Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego

21 Арванхоёрдугаар сар 2015FLASH, БусадЭндрю Małyszko

Lubisz fotografować – nie rozstawaj się aparatem. Fotografuj wszystko co cię ciekawi, ale nie daj się ponieść. Sprzęt cyfrowy jest cierpliwy i pozwala wykonać setki i tysiące fotografii, jednak tak jak nie warto klepać jęzorem bez potrzeby, nie trzeba naciskać spustu migawki, tylko dlatego, że jest to możliwe. Nie oznacza to, że warto robić tylko zdjęcia wybitne – wielu z nas zdjęć wybitnych nie robi i robić nie będzie, zresztą co to znaczy “wybitne”, czy to te, za które agencja zapłaci grube pieniądze, a możne reklamowe, studyjne, streetowe, reportaż wojenny? Гэж би боддог, że ważne jest, abyśmy po prostu dokonywali wyborów, poczekali na ciekawą scenę, sytuację. I dotyczy to zarówno wielkich wydarzeń jak i rodzinnego spaceru. Oto taki przykład fotografii zacisznej, z dosyć kameralnej imprezy. Przy okazji takich reportaży uczymy się kontaktu z ludźmi, tak aby ich nie stresować aparatem, możemy dowiedzieć się czegoś ciekawego, bo przecież nie tylko zdjęcia robimy, ale także warto porozmawiać…

Krótki wypad na Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego zaowocował zakupami wyrobów regionalnych, a także kilkoma fotografiami dokumentującymi co tam się działo.

Reportażowa Фото зураг – Хуучин машин MOTOCLASSIC Castle Topacz нь Ралли тохиолдуулан тухай бодол эргэцүүлэл

19 Наймдугаар сар 2015Үзэсгэлэн, FLASH, Бусад, ТЕХНОЛОГИЙНЭндрю Małyszko

Тааламжтай үйл явдал Цугласан олныг татах, Тэдний ихэнх нь гэрэл зургийн тоног төхөөрөмж байна. Хэрэв-ийн талаар ярилцъя, Энэ үйл явдлыг зургийг хэрхэн, материал сурвалжлага утгыг гэж, Тэр нь зөвхөн байсан “Ням гараг” бэлэг дурсгалын…

Сурвалжлага баг тоглоом юм – маш сайн тайлан нь наад зах нь сайн зураг бүрдэж болно, Их нэг зураг хийж чадахгүй вэ, дундаж зургийг нь цуглуулах сайн хамруулж өгөх, нэг муу зураг сайн бүхэлд нь гэмтээх боломжтой юм.

Энэ түүхийг онцлог – Зарим түүх байх ёстой. Мэдээж түүх их, бага. Арга хэмжээний хамрах хүрээ түүх бага байна, Гэсэн хэдий ч, эрс ноорог баталсан байх ёстой. Энэ нь уран нээх юм бол, Та өдөр гэхэд хэлж болно: Эхний зочин ирнэ, нээгдэнэ – зарим нь “хэл яриа” болон зохиогчийн танилцуулга, Зочид үзэсгэлэн үзнэ үү, Бүлгийн хэлэлцүүлэг, үзэгдэл, урлагийн зарим нь үзэсгэлэнд ажил (Харин хэт дөвийлгөн ямар, нэгжээр katalog нь). Та уран бүтээлч анхаарлаа хандуулах болно, ямар түүний эргэн тойронд юу болж байна; эсвэл бүлэгт хуваагдах: уран бүтээлчид, албан тушаалтан, үзэсгэлэн үзэх үзэгчид, Хөшигний ёс суртахууны болон trivia… Олон боломж байдаг, Та сонгох вэ үед та мэдэх шаардлага байхгүй, -ын үзье элбэг материал хожим нь сонгох хангалттай байх.
Тоглолтын нь зураг авах, баатар нь ихэвчлэн баг, Тэрээр хамгийн их анхаарал хандуулах – Гэсэн хэдий ч, санаж байна, амархан нэг багт олон зураг тус уйтгартай, байнга нэг байрлалаас. Янз бүрийн төлөвлөгөөний талаар гарч үзье, fotografujmy үзэгчид, сонирхолтой тэмдэгтүүд болон зан. Та шоуны дараа тайзны ард явах удирдах уу, Бид барих боломж байна “тайзны ард”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz шинэ болон хуучин машин энэ гадаа цуглуулах. үйл явдал аялагчдын Цугласан олныг татаж – Эцэст нь бид бүгдээрээ автоклубуудээс хайртай. Гэж би боддог, хамгийн том алдаа нь зөвхөн автомашин гөлөг гэж, ямар ч хамаагүй хэдэн настай, эсвэл тансаг зэрэглэлийн тэд. Бид ч гэсэн хамгийн харуулах гэж байгаа бол, Зургийн цомог зуун байх болно, бараг хэн ч тэднийг бүгдийг нь obejrzałby. Мэдээж fotografujmy үзмэр, , энэ олон, Харин гэрэл зургийн ажил өрсөлдөх оролдох биш байг – Бид зар сурталчилгаа зургийг авах ямар ч боломж байна. АНУ-ын Юутай өөрийн арга замыг олох оролдоод үзье, Стандарт хүлээн зөвшөөрөх дэлгэрэнгүй мэдээллийг бөглөнө үү, ер бусын хэтийн төлөв, талбайн operujmy гүн, харах өнцөг. Sztafażu зайлсхийх байхгүй юу, Энэ нь ихэвчлэн зургийг өөр өөр байдаг.
Гэхдээ бас хүн fotografujmy, зарим нэг сонирхолтой тэмдэгт, үзэгдэл. Заримдаа хэн нэг нь сонирхон хувцастай байна, бусад үед уух нь дараалал, эсвэл хөгжилтэй загвар нь хүүхэд дээр. Гэрэл зургийг холбоо барих бүү ай – Заримдаа та анзаарч чадахгүй байна, Тэд зургаа авахуулахаас байна, бусад удаа skwitują инээмсэглэн нь (чухал ач холбогдолтой, цаг болж байх нь, Эхний инээмсэглэж байх ёстой), заримдаа тоглоом авах, zapozują, Тэдгээр нь ярих, эсвэл зураг тархах асуух. Та нээлттэй байх ёстой… Хэн нэгэн хүсэхгүй байгаа бол – Энэ нь түлхэж ямар ч ач холбогдолтой, Бид уучлалт гуйж мөн огцрох (Учир нь нүглийн нэг сэдэв бол үнэ цэнэтэй, Дараа нь та зураг авах, хэдий ч оролдох хэрэгтэй, Гэхдээ болгоомжтой, brawl ямар ч зорилготой). Ийм Учир нь том, өргөн үйл явдал хоёр удаа тэмдэглэх нь зүйтэй, эхлээд бүгд мэдэгдэл биш юм, болон гадна бид нэг судас нь оптик хийж болно (стандарт томруулан – Миний хувьд Tamron нь 17-50 2.8), , өөр нэг нь нэг (болон – Samyang 8мм-ийн F3 5 Pentax нь өөрчлөлт AE загасны нүд 135 2.5), нь тогтмол өөрчлөлт линз авардаг.
Тэнд шиг MOTOCLASSIC үйл явдал нь үнэхээр хэлхээс биш юм – зүйл маш их олон газар зэрэг явагдаж, ямар ч хамаагүй та нар ирэх үед – Та бараг л бүх зүйлийг харж. Ямар ч шугаман дэлгэрэнгүй, Тэгэхээр та хүүрнэл өөр түлхүүрийг хайж байна. Энэ нь тайлан хэсгийг барьж болно (Хуучин автомашин, шинэ, Үзэгч сонсогчид, Нэмэлт татаж…), , сэдвүүдийг хольж болно, Ингэснээр тэд нь төрлүүдээс байна? Сонголт нь үргэлж амар хялбар биш юм.

ургац арвин байна, Тиймээс түүнийг шалгах хэрэгтэй, хол аль болох их хаях, амжилтгүй зураг эхний эгнээнд – анхаарал хандуулах, муу рамтай (зургийг авах үе шатанд газар тариалан хэрэгтэй, шигшээ томьёолон, тэр ч байтугай өндөр нарийвчлалтай нь өнгөрсөн амралтын газар байх ёстой, Бид хэд хэдэн линз байх бус, дараа нь, Дараа нь ямар нэгэн зүйл хайчлах), Ийм уйтгартай эсэх, Би хэзээ ч ашиглах болно – хэт дотно, а н л таагүй хувьд фото зураг; Бид paparazzi биз дээ. Энэ нь мөн давхардсан зураг устгана, Тэд бүгд их байлаа ч гэсэн, Эдгээр нь орхих, ямар сайн байх шиг байна – ашигтай хэзээ ч бусад. Тиймээс болно зураг нь маш их.

Дараагийн алхам бол боловсруулах зураг нь нэг тохиолдлын өмнөх сонголт сонгох явдал юм. Хэвлэсэн тайлан хэд хэдэн агуулсан – Хэд хэдэн зураг. Интернет, тийм болохоор нь хязгаарлах ямар ч шаардлага нд – сүлжээ, тэвчиж үзэх аль аль нь түүнээс дээш. Гэхдээ үргэлж санаж, хэмжээ чанар, их хэмжээний ядаргаа ч гэсэн сайн зураг хийж чадахгүй гэдгийг – материал нь олон талтай, байгаа нь үнэ цэнэтэй юм бол, Энэ нь хэд хэдэн хэсэгт хувааж болно, БЦГ-ын хамгаалалтын. тус бүр нэг хэсэг өөр зүйлийн талаар бага зэрэг.
Интернэт дэх хэвлэл, ялангуяа тайлагнах, Тэд каталогоор болон үзэсгэлэн зэрэг эмчилгээ хийх шаардлагагүй. Энэ нь бүрэн шийдвэрлэх нь ил ямар ч ач холбогдолтой – хангалттай биш, гэж бараг хэн ч харж байх болно, Энэ нь одоо ч бидний оюуны өмчийн хулгайгаар урвуулан ашиглах өөрсдийгөө илчилж байна, Жишээ нь, манай зөвшөөрөлгүйгээр хэвлэл ашиглах замаар. Өнөөдрийн монитор хэмжээ нь 1024 нилээд хангалттай урт тал нь цэгээр. Хийдэг гадна, бид засах ёстой – Тэд бага зэрэг хэт ил, эсвэл underexposed байгаа бол (underexposure засварлахын тулд хэцүү) тод, цагаан өнгийн тэнцвэр, бусад жижиг дагуулсаар. Бид ямар ч урт том, гажиг нь Images – Бид өмнө нь шидэж.
/ Хөгжиж буй дижитал зураг боловсруулах Ихэнх програмууд ийм өөрчлөлтийн болон зуурмагийн ажилд боломжтой (багц) – нэг буюу хэд хэдэн зурагнууд.

Би үргэлж түүхий эд нь зургийг, нь, юуны өмнө би том хангалттай санах ойн карт, , хоёр дахь нь зөвхөн ТҮҮХИЙ ЭД бүрэн боловсруулах боломжийг өгдөг. Ямар ч асуудал үзэх, эсвэл өмнөх сонголт байдаг, эсвэл бүр энгийн бэлтгэл – үнэгүй програм IrfanView + плагинуудаас бараг бүх зураг форматыг дэмждэг.

Сонголт сонгосон хувилбар хандлагын үүднээс зураг урьдчилан сонгох, зохион дараа дахин. АНУ-ын материалыг хянаж үзье, уншигч талаас нь харах гэж оролдож. Шиг зураг, устгах болтугай, үг биш тохирсон, техникийн болон уур амьсгалын өөрчлөлт гарах, Тэр зөрчиж болох хэн нэгэн тодорхой сайн. Энэ зургийг хэвлэн нийтлэх нь зүйтэй биш юм “зар сурталчилгаа” – Эцэст нь бид үүний төлөө хэн ч төлж чадахгүй байна. Skorygujmy захиалга, Ингэснээр бидний оюун ухаан тодорхой, гаргацтай байна. Тэгээд эцэст нь (ерөнхийд нь хүсүүштэй сэтгэлгээ энэ нь) Бидэнд би мэднэ хэн нэгний саналыг гуйг.

Тэгээд MOTOCLASSIC Castle Topacz одоо хэдэн жишээ:

Агуулга байгууллага

тээврийн хэрэгсэл – төрөл бүрийн буудалт (бүхэлд нь, дэлгэрэнгүй, хэтийн төлөв…)

үзэгдэл, ширээний үйлчлэгч…

Дагалдах татаж

Энд олон зурагнууд (мөн хүлээх хэрэггүй, Би дээрх бичсэн бүх зүйл миний тайлагнах хэрэглэж байна – Энэ нь ажиллах хялбар байдаг…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

Polsko-Niemieckie Dni Mediów w Szczecinie 21-22.05.2015

31 May 2015Үзэсгэлэн, FLASH, БусадЭндрю Małyszko

W dniach 21-22.05.2015, tym razem w Szczecinie, obyły się kolejne Polsko-Niemieckie Dni Mediów. To ważna, przeznaczona dla profesjonalistów cykliczna impreza, której celem jest wielowymiarowa analiza roli mediów we wspólczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem sąsiedzkich relacji polsko-niemieckich.

Obowiązki gospodarza pełniła znana dziennikarka TV, specjalizująca się w problematyce – w szerokim rozumieniu – rosyjskiej, autorka cyklu świetnych reportaży “Szerokie tory”, Barbara Włodarczyk. Przemówienie inauguracyjne wygłosił Adam Bodnar a “Impulsy” Jerzy Margański, Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie i Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie.

Następnie odbyła się dyskusja pt. „Nauki z kryzysu wokół Ukrainy. Jak Polska i Niemcy mogą w przyszłości współdziałać na wschodzie Europy?” Moderacja: Andrzej Grajewski, szef działu Świat, „Gość Niedzielny”
Uczestnicy: Piotr Andrusieczko, korespondent „Gazety Wyborczej” m.in. ze wschodniej Ukrainy, Viola von Cramon, posłanka do niemieckiego Bundestagu z ramienia Partii Zielonych, Moritz Gathmann, „Der Spiegel”, Paweł Kowal, adiunkt Instytutu Studiów Politycznych PAN, Paweł Pieniążek, freelancer, relacjonował wydarzenia na Majdanie i konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie.

Dyskusja pokazała, że poza jednym wspólnym poglądem, iż konflikt ukraiński stanowi poważne zagrożenie ładu europejskiego, mamy do czynienia z różnorodnymi stanowiskami. Dziennikarze bezpośrednio relacjonujący wydarzenia na Ukrainie wykazali się powściągliwością w ocenach, mnie zaciekawiło stanowisko Pawła Kowala (mimo iż daleki jestem od jego preferencji politycznych), który zwrócił uwagę na rzeczy, jakie przy okazji konfliktu umykają lub są celowo są pomijane: niejednoznaczna postawa samej Ukrainy, niestabilność polityczna, oligarchizacja, wyczekująca postawa Europy i Polski i – co może mieć konsekwencje dla całej Unii – rywalizacja organów UE o dominację, skutkująca osłabianiem Parlamentu Europejskiego na rzecz Komisji Europejskiej, czyli w konsekwencji proces osłabiania pozycji obywateli Unii wobec jej administracji.

Kolejnym punktem programu były warsztaty – wcześniej należało się zapisać na jeden z wybranych tematów:

Warsztat 1: Rola „armii europejskiej” w polityce bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej.

Warsztat 2: Nowe wyzwania Pogranicza.

Warsztat 3: Jak nowe media zmieniają wymagania stawiane przed dziennikarzem.

Pan Warsztat 4: Zarządzanie mediami w czasach kryzysu – warsztat dla szefów mediów i redaktorów naczelnych.

Warsztat 5: Pojęcie „Polskie obozy koncentracyjne” i jego odbiór w mediach zagranicznych.

Wieczorem odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego 2015.
Pierwsze miejsce w kategorii Prasa zdobyła Magdalena Grzebałkowska za reportaż „Śpiewać, hitlerówy!”, który ukazał się w „Dużym Formacie”. W kategorii Radio zwyciężyła audycja trzech autorów: Tomasza Sikory, Romana Nucka i Tomáša Kopeckýego pt. „Dowodiczek Osobisticzek, czyli Nowy Realizm Graniczny”. Reportaż telewizyjny „Mama arbeitet im Westen – Eine Kindheit in Polen“ Åse Svenheim Drivenes wyemitowany w MDR, wygrał w kategorii Telewizja. Po raz drugi przyznano nagrodę specjalną „Dziennikarstwo na pograniczu“, ufundowaną tym razem przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Nagrodę otrzymali Joanna i Krzysztof Skonieczni za audycję „Mała Polka ze Staffelde“, wyemitowaną przez Polskie Radio Szczecin. Zwycięzcy konkursu otrzymali nagrody finansowe – po 5000 euro.[http://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Następnego dnia druga sesja warsztatów, dzięki czemu można było wziąć udział w dwóch warsztatach, a po obiedzie w Restauracji Zamkowej w renesansowym Zamku Książąt Pomorskich odbyliśmy rejs statkiem Odra / Peene Quenn po szczecińskim porcie.

Muszę podkreślić, że zarówno część merytoryczna jak i “kulturalna” stały na wysokim poziomie, przedsięwzięcie organizacyjnie bardzo udane. Była to także okazja poznać trochę bliżej Szczecin, przez który do tej pory jedynie przejeżdżałem.

Dzień pierwszy, część pierwsza:

[wptf id=”8″]

Dzień pierwszy, część druga:

[wptf id=”9″]

Dzień drugi:

[wptf id=”10″]

Ричард Kopec нас барсан байна.

13 May 2015ART, FLASH, БусадЭндрю Małyszko

Siódmego maja zmarł nasz kolega, Rysiu Kopeć. Człowiek – historia naszego Stowarzyszenia.

Rycha poznałem chyba w czasach studenckich – od kilku lat pasjonowałem się fotografią, i dojrzałem do jakiejś aktywności zorganizowanej. Nie pamiętam jak (internetu wtedy nie było) znalazłem w okolicy klub fotograficzny przy spółdzielni mieszkaniowej. Poszedłem i tak się zaczęło.

Luzak, żartowniś, świetny kompan i facet z dużym talentem – fotografował jakby od niechcenia, nonszalancko… a zdjęcia były świetne. Był duszą towarzystwa, mimo kilku lat różnicy (w moim wieku to mogło mieć znaczenie, byłem szczawem) nie tylko, że nie było dystansu, ale szybko się zaprzyjaźniliśmy. On wciągnął mnie do WTF (teraz DSAFiTA), wyjazdy na plenery – w tym słynne Plenery Aktu. Jego niesamowite diaporamy robione wraz z Kaziem Kwiatkowskim, trochę dla towarzystwa (spotkania w Lubinie), i od razu wygrywające liczne konkursy. Grupa portretowa operująca w Oleśnicy u Artura Balińskiego. Dzięki Niemu poznałem masę świetnych ludzi, fotografów i modelek.

Król szybkostrzelności – potrafił wystrzelać rolkę filmu w kilka sekund, nie przerywając opowiadania kolejnej anegdoty.

Wspólnie używaliśmy jego pracowni w piwnicy bloku w którym mieszkał. Robiliśmy czarno-białe powiększenia i nie udawało się osiągnąć odpowiedniego kontrastu. Mimo kontrastowych papierów zdjęcia wychodziły mdłe – nie pomagało justowanie kondensora, wymiana żarówki w powiększalniku. Podejrzenie padło na grzejnik elektryczny, emitujący lekką czerwoną poświatę, jednak wyłączenie go nic nie dało. Obaj mieliśmy już sporo doświadczenia i żadnego pomysłu w czym przyczyna. Któregoś dnia, nie pamiętam z jakiego powodu, wymieniliśmy obiektyw w powiększalniku i wtedy zauważyliśmy, że soczewki się rozkleiły i to powodowało efekt rozmycia… Takie przygody łączą mężczyzn.

Жил 1982-1985 Ryszard Kopeć pełnił funkcję prezesa naszego Stowarzyszenia (wówczas Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego). Był aktywny i kreatywny.

Do zobaczenia Rysiu…

Andrzej Małyszko

Rysiek na “planie” remontu siedziby Stowarzyszenia

Ryszard Kopeć, Mariusz Przygoda i Miłka Kamieńska, Wójtowice 2012.

Ryszard Kopeć, Wójtowice 2012.

Kilka zdjęć z pogrzebu (fot. Mariusz Przygoda)

Wystawa Jubileuszowa „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata” w Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich (relacja)

13 May 2015БусадЭндрю Małyszko

8 maja w Galerii Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich otworzyliśmy Wystawę Jubileuszową „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata”

Selfie - орчин үеийн хүний өөрийгөө хөрөг

25 Дөрөвдүгээр сар 2015ART, FLASH, БусадЭндрю Małyszko

„Selfie” to moda na robienie sobie samemu zdjęcia za pomocą telefonu komórkowego trzymanego w wyciągniętej dłoni, najczęściej w celu późniejszego umieszczenia go na serwisach społecznościowych. Taka forma portretu ma wielu zwolenników, ale też spotykane są negatywne opinie na ten temat.

Sama sztuka portretu ma bardzo bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych. Przez wiele wieków portret rozwijał się w różnych formach, jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: od albumów rodzinnych, poprzez uliczne billboardy reklamowe, aż do „selfie”. Skąd wzięła się ta popularność robienia sobie portretu? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentach… Ponadto mogą one być wykonywane niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni, czy w atelier.
Dlatego „Selfie” to też dokument, swoiste świadectwo współczesnego życia. Tego, jak jesteśmy ubrani, uczesani, jak się czujemy. Także naszego dystansu i sarkazmu. Świadectwem bycia w łóżku, w kuchni, w toalecie, w windzie. W skrajnych przypadkach sposób fotografowania się ze wszystkim, co się rusza lub ze wszystkimi, których się spotyka. Czyli naturalna reakcja na czasy, w których żyjemy.

Robiąc dziś swój autoportret, nie musimy starać się maskować faktu, że to my sami trzymamy aparat. Często podkreślenie tej samodzielności sprawia, że zdjęcie jest bardziej szczere. Technika także nie jest najważniejsza. Przy robieniu „selfie” raczej staje się ważniejsza strategia, jakimi ludzie chcą pokazać się światu, jakie otaczają ich rekwizyty (podkreślą w ten sposób stosunek do życia) oraz wymowa tła zdjęcia.

Po drugiej stronie lustra (obiektywu)

Jesteśmy świadkami przekraczania granicy miedzy tradycyjną formą robienia zdjęć, zarezerwowaną dla profesjonalnych fotografów, a łatwością i szybkością ukazania swojego zewnętrznego obrazu, a czasem też cech osobowości. To, co było zarezerwowane dla wybranych, dziś jest powszechnie dostępne. Po trosze więc wszyscy jesteśmy artystami. Są osoby, które codziennie na nowo stwarzają samego siebie, a my, mając konto na portalach społecznościowych, jesteśmy dopuszczeni do ich świata, przyglądając się kulisom ich życia. W sposób masowy dostępujemy tajemnicy: z bliska oglądamy ścianki, wystudiowane uśmiechy i zastygłe pozy, otoczenie, rodziny i znajomych, fałdki, zmarszczki, kurze łapki, aż wreszcie – sytuacje życiowe, w których znaleźli się autorzy „selfie”.

Fenomen „selfie” wpisuje się w nurt, który daje poczucie wolności, samodzielności: sami się leczymy, sami najlepiej wszystko wiemy, sami kreujemy swoją osobę i sami robimy sobie autoportret, bo chcemy poczuć się dobrze sami ze sobą. Jest to atrakcyjne dla osób, które dążą do samowystarczalności. W „selfie” jesteśmy wszyscy artystami i celebrytami na miarę swojego życia.

Joanna Motylska Komsta

Autorka zdjęć: Жоанна Motylska-Komsta, „fotoreporter ulotnych chwil i emocji” – tak siebie określa, z wykształcenia socjolog, autorka wielu wystaw indywidualnych,liczne udziały w wystawach zbiorowych i konkursach fotograficznych, członkini Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych ( DSAFiTA), stały współpracownik magazynu fotograficznego „OBSCURA”

W fotografii, którą jest jej pasją, zwykłe przedmioty zamienia w nowe byty, wyzwalając w ten sposób kreatywność odbiorcy. Prezentowane fotografie pozwalają odbiorcy ujrzeć nieoczekiwane konteksty tego wszystkiego, co niezauważalne i nieistotne.

O autorce Zbigniew Stokłosa – redaktor naczelny „OBSCURA”