Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego

21 December 2015Kung'anima, ZINAAndrew Małyszko

Lubisz fotografować – nie rozstawaj się aparatem. Fotografuj wszystko co cię ciekawi, ale nie daj się ponieść. Sprzęt cyfrowy jest cierpliwy i pozwala wykonać setki i tysiące fotografii, jednak tak jak nie warto klepać jęzorem bez potrzeby, nie trzeba naciskać spustu migawki, tylko dlatego, że jest to możliwe. Nie oznacza to, że warto robić tylko zdjęcia wybitne – wielu z nas zdjęć wybitnych nie robi i robić nie będzie, zresztą co to znaczy “wybitne”, czy to te, za które agencja zapłaci grube pieniądze, a możne reklamowe, studyjne, streetowe, reportaż wojenny? Ine ndikuganiza, że ważne jest, abyśmy po prostu dokonywali wyborów, poczekali na ciekawą scenę, sytuację. I dotyczy to zarówno wielkich wydarzeń jak i rodzinnego spaceru. Oto taki przykład fotografii zacisznej, z dosyć kameralnej imprezy. Przy okazji takich reportaży uczymy się kontaktu z ludźmi, tak aby ich nie stresować aparatem, możemy dowiedzieć się czegoś ciekawego, bo przecież nie tylko zdjęcia robimy, ale także warto porozmawiać…

Krótki wypad na Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego zaowocował zakupami wyrobów regionalnych, a także kilkoma fotografiami dokumentującymi co tam się działo.

Reportażowa Photography – Kusinkhasinkha pa nthawi ya masewera a magalimoto akale MOTOCLASSIC Castle Topacz

19 August 2015Zisudzo, Kung'anima, ZINA, ZIPANGIZO ZAMAKONOAndrew Małyszko

Wokongola zochitika kukoka makamu, ambiri a iwo atero Zithunzi zipangizo. Tiyeni tikambirane za izo, mmene Chithunzi zochitika, kuti nkhaniyo ali ndi kufunika reportage, ndipo sanali “Sunday” kachikumbutso…

Reportage ndi gulu masewera – zabwino kwambiri likhoza zigwirizana pafupifupi uthenga zithunzi, munthu wamkulu chithunzi sizikupanga, ndi mndandanda wa zithunzi za pafupifupi kupereka uthenga Kuphunzira, ndipo mmodzi zoipa chithunzi akhoza kuwononga wabwino lonse.

Zikusonyeza nkhani – Payenera kukhala nkhani. Ndithudi nkhani kwambiri kapena zochepa. Kuphunzira za chochitika ndi nkhani zochepa, Koma kwambiri sewero ayenera anatengera. Ngati ndi luso yoyamba, Tingadziwe ndi tsiku: kubwera choyamba alendo, chikuyamba – ena “zolankhula” ndi ulaliki wa olemba, alendo kuona chionetserocho, Gulu Kukambirana, zithunzi, ena anasonyeza ntchito zaluso (koma popanda kukokomeza, kuti nie katalog). Inu mukhoza kuganizira chithunzicho, ndi zimene zikuchitika; kapena machaputala: ojambula zithunzi ndi akuluakulu, amaonetsa kuonera chionetserocho, Shutter makhalidwe ndi Trivia… Pali mwayi, simufunika kudziwa pamene inu kusankha, tiyeni zambiri zakuthupi mtsogolo ndi zambiri zoti tisankhepo.
Amajambula zithunzi kuchokera zoimbaimba, ndi ngwazi zambiri timu, ndipo yambiri chidwi – Komabe, kumbukirani, mosavuta kuboola ndi zithunzi zambiri za gulu lina, pafupipafupi m'malo. Tiyeni za osiyana zolinga, fotografujmy omvera, chidwi otchulidwa ndi makhalidwe. Ndipo ngati inu kusamalira kupita backstage atamaliza kuonetsa, tili ndi mwayi kugwila “backstage”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz izi panja kusonkhana akale ndi atsopano magalimoto. Chochitika amakopa khamu la alendo – pamapeto tonse kukonda motoring. Ine ndikuganiza, kuti cholakwa chachikulu koposa adzakhala kuwombera yekha magalimoto, ziribe kanthu momwe kapena mwanaalirenji kuti. Ngati tikufuna kusonyeza kuti ngakhale, Gallery adzakhala mazana ndi nkomwe aliyense obejrzałby onsewo. Ndithudi fotografujmy zinaonetsedwa pa chionetserocho, ndi zambiri izo, koma tiyeni sayesa kupikisana ndi kujambula ntchito – tilibe mwayi kutenga zithunzi za malonda. Tiyeni yesani kupeza njira zawo za ofotokozera, Standard kuzindikira lembani mfundo, zachilendo amazionera, operujmy akuya kumunda, kuonera ngodya. Musati kupewa sztafażu, Nthawi zambiri zimakhala chifaniziro.
Komanso fotografujmy anthu, chidwi otchulidwa, zithunzi. Nthawi zina izo wina Modabwitsa atavala, nthawi zina pamzera zakumwa kapena mwana moseketsa angabweretse. Usachite mantha kulankhula ndi kujambulidwa – Nthawi zina mulibe zindikirani, iwo kujambulidwa, nthawi zina skwitują kumwetulira (yofunika, osati kukhala zochitika, ayenera kumwetulira yoyamba), ndipo nthawi zina masewera, zapozują, Iwo amalankhula kapena kupempha kufalitsa zithunzi. Inu muyenera kukhala omasuka… Ngati munthu sakufuna – zimapangitsa sazindikira kukankhira, Tikupepesa ndi tachokamo (ngati nkhani mtengo wa uchimo, ndiye muli ndi kuyesa Komabe, kutenga chithunzi, koma mwanzeru, chipolowe polimbana kutumikira popanda cholinga). Pakuti lalikulu ndi chochitika lonse muzichita chikondwerero chimenechi kawiri, yoyamba si zonse zindikirani, ndi kuwonjezera tikhoza single kulambalala anachita ndi Optics (muyezo makulitsidwe – mu mlandu wanga Tamron 17-50 2.8), ndi wina ndi mnzake (ndi – Samyang 8mm F3 5 AE nsomba diso kwa kusintha kwa Pentax 135 2.5), amene amapulumutsa zonse kusintha magalasi.
MOTOCLASSIC chochitika ngati palibe kwenikweni limanena – zinthu zambiri zikuchitika nthawi imodzi m'madera ambiri, ziribe kanthu pamene mubwera – Inu mukuona pafupifupi chilichonse. No liniya Nkhani, Choncho tiyembekezere wina chinsinsi Nkhani. Iwo angamange lipoti chigawo (magalimoto akale, watsopano, omvera, Zina zokopa…), ndipo sizingasakanikirane nkhani, kotero kuti iwo interspersed ndi? Kusankha si kophweka.

Zokolola zambiri, Choncho kuti tikambirane izo ndi kutaya mmene ndingathere, mu mzere woyamba wa zithunzi zinalephereka – Cholinga, zoipa lathuli (amayesa osagwirizana pa siteji ya kutenga chithunzi, akuyambitsa yomaliza, ngakhale mkulu kusamvana ayenera yomalizira, osati pambuyo tili angapo magalasi, Ndiye chinachake kwa chepetsa), ngati wotopetsa, Ine sindinayambe ntchito – Ifenso wapamtima, kujambulidwa mu Ndithudi akumane mawu; ife sitiri paparazzi. Imathetsanso chibwereza zithunzi, ngakhale iwo ankaona chachikulu, Izi kusiya, amene akuwoneka kuti ndi bwino – ena konse zothandiza. Kotero zambiri zithunzi.

Chotsatira ndi kusankha zinkachitika ndi chisanadze kusankha zithunzi chifukwa processing. Kusindikiza malipoti muli angapo – angapo zithunzi. Pa Internet, choncho palibe ayenera kuchepetsa – onse maukonde ndi kuyang'anira kupirira more. Koma tizikumbukira, kuti chiwerengero sizikupanga khalidwe ngakhalenso yabwino zithunzi lalikulu zedi kutopa – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, izo zikhoza kugawidwa zosiyanasiyana, NP. mbali pang'ono chinachakenso.
Publications pa Internet, makamaka Lipoti, Iwo popanda mankhwala zokwana kapena chionetserocho. Iwo safuna tinganene kuti poyera pa utumiki kusamvana – sikokwanira, kuti nkomwe aliyense adzakhala ali kunjira, Ilo likadali alola kuberana kwazaluso ndi asamadye wathu nzeru katundu, Mwachitsanzo, pogwiritsa ntchito mabuku popanda chilolezo wathu. Ndi kukula kwa masiku ano oyang'anira 1024 mapikiselo yaitali mbali zokwanira. Kuwonjezera resizing, tiyenera kukonza – kumene pang'ono overexposed kapena sizinakumane ndikuwala kokwanira (kovuta kukonza underexposure) kuwala, yoyera bwino ndipo zina zazing'ono zolakwika. Images zikuluzikulu vuto limene tiyenera alibenso – Ife anawaponya m'mbuyomo.
Ambiri mapulogalamu osauka / pokonza digito mafano angathe kusintha zina ndi mtanda ntchito (mtanda) – kapena angapo zithunzi mwakamodzi.

Ine nthawizonse Chithunzi yaiwisi, adzatero, Choyamba ine wamkulu mokwanira kukumbukira khadi, ndipo yachiwiri koma yaiwisi limayankha processing maluso. Palibe vuto mwina kuonera kapena chisanadze kusankha, kapena losavuta kukonzekera – laulere pulogalamu IrfanView + mapulagini amathandiza pafupifupi onse fano akamagwiritsa.

Patapita chisanadze wosankhidwa ndi makonzedwe mafano dongosolo la anasankha nkhani njira kusankha kachiwiri. Tiyeni tione nkhani, kuyesera kuyang'ana pa kaonedwe ka owerenga. Tiyeni winawake zithunzi monga, osati okwana yofananira, akana mwaluso kapena nyengo, kuti mwina zimaipitsa munthu ali bwino uthenga. Si ofunika kusindikiza chithunzi “malonda” – pamapeto palibe amene tilibe kulipira izo. Skorygujmy dongosolo, kuti maganizo athu mosapita legible. Ndipo potsiriza (ambiri izo nkhambakamwa) timpemphe maganizo a munthu ine ndikudziwa.

Ndipo tsopano zitsanzo zochepa za MOTOCLASSIC Castle Topacz:

gulu la Zamkatimu

magalimoto – zosiyanasiyana akatemera (lonse, tsatanetsatane, amazionera…)

zithunzi, hostesses…

atrakcje towarzyszące

More zithunzi kuno (ndipo sayembekezera, kuti chirichonse chimene ine analemba kumwamba applicable wanga malipoti – ndi zosavuta kusamalira…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

Polsko-Niemieckie Dni Mediów w Szczecinie 21-22.05.2015

31 May 2015Zisudzo, Kung'anima, ZINAAndrew Małyszko

W dniach 21-22.05.2015, tym razem w Szczecinie, obyły się kolejne Polsko-Niemieckie Dni Mediów. To ważna, przeznaczona dla profesjonalistów cykliczna impreza, której celem jest wielowymiarowa analiza roli mediów we wspólczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem sąsiedzkich relacji polsko-niemieckich.

Obowiązki gospodarza pełniła znana dziennikarka TV, specjalizująca się w problematyce – w szerokim rozumieniu – rosyjskiej, autorka cyklu świetnych reportaży “Szerokie tory”, Barbara Włodarczyk. Przemówienie inauguracyjne wygłosił Adam Bodnar a “Impulsy” Jerzy Margański, Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie i Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie.

Następnie odbyła się dyskusja pt. „Nauki z kryzysu wokół Ukrainy. Jak Polska i Niemcy mogą w przyszłości współdziałać na wschodzie Europy?” Moderacja: Andrzej Grajewski, szef działu Świat, „Gość Niedzielny”
Uczestnicy: Piotr Andrusieczko, korespondent „Gazety Wyborczej” m.in. ze wschodniej Ukrainy, Viola von Cramon, posłanka do niemieckiego Bundestagu z ramienia Partii Zielonych, Moritz Gathmann, „Der Spiegel”, Paweł Kowal, adiunkt Instytutu Studiów Politycznych PAN, Paweł Pieniążek, freelancer, relacjonował wydarzenia na Majdanie i konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie.

Dyskusja pokazała, że poza jednym wspólnym poglądem, iż konflikt ukraiński stanowi poważne zagrożenie ładu europejskiego, mamy do czynienia z różnorodnymi stanowiskami. Dziennikarze bezpośrednio relacjonujący wydarzenia na Ukrainie wykazali się powściągliwością w ocenach, mnie zaciekawiło stanowisko Pawła Kowala (mimo iż daleki jestem od jego preferencji politycznych), który zwrócił uwagę na rzeczy, jakie przy okazji konfliktu umykają lub są celowo są pomijane: niejednoznaczna postawa samej Ukrainy, niestabilność polityczna, oligarchizacja, wyczekująca postawa Europy i Polski i – co może mieć konsekwencje dla całej Unii – rywalizacja organów UE o dominację, skutkująca osłabianiem Parlamentu Europejskiego na rzecz Komisji Europejskiej, czyli w konsekwencji proces osłabiania pozycji obywateli Unii wobec jej administracji.

Kolejnym punktem programu były warsztaty – wcześniej należało się zapisać na jeden z wybranych tematów:

Warsztat 1: Rola „armii europejskiej” w polityce bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej.

Warsztat 2: Nowe wyzwania Pogranicza.

Warsztat 3: Jak nowe media zmieniają wymagania stawiane przed dziennikarzem.

Pan Warsztat 4: Zarządzanie mediami w czasach kryzysu – warsztat dla szefów mediów i redaktorów naczelnych.

Warsztat 5: Pojęcie „Polskie obozy koncentracyjne” i jego odbiór w mediach zagranicznych.

Wieczorem odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego 2015.
Pierwsze miejsce w kategorii Prasa zdobyła Magdalena Grzebałkowska za reportaż „Śpiewać, hitlerówy!”, który ukazał się w „Dużym Formacie”. W kategorii Radio zwyciężyła audycja trzech autorów: Tomasza Sikory, Romana Nucka i Tomáša Kopeckýego pt. „Dowodiczek Osobisticzek, czyli Nowy Realizm Graniczny”. Reportaż telewizyjny „Mama arbeitet im Westen – Eine Kindheit in Polen“ Åse Svenheim Drivenes wyemitowany w MDR, wygrał w kategorii Telewizja. Po raz drugi przyznano nagrodę specjalną „Dziennikarstwo na pograniczu“, ufundowaną tym razem przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Nagrodę otrzymali Joanna i Krzysztof Skonieczni za audycję „Mała Polka ze Staffelde“, wyemitowaną przez Polskie Radio Szczecin. Zwycięzcy konkursu otrzymali nagrody finansowe – po 5000 euro.[http://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Następnego dnia druga sesja warsztatów, dzięki czemu można było wziąć udział w dwóch warsztatach, a po obiedzie w Restauracji Zamkowej w renesansowym Zamku Książąt Pomorskich odbyliśmy rejs statkiem Odra / Peene Quenn po szczecińskim porcie.

Muszę podkreślić, że zarówno część merytoryczna jak i “kulturalna” stały na wysokim poziomie, przedsięwzięcie organizacyjnie bardzo udane. Była to także okazja poznać trochę bliżej Szczecin, przez który do tej pory jedynie przejeżdżałem.

Dzień pierwszy, część pierwsza:

[wptf id=”8″]

Dzień pierwszy, część druga:

[wptf id=”9″]

Dzień drugi:

[wptf id=”10″]

Richard Kopec wafa.

13 May 2015Luso, Kung'anima, ZINAAndrew Małyszko

Siódmego maja zmarł nasz kolega, Rysiu Kopeć. Człowiek – historia naszego Stowarzyszenia.

Rycha poznałem chyba w czasach studenckich – od kilku lat pasjonowałem się fotografią, i dojrzałem do jakiejś aktywności zorganizowanej. Nie pamiętam jak (internetu wtedy nie było) znalazłem w okolicy klub fotograficzny przy spółdzielni mieszkaniowej. Poszedłem i tak się zaczęło.

Luzak, żartowniś, świetny kompan i facet z dużym talentem – fotografował jakby od niechcenia, nonszalancko… a zdjęcia były świetne. Był duszą towarzystwa, mimo kilku lat różnicy (w moim wieku to mogło mieć znaczenie, byłem szczawem) nie tylko, że nie było dystansu, ale szybko się zaprzyjaźniliśmy. On wciągnął mnie do WTF (teraz DSAFiTA), wyjazdy na plenery – w tym słynne Plenery Aktu. Jego niesamowite diaporamy robione wraz z Kaziem Kwiatkowskim, trochę dla towarzystwa (spotkania w Lubinie), i od razu wygrywające liczne konkursy. Grupa portretowa operująca w Oleśnicy u Artura Balińskiego. Dzięki Niemu poznałem masę świetnych ludzi, fotografów i modelek.

Król szybkostrzelności – potrafił wystrzelać rolkę filmu w kilka sekund, nie przerywając opowiadania kolejnej anegdoty.

Wspólnie używaliśmy jego pracowni w piwnicy bloku w którym mieszkał. Robiliśmy czarno-białe powiększenia i nie udawało się osiągnąć odpowiedniego kontrastu. Mimo kontrastowych papierów zdjęcia wychodziły mdłe – nie pomagało justowanie kondensora, wymiana żarówki w powiększalniku. Podejrzenie padło na grzejnik elektryczny, emitujący lekką czerwoną poświatę, jednak wyłączenie go nic nie dało. Obaj mieliśmy już sporo doświadczenia i żadnego pomysłu w czym przyczyna. Któregoś dnia, nie pamiętam z jakiego powodu, wymieniliśmy obiektyw w powiększalniku i wtedy zauważyliśmy, że soczewki się rozkleiły i to powodowało efekt rozmycia… Takie przygody łączą mężczyzn.

Mu zaka 1982-1985 Ryszard Kopeć pełnił funkcję prezesa naszego Stowarzyszenia (wówczas Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego). Był aktywny i kreatywny.

Do zobaczenia Rysiu…

Andrzej Małyszko

Rysiek na “planie” remontu siedziby Stowarzyszenia

Ryszard Kopeć, Mariusz Przygoda i Miłka Kamieńska, Wójtowice 2012.

Ryszard Kopeć, Wójtowice 2012.

Kilka zdjęć z pogrzebu (fot. Mariusz Przygoda)

Wystawa Jubileuszowa „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata” w Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich (relacja)

13 May 2015ZINAAndrew Małyszko

8 maja w Galerii Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich otworzyliśmy Wystawę Jubileuszową „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata”

Selfie – Autoportret współczesnego człowieka

25 April 2015Luso, Kung'anima, ZINAAndrew Małyszko

„Selfie” to moda na robienie sobie samemu zdjęcia za pomocą telefonu komórkowego trzymanego w wyciągniętej dłoni, najczęściej w celu późniejszego umieszczenia go na serwisach społecznościowych. Taka forma portretu ma wielu zwolenników, ale też spotykane są negatywne opinie na ten temat.

Sama sztuka portretu ma bardzo bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych. Przez wiele wieków portret rozwijał się w różnych formach, jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: od albumów rodzinnych, poprzez uliczne billboardy reklamowe, aż do „selfie”. Skąd wzięła się ta popularność robienia sobie portretu? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentach… Ponadto mogą one być wykonywane niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni, czy w atelier.
Dlatego „Selfie” to też dokument, swoiste świadectwo współczesnego życia. Tego, jak jesteśmy ubrani, uczesani, jak się czujemy. Także naszego dystansu i sarkazmu. Świadectwem bycia w łóżku, w kuchni, w toalecie, w windzie. W skrajnych przypadkach sposób fotografowania się ze wszystkim, co się rusza lub ze wszystkimi, których się spotyka. Czyli naturalna reakcja na czasy, w których żyjemy.

Robiąc dziś swój autoportret, nie musimy starać się maskować faktu, że to my sami trzymamy aparat. Często podkreślenie tej samodzielności sprawia, że zdjęcie jest bardziej szczere. Technika także nie jest najważniejsza. Przy robieniu „selfie” raczej staje się ważniejsza strategia, jakimi ludzie chcą pokazać się światu, jakie otaczają ich rekwizyty (podkreślą w ten sposób stosunek do życia) oraz wymowa tła zdjęcia.

Po drugiej stronie lustra (obiektywu)

Jesteśmy świadkami przekraczania granicy miedzy tradycyjną formą robienia zdjęć, zarezerwowaną dla profesjonalnych fotografów, a łatwością i szybkością ukazania swojego zewnętrznego obrazu, a czasem też cech osobowości. To, co było zarezerwowane dla wybranych, dziś jest powszechnie dostępne. Po trosze więc wszyscy jesteśmy artystami. Są osoby, które codziennie na nowo stwarzają samego siebie, a my, mając konto na portalach społecznościowych, jesteśmy dopuszczeni do ich świata, przyglądając się kulisom ich życia. W sposób masowy dostępujemy tajemnicy: z bliska oglądamy ścianki, wystudiowane uśmiechy i zastygłe pozy, otoczenie, rodziny i znajomych, fałdki, zmarszczki, kurze łapki, aż wreszcie – sytuacje życiowe, w których znaleźli się autorzy „selfie”.

Fenomen „selfie” wpisuje się w nurt, który daje poczucie wolności, samodzielności: sami się leczymy, sami najlepiej wszystko wiemy, sami kreujemy swoją osobę i sami robimy sobie autoportret, bo chcemy poczuć się dobrze sami ze sobą. Jest to atrakcyjne dla osób, które dążą do samowystarczalności. W „selfie” jesteśmy wszyscy artystami i celebrytami na miarę swojego życia.

Joanna Motylska Komsta

Autorka zdjęć: Joanna Motylska-Komsta, „fotoreporter ulotnych chwil i emocji” – tak siebie określa, z wykształcenia socjolog, autorka wielu wystaw indywidualnych,liczne udziały w wystawach zbiorowych i konkursach fotograficznych, członkini Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych ( DSAFiTA), stały współpracownik magazynu fotograficznego „OBSCURA”

W fotografii, którą jest jej pasją, zwykłe przedmioty zamienia w nowe byty, wyzwalając w ten sposób kreatywność odbiorcy. Prezentowane fotografie pozwalają odbiorcy ujrzeć nieoczekiwane konteksty tego wszystkiego, co niezauważalne i nieistotne.

O autorce Zbigniew Stokłosa – redaktor naczelny „OBSCURA”