Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego

21 Diċembru 2015FLASH, OĦRAJNAndrew Małyszko

Lubisz fotografować – nie rozstawaj się aparatem. Fotografuj wszystko co cię ciekawi, ale nie daj się ponieść. Sprzęt cyfrowy jest cierpliwy i pozwala wykonać setki i tysiące fotografii, jednak tak jak nie warto klepać jęzorem bez potrzeby, nie trzeba naciskać spustu migawki, tylko dlatego, że jest to możliwe. Nie oznacza to, że warto robić tylko zdjęcia wybitne – wielu z nas zdjęć wybitnych nie robi i robić nie będzie, zresztą co to znaczy “wybitne”, czy to te, za które agencja zapłaci grube pieniądze, a możne reklamowe, studyjne, streetowe, reportaż wojenny? I think, że ważne jest, abyśmy po prostu dokonywali wyborów, poczekali na ciekawą scenę, sytuację. I dotyczy to zarówno wielkich wydarzeń jak i rodzinnego spaceru. Oto taki przykład fotografii zacisznej, z dosyć kameralnej imprezy. Przy okazji takich reportaży uczymy się kontaktu z ludźmi, tak aby ich nie stresować aparatem, możemy dowiedzieć się czegoś ciekawego, bo przecież nie tylko zdjęcia robimy, ale także warto porozmawiać…

Krótki wypad na Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego zaowocował zakupami wyrobów regionalnych, a także kilkoma fotografiami dokumentującymi co tam się działo.

Reportażowa Fotografija – riflessjonijiet fl-okkażjoni tal-Rally ta 'karozzi qodma MOTOCLASSIC Castle Topacz

19 Awissu 2015Esibizzjonijiet, FLASH, OĦRAJN, TEKNOLOĠIJAAndrew Małyszko

Avvenimenti attraenti jkaxkru l-folol, ħafna minnhom għandhom tagħmir fotografiku. Ejja nitkellmu dwar dan, kif ritratt dawn l-avvenimenti, li l-materjal għandu valur ta 'rappurtaġġ, u hu ma kienx biss “Il-Ħadd” souvenir…

Rapport hija logħba tim – rapport tajjeb ħafna jistgħu jikkonsistu stampi mill-inqas tajba, kbira ritratt wieħed ma jagħmilx, bi ġbir ta 'stampi ta' medja jagħtu kopertura tajba, u stampa waħda ħażina li tista 'rovina sħiħa tajba.

Karatteristika din l-istorja – Għandu jkun hemm xi storja. Naturalment l-istorja iktar jew inqas. Kopertura ta 'l-avveniment hija l-istorja inqas, Madankollu, skeċċ drammatiku għandhom jiġu adottati. Jekk huwa ftuħ art, Tista 'tgħid skond id-data: come ewwel mistednin, jiftaħ – xi “diskors” u l-preżentazzjoni ta 'awturi, viżitaturi biex tara d-Wirja, Diskussjonijiet Grupp, xeni, xi xogħlijiet esibiti ta 'arti (iżda mingħajr esaġerazzjoni, li katalog nie). Inti tista 'tiffoka fuq l-artist, u dak li qed jiġri madwar lilu; jew maqsuma f'kapitoli: artisti u l-uffiċjali, telespettaturi jaraw il-wirja, Shutter morali u trivia… Hemm ħafna possibbiltajiet, inti m'għandekx bżonn tkun taf meta inti tagħżel, materjal abbundanti ejja li aktar tard għandhom ħafna li jagħżlu minn.
Jieħdu stampi mill-kunċert, l-eroj normalment huwa l-tim, u hu jiddedikaw aktar attenzjoni – Madankollu, ftakar, faċilment bored minn ħafna stampi ta 'tim wieħed, spiss minn post. Mikrija dwar il-pjanijiet differenti, udjenza fotografujmy, karattri interessanti u l-imgieba. U jekk inti tmexxi biex tmur backstage wara l-ispettaklu, għandna ċans li jaqbdu “backstage”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz dan ġbir ta 'barra ta' karozzi qodma u ġodda. L-avveniment jattira folol ta 'viżitaturi – fl-aħħar aħna kollha imħabba sewqan. I think, li l-akbar żball ikun li jisparaw vetturi biss, ma jimpurtax kemm qodma jew lussu li huma. Jekk irridu li juru anke l-aktar, gallery ikun mijiet u kważi ħadd obejrzałby lilhom kollha. Esebiti Naturalment fotografujmy, u lottijiet ta 'dan, imma ejja ma tippruvax li jikkompetu ma 'karriera fotografija – għandna l-ebda ċans li jieħdu ritratti ta 'reklamar. Let us jippruvaw isibu mod tagħhom ta 'rakkont, Rikonoxximent Standard Imla d-dettalji, perspettiva tas-soltu, fond operujmy tal-qasam, angolu tal-vista. Ma jevitaw sztafażu, Huwa ta 'spiss ivarja l-immaġni.
Imma wkoll fotografujmy nies, xi karattri interessanti, xeni. Kultant huwa xi ħadd curiously dressed, fi żminijiet oħra l-kju għal xorb jew tfal fil joħolqu umoristiċi. Tibżgħux li tikkuntattja fotografat – kultant inti ma avviż, huma fotografat, fi żminijiet oħra skwitują daħka (importanti, m'għandhomx ikunu mimlija tensjoni, għandhom daħka ewwel), u xi kultant tieħu l-logħba, zapozują, Huma jitkellmu jew titlob għal tixrid immaġini. Int għandek tkun miftuħa… Jekk xi ħadd ma tridx – ma jagħmilx sens li timbotta, Niskużaw ruħna u jirriżenja (sakemm jiswew suġġett tad-dnub, allura inti għandek tipprova, madankollu, biex jieħdu stampa, iżda diskret, brawl jservu l-ebda skop). Għal tali avveniment kbir u wiesa niċċelebraw darbtejn, l-ewwel ma tkunx avviż kollox, u barra minn hekk nistgħu bypass waħda jsir ma 'l-ottika waħda (standard zoom – fil-każ tiegħi Tamron 17-50 2.8), u minn oħra (u – Samyang F3 8mm 5 ae għajn ħut għal bidla mill Pentax 135 2.5), li jiffranka lentijiet bidla kostanti.
Avveniment MOTOCLASSIC bħal hemm mhux verament kronoloġija – ħafna affarijiet għaddejjin simultanjament f'ħafna postijiet, ma jimpurtax meta inti tidħol – You see kważi kollox. Nru narrattiva lineari, Allura inti għandek tfittex għal ieħor ewlieni għall-narrattiva. Hija tista 'tibni rapport sezzjoni (karozzi l-qodma, ġdid, udjenza, Attrazzjonijiet addizzjonali…), u tista 'ħawwad suġġetti, sabiex ikunu b'intervall? L-għażla mhux dejjem faċli.

Ir-rendiment hija abbundanti, sabiex ikun żgur li għandu jiġi reveduta u armih kemm jista 'jkun, fl-ewwel filliera ta 'stampi mingħajr suċċess – fokus, ħażin inkwadrati (jippruvaw ħsad fl-istadju tat-teħid ritratt, tfassil fil-finali, anki riżoluzzjoni għolja għandu jkun l-aħħar għażla, mhux wara għandna diversi lentijiet, Imbagħad xi ħaġa timjil), jekk tali boring, I qatt se jużaw – wisq intima, fotografati termini deċiżament sfavorevoli; aħna mhux qed paparazzi. Hija wkoll tneħħi duplikat ritratti, anke jekk dawn kollha deher kbir, Dawn leave, li jidher li jkun l-aħjar – oħrajn qatt utli. U għalhekk se ħafna ritratti.

Il-pass li jmiss huwa li tagħżel xenarju u pre-selezzjoni ta 'ritratti għall-ipproċessar. Rapporti stampati fihom diversi – diversi stampi. Fuq l-Internet, sabiex l-ebda bżonn li jkun limitat – kemm in-netwerk u jaraw isofru aktar. Imma dejjem ftakar, li l-ammont ma jagħmlu l-kwalità u anki l-aħjar ritratti fi kwantitajiet għejja kbira – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, jista 'jiġi maqsum f'diversi partijiet, np. kull parti ftit ta 'xi ħaġa oħra.
Pubblikazzjonijiet dwar l-Internet, speċjalment dawk Rappurtar, Dawn ma jeħtiġux trattament katalgi jew il-wirja. Ma jagħmilx sens li jesponu fil riżoluzzjoni sħiħa – mhux biżżejjed, li kważi ħadd se tkun fil-ħars, huwa għadu jesponu ruħhom għal piraterija u l-użu ħażin tal-proprjetà intellettwali tagħna, per eżempju, permezz tal-użu ta 'pubblikazzjonijiet mingħajr il-kunsens tagħna. Mad-daqs ta 'monitors tal-lum 1024 pixels ġenb twil pjuttost biżżejjed. Minbarra l ristrutturazzjoni, irridu jikkoreġu – fejn huma ftit esposti ħafna jew ma ngħatatx attenzjoni biżżejjed (aktar diffiċli biex jikkoreġu underexposure) luminożità, Bilanċ tal-abjad u difetti minuri oħra. Images b'difetti kbar aħna m'għadx għandhom – Aħna threw minnhom qabel.
Ħafna programmi għall-iżvilupp / ipproċessar ta 'immaġini diġitali għandha l-potenzjal għal tali aġġustamenti u l-impjiegi lott (lott) – jew ritratti multipli f'daqqa.

I dejjem ritratt fil PRIMA, se, karta ewwelnett I big memorja biżżejjed, u t-tieni biss RAW jagħti kapaċitajiet sħiħa ipproċessar. M'hemm l-ebda problema jew wiri jew pre-selezzjoni, jew saħansitra preparazzjoni sempliċi – a IrfanView programm b'xejn + plugins jappoġġja kważi kollha formati immaġni.

Wara pre-selezzjoni u l-arranġament ta 'immaġini fl-ordni tal-approċċ ta' xenarju magħżul għall-għażla mill-ġdid. Let us tirrevedi l-materjal, tipprova tfittex mill-perspettiva tal-qarrej. Ejja tħassar stampi simili, tqabbil ma total, li jiddevjaw teknikament jew klima, li tista 'tikser xi ħadd huwa ċar tajba. Mhuwiex ta 'min jippubblika ritratti “reklamar” – fl-aħħar l-ebda wieħed aħna ma tħallas għaliha. Ordni Skorygujmy, b'tali mod li moħħ tagħna kien ċar u leġibbli. U finalment (Ġeneralment xewqat fiergħa) ejjew jistaqsu l-opinjoni ta 'xi ħadd Naf.

U issa ftit eżempji ta 'MOTOCLASSIC Castle Topacz:

organizzazzjoni tal-Kontenut

vetturi – shots varji (kollu, Dettalji, perspettiva…)

xeni, hostesses…

atrakcje towarzyszące

Aktar ritratti hawn (u ma jistennewx, li kollox I kiteb hawn fuq hija applikabbli fir-rappurtar tiegħi – huwa faċli biex jimmaniġġaw…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

Ġermanja-Polonja Days Midja fil Szczecin 21-22.05.2015

31 Jista 2015Esibizzjonijiet, FLASH, OĦRAJNAndrew Małyszko

Minn 21-22.05.2015, din id-darba fil Szczecin, obyły ieħor Ġermanja-Polonja Days Midja. Dan huwa importanti, imfassla għal professjonisti avveniment ċikliku, l-għan tagħha huwa l-analiżi multi-dimensjonali ta 'l-irwol tal-midja fid-dinja kontemporanja, b'enfasi speċjali fuq ir-relazzjonijiet Ġermanja-Polonja ġirien.

Responsabbiltajiet tal-ospitanti hija kienet ġurnalista TV magħrufa, jispeċjalizzaw fi kwistjonijiet – fis-sens wiesa ' – Russian, autorka cyklu świetnych reportaży “Szerokie tory”, Barbara Włodarczyk. Przemówienie inauguracyjne wygłosił Adam Bodnar a “Impulsy” Jerzy Margański, Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie i Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie.

Następnie odbyła się dyskusja pt. „Nauki z kryzysu wokół Ukrainy. Jak Polska i Niemcy mogą w przyszłości współdziałać na wschodzie Europy?” Moderacja: Andrzej Grajewski, szef działu Świat, „Gość Niedzielny”
Uczestnicy: Piotr Andrusieczko, korespondent „Gazety Wyborczej” m.in. ze wschodniej Ukrainy, Viola von Cramon, posłanka do niemieckiego Bundestagu z ramienia Partii Zielonych, Moritz Gathmann, „Der Spiegel”, Paweł Kowal, adiunkt Instytutu Studiów Politycznych PAN, Paweł Pieniążek, freelancer, relacjonował wydarzenia na Majdanie i konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie.

Dyskusja pokazała, że poza jednym wspólnym poglądem, iż konflikt ukraiński stanowi poważne zagrożenie ładu europejskiego, mamy do czynienia z różnorodnymi stanowiskami. Dziennikarze bezpośrednio relacjonujący wydarzenia na Ukrainie wykazali się powściągliwością w ocenach, mnie zaciekawiło stanowisko Pawła Kowala (mimo iż daleki jestem od jego preferencji politycznych), który zwrócił uwagę na rzeczy, jakie przy okazji konfliktu umykają lub są celowo są pomijane: niejednoznaczna postawa samej Ukrainy, niestabilność polityczna, oligarchizacja, wyczekująca postawa Europy i Polski i – co może mieć konsekwencje dla całej Unii – rywalizacja organów UE o dominację, skutkująca osłabianiem Parlamentu Europejskiego na rzecz Komisji Europejskiej, czyli w konsekwencji proces osłabiania pozycji obywateli Unii wobec jej administracji.

Kolejnym punktem programu były warsztaty – wcześniej należało się zapisać na jeden z wybranych tematów:

Warsztat 1: Rola „armii europejskiej” w polityce bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej.

Warsztat 2: Nowe wyzwania Pogranicza.

Warsztat 3: Jak nowe media zmieniają wymagania stawiane przed dziennikarzem.

Pan Warsztat 4: Zarządzanie mediami w czasach kryzysu – warsztat dla szefów mediów i redaktorów naczelnych.

Warsztat 5: Pojęcie „Polskie obozy koncentracyjne” i jego odbiór w mediach zagranicznych.

Wieczorem odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego 2015.
Pierwsze miejsce w kategorii Prasa zdobyła Magdalena Grzebałkowska za reportaż „Śpiewać, hitlerówy!”, który ukazał się w „Dużym Formacie”. W kategorii Radio zwyciężyła audycja trzech autorów: Tomasza Sikory, Romana Nucka i Tomáša Kopeckýego pt. „Dowodiczek Osobisticzek, czyli Nowy Realizm Graniczny”. Reportaż telewizyjny „Mama arbeitet im Westen – Eine Kindheit in Polen“ Åse Svenheim Drivenes wyemitowany w MDR, wygrał w kategorii Telewizja. Po raz drugi przyznano nagrodę specjalną „Dziennikarstwo na pograniczu“, ufundowaną tym razem przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Nagrodę otrzymali Joanna i Krzysztof Skonieczni za audycję „Mała Polka ze Staffelde“, wyemitowaną przez Polskie Radio Szczecin. Zwycięzcy konkursu otrzymali nagrody finansowe – po 5000 euro.[http://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Następnego dnia druga sesja warsztatów, dzięki czemu można było wziąć udział w dwóch warsztatach, a po obiedzie w Restauracji Zamkowej w renesansowym Zamku Książąt Pomorskich odbyliśmy rejs statkiem Odra / Peene Quenn po szczecińskim porcie.

Muszę podkreślić, że zarówno część merytoryczna jak i “kulturalna” stały na wysokim poziomie, przedsięwzięcie organizacyjnie bardzo udane. Była to także okazja poznać trochę bliżej Szczecin, przez który do tej pory jedynie przejeżdżałem.

Dzień pierwszy, część pierwsza:

[wptf id=”8″]

Dzień pierwszy, część druga:

[wptf id=”9″]

Dzień drugi:

[wptf id=”10″]

Richard Kopec huwa mejjet.

13 Jista 2015ART, FLASH, OĦRAJNAndrew Małyszko

Seba miet Mejju kollega tagħna, Rysiu Kopec. Man – l-istorja ta 'Assoċjazzjoni tagħna.

Jericho probabbilment sodisfatti bħala student – għal diversi snin passjoni għall-fotografija, u I kibru għal xi attività organizzata. I ma tiftakarx (allura ma kien hemm ebda internet) I sabet klabb fotografiku lokali fil assoċjazzjoni tad-djar. I marru u għalhekk beda.

Stretch, Joker, świetny kompan i facet z dużym talentem – fotografował jakby od niechcenia, nonszalancko… a zdjęcia były świetne. Był duszą towarzystwa, mimo kilku lat różnicy (w moim wieku to mogło mieć znaczenie, byłem szczawem) nie tylko, że nie było dystansu, ale szybko się zaprzyjaźniliśmy. On wciągnął mnie do WTF (teraz DSAFiTA), wyjazdy na plenery – w tym słynne Plenery Aktu. Jego niesamowite diaporamy robione wraz z Kaziem Kwiatkowskim, trochę dla towarzystwa (spotkania w Lubinie), i od razu wygrywające liczne konkursy. Grupa portretowa operująca w Oleśnicy u Artura Balińskiego. Dzięki Niemu poznałem masę świetnych ludzi, fotografów i modelek.

Król szybkostrzelności – potrafił wystrzelać rolkę filmu w kilka sekund, nie przerywając opowiadania kolejnej anegdoty.

Wspólnie używaliśmy jego pracowni w piwnicy bloku w którym mieszkał. Robiliśmy czarno-białe powiększenia i nie udawało się osiągnąć odpowiedniego kontrastu. Mimo kontrastowych papierów zdjęcia wychodziły mdłe – nie pomagało justowanie kondensora, wymiana żarówki w powiększalniku. Podejrzenie padło na grzejnik elektryczny, emitujący lekką czerwoną poświatę, jednak wyłączenie go nic nie dało. Obaj mieliśmy już sporo doświadczenia i żadnego pomysłu w czym przyczyna. Któregoś dnia, nie pamiętam z jakiego powodu, wymieniliśmy obiektyw w powiększalniku i wtedy zauważyliśmy, że soczewki się rozkleiły i to powodowało efekt rozmycia… Takie przygody łączą mężczyzn.

Fis-snin 1982-1985 Ryszard Kopeć pełnił funkcję prezesa naszego Stowarzyszenia (wówczas Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego). Był aktywny i kreatywny.

Do zobaczenia Rysiu…

Andrew Małyszko

Rysiek na “planie” remontu siedziby Stowarzyszenia

Ryszard Kopeć, Mariusz Przygoda i Miłka Kamieńska, Wójtowice 2012.

Ryszard Kopeć, Wójtowice 2012.

Kilka zdjęć z pogrzebu (fot. Mariusz Przygoda)

Wirja Jubilee "Ħames Snin ta 'l-Organizzazzjoni Dinjija tal-Kompetizzjoni - Fidi u l-Fidili din id-dinja" fil-Librerija Muniċipali Pubbliku fit Piekary Slaskie (istorja)

13 Jista 2015OĦRAJNAndrew Małyszko

8 Aħna jista 'fil-Gallerija Pubbliku tal-Librerija Muniċipali fil Piekary Slaskie Jubilee fetaħ il-wirja "Ħames Snin ta' l-Organizzazzjoni Dinjija tal-Kompetizzjoni - Fidi u l-Fidili din id-dinja"

Selfie - Awto-ritratt ta 'bniedem modern

25 April 2015ART, FLASH, OĦRAJNAndrew Małyszko

„Selfie” to moda na robienie sobie samemu zdjęcia za pomocą telefonu komórkowego trzymanego w wyciągniętej dłoni, aktar għal aktar tard it-tqegħid tagħha fuq is-siti tan-netwerking soċjali. Din il-forma ta 'ritratt għandu ħafna partitarji, iżda wkoll komuni huma reviżjonijiet negattivi dwar dan.

Arti ritratt nnifisha għandha storja rikka ħafna, li tmur lura għal żminijiet antiki. Przez wiele wieków portret rozwijał się w różnych formach, jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: od albumów rodzinnych, poprzez uliczne billboardy reklamowe, aż do „selfie”. Skąd wzięła się ta popularność robienia sobie portretu? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentach… Ponadto mogą one być wykonywane niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni, czy w atelier.
Dlatego „Selfie” to też dokument, swoiste świadectwo współczesnego życia. Tego, jak jesteśmy ubrani, uczesani, jak się czujemy. Także naszego dystansu i sarkazmu. Świadectwem bycia w łóżku, w kuchni, w toalecie, w windzie. W skrajnych przypadkach sposób fotografowania się ze wszystkim, co się rusza lub ze wszystkimi, których się spotyka. Czyli naturalna reakcja na czasy, w których żyjemy.

Robiąc dziś swój autoportret, nie musimy starać się maskować faktu, że to my sami trzymamy aparat. Często podkreślenie tej samodzielności sprawia, że zdjęcie jest bardziej szczere. Technika także nie jest najważniejsza. Przy robieniu „selfie” raczej staje się ważniejsza strategia, jakimi ludzie chcą pokazać się światu, jakie otaczają ich rekwizyty (podkreślą w ten sposób stosunek do życia) oraz wymowa tła zdjęcia.

Po drugiej stronie lustra (obiektywu)

Jesteśmy świadkami przekraczania granicy miedzy tradycyjną formą robienia zdjęć, zarezerwowaną dla profesjonalnych fotografów, a łatwością i szybkością ukazania swojego zewnętrznego obrazu, a czasem też cech osobowości. To, co było zarezerwowane dla wybranych, dziś jest powszechnie dostępne. Po trosze więc wszyscy jesteśmy artystami. Są osoby, które codziennie na nowo stwarzają samego siebie, a my, mając konto na portalach społecznościowych, jesteśmy dopuszczeni do ich świata, przyglądając się kulisom ich życia. W sposób masowy dostępujemy tajemnicy: z bliska oglądamy ścianki, wystudiowane uśmiechy i zastygłe pozy, otoczenie, rodziny i znajomych, fałdki, zmarszczki, kurze łapki, aż wreszcie – sytuacje życiowe, w których znaleźli się autorzy „selfie”.

Fenomen „selfie” wpisuje się w nurt, który daje poczucie wolności, samodzielności: sami się leczymy, sami najlepiej wszystko wiemy, sami kreujemy swoją osobę i sami robimy sobie autoportret, bo chcemy poczuć się dobrze sami ze sobą. Jest to atrakcyjne dla osób, które dążą do samowystarczalności. W „selfie” jesteśmy wszyscy artystami i celebrytami na miarę swojego życia.

Joanna Motylska Komsta

Autorka zdjęć: Joanna Motylska-Komsta, „fotoreporter ulotnych chwil i emocji” – tak siebie określa, z wykształcenia socjolog, autorka wielu wystaw indywidualnych,liczne udziały w wystawach zbiorowych i konkursach fotograficznych, członkini Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych ( DSAFiTA), stały współpracownik magazynu fotograficznego „OBSCURA”

W fotografii, którą jest jej pasją, zwykłe przedmioty zamienia w nowe byty, wyzwalając w ten sposób kreatywność odbiorcy. Prezentowane fotografie pozwalają odbiorcy ujrzeć nieoczekiwane konteksty tego wszystkiego, co niezauważalne i nieistotne.

O autorce Zbigniew Stokłosa – redaktor naczelny „OBSCURA”