Dani poljsko-njemačkih medija u Szczecinu 21-22.05.2015

W dniach 21-22.05.2015, tym razem w Szczecinie, obyły się kolejne Polsko-Niemieckie Dni Mediów. To ważna, przeznaczona dla profesjonalistów cykliczna impreza, której celem jest wielowymiarowa analiza roli mediów we wspólczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem sąsiedzkich relacji polsko-niemieckich.

Obowiązki gospodarza pełniła znana dziennikarka TV, specjalizująca się w problematycew szerokim rozumieniurosyjskiej, autorka cyklu świetnych reportażySzerokie tory”, Barbara Włodarczyk. Przemówienie inauguracyjne wygłosił Adam Bodnar aImpulsyJerzy Margański, Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie i Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie.

Następnie odbyła się dyskusja pt. „Nauki z kryzysu wokół Ukrainy. Jak Polska i Niemcy mogą w przyszłości współdziałać na wschodzie Europy?” Moderacja: Andrzej Grajewski, szef działu Świat, „Gość Niedzielny”
Uczestnicy: Piotr Andrusieczko, korespondent „Gazety Wyborczej” m.in. ze wschodniej Ukrainy, Viola von Cramon, posłanka do niemieckiego Bundestagu z ramienia Partii Zielonych, Moritz Gathmann, „Der Spiegel”, Paweł Kowal, adiunkt Instytutu Studiów Politycznych PAN, Paweł Pieniążek, freelancer, relacjonował wydarzenia na Majdanie i konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie.

Dyskusja pokazała, że poza jednym wspólnym poglądem, iż konflikt ukraiński stanowi poważne zagrożenie ładu europejskiego, mamy do czynienia z różnorodnymi stanowiskami. Dziennikarze bezpośrednio relacjonujący wydarzenia na Ukrainie wykazali się powściągliwością w ocenach, mnie zaciekawiło stanowisko Pawła Kowala (mimo iż daleki jestem od jego preferencji politycznych), który zwrócił uwagę na rzeczy, jakie przy okazji konfliktu umykają lub są celowo są pomijane: niejednoznaczna postawa samej Ukrainy, niestabilność polityczna, oligarchizacja, wyczekująca postawa Europy i Polski ico może mieć konsekwencje dla całej Uniirywalizacja organów UE o dominację, skutkująca osłabianiem Parlamentu Europejskiego na rzecz Komisji Europejskiej, czyli w konsekwencji proces osłabiania pozycji obywateli Unii wobec jej administracji.

Kolejnym punktem programu były warsztatywcześniej należało się zapisać na jeden z wybranych tematów:

Warsztat 1: Rola „armii europejskiej” w polityce bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej.

Warsztat 2: Nowe wyzwania Pogranicza.

Warsztat 3: Jak nowe media zmieniają wymagania stawiane przed dziennikarzem.

Pan Warsztat 4: Zarządzanie mediami w czasach kryzysu – warsztat dla szefów mediów i redaktorów naczelnych.

Warsztat 5: Pojęcie „Polskie obozy koncentracyjne” i jego odbiór w mediach zagranicznych.

Wieczorem odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego 2015.
Pierwsze miejsce w kategorii Prasa zdobyła Magdalena Grzebałkowska za reportaż „Śpiewać, hitlerówy!, który ukazał się w „Dużym Formacie”. W kategorii Radio zwyciężyła audycja trzech autorów: Tomasza Sikory, Romana Nucka i Tomáša Kopeckýego pt. „Dowodiczek Osobisticzek, czyli Nowy Realizm Graniczny”. Reportaż telewizyjny „Mama arbeitet im Westen – Eine Kindheit in Polen“ Åse Svenheim Drivenes wyemitowany w MDR, wygrał w kategorii Telewizja. Po raz drugi przyznano nagrodę specjalną „Dziennikarstwo na pograniczu“, ufundowaną tym razem przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Nagrodę otrzymali Joanna i Krzysztof Skonieczni za audycję „Mała Polka ze Staffelde“, wyemitowaną przez Polskie Radio Szczecin. Zwycięzcy konkursu otrzymali nagrody finansowepo 5000 euro.[http://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Następnego dnia druga sesja warsztatów, dzięki czemu można było wziąć udział w dwóch warsztatach, a po obiedzie w Restauracji Zamkowej w renesansowym Zamku Książąt Pomorskich odbyliśmy rejs statkiem Odra / Peene Quenn po szczecińskim porcie.

Muszę podkreślić, że zarówno część merytoryczna jak ikulturalnastały na wysokim poziomie, przedsięwzięcie organizacyjnie bardzo udane. Była to także okazja poznać trochę bliżej Szczecin, przez który do tej pory jedynie przejeżdżałem.

Dzień pierwszy, część pierwsza:

[wptf id=”8″]

Dzień pierwszy, część druga:

[wptf id=”9″]

Dzień drugi:

[wptf id=”10″]

Ryszard Kopec je mrtav.

7. svibnja naš prijatelj je umro, Rysiu Kopec. Čovjek – povijest naše Udruge.

pješčani sat

Mislim da sam upoznao Rycha kad sam bio student – Već nekoliko godina strastveno se bavim fotografijom, i bio sam spreman za neku organiziranu aktivnost. Ne sjećam se kako (tada nije bilo interneta) Našao sam fotografski klub u blizini stambene zadruge. Otišao sam i tako je počelo.

Mladoženja, šaljivac, super društvo i dečko s puno talenta – ležerno je fotografirao, nonšalantno… i fotke su bile super. Bio je život zabave, unatoč razlici od nekoliko godina (u mojim godinama to je moglo biti važno, Bio sam ljut) ne samo, da nije bilo udaljenosti, ali brzo smo postali prijatelji. Uvukao me u WTF (sada DSAFiTA), izleti na otvorenom – uključujući i poznati Open Air Nude. Njegove nevjerojatne dijaporame koje je napravio zajedno s Kazijem Kwiatkowskim, malo za društvo (susreti u Lubinu), i odmah pobjeđuje na brojnim natjecanjima. Grupa portreta koja djeluje u Oleśnici s Arturom Balińskim. Zahvaljujući njemu upoznala sam puno sjajnih ljudi, fotografi i modeli.

Kralj brzine vatre – mogao je snimiti rolu filma u nekoliko sekundi, ne prestajući ispričati još jednu anegdotu.

Zajedno smo koristili njegov studio u podrumu bloka u kojem je živio. Radili smo crno-bijela povećanja i nismo mogli postići pravi kontrast. Unatoč kontrastnim papirima, fotografije su ispale bljutavo – Podešavanje kondenzatora nije pomoglo, zamjena žarulje u uvećavaču. Sumnja je pala na električnu grijalicu, ispuštajući blagi crveni sjaj, međutim, isključivanje nije pomoglo. Oboje smo imali puno iskustva i nismo znali što je tome uzrok. Jednog dana, Ne sjećam se zašto, zamijenili smo leću na povećalu i tada smo primijetili, da su se leće razdvojile i to je izazvalo efekt zamućenja… Takve avanture zbližavaju muškarce.

U godinama 1982-1985 Ryszard Kopeć obnašao je dužnost predsjednika naše Udruge (zatim Wrocławsko fotografsko društvo). Bio je aktivan i kreativan.

Vidimo se uskoro, Rysiu…

Andrzej Małyszko

Rysijin sprovod 08

remont049

Rysiek na “plan” obnova sjedišta Udruge

_IMG5189

Ryszard Kopec, Mariusz Przygoda i Miłka Kamieńska, Wójtowice 2012.

_IMG5462

Ryszard Kopec, Wójtowice 2012.

Nekoliko slika sa sprovoda (fot. Mariuszova avantura)

Rysijin sprovod 01

Rysijin sprovod 02

Rysijin sprovod 03

Rysijin sprovod 04

Rysijin sprovod 05

Rysijin sprovod 06

Rysijin sprovod 07