Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego

21 Desanm 2015FLASH, LÒTAndre Małyszko

Lubisz fotografować – nie rozstawaj się aparatem. Fotografuj wszystko co cię ciekawi, ale nie daj się ponieść. Sprzęt cyfrowy jest cierpliwy i pozwala wykonać setki i tysiące fotografii, jednak tak jak nie warto klepać jęzorem bez potrzeby, nie trzeba naciskać spustu migawki, tylko dlatego, że jest to możliwe. Nie oznacza to, że warto robić tylko zdjęcia wybitne – wielu z nas zdjęć wybitnych nie robi i robić nie będzie, zresztą co to znaczy “wybitne”, czy to te, za które agencja zapłaci grube pieniądze, a możne reklamowe, studyjne, streetowe, reportaż wojenny? Mwen panse ke, że ważne jest, abyśmy po prostu dokonywali wyborów, poczekali na ciekawą scenę, sytuację. I dotyczy to zarówno wielkich wydarzeń jak i rodzinnego spaceru. Oto taki przykład fotografii zacisznej, z dosyć kameralnej imprezy. Przy okazji takich reportaży uczymy się kontaktu z ludźmi, tak aby ich nie stresować aparatem, możemy dowiedzieć się czegoś ciekawego, bo przecież nie tylko zdjęcia robimy, ale także warto porozmawiać…

Krótki wypad na Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego zaowocował zakupami wyrobów regionalnych, a także kilkoma fotografiami dokumentującymi co tam się działo.

Reportażowa Fotografi – refleksyon sou okazyon an nan rasanbleman an nan machin fin vye granmoun MOTOCLASSIC Castle Topacz

19 Out 2015Ekspozisyon, FLASH, LÒT, TECHNOLOGYAndre Małyszko

Evènman Atire trennen foul moun yo, anpil nan yo gen ekipman fotografi. Se pou nou pale sou li, Ki jan yo foto evènman sa yo, ke materyèl la gen yon valè de rportaj, epi li pa t 'sèlman “Dimanch” souvni…

Rportaj se yon jwèt ekip – trè bon rapò ka konpoze de foto omwen bon, gwo yon sèl foto pa fè, ak yon koleksyon nan foto nan mwayèn bay bon pwoteksyon, ak youn move foto se kapab ruine yon bon antye.

Prezante istwa sa a – Dwe gen kèk istwa. Natirèlman istwa a plis oswa mwens. Kouvèti nan evènman an se istwa a mwens, Sepandan, yo ta dwe yon chema dramatik dwe adopte. Si li nan ouvèti atizay, Ou ka di dapre dat: vini envite premye, ouvè – kèk “diskou” ak prezantasyon nan otè, vizitè yo wè egzibisyon an, Gwoup Diskisyon, sèn, kèk travay ekspoze nan atizay (men san yo pa egzajerasyon, nie Katalog). Ou ka konsantre sou atis la, ak sa k ap pase bò kote l '; oswa divize an chapit: atis yo ak otorite yo, telespektatè ap gade egzibisyon an, Panno moral ak Trivia… Gen anpil posiblite, ou pa bezwen konnen ki lè ou chwazi pou ou, materyèl kite la abondan pita gen anpil yo chwazi nan.
Lè w ap pran foto nan konsè a, ewo nan se nòmalman ekip la, epi li konsakre pi atansyon – Sepandan, sonje, fasil anwiye pa foto anpil nan yon sèl ekip, souvan soti nan yon kote. Se pou soti sou plan diferan, fotografujmy odyans, karaktè enteresan ak konpòtman. Men, si ou jere yo ale koulis apre montre nan, nou gen yon chans pran “koulis”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz sa a deyò rasanbleman nan machin fin vye granmoun ak nouvo. Evènman an atire foul moun nan vizitè – nan fen a nou tout renmen Motoring. Mwen panse ke, ki pi gwo erè a ta dwe tire sèlman machin, pa gen pwoblèm ki laj oswa liksye ke yo. Si nou vle montre menm pi plis nan, galri ta dwe dè santèn ak diman nenpòt moun ki obejrzałby yo tout. Ekspozisyon Natirèlman fotografujmy, ak anpil nan li, men kite a pa eseye fè konpetisyon ak karyè fotografi – nou pa gen okenn chans yo pran foto nan piblisite. Se pou nou eseye jwenn pwòp fason yo nan narasyon, Rekonesans Standard Ranpli detay yo, pèspektiv etranj, operujmy pwofondè nan jaden, gade ang. pa evite sztafażu, Li souvan varye imaj la.
Men, tou fotografujmy moun, kèk karaktè enteresan, sèn. Pafwa li nan yon moun kiryozite abiye, nan yon lòt lè keu la pou bwason oswa yon timoun nan yon poze komik. Nou pa bezwen pè yo kontakte foto – pafwa ou pa remake, yo ap foto, nan yon lòt lè skwitują souri (enpòtan, pa yo dwe tansyon, ta dwe souri premye), epi pafwa pran jwèt la, zapozują, Yo pale oswa mande pou gaye imaj. Ou gen yo dwe louvri… Si yon moun pa vle – li pa fè okenn sans nan pouse, Nou ekskize nou ak demisyon (sof si yon sijè yon valè de peche, Lè sa a, ou gen eseye, sepandan, pran yon foto, men konprann, tapaj sèvi pa gen rezon). Pou sa yo yon evènman gwo ak lajè ta dwe selebre li de fwa, premye a se pa avi tout bagay, ak nan adisyon nou ka sèl kontoune fè ak yon sèl optik (yon rale estanda – nan Tamron ka mwen an 17-50 2.8), ak fè de gwoup (ak – Samyang 8mm F3 5 AE je pwason pou yon chanjman nan Pentax 135 2.5), ki sove lantiy chanjman konstan.
MOTOCLASSIC evènman tankou gen se pa reyèlman kwonoloji – yon bann bagay sa ap pase ansanm nan anpil kote, pa gen pwoblèm lè ou vini – Ou wè prèske tout bagay. Pa gen naratif lineyè, Se konsa, ou gen fè yon gade pou yon lòt kle nan naratif la. Li ka bati rapò seksyon (machin fin vye granmoun, nouvo, odyans, Atraksyon Lòt…), epi yo ka melanje sijè, se konsa yo ke yo ap antremele ak? Chwa a se pa toujou fasil.

Sede a se abondan, donk asire w ke yo revize li epi li jete kòm anpil ke posib, nan premye ranje a nan foto fèt san siksè – konsantre, seryezman ankadre (eseye rekòt nan etap nan nan pran yon foto, ankadre nan final la, menm yon rezolisyon segondè ta dwe gen yon dènye rekou, pa apre nou gen plizyè lantiy, Lè sa a, yon bagay yo taye), si wi ou non sa yo raz, Mwen pa janm pral sèvi ak – twò entim, foto nan yon tèm Désidéman favorab; nou pa ap Paparazzi. Li te tou retire foto kopi, menm si yo tout te sanble gwo, Sa yo kite, ki sanble yo dwe pi bon an – lòt moun pa janm itil. Se konsa, y ap fè yon anpil nan foto.

Pwochen etap la se yo chwazi yon senaryo ak pre-seleksyon nan foto pou yo travay sou. Rapò enprime gen plizyè – plizyè foto. Sou entènèt la, se konsa pa gen okenn bezwen limite – tou de rezo a epi l ap gade kenbe fèm plis. Men, toujou sonje, ke kantite lajan an pa fè bon jan kalite a ak menm foto yo pi byen nan kantite gwo fatig – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, li kapab divize an plizyè pati, np. chak pati yon ti kras nan yon lòt bagay.
Piblikasyon sou entènèt la, sitou sa yo Rapòte, Yo pa mande pou tretman kòm katalòg oswa egzibisyon an. Li pa fè okenn sans ekspoze nan rezolisyon plen – pa ase, ki diman nenpòt moun ki pral nan l ap gade nan, li la toujou ekspoze tèt yo nan piratage ak move itilizasyon nan pwopriyete entelektyèl nou an, pou egzanp, nan sèvi ak piblikasyon san konsantman nou an. Avèk gwosè a nan monitè a jodi a 1024 piksèl bò lontan byen ase. Anplis de sa nan rèsizin, nou dwe korije – ki kote yo yon ti kras surèkspoze oswa underexposed (pi rèd yo korije underexposure) klète, balans blan ak lòt defo minè. Imaj ak domaj gwo nou pa gen okenn pi long – Nou mete yo pi bonè.
Pifò pwogram pou devlope / pwosesis nan imaj dijital gen potansyèl la pou ajisteman sa yo ak travay pakèt (pakèt) – oswa foto miltip nan yon fwa.

Mwen toujou foto nan RAW, pral, premyèman mwen gwo ase kat memwa, ak dezyèm sèlman RAW bay kapasite pwosesis plen. Pa gen okenn pwoblèm swa gade oswa pre-seleksyon, oswa menm yon preparasyon senp – yon IrfanView pwogram gratis + grefon sipòte pwatikman tout fòma imaj.

Apre yon-seleksyon pre ak aranjman nan imaj yo nan lòd la nan apwòch la senaryo chwazi pou seleksyon an ankò. Se pou nou revize materyèl la, ap eseye gade nan pèspektiv nan lektè a. Se pou nou efase foto tankou, pa manm matche, deflèkteur teknikman oswa klima, ki ka vyole yon moun nan klèman bon. Li se pa sa valè pibliye foto “piblisite” – nan fen a pa gen yon sèl nou pa peye pou li. Skorygujmy lòd, se konsa ke lide nou an te klè ak lizib. Epi finalman (jeneralman li panse dézireu) se pou nou mande opinyon an nan yon moun mwen konnen.

Epi, koulye a yon kèk egzanp sou MOTOCLASSIC Castle Topacz:

òganizasyon of Contents

machin – divès kalite vaksen (antye, detay, pèspektiv…)

sèn, otès…

atrakcje towarzyszące

Plis foto isit la (epi yo pa atann, ke tout bagay mwen te ekri pi wo a se aplikab nan rapò m ' – li se fasil okipe…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

Polsko-Niemieckie Dni Mediów w Szczecinie 21-22.05.2015

31 Me 2015Ekspozisyon, FLASH, LÒTAndre Małyszko

W dniach 21-22.05.2015, tym razem w Szczecinie, obyły się kolejne Polsko-Niemieckie Dni Mediów. To ważna, przeznaczona dla profesjonalistów cykliczna impreza, której celem jest wielowymiarowa analiza roli mediów we wspólczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem sąsiedzkich relacji polsko-niemieckich.

Obowiązki gospodarza pełniła znana dziennikarka TV, specjalizująca się w problematyce – w szerokim rozumieniu – rosyjskiej, autorka cyklu świetnych reportaży “Szerokie tory”, Barbara Włodarczyk. Przemówienie inauguracyjne wygłosił Adam Bodnar a “Impulsy” Jerzy Margański, Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie i Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie.

Następnie odbyła się dyskusja pt. „Nauki z kryzysu wokół Ukrainy. Jak Polska i Niemcy mogą w przyszłości współdziałać na wschodzie Europy?” Moderacja: Andrzej Grajewski, szef działu Świat, „Gość Niedzielny”
Uczestnicy: Piotr Andrusieczko, korespondent „Gazety Wyborczej” m.in. ze wschodniej Ukrainy, Viola von Cramon, posłanka do niemieckiego Bundestagu z ramienia Partii Zielonych, Moritz Gathmann, „Der Spiegel”, Paweł Kowal, adiunkt Instytutu Studiów Politycznych PAN, Paweł Pieniążek, freelancer, relacjonował wydarzenia na Majdanie i konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie.

Dyskusja pokazała, że poza jednym wspólnym poglądem, iż konflikt ukraiński stanowi poważne zagrożenie ładu europejskiego, mamy do czynienia z różnorodnymi stanowiskami. Dziennikarze bezpośrednio relacjonujący wydarzenia na Ukrainie wykazali się powściągliwością w ocenach, mnie zaciekawiło stanowisko Pawła Kowala (mimo iż daleki jestem od jego preferencji politycznych), który zwrócił uwagę na rzeczy, jakie przy okazji konfliktu umykają lub są celowo są pomijane: niejednoznaczna postawa samej Ukrainy, niestabilność polityczna, oligarchizacja, wyczekująca postawa Europy i Polski i – co może mieć konsekwencje dla całej Unii – rywalizacja organów UE o dominację, skutkująca osłabianiem Parlamentu Europejskiego na rzecz Komisji Europejskiej, czyli w konsekwencji proces osłabiania pozycji obywateli Unii wobec jej administracji.

Kolejnym punktem programu były warsztaty – wcześniej należało się zapisać na jeden z wybranych tematów:

Warsztat 1: Rola „armii europejskiej” w polityce bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej.

Warsztat 2: Nowe wyzwania Pogranicza.

Warsztat 3: Jak nowe media zmieniają wymagania stawiane przed dziennikarzem.

Pan Warsztat 4: Zarządzanie mediami w czasach kryzysu – warsztat dla szefów mediów i redaktorów naczelnych.

Warsztat 5: Pojęcie „Polskie obozy koncentracyjne” i jego odbiór w mediach zagranicznych.

Wieczorem odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego 2015.
Pierwsze miejsce w kategorii Prasa zdobyła Magdalena Grzebałkowska za reportaż „Śpiewać, hitlerówy!”, który ukazał się w „Dużym Formacie”. W kategorii Radio zwyciężyła audycja trzech autorów: Tomasza Sikory, Romana Nucka i Tomáša Kopeckýego pt. „Dowodiczek Osobisticzek, czyli Nowy Realizm Graniczny”. Reportaż telewizyjny „Mama arbeitet im Westen – Eine Kindheit in Polen“ Åse Svenheim Drivenes wyemitowany w MDR, wygrał w kategorii Telewizja. Po raz drugi przyznano nagrodę specjalną „Dziennikarstwo na pograniczu“, ufundowaną tym razem przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Nagrodę otrzymali Joanna i Krzysztof Skonieczni za audycję „Mała Polka ze Staffelde“, wyemitowaną przez Polskie Radio Szczecin. Zwycięzcy konkursu otrzymali nagrody finansowe – po 5000 euro.[http://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Następnego dnia druga sesja warsztatów, dzięki czemu można było wziąć udział w dwóch warsztatach, a po obiedzie w Restauracji Zamkowej w renesansowym Zamku Książąt Pomorskich odbyliśmy rejs statkiem Odra / Peene Quenn po szczecińskim porcie.

Muszę podkreślić, że zarówno część merytoryczna jak i “kulturalna” stały na wysokim poziomie, przedsięwzięcie organizacyjnie bardzo udane. Była to także okazja poznać trochę bliżej Szczecin, przez który do tej pory jedynie przejeżdżałem.

Dzień pierwszy, część pierwsza:

[wptf id=”8″]

Dzień pierwszy, część druga:

[wptf id=”9″]

Dzień drugi:

[wptf id=”10″]

Richard Kopec la mouri.

13 Me 2015ART, FLASH, LÒTAndre Małyszko

Siódmego maja zmarł nasz kolega, Rysiu Kopeć. Człowiek – historia naszego Stowarzyszenia.

Rycha poznałem chyba w czasach studenckich – od kilku lat pasjonowałem się fotografią, i dojrzałem do jakiejś aktywności zorganizowanej. Nie pamiętam jak (internetu wtedy nie było) znalazłem w okolicy klub fotograficzny przy spółdzielni mieszkaniowej. Poszedłem i tak się zaczęło.

Luzak, żartowniś, świetny kompan i facet z dużym talentem – fotografował jakby od niechcenia, nonszalancko… a zdjęcia były świetne. Był duszą towarzystwa, mimo kilku lat różnicy (w moim wieku to mogło mieć znaczenie, byłem szczawem) nie tylko, że nie było dystansu, ale szybko się zaprzyjaźniliśmy. On wciągnął mnie do WTF (teraz DSAFiTA), wyjazdy na plenery – w tym słynne Plenery Aktu. Jego niesamowite diaporamy robione wraz z Kaziem Kwiatkowskim, trochę dla towarzystwa (spotkania w Lubinie), i od razu wygrywające liczne konkursy. Grupa portretowa operująca w Oleśnicy u Artura Balińskiego. Dzięki Niemu poznałem masę świetnych ludzi, fotografów i modelek.

Król szybkostrzelności – potrafił wystrzelać rolkę filmu w kilka sekund, nie przerywając opowiadania kolejnej anegdoty.

Wspólnie używaliśmy jego pracowni w piwnicy bloku w którym mieszkał. Robiliśmy czarno-białe powiększenia i nie udawało się osiągnąć odpowiedniego kontrastu. Mimo kontrastowych papierów zdjęcia wychodziły mdłe – nie pomagało justowanie kondensora, wymiana żarówki w powiększalniku. Podejrzenie padło na grzejnik elektryczny, emitujący lekką czerwoną poświatę, jednak wyłączenie go nic nie dało. Obaj mieliśmy już sporo doświadczenia i żadnego pomysłu w czym przyczyna. Któregoś dnia, nie pamiętam z jakiego powodu, wymieniliśmy obiektyw w powiększalniku i wtedy zauważyliśmy, że soczewki się rozkleiły i to powodowało efekt rozmycia… Takie przygody łączą mężczyzn.

Nan dènye ane 1982-1985 Ryszard Kopeć pełnił funkcję prezesa naszego Stowarzyszenia (wówczas Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego). Był aktywny i kreatywny.

Do zobaczenia Rysiu…

Andrzej Małyszko

Rysiek na “planie” remontu siedziby Stowarzyszenia

Ryszard Kopeć, Mariusz Przygoda i Miłka Kamieńska, Wójtowice 2012.

Ryszard Kopeć, Wójtowice 2012.

Kilka zdjęć z pogrzebu (fot. Mariusz Przygoda)

Wystawa Jubileuszowa „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata” w Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich (relacja)

13 Me 2015LÒTAndre Małyszko

8 maja w Galerii Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich otworzyliśmy Wystawę Jubileuszową „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata”

Selfie – Autoportret współczesnego człowieka

25 Avril 2015ART, FLASH, LÒTAndre Małyszko

„Selfie” to moda na robienie sobie samemu zdjęcia za pomocą telefonu komórkowego trzymanego w wyciągniętej dłoni, najczęściej w celu późniejszego umieszczenia go na serwisach społecznościowych. Taka forma portretu ma wielu zwolenników, ale też spotykane są negatywne opinie na ten temat.

Sama sztuka portretu ma bardzo bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych. Przez wiele wieków portret rozwijał się w różnych formach, jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: od albumów rodzinnych, poprzez uliczne billboardy reklamowe, aż do „selfie”. Skąd wzięła się ta popularność robienia sobie portretu? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentach… Ponadto mogą one być wykonywane niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni, czy w atelier.
Dlatego „Selfie” to też dokument, swoiste świadectwo współczesnego życia. Tego, jak jesteśmy ubrani, uczesani, jak się czujemy. Także naszego dystansu i sarkazmu. Świadectwem bycia w łóżku, w kuchni, w toalecie, w windzie. W skrajnych przypadkach sposób fotografowania się ze wszystkim, co się rusza lub ze wszystkimi, których się spotyka. Czyli naturalna reakcja na czasy, w których żyjemy.

Robiąc dziś swój autoportret, nie musimy starać się maskować faktu, że to my sami trzymamy aparat. Często podkreślenie tej samodzielności sprawia, że zdjęcie jest bardziej szczere. Technika także nie jest najważniejsza. Przy robieniu „selfie” raczej staje się ważniejsza strategia, jakimi ludzie chcą pokazać się światu, jakie otaczają ich rekwizyty (podkreślą w ten sposób stosunek do życia) oraz wymowa tła zdjęcia.

Po drugiej stronie lustra (obiektywu)

Jesteśmy świadkami przekraczania granicy miedzy tradycyjną formą robienia zdjęć, zarezerwowaną dla profesjonalnych fotografów, a łatwością i szybkością ukazania swojego zewnętrznego obrazu, a czasem też cech osobowości. To, co było zarezerwowane dla wybranych, dziś jest powszechnie dostępne. Po trosze więc wszyscy jesteśmy artystami. Są osoby, które codziennie na nowo stwarzają samego siebie, a my, mając konto na portalach społecznościowych, jesteśmy dopuszczeni do ich świata, przyglądając się kulisom ich życia. W sposób masowy dostępujemy tajemnicy: z bliska oglądamy ścianki, wystudiowane uśmiechy i zastygłe pozy, otoczenie, rodziny i znajomych, fałdki, zmarszczki, kurze łapki, aż wreszcie – sytuacje życiowe, w których znaleźli się autorzy „selfie”.

Fenomen „selfie” wpisuje się w nurt, który daje poczucie wolności, samodzielności: sami się leczymy, sami najlepiej wszystko wiemy, sami kreujemy swoją osobę i sami robimy sobie autoportret, bo chcemy poczuć się dobrze sami ze sobą. Jest to atrakcyjne dla osób, które dążą do samowystarczalności. W „selfie” jesteśmy wszyscy artystami i celebrytami na miarę swojego życia.

Joanna Motylska Komsta

Autorka zdjęć: Joanna Motylska-Komsta, „fotoreporter ulotnych chwil i emocji” – tak siebie określa, z wykształcenia socjolog, autorka wielu wystaw indywidualnych,liczne udziały w wystawach zbiorowych i konkursach fotograficznych, członkini Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych ( DSAFiTA), stały współpracownik magazynu fotograficznego „OBSCURA”

W fotografii, którą jest jej pasją, zwykłe przedmioty zamienia w nowe byty, wyzwalając w ten sposób kreatywność odbiorcy. Prezentowane fotografie pozwalają odbiorcy ujrzeć nieoczekiwane konteksty tego wszystkiego, co niezauważalne i nieistotne.

O autorce Zbigniew Stokłosa – redaktor naczelny „OBSCURA”