Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego

21 Disyembre 2015Flash, OTHERAndrew Małyszko

Lubisz fotografować – nie rozstawaj się aparatem. Fotografuj wszystko co cię ciekawi, ale nie daj się ponieść. Sprzęt cyfrowy jest cierpliwy i pozwala wykonać setki i tysiące fotografii, jednak tak jak nie warto klepać jęzorem bez potrzeby, nie trzeba naciskać spustu migawki, tylko dlatego, że jest to możliwe. Nie oznacza to, że warto robić tylko zdjęcia wybitne – wielu z nas zdjęć wybitnych nie robi i robić nie będzie, zresztą co to znaczy “wybitne”, czy to te, za które agencja zapłaci grube pieniądze, a możne reklamowe, studyjne, streetowe, reportaż wojenny? Sa tingin ko, że ważne jest, abyśmy po prostu dokonywali wyborów, poczekali na ciekawą scenę, sytuację. I dotyczy to zarówno wielkich wydarzeń jak i rodzinnego spaceru. Oto taki przykład fotografii zacisznej, z dosyć kameralnej imprezy. Przy okazji takich reportaży uczymy się kontaktu z ludźmi, tak aby ich nie stresować aparatem, możemy dowiedzieć się czegoś ciekawego, bo przecież nie tylko zdjęcia robimy, ale także warto porozmawiać…

Krótki wypad na Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego zaowocował zakupami wyrobów regionalnych, a także kilkoma fotografiami dokumentującymi co tam się działo.

Reportażowa Photography – reflection sa okasyon ng rally ng mga lumang kotse MOTOCLASSIC Castle Topacz

19 Agosto 2015Eksibisyon, Flash, OTHER, TeknolohiyaAndrew Małyszko

Kaakit-akit na mga kaganapan drag ng mga madla, marami sa mga ito ay may mga kagamitan photographic. Makipag-usap tungkol dito, kung paano upang kunan ng larawan ang mga kaganapang ito, na ang materyal ay may halaga ng ulat, at siya ay hindi lamang “Linggo” subenir…

Ulat ay isang koponan ng laro – napakahusay na ulat ay maaaring binubuo ng hindi bababa sa mahusay na mga larawan, mahusay na isa photo ay hindi gumawa, may isang koleksyon ng mga larawan ng average magbigay ng magandang coverage, at isa masamang larawan ay magagawang pagkawasak ng isang magandang buong.

Tampok ang kuwentong ito – Dapat ay may ilang mga kuwento. Siyempre ang kuwento ng higit pa o mas mababa. Coverage ng kaganapan ay ang kuwento ng mas mababa, Gayunpaman, dapat na pinagtibay ng isang dramatic sketch. Kung ito ay art opening, Maaari mong sabihin sa pamamagitan ng petsa: unang dumating ang mga bisita, bubukas – ilan “pananalita” at pagtatanghal ng mga may-akda, mga bisita upang makita ang eksibisyon, Mga talakayan Group, eksena, ilang exhibited gawa ng sining (ngunit walang katotohanan, upang nie katalog). Maaari kang tumuon sa mga artist, at kung ano ang nangyayari sa paligid sa kanya; o nahahati sa mga kabanata: artists at mga opisyal, manonood sa panonood ng eksibisyon, Shutter moral at bagay na walang kabuluhan… Mayroong maraming mga posibilidad, hindi mo na kailangan upang malaman kung kailan kayo ay pumili, sabihin masaganang materyal sa ibang pagkakataon ng maraming upang pumili mula sa.
Pagkuha ng mga larawan mula sa concert, ang mga bayani ay karaniwang ang team, at siya ay italaga ang pinaka-pansin – Gayunpaman, tandaan, madaling nababato sa pamamagitan ng maraming mga larawan ng isang team, madalas mula sa isang lokasyon. Hayaan ang tungkol sa iba't ibang mga plano, fotografujmy madla, kagiliw-giliw na mga character at pag-uugali. At kung ikaw pamahalaan upang pumunta sa backstage pagkatapos ng show, kami ay may isang pagkakataon upang makuha ang “sa likod ng entablado”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz ito outdoor pagtitipon ng mga luma at bagong kotse. Umaakit kaganapan madla ng mga bisita – sa dulo ng pag-ibig namin ang lahat ng motoring. Sa tingin ko, na ang pinakamalaking pagkakamali ay upang shoot sasakyan lamang, hindi mahalaga kung gaano kaluma o luxury na sila. Kung gusto naming ipakita sa kahit na ang pinaka, gallery ay magiging daan-daan at bahagya sinuman obejrzałby ito ang lahat ng. Siyempre fotografujmy exhibit, at maraming mga ito, ngunit hindi sabihin subukan upang makipagkumpetensya sa karera photography ipaalam – wala kaming pagkakataon na kumuha ng mga larawan ng advertising. Ipaalam sa amin subukan upang mahanap ang kanilang sariling paraan ng pagsasalaysay, Standard recognition Kumpletuhin ang mga detalye, di-karaniwang pananaw, operujmy lalim ng field, anggulo sa pagtingin. Huwag maiwasan sztafażu, Ito ay madalas na nag-iiba ang imahe.
Ngunit din fotografujmy tao, ang ilang mga interesanteng character, eksena. Minsan ito ay isang tao na mausisa bihis, sa ibang mga oras sa pila para sa inumin o isang anak sa isang funny pose. Huwag matakot na makipag-ugnay ng larawan – minsan hindi mo mapansin, sila ay nakuhanan ng larawan, sa ibang mga oras skwitują ngiti (mahalaga, hindi na maging panahunan, dapat unang ngumiti), at kung minsan gawin ang mga laro, zapozują, Makipag-usap sila o magtanong para sa pagkalat ng mga imahe. Ikaw ay dapat na bukas… Kung ang isang tao ay hindi nais na – ito ay hindi gumagawa ng kahulugan upang itulak, Humihingi kami ng paumanhin at magbitiw (maliban na lamang kung ang isang paksa nagkakahalaga ng kasalanan, pagkatapos ay kailangan mong subukan, gayunpaman, upang kumuha ng larawan, ngunit discreetly, gulo maglingkod walang layunin). Para sa naturang mga ito ay dapat ipagdiwang ang isang malaki at malawak na kaganapan nang dalawang beses, ang una ay hindi na paunawa ng lahat ng bagay, at bilang karagdagan maaari naming single bypass gawin sa isa optika (isang standard zoom – sa aking kaso Tamron 17-50 2.8), at isa mula sa isa pang (at – Samyang 8mm f3 5 ae isda mata para sa isang pagbabago mula sa Pentax 135 2.5), kung saan makakatipid tapat na palitan lenses.
MOTOCLASSIC kaganapan tulad diyan ay hindi tunay sunod ng mga pangyayari – isang pulutong ng mga bagay na nangyayari nang sabay-sabay sa maraming lugar, kahit na kapag ikaw ay dumating – Ang makikita mo halos lahat ng bagay. Hindi linear nagkukuwento, Kaya ikaw ay may upang tumingin para sa isa pang susi sa salaysay. Ito ay maaaring bumuo ng seksyon ng ulat (lumang kotse, bago, madla, Karagdagang atraksyon…), at maaaring ihalo paksa, kaya na sila ay may kahalong mga? Ang pagpili ay hindi laging madali.

Ang ani ay sagana, kaya siguraduhin na suriin ang mga ito at itapon hangga't maaari, sa unang hanay ng mga larawan nabigo – pokus, masama naka-frame (subukan na i-crop sa yugto ng pagkuha ng larawan, framing sa final, kahit na isang mataas na resolution ay dapat na isang huling dulugan, Hindi matapos naming magkaroon ng ilang mga lenses, Pagkatapos ng isang bagay upang maggupit), kung tulad ng panganganak, Hindi ko kailanman ay gagamit – masyadong intimate, nakuhanan ng larawan sa isang nagpasya kalaban tuntunin; hindi kami paparazzi. Ito rin ay nagtanggal duplicate na mga larawan, kahit na ang lahat sila ay tila mahusay, Mag-iwan ang mga ito, na tila na maging ang pinakamahusay na – ang iba ay hindi kapaki-pakinabang. At makikita rin ng maraming mga larawan.

Ang susunod na hakbang ay upang pumili ng isang sitwasyon at pre-seleksyon ng mga larawan para sa pagproseso. Naka-print na mga ulat ay naglalaman ng ilang mga – ilang mga larawan. Sa Internet, kaya hindi na kailangan upang limitahan – pareho ang mga network at nanonood mas makatagal. Ngunit laging tandaan, na ang halaga ay hindi gumagawa ng mga kalidad at kahit na ang pinakamahusay na mga larawan sa malaking dami ng pagkapagod – kung ang materyal ay malawak at nagkakahalaga ng pagpapakita, maaaring ito ay nahahati sa ilang mga bahagi, np. ang bawat bahagi ng isang maliit na piraso ng isang bagay pa.
Lathalain sa Internet, lalo na ang mga pag-uulat, Hindi nila nangangailangan ng paggamot ng mga katalogo o ang exhibition. Ito ay hindi gumagawa ng kahulugan upang ilantad sa buong resolution – hindi sapat, na para bagang ang sinuman ay sa watching, ito ay ilantad pa rin ang kanilang mga sarili sa pandarambong at maling paggamit ng aming mga intelektuwal na ari-arian, halimbawa, sa pamamagitan ng paggamit ng mga pahayagan ng walang pahintulot. Gamit ang laki ng monitor ngayon 1024 pixels lubos sapat mahabang bahagi. Bilang karagdagan sa pagbabago ng laki, kailangan naming iwasto – kung saan ang mga ito ay bahagyang ay overexposed o underexposed (mahirap na iwasto underexposure) liwanag, white balance at iba pang mga menor de edad flaws. Mga imahe na may malaking depekto wala na tayong – Inihagis namin ang mga ito nang mas maaga.
Karamihan sa mga programa para sa pagbuo / pagproseso ng mga digital na imahen ay may potensyal para sa mga tulad ng mga pagsasaayos at mga trabaho batch (pangkat) – o maramihang mga larawan nang sabay-sabay.

Ako palaging kunan ng larawan sa RAW, habilin, una ko malaki sapat na memory card, at pangalawa lamang RAW nagbibigay ng ganap na kakayahan sa pagproseso. Walang problema sa alinman sa pagtingin o pre-pagpili, o kahit na isang simpleng paghahanda – isang libreng IrfanView programa + Sinusuportahan plugins halos lahat ng mga format ng imahe.

Pagkatapos ng isang pre-pagpili at pag-aayos ng mga imahe sa pagkakasunod-sunod ng mga napiling sitwasyon diskarte para sa pagpili muli. Ipaalam sa amin suriin ang mga materyal, sinusubukan na hitsura mula sa pananaw ng mga mambabasa. Ni tanggalin ang mga larawan tulad Ipaalam, hindi pagiging matching, deviating technically o klima, na maaaring lumabag ang isang tao ay malinaw na mabuti. Ito ay hindi nagkakahalaga-publish ng mga larawan “advertising” – sa katapusan walang sinuman ang hindi namin magbayad para dito. Skorygujmy sunod, upang ang aming mga isip ay malinaw at madaling maintindihan. At sa wakas (Kadalasan ito naghangad pag-iisip) tanungin natin ang opinyon ng isang kakilala ko.

At ngayon ilang halimbawa ng MOTOCLASSIC Castle Topacz:

organisasyon ng mga Nilalaman

mga sasakyan – iba't-ibang mga pag-shot (buo, detalye, perspektibo…)

eksena, hostesses…

Kasamang attractions

Higit pang mga larawan dito (at hindi inaasahan, na ang lahat ng bagay na sinulat ko sa itaas ay angkop sa aking pag-uulat – ito ay madaling hawakan…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

German-Polish Media Araw sa Szczecin 21-22.05.2015

31 Mayo 2015Eksibisyon, Flash, OTHERAndrew Małyszko

Sa 21-22.05.2015, oras na ito sa Szczecin, obyły isa pang German-Polish Media Days. Ito ay isang mahalagang, dinisenyo para sa mga propesyonal sa cyclical kaganapan, ang layunin ng kung saan ay multi-dimensional na pagtatasa ng mga papel na ginagampanan ng media sa modernong mundo, may espesyal na diin sa mga kalapit na relasyon Polish-German.

Pananagutan ng host siya ay kilalang journalist TV, specialize sa mga isyu – sa malawak na kahulugan – Ruso, may-akda ng mahusay na cycle ng mga ulat “Wide track”, Barbara Wlodarczyk. Ang pampasinaya pagsasalita inihatid sa pamamagitan ni Adan Bodnar at “Pulses” George Margański, Polish ambasador sa Berlin at Rolf Nikel, Ambassador ng Republika Pederal ng Alemanya sa Warsaw.

At nagkaroon ng discussion na pinamagatang. "Aralin mula sa krisis sa Ukraine. Bilang Poland at Germany ay maaaring tumulong sa hinaharap sa Silangang Europa?"Moderation: Grajewski, Ulo ng World, "Linggo Bisita"
Kalahok: Peter Andrusieczko, kasulatan ng "Gazeta Wyborcza" m.in. mula sa silangang Ukraine, Viola von Cramon, Miyembro ng German Bundestag mula sa Green Party, Moritz Gathmann, "Der Spiegel", Pawel Kowal, Assistant Professor ng Institute of Studies Pampulitika, Paul Pieniążek, freelancer, iniulat ang mga kaganapan sa Maidan at armadong labanan sa silangang Ukraine.

Talakayan ang nagpakita, na bilang karagdagan sa isa sa mga karaniwang pagtingin, Ukrainian conflict na poses isang seryosong banta sa European order, kami ay may sa pakikitungo sa isang iba't ibang mga posisyon. Mamamahayag na iniulat nang direkta sa developments sa Ukraine ay pinapakita pagpigil sa pagtasa, Ako ay kakaiba posisyon ng Paul Smith (kahit na ako ay malayo mula sa mga kagustuhan nito sa pamahalaan), na iginuhit ng pansin ang mga bagay-bagay, Sa pakikipagbuno na makatakas o sadyang sila ay binalewala: Ukraine mismo hindi maliwanag saloobin, pampulitika kawalang-tatag, oligarchizacja, umaasam saloobin ng Europa at Polish at – na kung saan ay maaaring magkaroon ng mga kahihinatnan para sa buong Union – Awtoridad ng kumpetisyon EU para sa pangingibabaw, na nagreresulta sa isang pagpapahina ng European Parliament sa European Commission, o bilang resulta ng mga proseso ng pagpapahina ang posisyon ng mga mamamayan ng Union patungo pangangasiwa nito.

Susunod na sa agenda ay workshops – nauna mo ay upang i-save ang isa sa iyong mga napiling paksa:

Workshop 1: Ang papel na ginagampanan ng "European hukbo" sa seguridad at pagtatanggol patakaran ng European Union.

Workshop 2: Bagong hamon Borderland.

Workshop 3: Paano bagong media ay ang pagbabago sa mga iniaatas laban journalist.

Mr Workshop 4: Pamamahala ng Media sa panahon ng krisis - isang workshop para sa mga ulo ng mga media at mga editor.

Workshop 5: Ang terminong "Polish mga kampo konsentrasyon" at pagtanggap nito sa mga banyagang media.

Sa gabi, ang seremonya ng paggawad ng Prize para sa Pamamahayag. Tadeusz Mazowiecki 2015.
Won unang lugar sa kategorya ng Magdalena Grzebałkowska Press para sa kanyang documentary "Sing, hitlerówy!", na kung saan ay lumitaw sa "Malaking Format". Sa radio kategorya broadcast ay nanalo ng tatlong mga may-akda: Tomasz Sikora, Romana Nuck at Thomas Kopeckýego pt. "Dowodiczek Osobisticzek, o New Realismo Border ". Reportaż telewizyjny "kawalan ng imik ay gumagana sa West - A pagkabata sa Poland" wyemitowany ase Svenheim Drivenes w MDR, Nanalo siya sa kategoryang Television. Ang ikalawang pagkakataon ay iginawad ng isang espesyal na premyo "Pamamahayag sa hangganan", sponsor na mga oras na ito sa pamamagitan ng West Pomeranian mariskal Office at ang Foundation for Polish-German Cooperation. Ang award ay natanggap sa pamamagitan ng Joanna at Christopher Skonieczni para sa mga palabas sa radyo "Little Polka sa Staffelde", ibinigay ng Polish Radio Szczecin. Ang mga nanalo ay nakatanggap ng mga premyo cash – sa 5000 euro.[http://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Ang susunod na araw, ang pangalawang session ng ang pagawaan, sa gayon maaari mong gawin ang bahagi sa loob ng dalawang workshops, at pagkatapos ng tanghalian sa Castle Restaurant sa Renaissance Castle ng Pomeranian Dukes 'nagkaroon kami ng cruise sa Odra / Peene Quenn sa daungan ng Szczecin.

Kailangan ko stress, na pareho ang mahalagang bahagi at “Cultural” maging matatag sa isang mataas na antas ng, organisationally lubhang matagumpay venture. Ito ay din ng isang pagkakataon upang makakuha ng malaman ng isang maliit na mas malapit Szczecin, sa pamamagitan ng na ngayon lamang nagdulot.

Ang unang araw, Unang Bahagi:

[wptf id=”8″]

Ang unang araw, Part Two:

[wptf id=”9″]

Ang ikalawang araw:

[wptf id=”10″]

Richard koupek ay patay.

13 Mayo 2015ART, Flash, OTHERAndrew Małyszko

Siódmego maja zmarł nasz kolega, Rysiu Kopeć. Człowiek – historia naszego Stowarzyszenia.

Rycha poznałem chyba w czasach studenckich – od kilku lat pasjonowałem się fotografią, i dojrzałem do jakiejś aktywności zorganizowanej. Nie pamiętam jak (internetu wtedy nie było) znalazłem w okolicy klub fotograficzny przy spółdzielni mieszkaniowej. Poszedłem i tak się zaczęło.

Luzak, żartowniś, świetny kompan i facet z dużym talentem – fotografował jakby od niechcenia, nonszalancko… a zdjęcia były świetne. Był duszą towarzystwa, mimo kilku lat różnicy (w moim wieku to mogło mieć znaczenie, byłem szczawem) nie tylko, że nie było dystansu, ale szybko się zaprzyjaźniliśmy. On wciągnął mnie do WTF (teraz DSAFiTA), wyjazdy na plenery – w tym słynne Plenery Aktu. Jego niesamowite diaporamy robione wraz z Kaziem Kwiatkowskim, trochę dla towarzystwa (spotkania w Lubinie), i od razu wygrywające liczne konkursy. Grupa portretowa operująca w Oleśnicy u Artura Balińskiego. Dzięki Niemu poznałem masę świetnych ludzi, fotografów i modelek.

Król szybkostrzelności – potrafił wystrzelać rolkę filmu w kilka sekund, nie przerywając opowiadania kolejnej anegdoty.

Wspólnie używaliśmy jego pracowni w piwnicy bloku w którym mieszkał. Robiliśmy czarno-białe powiększenia i nie udawało się osiągnąć odpowiedniego kontrastu. Mimo kontrastowych papierów zdjęcia wychodziły mdłe – nie pomagało justowanie kondensora, wymiana żarówki w powiększalniku. Podejrzenie padło na grzejnik elektryczny, emitujący lekką czerwoną poświatę, jednak wyłączenie go nic nie dało. Obaj mieliśmy już sporo doświadczenia i żadnego pomysłu w czym przyczyna. Któregoś dnia, nie pamiętam z jakiego powodu, wymieniliśmy obiektyw w powiększalniku i wtedy zauważyliśmy, że soczewki się rozkleiły i to powodowało efekt rozmycia… Takie przygody łączą mężczyzn.

Sa mga taon 1982-1985 Ryszard Kopeć pełnił funkcję prezesa naszego Stowarzyszenia (wówczas Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego). Był aktywny i kreatywny.

Do zobaczenia Rysiu…

Andrzej Małyszko

Rysiek na “planie” remontu siedziby Stowarzyszenia

Ryszard Kopeć, Mariusz Przygoda i Miłka Kamieńska, Wójtowice 2012.

Ryszard Kopeć, Wójtowice 2012.

Kilka zdjęć z pogrzebu (fot. Mariusz Przygoda)

Wystawa Jubileuszowa „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata” w Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich (relacja)

13 Mayo 2015OTHERAndrew Małyszko

8 maja w Galerii Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich otworzyliśmy Wystawę Jubileuszową „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata”

Selfie – Autoportret współczesnego człowieka

25 Abril 2015ART, Flash, OTHERAndrew Małyszko

„Selfie” to moda na robienie sobie samemu zdjęcia za pomocą telefonu komórkowego trzymanego w wyciągniętej dłoni, najczęściej w celu późniejszego umieszczenia go na serwisach społecznościowych. Taka forma portretu ma wielu zwolenników, ale też spotykane są negatywne opinie na ten temat.

Sama sztuka portretu ma bardzo bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych. Przez wiele wieków portret rozwijał się w różnych formach, jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: od albumów rodzinnych, poprzez uliczne billboardy reklamowe, aż do „selfie”. Skąd wzięła się ta popularność robienia sobie portretu? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentach… Ponadto mogą one być wykonywane niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni, czy w atelier.
Dlatego „Selfie” to też dokument, swoiste świadectwo współczesnego życia. Tego, jak jesteśmy ubrani, uczesani, jak się czujemy. Także naszego dystansu i sarkazmu. Świadectwem bycia w łóżku, w kuchni, w toalecie, w windzie. W skrajnych przypadkach sposób fotografowania się ze wszystkim, co się rusza lub ze wszystkimi, których się spotyka. Czyli naturalna reakcja na czasy, w których żyjemy.

Robiąc dziś swój autoportret, nie musimy starać się maskować faktu, że to my sami trzymamy aparat. Często podkreślenie tej samodzielności sprawia, że zdjęcie jest bardziej szczere. Technika także nie jest najważniejsza. Przy robieniu „selfie” raczej staje się ważniejsza strategia, jakimi ludzie chcą pokazać się światu, jakie otaczają ich rekwizyty (podkreślą w ten sposób stosunek do życia) oraz wymowa tła zdjęcia.

Po drugiej stronie lustra (obiektywu)

Jesteśmy świadkami przekraczania granicy miedzy tradycyjną formą robienia zdjęć, zarezerwowaną dla profesjonalnych fotografów, a łatwością i szybkością ukazania swojego zewnętrznego obrazu, a czasem też cech osobowości. To, co było zarezerwowane dla wybranych, dziś jest powszechnie dostępne. Po trosze więc wszyscy jesteśmy artystami. Są osoby, które codziennie na nowo stwarzają samego siebie, a my, mając konto na portalach społecznościowych, jesteśmy dopuszczeni do ich świata, przyglądając się kulisom ich życia. W sposób masowy dostępujemy tajemnicy: z bliska oglądamy ścianki, wystudiowane uśmiechy i zastygłe pozy, otoczenie, rodziny i znajomych, fałdki, zmarszczki, kurze łapki, aż wreszcie – sytuacje życiowe, w których znaleźli się autorzy „selfie”.

Fenomen „selfie” wpisuje się w nurt, który daje poczucie wolności, samodzielności: sami się leczymy, sami najlepiej wszystko wiemy, sami kreujemy swoją osobę i sami robimy sobie autoportret, bo chcemy poczuć się dobrze sami ze sobą. Jest to atrakcyjne dla osób, które dążą do samowystarczalności. W „selfie” jesteśmy wszyscy artystami i celebrytami na miarę swojego życia.

Joanna Motylska Komsta

Autorka zdjęć: Joanna Motylska-Komsta, „fotoreporter ulotnych chwil i emocji” – tak siebie określa, z wykształcenia socjolog, autorka wielu wystaw indywidualnych,liczne udziały w wystawach zbiorowych i konkursach fotograficznych, członkini Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych ( DSAFiTA), stały współpracownik magazynu fotograficznego „OBSCURA”

W fotografii, którą jest jej pasją, zwykłe przedmioty zamienia w nowe byty, wyzwalając w ten sposób kreatywność odbiorcy. Prezentowane fotografie pozwalają odbiorcy ujrzeć nieoczekiwane konteksty tego wszystkiego, co niezauważalne i nieistotne.

O autorce Zbigniew Stokłosa – redaktor naczelny „OBSCURA”