Жетінші мамыр біздің әріптесіне қайтыс болды, Rysiu Kopec. Адам – Біздің қауымдастығының тарихы.

Иерихон, бәлкім, студент кездесті – бірнеше жыл бойы фотография үшін құштарлық, және мен кейбір ұйымдасқан қызметіне өсті. Есімде жоқ (Содан кейін ешқандай Интернет болды) Мен тұрғын үй бірлестігінің жергілікті клуб конкурс табылған. Мен барып, сондықтан ол басталды.

Созу, Joker, үлкен серігін және үлкен талант бар жігіт – Ол кездейсоқ суретке, nonszalancko… және суреттер тамаша болды. Ол партия өмір болды, айырмашылық бірнеше жыл қарамастан, (менің жасқа ол тиісті болуы мүмкін, Мен қымыздық) көбірек, қашықтық бар екенін, бірақ көп ұзамай жақсы достар болды. Ол WTF мені ілестірген (Енді DSAFiTA), ашық ауаға сапарлар – атақты экстерьер Заңның қоса алғанда. Kazio Kwiatkowski жасалған Оның таңғажайып diaporama, сәл қарым (Любин отырысы), және бірден көптеген жарыстарды жеңіп. Артур Baliński бар Загреб жұмыс істейтін Group портрет. Оның арқасында мен ұлы адамдардың салмағы танысты, фотографтар мен модельдері.

патшасы жылдамдығы – ол бірнеше секундтан фильмнің орама түсіруге алмады, басқа анекдот тарихын үзбей.

Бірге біз ол өмір сүрген блок жертөлелерде оның студиясын пайдаланылатын. Біз ақ-қара кеңеюін жасады және жеткілікті контрастын қол алмады. Контраст фото қағаз қарамастан, жұмсақ шықты – жоқ жақсы негіздеме конденсатор, powiększalniku жылы шамын айырбастамас. Күдік электр жылытқыштар төмендеді, жеңіл қызыл жарқыл шығаратын, Алайда, бұл көмектеспесе, өшіру. Екі өзінде тәжірибесі көп және қандай себебі ұғымдар болмаған. Someday, Мен неге есімде жоқ, powiększalniku жылы Линзаны ауыстырылады, содан кейін аударады, линза өзі және ол бұлыңғырлық әкелді деп rozkleiły… Мұндай приключения ерлер біріктіру.

Жылдары 1982-1985 Ричард Kopec біздің қауымдастығының президенті болып қызмет атқарды (Содан кейін Вроцлав Фотографиялық Қоғам). Ол белсенді және шығармашылық болды.

Rysiu қараңыз…

Эндрю Małyszko

Rysiek туралы “жоспар” Қауымдастығы штаб-пәтері жаңарту

Ричард Kopec, Мариуш Adventure және Milka Kamieńska, Wójtowice 2012.

Ричард Kopec, Wójtowice 2012.

Жерлеу бірнеше суреттер (Phot. Мариуш Adventure)

„Selfie” to moda na robienie sobie samemu zdjęcia za pomocą telefonu komórkowego trzymanego w wyciągniętej dłoni, najczęściej w celu późniejszego umieszczenia go na serwisach społecznościowych. Taka forma portretu ma wielu zwolenników, ale też spotykane są negatywne opinie na ten temat.

Sama sztuka portretu ma bardzo bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych. Przez wiele wieków portret rozwijał się w różnych formach, jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: od albumów rodzinnych, poprzez uliczne billboardy reklamowe, aż do „selfie”. Skąd wzięła się ta popularność robienia sobie portretu? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentach… Ponadto mogą one być wykonywane niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni, czy w atelier.
Dlatego „Selfie” to też dokument, swoiste świadectwo współczesnego życia. Tego, jak jesteśmy ubrani, uczesani, jak się czujemy. Także naszego dystansu i sarkazmu. Świadectwem bycia w łóżku, w kuchni, w toalecie, w windzie. W skrajnych przypadkach sposób fotografowania się ze wszystkim, co się rusza lub ze wszystkimi, których się spotyka. Czyli naturalna reakcja na czasy, w których żyjemy.

Robiąc dziś swój autoportret, nie musimy starać się maskować faktu, że to my sami trzymamy aparat. Często podkreślenie tej samodzielności sprawia, że zdjęcie jest bardziej szczere. Technika także nie jest najważniejsza. Przy robieniu „selfie” raczej staje się ważniejsza strategia, jakimi ludzie chcą pokazać się światu, jakie otaczają ich rekwizyty (podkreślą w ten sposób stosunek do życia) oraz wymowa tła zdjęcia.

Po drugiej stronie lustra (obiektywu)

Jesteśmy świadkami przekraczania granicy miedzy tradycyjną formą robienia zdjęć, zarezerwowaną dla profesjonalnych fotografów, a łatwością i szybkością ukazania swojego zewnętrznego obrazu, a czasem też cech osobowości. To, co było zarezerwowane dla wybranych, dziś jest powszechnie dostępne. Po trosze więc wszyscy jesteśmy artystami. Są osoby, które codziennie na nowo stwarzają samego siebie, a my, mając konto na portalach społecznościowych, jesteśmy dopuszczeni do ich świata, przyglądając się kulisom ich życia. W sposób masowy dostępujemy tajemnicy: z bliska oglądamy ścianki, wystudiowane uśmiechy i zastygłe pozy, otoczenie, rodziny i znajomych, fałdki, zmarszczki, kurze łapki, aż wreszcie – sytuacje życiowe, w których znaleźli się autorzy „selfie”.

Fenomen „selfie” wpisuje się w nurt, który daje poczucie wolności, samodzielności: sami się leczymy, sami najlepiej wszystko wiemy, sami kreujemy swoją osobę i sami robimy sobie autoportret, bo chcemy poczuć się dobrze sami ze sobą. Jest to atrakcyjne dla osób, które dążą do samowystarczalności. W „selfie” jesteśmy wszyscy artystami i celebrytami na miarę swojego życia.

Joanna Motylska Komsta

Autorka zdjęć: Джоанна Motylska-Komsta, „fotoreporter ulotnych chwil i emocji” – tak siebie określa, z wykształcenia socjolog, autorka wielu wystaw indywidualnych,liczne udziały w wystawach zbiorowych i konkursach fotograficznych, członkini Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych ( DSAFiTA), stały współpracownik magazynu fotograficznego „OBSCURA”

W fotografii, którą jest jej pasją, zwykłe przedmioty zamienia w nowe byty, wyzwalając w ten sposób kreatywność odbiorcy. Prezentowane fotografie pozwalają odbiorcy ujrzeć nieoczekiwane konteksty tego wszystkiego, co niezauważalne i nieistotne.

O autorce Zbigniew Stokłosa – redaktor naczelny „OBSCURA”