo šanse za hvatanje “iza bine”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz ovaj vanjski okupljanje starih i novih automobila. Ovaj događaj privlači gomile posjetitelja – na kraju smo svi volimo automobilizma. Mislim, da je najveća greška bi bila da se pucati samo vozila, bez obzira koliko stari ili luksuz da su. Ako želimo pokazati čak i, galerija će biti na stotine i teško ih sve bilo koga obejrzałby. Naravno fotografujmy eksponata, i to puno, ali nemojmo pokušati da se natječu s fotografijom u karijeri – nemamo nikakve šanse da se slikaju oglašavanja. Neka nas pokušati pronaći svoj način naracije, Standard priznanje Popunite detalje, neobične perspektive, operujmy dubinu polja, kut gledanja. Ne izbegavajte sztafażu, Često se razlikuje sliku.
Ali isto tako fotografujmy ljudi, nekih zanimljivih likova, scene. Ponekad je to neko radoznalo obučen, na drugi puta red na piće ili dijete na zabavan pozi. Nemojte se bojati da se obratite fotografisao – ponekad ne primijetiti, oni su fotografisali, na drugi puta skwitują osmijeh (važno, ne budu napeti, prvo treba smile), a ponekad uzeti igre, zapozują, Oni govore ili pitati za širenje slike. Morate biti otvoreni… Ako netko ne želi da se – nema smisla gurati, Ispričavamo se i podnese ostavku (osim ako je vrijedan grijeha temu, onda morate međutim, da pokušaju, da se slika, ali diskretno, tuča ničemu ne služe). Za tako veliki i široki događaj trebalo je slaviti dvaput, prvi nije sve najave, i pored toga možemo izdvojiti obilaznice radi sa jednim optikom (standardni zoom – u mom slučaju Tamron 17-50 2.8), a jedan od drugog (i – Samyang 8mm f3 5 ae Fish Eye za promjenu iz Pentax 135 2.5), koja štedi konstanta promjena objektiva.
MOTOCLASSIC događaj kao da nije baš hronologiju – dosta stvari koje se dešavaju istovremeno u mnogim mjestima, bez obzira na to kad dođete – Vidiš skoro sve. No linearna narativni, Tako da ćete morati tražiti drugu tipku za narativ. To može graditi sekcija izvještaj (starih automobila, novi, publika, Dodatne znamenitosti…), i mogu miješati teme, tako da su protkan? Izbor nije uvijek lako.

Prinos je u izobilju, pa budite sigurni da ga pregleda i bacite što je više moguće, u prvom redu slika neuspješne – fokus, loše uokviren (pokušati da izrezali u fazi snimanja fotografije, uokviruje u finalu, čak i visoke rezolucije bi trebao biti u krajnjoj nuždi, Ne nakon što smo nekoliko objektiva, Onda nešto na trim), da li je takav dosadan, Ja nikada neće koristiti – suviše intiman, fotografisana u izrazito nepovoljnim uslovima; nećemo paparazzi. Također uklanja duple slike, čak i ako su sve izgledalo sjajno, Ove ostaviti, koji izgleda najbolje – drugi nikada korisno. I tako će puno fotografija.

Sljedeći korak je da odaberete scenario i pred-odabir fotografije za obradu. Tiskani izvještaji sadrže nekoliko – nekoliko slika. Na internetu, tako da nema potrebe da se ograniči – i mreža i gleda duže izdržao. Ali uvijek sjećati, da se iznos ne čini kvalitetu pa čak i najbolje fotografije u velikim količinama umor – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, može se podijeliti na nekoliko dijelova, np. svaki dio malo nešto drugo.
Publikacije na internetu, posebno onih koji prijavljuju, Oni ne zahtijevaju liječenje kao kataloge ili izložbe. Nema smisla da se razotkrije u punoj rezoluciji – premalo, da malo ko će biti u gledanje, to je ipak izlažu piratstvo i zloupotrebe našeg intelektualnog vlasništva, na primjer, kroz korištenje publikacija bez našeg pristanka. S veličinom današnjih monitora 1024 piksela dužoj strani sasvim dovoljno. Pored promjena veličine, moramo ispraviti – gdje su se malo previše eksponiran ili podeksponiran (teže ispraviti podekspozicije) svjetlost, balans bijele i drugih manjih nedostataka. Slike sa velikim defektima više nemamo – Ih bacili smo ranije.
Većina programa za razvoj / obradu digitalnih slika ima potencijal za takve prilagodbe i serije radna mjesta (serija) – ili više fotografija odjednom.

Ja uvijek slikam u RAW, volja, prvo sam dovoljno velika memorijska kartica, a drugi samo RAW daje punu mogućnosti obrade. Nema problema ni gledanje ili pred-izbor, ili čak jednostavnom pripremom – besplatan program IrfanView + plugin podržava gotovo sve formate slika.

Nakon pred-izbor i raspored slika u cilju pristupa odabranih scenarija za izbor ponovo. Neka nam komentar materijal, Pokušavam gledati iz perspektive čitača. Hajde da izbrišete slike kao, ne ukupno matching, odstupaju tehnički ili klime, koje mogu narušiti neko očigledno dobro. To ne vrijedi objavljivanje slika “oglašavanje” – na kraju niko mi ne plaćaju za to. Skorygujmy poredak, tako da je naš um je jasan i čitak. I na kraju (Općenito se puste želje) pitajmo mišljenje nekoga znam.

A sada nekoliko primjera MOTOCLASSIC Castle Topacz:

organizacija Sadržaj

Motoclassic15082015019

vozila – razne snimke (čitav, detalji, perspektiva…)

Motoclassic15082015208 Motoclassic15082015001 Motoclassic15082015012 Motoclassic15082015107 Motoclassic15082015130

scene, hostese…

Motoclassic15082015318 Motoclassic15082015020 Motoclassic15082015021 Motoclassic15082015025 Motoclassic15082015302

atrakcje towarzyszące

Motoclassic15082015308 Motoclassic15082015081 Motoclassic15082015086 Motoclassic15082015089

Više fotografija ovdje (i ne očekujem, da je sve što sam gore napisao je primjenjivo u mom izvještavanja – to je jednostavan za rukovanje…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

 

 

 

“Sa nesigurnost u neizvjesnosti” Otvaranje izložbe u Domu romaničke

Donjošlesko Photography Centar je agencija Centra za kulturu i umjetnosti u Vroclavu. Smješten u povijesnom domu Maidens Trzebnickie, najstarije stambene zgrade u Wrocław s 1208 godina.

Ljubaznošću Nacionalnog muzeja. M.K. Ciurlionis u Kaunas Donjošlesko Photography Centar je završio fotokopije originalnih 76 fotografije, prikazuje svakodnevni život izbjeglica u Vilniusu u kasnim 1939 Ja 1940 godina. Na fotografijama su ovekovečio Litvanci, Poljaci i Jevreja.

Boleslaw i Edmund Zdanowscy “Sa nesigurnost u neizvjesnosti: rat izbjeglice u Litvi tijekom Drugog svjetskog rata” – 6.08-26.09.2015

“Neizvesnosti neizvesnosti: Rat izbjeglice u Litvi tijekom Drugog svjetskog rata

U 2014 Prošla je godina dana 75 godine nakon, gdy po napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę 1 września 1939 Litva je preplavljen mase izbjeglica - civila i vojnika internirani poljski. Malo kasnije, Oktobar 1939 godina, Stigle su i stanovnici Njemačke i Sovjetskog Saveza, Oni su prisiljeni od strane vlasti tu da napuste svoje zemlje.
Ti događaji su bili veliki izazov za Vladu Republike Litvanije, jer ubrzo nakon vraćanja Vilnius (10 października 1939 godina) već su morali riješiti mnoge probleme u vezi sa usvajanjem novih dolazaka, m.in. Bezbjednost, Registracija, Smještaj, ukrcavanje, dodjelu dozvola, pružanje medicinskih usluga, briga za siročad, obrazovanje i drugi. Prema procjenama Crvenog krsta litvanski 2 grudnia 1939 roku zarejestrowano 18311 Dolasci: 3273 Litvanci, 7728 Poljaci, 6860 Jevreji, i sredinom januara 1940 roku takich osób na Litwie przypuszczalnie było już 34 939: 4173 Litvanci, 17297 Poljaci, Belorusi, Rusi i 13469 Jevreji.
U Fototeka i dokumentaciju odjela Narodnog muzeja umjetnosti. M. K. Ciurlionis ima jedinstvenu kolekciju 76 fotografije. Da bi privukli pažnju na činjenicu da je muzej pripremila izložbu pod nazivom "Od nesigurnost u neizvjesnosti: rat izbjeglice u Litvi tijekom Drugog svjetskog rata ", izbjeglice predstavlja savremeni svakodnevni život, snažno obilježila je stigma komplikovanih međunarodnih odnosa, koji odjeci odzvanjaju na ovaj dan.
Atmosfera u Vilniusu na kraju 1939 - Na početku 1940 je ovjekovječio u fotografijama, Edmund (1905-1984) i Boleslaw (Cut-Kelpšaitė, 1908-1982) Zdanowscy, koji je u 1945 Oni su vraćeni u Gdynia. Kćerka poznatog fotografa Janina Tallat-Kelpšienė, odrastao u Kaunas, On je došao u Vilnius da studira sa eminentnim poljski i litvanski fotograf John Bułhak (1876-1950), tu je također bilo, udaje Edmund Zdanowski - učenik i suradnik sam majstor.
Zdanowscy obavezale da će izvršiti ovu misiju na zahtjev Aid Society Wileńszczyźnie (Društvo Vilnius regiona podrške). Svaka fotografija je označen konkavne otisak (E.B.ZDANAUSKAI / VILNIUS), na poleđini nosi pečat Zdanowskich (I. Ir B. Zdanauskai / FOTOGRAFIJE - VILNIUS / Vilnius, G-VE 25 B. 5) i zalijepljen komad papira sa štampane izazivački opis predstavljenih slika, pripremljen od strane predstavnika Društva. I sami fotografijama, jak i komentarze są cennym ikonograficznym źródłem wiedzy o codzienności pozostającej w cieniu wydarzeń historycznych 1939 godina, odražavajući društvene, Socijalna, kulturne i emocionalne i psihološke aspekte života izbjeglica u Vilnius.
Izložba poziva da obrate pažnju na univerzalne vrijednosti, da prepoznaju važnost organizacije i društvene asocijacije, kao što su Crveni križ, Charitable Society Lithuanian Vilnius (Vilnius Litvanski Charitable Society), Feminine Odbor za pomoć (Komitet žena Care) I u., koji je privukao ruku pomoći ljudima koji su pogođeni katastrofa rata.
Plus kolekciju istorijskih i dokumentarne fotografije Zdanowskich je prvi put prikazan na National Museum of Art. M. K. Čiurlionisa w Kownie w dniach 6 XI 2014 - 18 Ja 2015. Na fotografijama su ovekovečio Litvanci, Poljaci i Jevreja. Jedan bih da verujem, da je većina izbjeglica preživio previranja rata i - preživio Litva - započeo novi život u svojoj zemlji ili izvan svojih granica.
Susret sa istorije kroz fotografije postavlja sve vrste osećanja. Budući da se mnoge slike su prikazane djece različitog uzrasta, Možda će biti ljudi u starijih osoba, da - zahvalni za dar dugog života - prepoznati na fotografijama sebe ili svoje voljene.
(...) Prosječna veličina je autentičnih fotografija 11,6 x 17,7 cm.”
Kustos izložbe Vaida Sirvydaitė-Rakutienė [Press materijale http Okis://www.okis.pl/site/dla_mediow/n/1/n/1.html]

Izložbu je otvorio direktor Donjošlesko centar za fotografiju – Jan Bortkiewicz, Direktor Narodnog muzeja umjetnosti u Kaunas – Mnogi Osvaldas oraz RADCY – Ministar u Ambasadi Republike Litve u Poljskoj – Dr. Audrius Alexander Žulys.

DomekRomanski12082015102

DomekRomanski12082015002 DomekRomanski12082015003 DomekRomanski12082015004 DomekRomanski12082015005 DomekRomanski12082015006 DomekRomanski12082015007 DomekRomanski12082015008 DomekRomanski12082015009 DomekRomanski12082015011 DomekRomanski12082015012 DomekRomanski12082015013 DomekRomanski12082015014 DomekRomanski12082015015 DomekRomanski12082015021 DomekRomanski12082015022 DomekRomanski12082015023 DomekRomanski12082015001DomekRomanski12082015024

DomekRomanski12082015026 DomekRomanski12082015027 DomekRomanski12082015028 DomekRomanski12082015029 DomekRomanski12082015031 DomekRomanski12082015034 DomekRomanski12082015038 DomekRomanski12082015040 DomekRomanski12082015042 DomekRomanski12082015044 DomekRomanski12082015045 DomekRomanski12082015046 DomekRomanski12082015047 DomekRomanski12082015048 DomekRomanski12082015049 DomekRomanski12082015050 DomekRomanski12082015051 DomekRomanski12082015052 DomekRomanski12082015053 DomekRomanski12082015054 DomekRomanski12082015057 DomekRomanski12082015058 DomekRomanski12082015059 DomekRomanski12082015060 DomekRomanski12082015061 DomekRomanski12082015062 DomekRomanski12082015063 DomekRomanski12082015064 DomekRomanski12082015065 DomekRomanski12082015066 DomekRomanski12082015067 DomekRomanski12082015068 DomekRomanski12082015070 DomekRomanski12082015071 DomekRomanski12082015072 DomekRomanski12082015076 DomekRomanski12082015078 DomekRomanski12082015079 DomekRomanski12082015080 DomekRomanski12082015082 DomekRomanski12082015085 DomekRomanski12082015086 DomekRomanski12082015087 DomekRomanski12082015088 DomekRomanski12082015089 DomekRomanski12082015090 DomekRomanski12082015092 DomekRomanski12082015094 DomekRomanski12082015096 DomekRomanski12082015097 DomekRomanski12082015098 DomekRomanski12082015099 DomekRomanski12082015100 DomekRomanski12082015101

 

Otvaranje izložbe fotografija "Pet godina globalne organizacije natjecanja - Faith i vjerni svijeta" – minirelacja

U suradnji s Domom poljskoj kulturi u Vilnius, na dan 30 Juli 2015 r u 17,00 Otvorili smo izložbu fotografija "Pet godina globalne organizacije natjecanja - Faith i vjerni svijeta"

Na preko 200 fotografijama pokazala predstavnik deo kolekcije koje smo dobili u okviru 5 godina organizovanja konkurencije. Prostrani interijeri poljske kulture House Gallery možete vidjeti razne manifestacije religije širom svijeta izgled fotografa.

Hvala gostoprimstvo poljskih Culture House po treći put posjećujemo Vilnius, Ovaj put smo otvorili "Pet godina globalne organizacije natjecanja - Faith i vjerni svijeta". Ispod, nekoliko fotografija sa otvaranja.

_AMA1101-1 _AMA1102-1 _AMA1103-1 _AMA1107-1 _AMA1109-1 _AMA1110-1 _AMA1112-1 _AMA1114-1 _AMA1117-1 _AMA1118-1 _AMA1119-1 _AMA1120 _AMA1121 _AMA1122 _AMA1123 _AMA1124 _AMA1126 _AMA1128 _AMA1129 _AMA1131 _AMA1132 _AMA1134 _AMA1135 _AMA1136 _AMA1137 _AMA1138 _AMA1139 _AMA1140 _AMA1141 _AMA1142 _AMA1144 _AMA1145 _AMA1146 _AMA1151 _AMA1152 _AMA1153 _AMA1154 _AMA1155 _AMA1156 _AMA1157 _AMA1158 _AMA1159 _AMA1162 _AMA1163

Wroclaw – Biografski otvorenom izložba posvećena Witold Romer

Od 03 Avgust 2015 na wrocławskim Rynku będzie można obejrzeć plenerową wystawę biograficzną pt. “Witold Romer – naukowiec i artysta”. Ukazuje ona zainteresowania naukowe i artystyczne wrocławskiego fotografa i chemika oraz osoby i miejsca związane z historią jego życia.

Organizatorem jest OśrodekPamięć i Przyszłość”, a przygotowali ją Barbara Romer i Adama Sobota.

Witold Romer (ur. 14 Juli 1900 we Lwowie, zm. 19 kwietnia 1967 u Vroclavu) – polski inżynier chemik, profesor Katedry Fototechniki Politechniki Wrocławskiej. Artysta fotografik, od Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej otrzymał tytuł Honoraire Excellence FIAP (HonEFIAP).[https://pl.wikipedia.org/wiki/Witold_Romer]

http://photos.geni.com/p13/0a/37/b2/1c/5344483970047bb7/witold_romer_medium.jpg
[http://www.geni.com/people/Witold-Romer/6000000015093973557]

Otvaranje izložbe fotografija “Pet godina globalne organizacije konkurencije – Vjeru i vjerni svijeta”

Pozivamo Vas na otvaranje izložbe fotografija “Pet godina globalne organizacije konkurencije – Vjeru i vjerni svijeta”, odabrane fotografska djela.

30 Juli 2015 R., h. 17:00
Izložba traje do 22 Avgust 2015 R. Ulaz besplatan

Pogledajte također Poljski Kuća u Vilnius

Zapraszamy do odwiedzenia wystawy i spotkania się z organizatorami,którzy przyjadą z Polski na wernisażu w dniu 30 Juli 2015 r u 17,00. Wystawa zostanie otwarta w Galerii Domu Kultury Polskiej, ulica Naugarduko 76, WilnoLitwa

We invite you to visit the exhibition and meetings with the organizers, who will come from Polish at the opening on July 30, 2015 at 5 pm.
We also invite you to read the text of the photographic exhibition in Polish, English, German and Frenchlanguage just click on the link.
The exhibition will be opened in the Gallery of Polish Culture House, Naugarduko Str. 76, VilniusLithuania

Tekst1 Tekst2 Tekst3
tekst wiary i wierni po angielsku str.1
tekst do wiary i wierni po angielsku str.2

Edward Hartwig – “Maglovito i boje” Izložba fotografija u dvorcu Książ

O Hartwig siguran da su svi čuli, koji ozbiljno tretiraju fotografiju. Ovo je jedna od najpoznatijih Poljski fotografi. Sin poznatog portretista, Izlagao je od ranih tridesetih godina devetnaestog stoljeća. On je bio jedan od prvih, koji je odvojio iz tradicije bułhakowskiej, oslobađajući fotografiju ideja Bułhak “olakšice” fotografije. Hartwig bila izuzetno svestrani umjetnik, On praktikuje mnoge vrste fotografije, pejzaž, fotografija figuralne, reportaža… Nagrađivanog, autor brojnih izložbi i publikacija.

Izložba “Maglovito i boje” ilustruje širok spektar kreativnih fotografa. Naći ćete prekrasne, crno-bijeli, a ipak impresionizma pejzaže i apstraktne, fotografije u boji iz kasnog perioda kreativnosti.

[wptf id=”12″]

FOTOGRAFIJA ZDZISŁAW Rynkiewicz

Joanna Motylska-Komsta

Otkrivanje intrigantna priča u FOTOGRAFIJA Zdzislaw Rynkiewicz

Svaki trenutnu sliku skriva svoje intrigantna priča. Autor iznenađenja tehniku ​​snimanja. Konstantno pobuđuje interes za temu i sastava. Intervju sa doajen poljskih fotografije Zdzislaw Rynkiewicz.

JMK:
Lord kreativan način da samospoznaji je navijanje i neravan. Prije nego što u potpunosti posvećeni Pan vlastitu "ego" fotografije, ranije - između ostalog - ste uzeli Gospodina da radi reporter film kao dopisnik televizije TVP Bialystok Službeni regiona. Zašto ne nastavili karijeru televizijskog reportera?
ZR:
Da nie ja, niti mog poslodavca Poljski Televizija, Oni dao ostavku na saradnju sa mnom. To je politička odluka koje je prvi sekretar Pokrajinskog komiteta Komunističke partije u Bialystok. Za "krytykanctwo". Takve epitete u žargonu stranačkih aparatčika osudio novinara, koji je imao hrabrosti da izvrši kritičkog izvještavanja o lokalnim caciques nesposoban samouprave.
Zapravo, vrlo iskusni prisiljeni promjenu statusa TVP reportera, opremljen sa službenim filmskom kamerom i Bell-Howell press card, status nezaposlenih čovjeka, opremljen privatnim brand fotoaparat Praktica, kao jedino sredstvo plaćenog zaposlenja i "Wolf kartu". I osjećao posebno bolno me rezati iz nasilne klime svakodnevnog događanja dostojan snimanja filma kamerom.
Klima, koje sam volio i koje sam mobiliziran za kreativni rad. Radno televizijski novinar je veliko zadovoljstvo biti muškarac koristan za društvo. Naravno, koristan novinarski gledišta. Nisam stalo mišljenje dot. moj novinarski rad na dijelu stranke dostojanstvenika. Rating samo gledatelji i supervizora sa TVP imaju utjecaj na izbor predmet mog izvještaja ne znači, da sam zanemarena mog filma podršku važno sa stanovišta Komunističke partije stranke Sitz kupke. Mimo da, frekvencije se prikazuje na TVP zaslužuje stranački aktivisti nije ispunio očekivanja stranke aparata moći.
JMK:
Imate impresivnih umjetničkih dostignuća - nagrada i priznanja. Učestvovao je na više od Pan 150 nacionalnih i međunarodnih fotografskih izložbi. Vi ste nagrađen, među ostalima: Gold Cross za zasluge, Brončana medalja “Gloria Artis”. Pitam tako malo perverzno: Kako biste opisali svoj posao nekome Photography, koji ih nikada nije video?
ZR:
Samo nekoliko fotografa su u stanju da jasno izraze svoje kreativne vizije i kao kameru i govor kamere. Neću im pripadaju. Ja više volim da se stvori fotografiju nego da razgovaramo o fotografiji. I na taj način su mi na raspolaganju, Trudim se manifestuje moj emocionalni odnos prema fotografiji kao umjetnosti. Drugih oblika narativne oko fotografski rad prepuštam kritičarima.
JMK:
Ono što je najvažnije, Želio bih gospodina, drugim ljudima da znaju o vama?
ZR:
Najteže je govoriti o sebi, bez pada u megalomanije. Posebno, oni ne osjećaju potrebu da budu od interesa za trećim licima. Želim da, uspomeni primalaca preostale slike stvorili mi fotografijama i nije autor. Udruživanje je kreator i njegov rad može, krivotvoriti objektivnu sliku recepcije sadržaja. Dobar fotografiji ne mora nužno imati "ugledni" otac. To može biti bez krova nad glavom siroče, I prihvatiti i druge ljude. Ovaj medij je odgovoran za informacije o autorima i njihovim radovima i intelektualno vlasništvo i umjetničkih pusti ovim radovima bavi sa Zakonom o poljskom Copyright.
JMK:
Gospodin predstavio fotografije na izložbi, koji su odvedeni između 1954-2014, što stvara niz izuzetno šarene Chronicles of bivšeg puta. Ono što za vas znači biti dobar fotograf danas, kada su svi oni rade fotografije?
ZR:
Nije danas lako sija na tržištu catchy fotografske slike, jer je konkurencija ogromna. Rasprostranjeno dostupnost uređaja perpetuiranje slike i zvuka, To omogućava registraciju svakog događaja, u bilo kutak svijeta. Jedini problem ograničava stvaranje dobre fotografije je mogućnost da izabere interesantna tema i pravi trenutak – djelić sekunde, pritisnuti tipku zatvarača fotoaparata. "Snap" u pravo vrijeme može izazvati ili ne, da je naša slika tzv "vijest". Ne manje važnu ulogu u stvaranju dramaturgije igra hitova foto događaja. Modernom svijetu, pune nasilja i prirodnih katastrofa, fotografi daju dovoljno mogućnosti za stvaranje šokantne slike. Pod tim uvjetima ponovo pojaviti, Jednom "Masters jednu fotografiju". Casual foto.
JMK:
Odakle ti inspiraciju za sjednicu / foto?
ZR:
Najvažniji, neiscrpnog rudnika od tema moje fotografije je bio i to je realnost oko nas. Čak je i siva svakodnevnog života, filtrirana kroz oštro oko fotografa dokumentarni film ostavlja na kameru - sada na memorijsku karticu – misteriozni trag, koji su doveli do fotografske slike.
Rijetko sam stvoriti fiktivni stvarnost, osim ako zahtijeva šireg koncepta kreativnih. U godinama 70 Ja 80- ove Ub. stoljeća, neke odabrane fotografske slike u crno-bijeloj, I podvrgnut sekundarnom przetworzeniom u obliku: fotomontażu, grafika i selektivna sepia hromat. Takvi tretmani su moguće zbog administrira me powiększalniku umjesto tradicionalnog svetlosti punktowemu, "Milk" sijalica. Reflektor – naziva linearna – omogućuje vjerni reprodukciju fotografskog papira zrna srebra metalnih konstrukcija, sadržane u želatinu bijelo crno-i-negativ film. A ovo "šaliti", dominira moje fotografske slike tradicionalne fotografije mi je stalo.
JMK:
Za ono što je najveća poteškoća / izazova ste naišli tijekom svog rada?
ZR:
Najveći problem morao sam da se suočavaju u svom radu kao fotograf majstora bila je realizacija naloga (1973) Muzeju prirode u Bialowieza. Glavni, On je poželio da ima centralni PEDIMENT muzeja, Velika slika krdo bizona, je tradicionalna tehnologije na fotografskom papiru. U godini 1973, u Poljskoj, ne radi još murala industrijskih metoda. Format zdęcia Zlecony (horizontalan) To je bio div: 4,0 x 2,5 m. Naručite shvatila ali za mnogo godina nisam mogla oprostiti sebi uzeti, nemarno odluku. Ovaj bi me gotovo dovela do propasti. Morao sam da ponovi sliku dva puta. Troškovi fotografske materijala koji se koriste i specijalno za ovu uslugu kivetu winidurowe offset moj honorar skoro na nulu. I sve kroz naivni veru, da je crveno svjetlo foto-papir Flare. Da, To rakete, ali ne u kratkom roku. I, sa ženom Janina, smo instalirali na poseban okvir rolne foto-papir za oko 30 zapisnik. To je bilo dovoljno da se aktivira rada bio je u velikoj mjeri "smoky". Naš rad cijelu noć uzalud.
JMK:
Svjetski ekstravagancije, na kojoj Gospodar njegov dozvoljeno?
ZR:
U 70-ih godina prošle. Stoljeća dobio naredbu iz kadrovske zadruge Invalides u Bialystok. Naš posao za fotografsku reportažu o mladi par vjenčanja u pisarnici. HR me je pitao, I "vješto" fotografisao ovaj par zbog određenih disproporcije tipične mladenci. Gospođa Young težila o. 100 kg. i mladoženja ... 40 kg. Fotografijom sve je moguće. Umjesto toga se obično koristi na takve usluge standardnim objektivom, Vašim instaliran širokougaoni objektiv prakse. Prečice perspektive, karakteristika širokougaoni objektivi, Ja sam bio u mogućnosti da se izjednači razlika mladi par. Međutim, nije za poboljšanje ukupnog imidža mladencima. Slika je prilično tragikomično.
Posebno bijeli veo na glavi 60-godišnja mladenka u suprotnosti sa ozbiljnosti trenutka. Niz slika vjenčanja mladenaca dobio sa entuzijazmom: Joe Vidi šta sam ljepotu ...
Jedan od ove slike - naravno uz pristanak modelima – Poslao sam u godini 1991 međunarodni fotografski konkurenciju u Velikoj Britaniji. Dobio glavnu nagradu u kategoriji: "Joke".
JMK:
Najveći tajne u radu Gospoda fotografa?
ZR:
Naravno, Imam - Radionica tehnološke zanimljivosti - razvijen tokom godina, obogaćivanje estetiku moje fotografije. Oni nisu poznati drugim fotografima samo zato, da je njihova upotreba u laboratoriji fotograf ne može opisati verbalno teksta. To mora biti praktično obučeni u mračnoj komori.
JMK:
Ono što najviše impresioniran u radu Gospoda fotografa?
ZR:
Svaki naručio izvještaja, svaki otvorenom fotografije, a posebno nepredviđenog događaja u stvarnosti oko nas, Oni pružaju mnoge iznenađujuće i zapanjujuće stanje. Jedan uzrok, da struka nije monoton fotograf.
JMK:
Ono što većina zabavljala na poslu fotografa?
ZR:
U 1966 Ja pucao za TVP "Tako Friendly", u Brzostowica na poljskom-Bjeloruski. Na velikoj tabli ispred tribine časti, na kojima stranka sekretari: Gomulka i Hruščov u veličanstven pozama i čuo himnu Sovjetskog Saveza, Hare pojavio .... Čučao na zadnjoj skokova, nekoliko sekundi važan slušao zvuke himne SSSR-a. Okupljeni jedva skrivene Glee na njihovim licima u trenutku. Posramljen otkrio da hare, on je bio u pogrešnom kompanije, On je pobjegao u okolno piling. Dio filma s zeca u pozadini, To je točno iz moje reportaže prije objavljivanja na TV-u.
JMK:
Ono što je najviše plašiš kao fotograf?
ZR:
U 1965 područja pokrajine. Bialystok u riječnim slivovima Narwią, Bug i Biebrza su preplavljeni vodom. Sa TVP dobio preporuku da snimi vazduha pogled poplava. Kao sredstvo vazdušnog saobraćaja stekao iz Aero kluba Bialystok poznatih, dvokrilac "kukuruźnik". Tokom let iznad vode poplavljena područja, rana 60 m. dijafilm. Na povratku do zračne luke, mladi pilot aviona odlučio da se preda psihu opasan pokušaj. uzrokujući brzo spuštanje "kukuruźnika". Kasnije priznao i izvinio se za mene, to je bila "pod kontrolom" spuštanje. I, nažalost, Nisam znao, i ovaj let su preživjeli strašne.
JMK:
Koja je najbolja stvar na radu fotografa?
ZR:
Ja volim da fotografišem i ta činjenica je izazvao, da je profesija fotografa praktikuju više od 60 godina. Penzionisani? Često sam posegnuti za kameru. Se okupljaju s kamerom, ne samo na tzv "plan" Veliko mi je zadovoljstvo.
JMK:
Ako bi mogla vratiti u vremenu, šta bi ti drugačije?
ZR:
Szedłbym na isti način. Vjerojatno bih se izbjeglo narušavanje situacije na spoju sa snagom. Ponekad imate nešto izgubiti ovdje i sada za oporavak u budućnosti. Naravno, to se ne odnosi načela, što ću uvijek biti vjeran. Ne moram da se stidim, Ono što sam učinio u prošlosti. Naprotiv, Ja sam ponosan na moje dostignuća to-date.
JMK:
Ma Pan, kao mladoj dobi zanimljivih portfelja i dokumentirani umjetničkih dostignuća. Kao Gospodnji avanturu započeo sa fotografijom?
ZR:
To je duga priča, kompletan randomizacija (kao profesija) jedan od mojih mnogih strasti u životu. Osim obitelji interesima muziku (sina župne orguljaša Katoličke crkve), nekoliko godina rada u bankarstvu, usmjeravanje kulturne institucije i na kraju dopre reporter san status TVP.
Sam završio svoju profesionalnu karijeru kao fotograf obrtnika. Status umjetnika fotografa (Članstva. ZPAF) to nije bila moja profesija, iako mnogi fotografi zahvaljujući legitimnost ZPAF prilično dobro egzystowało u PRL.
JMK:
Czy robi Pan sobie selfie?
ZR:
Ne. Svaki dan (vrijeme za brijanje) Imam priliku da gledam svoju fizionomiju u ogledalu. To je dovoljno za mene.
JMK:
I na kraju, savjete za pupi fotografe?
ZR:
Fotografija, pucati i pucati ponovno. Knjiški znanje je samo uvod u fotografiji. Samo naporan rad čini kalfa prvaka ...
JMK:
Hvala vam na razgovoru i želim vam uspjeh nastavio.

[wptf id=”11″]
Otvaranje izložbe fotografija gospodina Zdzislaw Rynkiewicz održan 20.06.2015 R. u galeriji Lower Silesian Udruženja Umjetnički fotografi i umjetnika audiovizuelnih ( DSAFITA) u Vroclavu, The. Włodkowica 31 / 4a.