Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego

21 Dekabr 2015FLASH, DİGƏRAndrew Małyszko

Lubisz fotografować – nie rozstawaj się aparatem. Fotografuj wszystko co cię ciekawi, ale nie daj się ponieść. Sprzęt cyfrowy jest cierpliwy i pozwala wykonać setki i tysiące fotografii, jednak tak jak nie warto klepać jęzorem bez potrzeby, nie trzeba naciskać spustu migawki, tylko dlatego, że jest to możliwe. Nie oznacza to, że warto robić tylko zdjęcia wybitne – wielu z nas zdjęć wybitnych nie robi i robić nie będzie, zresztą co to znaczy “wybitne”, czy to te, za które agencja zapłaci grube pieniądze, a możne reklamowe, studyjne, streetowe, reportaż wojenny? Mən hesab edirəm ki,, że ważne jest, abyśmy po prostu dokonywali wyborów, poczekali na ciekawą scenę, sytuację. I dotyczy to zarówno wielkich wydarzeń jak i rodzinnego spaceru. Oto taki przykład fotografii zacisznej, z dosyć kameralnej imprezy. Przy okazji takich reportaży uczymy się kontaktu z ludźmi, tak aby ich nie stresować aparatem, możemy dowiedzieć się czegoś ciekawego, bo przecież nie tylko zdjęcia robimy, ale także warto porozmawiać…

Krótki wypad na Saksońsko-Dolnośląski Jarmark Bożonarodzeniowy wokół Zamku Leśnickiego zaowocował zakupami wyrobów regionalnych, a także kilkoma fotografiami dokumentującymi co tam się działo.

Reportażowa Photography – köhnə maşın MOTOCLASSIC Castle Topacz Rallisi münasibətilə əks

19 Avqust 2015SƏRGİLƏR, FLASH, DİGƏR, TECHNOLOGYAndrew Małyszko

Cəlbedici hadisələr dəstə-dəstə sürükleyin, onların çoxu foto avadanlıq. Bu barədə danışaq, bu hadisələri fotoşəkil necə, material reportaj bir dəyəri var ki,, və o, yalnız idi “Sunday” xatirə…

Reportaj komanda oyun – çox yaxşı hesabat ən azı yaxşı şəkillər ibarət ola bilər, böyük bir şəkil etmir, orta şəkillər toplusu ilə yaxşı əhatə vermək, və bir pis şəkil yaxşı bütün məhv edə bilər.

Bu hekayə xüsusiyyət – Bəzi hekayə olmalıdır. Əlbəttə hekayə daha az və ya. Tədbirin işıqlandırılması hekayə az, Lakin, dramatik eskiz qəbul edilməlidir. Bu sənət açılış varsa, Siz tarixi ilə deyə bilərəm: ilk qonaqları gəlib, açır – bir “çıxış” və müəlliflərin təqdimatı, qonaqlar sərgi görmək, Group Discussions, səhnələri, incəsənət bəzi sərgilənən əsərlər (lakin mübaliğəsiz, nie Katalog üçün). Siz rəssam diqqət, və nə onun ətrafında baş; və ya fəsildən bölünür: rəssamlar və vəzifəli, sərgi seyr tamaşaçı, Shutter mənəvi və trivia… Çox imkanlar var, Seçdiyiniz zaman bilmək lazım deyil, edək bol material sonra seçmək çox var.
Konsertdə şəkillər alaraq, qəhrəman adətən komanda, və o, ən diqqət – Lakin unutmayın,, asanlıqla bir komanda çox şəkillər ilə cansıxıcı, tez-tez bir yerdən. Müxtəlif planları haqqında bildirin, fotografujmy tamaşaçı, maraqlı simvol və davranışları. Və şou sonra backstage getmək üçün idarə əgər, biz çəkmək üçün bir şans var “backstage”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz köhnə və yeni avtomobil bu açıq toplanması. Tədbirdə qonaqlar dəstə-dəstə cəlb – sonunda biz bütün avtomobil sevgi. Mən hesab edirəm ki,, ən böyük səhv yalnız nəqliyyat vasitələri çəkmək olardı ki,, nə qədər köhnə və ya lüks onlar. Biz hətta ən göstərmək istəyirsinizsə, qalereya yüzlərlə olacaq və çətin hər kəs onlara bütün obejrzałby. Əlbəttə fotografujmy eksponatlar, və çox, amma fotoqrafiya karyera ilə rəqabət cəhd edək – biz reklam şəkil çəkmək üçün heç bir şans yoxdur. Bizə hədisi öz yolu tapmaq üçün cəhd edək, Standard tanınması ətraflı doldurun, qeyri-adi perspektiv, sahəsində operujmy dərinliyi, bucağı. Sztafażu qarşısını almaq etməyin, Bu tez-tez şəkil dəyişir.
Lakin insanların fotografujmy, bəzi maraqlı simvol, səhnələri. Bəzən kimsə maraqla geyimli, digər vaxtlarda içkilər üçün queue və ya bir məzəli yaradır bir uşaq da. Şəkli əlaqə Qorxma – bəzən qeyd yoxdur, xatirə şəkli olunur, digər vaxtlarda skwitują təbəssüm (mühüm, gərgin deyil, ilk təbəssüm olmalıdır), və bəzən oyun almaq, zapozują, Onlar danışmaq və ya images yayılması üçün xahiş. Siz açıq olmalıdır… Kimsə istəmir əgər – Bu basmaq üçün heç bir əhəmiyyət kəsb edir, Üzr istəyirik və istefa (günah bir mövzu dəyərində halda, sonra bir şəkil çəkmək üçün, lakin cəhd var, lakin Sessiz, dava heç bir məqsədə xidmət). Belə böyük və geniş hadisə iki dəfə qeyd edin, ilk hər şey bildiriş deyil, və əlavə biz bir bypass bir optika ilə həyata bilər (standart zoom – mənim halda Tamron da 17-50 2.8), və bir-birindən (və – Samyang 8mm F3 5 Pentax bir dəyişiklik ae balıq göz 135 2.5), olan daimi dəyişiklik linzalar saxlayır.
Orada kimi MOTOCLASSIC hadisə həqiqətən xronologiya deyil – bir çox şeyi bir çox yerlərdə eyni zamanda davam, heç bir məsələ gələndə – Siz demək olar ki hər şeyi görmək. No xətti povest, Belə ki, povest başqa əsas axtarmaq lazımdır. Bu hesabat bölmə inşa edə bilərsiniz (köhnə avtomobillər, yeni, tamaşaçı, Əlavə turistik…), və mövzular mix edə bilərsiniz, ki, onlar ilə interspersed olunur? seçim həmişə asan deyil.

gəlir zəngin, belə ki, nəzərdən əmin olun və üz mümkün qədər atmaq, uğursuz şəkillər ilk sırada – fokus, pis çerçeveli (Bir şəkil alaraq mərhələsində kəsmək üçün cəhd edin, Finalda zeh, hətta yüksək qətnamə son çarə olmalıdır, biz bir neçə linzalar var sonra, Sonra bir şey kəsmək), Belə qazma olub, Mən istifadə heç vaxt – çox intim, bir cəsarətlə əlverişsiz baxımından şəkli; biz paparazzi deyilik. O, həmçinin cüt fotoğraflar rədd et, Onlar bütün böyük görünürdü, hətta, Bu tərk, olan yaxşı görünür – faydalı heç vaxt digər. Və belə olacaq photos bir çox.

Növbəti addım emal üçün photos bir ssenari və pre-seçim seçmək üçün. Çap hesabat bir neçə ola – bir neçə şəkillər. İnternet, belə ki, məhdudlaşdırmaq üçün heç bir ehtiyac – şəbəkə və dözmək seyr, həm də daha çox. Amma həmişə xatırlayıram, məbləği keyfiyyətli və böyük miqdarda yorğunluq hətta ən yaxşı photos etmək deyil ki, – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, bir neçə hissəyə bölmək olar, np. hər bir hissəsi başqa bir şey bir az.
İnternet Nəşrlər, xüsusilə də Naxçıvan, Onlar kataloqlar və ya sərgi müalicə tələb etmir. Bu tam həlli ifşa heç bir əhəmiyyət kəsb edir – kifayət deyil, ki, çətin ki, hər kəs seyr olacaq, Bu hələ bizim əqli mülkiyyət piratçılığı və sui-istifadə özlərini ifşa edir, Məsələn, bizim razılığı olmadan əsərlərin istifadə etməklə. Bugünkü monitorlar ölçüsü ilə 1024 kifayət qədər uzun tərəfi pixels. Boyutlandırma əlavə, biz düzəltmək lazımdır – Onlar qədər overexposed və ya underexposed harada (underexposure düzəltmək üçün daha) parlaqlıq, ağ balans və digər kiçik qüsurları. Biz artıq var böyük qüsurları ilə Şəkillər – Biz əvvəllər onları atdı.
/ Inkişaf digital images emalı üçün ən proqramları belə düzəlişlər və batch iş üçün potensial var (dəstə) – bir və ya birdən çox photos.

Mən həmişə RAW fotoşəkil, iradə, ilk növbədə mən kifayət qədər böyük yaddaş kartı, və yalnız ikinci RAW tam emal imkanları verir. Heç bir problem görüntü və ya pre-seçim var, və ya hətta bir sadə hazırlanması – pulsuz proqram IrfanView + plugins faktiki olaraq bütün resim formatlarını dəstəkləyir.

Seçilməsi üçün seçilmiş ssenari yanaşma üçün images bir pre-seçilməsi və təşkili sonra yenidən. Bizə maddi nəzərdən edək, oxucu baxımından baxmaq üçün çalışırıq. Nin kimi şəkillər silmək imkan, Biz ümumi uyğunluğu, texniki və ya iqlim sapma, ki pozulmasına səbəb ola bilər kimsə aydın yaxşı. Bu şəkil nəşr dəyər deyil “reklam” – sonunda biz bunun üçün heç bir vermirlər. Skorygujmy sifariş, ki, bizim mind aydın və aydın idi. Və nəhayət (ümumiyyətlə arzulu düşüncə onu) Bizə bilirəm kimsə soruş imkan.

Və MOTOCLASSIC Castle Topacz indi bir neçə nümunələr:

Contents təşkili

nəqliyyat vasitələri – müxtəlif çekim (tam, Məlumat, perspektiv…)

səhnələri, Hostes…

atrakcje towarzyszące

Burada Şəkillər (və gözləmək deyil, Yuxarıda yazırdı ki, hər şey mənim hesabat tətbiq edilir – Bu idarə etmək asan deyil…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

Szczecin Alman-Polish Media günləri 21-22.05.2015

31 May 2015SƏRGİLƏR, FLASH, DİGƏRAndrew Małyszko

W dniach 21-22.05.2015, tym razem w Szczecinie, obyły się kolejne Polsko-Niemieckie Dni Mediów. To ważna, przeznaczona dla profesjonalistów cykliczna impreza, której celem jest wielowymiarowa analiza roli mediów we wspólczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem sąsiedzkich relacji polsko-niemieckich.

Obowiązki gospodarza pełniła znana dziennikarka TV, specjalizująca się w problematyce – w szerokim rozumieniu – rosyjskiej, autorka cyklu świetnych reportaży “Szerokie tory”, Barbara Włodarczyk. Przemówienie inauguracyjne wygłosił Adam Bodnar a “Impulsy” Jerzy Margański, Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie i Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie.

Następnie odbyła się dyskusja pt. „Nauki z kryzysu wokół Ukrainy. Jak Polska i Niemcy mogą w przyszłości współdziałać na wschodzie Europy?” Moderacja: Andrzej Grajewski, szef działu Świat, „Gość Niedzielny”
Uczestnicy: Piotr Andrusieczko, korespondent „Gazety Wyborczej” m.in. ze wschodniej Ukrainy, Viola von Cramon, posłanka do niemieckiego Bundestagu z ramienia Partii Zielonych, Moritz Gathmann, „Der Spiegel”, Paweł Kowal, adiunkt Instytutu Studiów Politycznych PAN, Paweł Pieniążek, freelancer, relacjonował wydarzenia na Majdanie i konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie.

Dyskusja pokazała, że poza jednym wspólnym poglądem, iż konflikt ukraiński stanowi poważne zagrożenie ładu europejskiego, mamy do czynienia z różnorodnymi stanowiskami. Dziennikarze bezpośrednio relacjonujący wydarzenia na Ukrainie wykazali się powściągliwością w ocenach, mnie zaciekawiło stanowisko Pawła Kowala (mimo iż daleki jestem od jego preferencji politycznych), który zwrócił uwagę na rzeczy, jakie przy okazji konfliktu umykają lub są celowo są pomijane: niejednoznaczna postawa samej Ukrainy, niestabilność polityczna, oligarchizacja, wyczekująca postawa Europy i Polski i – co może mieć konsekwencje dla całej Unii – rywalizacja organów UE o dominację, skutkująca osłabianiem Parlamentu Europejskiego na rzecz Komisji Europejskiej, czyli w konsekwencji proces osłabiania pozycji obywateli Unii wobec jej administracji.

Kolejnym punktem programu były warsztaty – wcześniej należało się zapisać na jeden z wybranych tematów:

Warsztat 1: Rola „armii europejskiej” w polityce bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej.

Warsztat 2: Nowe wyzwania Pogranicza.

Warsztat 3: Jak nowe media zmieniają wymagania stawiane przed dziennikarzem.

Pan Warsztat 4: Zarządzanie mediami w czasach kryzysu – warsztat dla szefów mediów i redaktorów naczelnych.

Warsztat 5: Pojęcie „Polskie obozy koncentracyjne” i jego odbiór w mediach zagranicznych.

Wieczorem odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusz Mazowiecki 2015.
Pierwsze miejsce w kategorii Prasa zdobyła Magdalena Grzebałkowska za reportaż „Śpiewać, hitlerówy!”, który ukazał się w „Dużym Formacie”. W kategorii Radio zwyciężyła audycja trzech autorów: Tomasza Sikory, Romana Nucka i Tomáša Kopeckýego pt. „Dowodiczek Osobisticzek, czyli Nowy Realizm Graniczny”. Reportaż telewizyjny „Mama arbeitet im Westen – Eine Kindheit in Polen“ Åse Svenheim Drivenes wyemitowany w MDR, wygrał w kategorii Telewizja. Po raz drugi przyznano nagrodę specjalną „Dziennikarstwo na pograniczu“, ufundowaną tym razem przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Nagrodę otrzymali Joanna i Krzysztof Skonieczni za audycję „Mała Polka ze Staffelde“, wyemitowaną przez Polskie Radio Szczecin. Zwycięzcy konkursu otrzymali nagrody finansowe – po 5000 euro.[http://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Następnego dnia druga sesja warsztatów, dzięki czemu można było wziąć udział w dwóch warsztatach, a po obiedzie w Restauracji Zamkowej w renesansowym Zamku Książąt Pomorskich odbyliśmy rejs statkiem Odra / Peene Quenn po szczecińskim porcie.

Muszę podkreślić, że zarówno część merytoryczna jak i “kulturalna” stały na wysokim poziomie, przedsięwzięcie organizacyjnie bardzo udane. Była to także okazja poznać trochę bliżej Szczecin, przez który do tej pory jedynie przejeżdżałem.

Dzień pierwszy, część pierwsza:

[wptf id=”8″]

Dzień pierwszy, część druga:

[wptf id=”9″]

Dzień drugi:

[wptf id=”10″]

Ryszard Kopec öldü.

13 May 2015ART, FLASH, DİGƏRAndrew Małyszko

Mayın 7-də dostumuz dünyasını dəyişdi, Rysiu Kopec. Adam – Assosiasiyamızın tarixi.

Düşünürəm ki, Riçlə tələbə olanda tanış olmuşam – Bir neçə ildir ki, fotoqrafiyaya həvəsim var, və mən bəzi mütəşəkkil fəaliyyətə hazır idim. Necə olduğunu xatırlamıram (o vaxt internet yox idi) Mənzil kooperativinin yanında foto klub tapdım. Getdim və belə başladı.

Bəy, zarafatcıl, böyük şirkət və çox istedadlı bir oğlan – təsadüfən fotolar çəkdirdi, diqqətsizcəsinə… və şəkillər əla idi. O, partiyanın həyatı idi, bir neçə il fərqinə baxmayaraq (mənim yaşımda bunun əhəmiyyəti ola bilərdi, Mən əsəbləşdim) təkcə yox, ki, heç bir məsafə yox idi, amma tez dost olduq. Məni WTF-yə cəlb etdi (indi DSAFiTA), açıq səfərlər – o cümlədən məşhur Open Air Nude. Onun heyrətamiz diaporamaları Kazi Kviatkovski ilə birlikdə düzəldilib, şirkət üçün bir az (Lubində görüşlər), və dərhal çoxsaylı yarışlarda qalib gəlir. Artur Balinski ilə Oleśnicada fəaliyyət göstərən portret qrupu. Onun sayəsində çox gözəl insanlarla tanış oldum, fotoqraflar və modellər.

Atəş dərəcəsi kralı – o, bir neçə saniyə ərzində bir rulon film çəkə bilərdi, daha bir lətifə danışmağa dayanmadan.

Biz birlikdə onun yaşadığı blokun zirzəmisindəki studiyasından istifadə etdik. Biz ağ-qara böyütmələr edirdik və düzgün kontrastı əldə edə bilmirdik. Mimo kontrastowych papierów zdjęcia wychodziły mdłe – nie pomagało justowanie kondensora, wymiana żarówki w powiększalniku. Podejrzenie padło na grzejnik elektryczny, emitujący lekką czerwoną poświatę, jednak wyłączenie go nic nie dało. Hər ikimiz də çox təcrübəyə malik idik və buna nəyin səbəb olduğunu bilmirdik. Bir gün, Niyəsini xatırlamıram, böyüdücüdəki linzanı əvəz etdik və sonra fərq etdik, linzaların qopduğunu və bunun bulanıq effektə səbəb olduğunu… Belə macəralar kişiləri bir araya gətirir.

W latach 1982-1985 Ryszard Kopeć Assosiasiyamızın prezidenti vəzifəsində çalışıb (sonra Wroclaw Fotoqrafiya Cəmiyyəti). O, fəal və yaradıcı idi.

Tezliklə görüşərik, Rysiu…

Andrzej Małyszko

Rysiek davam edir “plan” Assosiasiyanın qərargahının təmiri

Ryszard Kopec, Mariusz Przygoda və Milka Kamieńska, Wójtowice 2012.

Ryszard Kopec, Wójtowice 2012.

Dəfn mərasimindən bir neçə foto (fot. Mariusz macərası)

Wystawa Jubileuszowa „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata” w Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich (relacja)

13 May 2015DİGƏRAndrew Małyszko

8 maja w Galerii Publicznej Bibliotece Miejskiej w Piekarach Śląskich otworzyliśmy Wystawę Jubileuszową „Pięć Lat Organizacji Światowego Konkursu – Wiary i Wierni Tego Świata”

Selfie - müasir insanın Avtoportret

25 Aprel 2015ART, FLASH, DİGƏRAndrew Małyszko

„Selfie” to moda na robienie sobie samemu zdjęcia za pomocą telefonu komórkowego trzymanego w wyciągniętej dłoni, najczęściej w celu późniejszego umieszczenia go na serwisach społecznościowych. Taka forma portretu ma wielu zwolenników, ale też spotykane są negatywne opinie na ten temat.

Sama sztuka portretu ma bardzo bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych. Przez wiele wieków portret rozwijał się w różnych formach, jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: od albumów rodzinnych, poprzez uliczne billboardy reklamowe, aż do „selfie”. Skąd wzięła się ta popularność robienia sobie portretu? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentach… Ponadto mogą one być wykonywane niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni, czy w atelier.
Dlatego „Selfie” to też dokument, swoiste świadectwo współczesnego życia. Tego, jak jesteśmy ubrani, uczesani, jak się czujemy. Także naszego dystansu i sarkazmu. Świadectwem bycia w łóżku, w kuchni, w toalecie, w windzie. W skrajnych przypadkach sposób fotografowania się ze wszystkim, co się rusza lub ze wszystkimi, których się spotyka. Czyli naturalna reakcja na czasy, w których żyjemy.

Robiąc dziś swój autoportret, nie musimy starać się maskować faktu, że to my sami trzymamy aparat. Często podkreślenie tej samodzielności sprawia, że zdjęcie jest bardziej szczere. Technika także nie jest najważniejsza. Przy robieniu „selfie” raczej staje się ważniejsza strategia, jakimi ludzie chcą pokazać się światu, jakie otaczają ich rekwizyty (podkreślą w ten sposób stosunek do życia) oraz wymowa tła zdjęcia.

Po drugiej stronie lustra (obiektywu)

Jesteśmy świadkami przekraczania granicy miedzy tradycyjną formą robienia zdjęć, zarezerwowaną dla profesjonalnych fotografów, a łatwością i szybkością ukazania swojego zewnętrznego obrazu, a czasem też cech osobowości. To, co było zarezerwowane dla wybranych, dziś jest powszechnie dostępne. Po trosze więc wszyscy jesteśmy artystami. Są osoby, które codziennie na nowo stwarzają samego siebie, a my, mając konto na portalach społecznościowych, jesteśmy dopuszczeni do ich świata, przyglądając się kulisom ich życia. W sposób masowy dostępujemy tajemnicy: z bliska oglądamy ścianki, wystudiowane uśmiechy i zastygłe pozy, otoczenie, rodziny i znajomych, fałdki, zmarszczki, kurze łapki, aż wreszcie – sytuacje życiowe, w których znaleźli się autorzy „selfie”.

Fenomen „selfie” wpisuje się w nurt, który daje poczucie wolności, samodzielności: sami się leczymy, sami najlepiej wszystko wiemy, sami kreujemy swoją osobę i sami robimy sobie autoportret, bo chcemy poczuć się dobrze sami ze sobą. Jest to atrakcyjne dla osób, które dążą do samowystarczalności. W „selfie” jesteśmy wszyscy artystami i celebrytami na miarę swojego życia.

Joanna Motylska Komsta

Autorka zdjęć: Joanna Motylska-Komsta, „fotoreporter ulotnych chwil i emocji” – tak siebie określa, z wykształcenia socjolog, autorka wielu wystaw indywidualnych,liczne udziały w wystawach zbiorowych i konkursach fotograficznych, członkini Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych ( DSAFiTA), stały współpracownik magazynu fotograficznego „OBSCURA”

W fotografii, którą jest jej pasją, zwykłe przedmioty zamienia w nowe byty, wyzwalając w ten sposób kreatywność odbiorcy. Prezentowane fotografie pozwalają odbiorcy ujrzeć nieoczekiwane konteksty tego wszystkiego, co niezauważalne i nieistotne.

O autorce Zbigniew Stokłosa – redaktor naczelny „OBSCURA”