Fotografia nie jedno ma imię. Kolorowa i czarno-biała, portretowa i krajobrazowa, reporterska i studyjna, czysta sztuka lub zaangażowana społecznie. I wreszcie, dobra albo zła.

Dzisiaj i dobra i zaangażowana. Dwie panie, fotografujące podróżniczki, Elżbieta Targońska i Magda Wallner zaprezentowały fotografie z Katmandu, Nepal. Portrety, sceny rodzajowe, życie codzienne, zabytki – życie miasta zamknięte w obrazy fotograficzne…

Wernisaż odbył się dokładnie w pierwszą rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi. 25 kwietnia 2015 roku Nepal nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 7,8 stopni w skali Richtera. Śmierć poniosło ok. 10 000 ludzi, mieszkańcy utracili domy, zniszczeniu uległy cenne zabytki, infrastruktura… Na zdjęciach widzimy Katmandu sprzed kataklizmu, to świat, którego w dużej części już nie ma.

[wptf id=”18″]

“Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata”

25 kwietnia 2016 r, w rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi w Nepalu w Galerii Wnętrz Domar odbył się niezwykły wernisaż fotografii Elżbiety Targońskiej i Magdy Wallner.

Exhibitionem, prezentowana do końca maja, obejmowała 32 obrazy, fotograficzny zapis podróży do Katmandu, opis jego codzienności i historii, wrażliwy obraz Nepalu w jego wielowątkowej krasie, Nepalu jeszcze nieświadomego zagrożenia, które go czeka.

Podczas wernisażu uczestnicy nie tylko poznali opowieści autorek o podróży po Nepalu, ale także historię realnej pomocy Nepalczykom i walki ze skutkami żywiołu, o których barwnie opowiedział dziennikarz telewizyjny i wykładowca Sławek Matczak z Fundacji Mała Polska w Nepalu, który kilka razy był w Himalajach. Można było zasmakować potraw kuchni nepalskiej i wsłuchać się w koncert mis tybetańskich.

Ale najważniejszym punktem programu była charytatywna aukcja prac oraz możliwość zakupu pocztówek-cegiełek, z których dochód przeznaczony został na wyposażenie Domku Doktora czyli przychodni w małej wiosce Dumre k. Katmandu, która najbardziej ucierpiała podczas trzęsienia ziemi. W Domku Doktora lekarze wolontariusze z Polski bezpłatnie udzielają porad i leczą mieszkańców. [materiały prasowe]

[wptf id=”19″]

Wystawa METRO by Ignacy50 prezentowana Galerii Teatru KOREZ w Katowicach, Plac Sejmu Śląskiego 2, do końca czerwca 2016.

Jak to się zaczęło?

Jak dla wielu z mojego pokolenia – Komunia i pierwszy aparat – w moim przypadku nie najgorszy FED – 4 (radziecka kopia aparatu Leica), pierwszy film zrobiony bez zdejmowania osłony z obiektywu… i jakoś poszło.

Kamień milowy to kurs fotograficzny zorganizowany przez ZHP pod egidą Świata Młodych – pierwsze zamieszczone zdjęcia, duma itd. I dziesiątki godzin w ciemni, które potem doprowadzą do zerwania z fotografią. Ale póki co zaczyna w plecaku uwierać buława Wielkiego Twórcy.

Przez kilka lat bezskutecznie próbuję sił na egzaminie na Wydział Operatorski łódzkiej Filmówki. Zamiast na studia trafiam do Studium policealnego w Katowicach. Wtedy to już jestem „zawodowcem” – próby zadziwienia świata, a na co dzień – śluby i kolejne godziny w atmosferze nasyconej TSS. Dochodzi do tego, że gdy tylko wchodzę do ciemni – nawet na stopach mam bąble…

Następuje to, co dziś nazywamy „wypaleniem” i fotografia odchodzi zupełnie na bok, aż znika.

Powraca po wielu latach – zaczynam pracę w reklamie – jestem znowu w studio, ale jako stylista, wymyślacz, chodzę po obrzeżach fotografii.

7 lat temu – na moich pięćdziesiątych urodzinach – goście oglądają w ogrodzie duże zdjęcia, opowieść z Pragi. Jakiś czas wcześniej kupuję cyfrowego Nikona D40 – wypoczynkowa podróż do Toskanii zamienia się w nieustanne fotografowanie, jakby ktoś coś odkorkował.

Poznany architekt wnętrz kupuje trochę zdjęć… i to już jest powrót. Pojawia się Ignacy50, potem świadomość, że fotografia cyfrowa to zupełnie coś innego niż tamta z której wyrosłem.

Pracuję coraz więcej, już pełną klatką. Coraz więcej wyjazdów, photos. Godziny przy poznawaniu Lightrooma – rośnie na powrót świadomość narzędzia. Z wyjazdów przywożę coraz więcej historii opowiadanych obiektywem niż tego, po co pojechałem – czyli motywów do fototapet etc.

Zaczyna powstawać NOTATNIK Z FOTOGRAFIĄ…..

Ciągnie mnie do dużych miast, a tam jest Metro. Tłum, bliskość, różnorodność, kilometry korytarzy i motyw za motywem. Zaczynam fotografować – nie ja pierwszy i pewnie nie ostatni staram się zobrazować atmosferę podziemnych korytarzy. Pierwsze zdjęcia mają datę 2008 – ostatnie z Amsterdamu 2016.

A jakaś anegdota ?

No jest… Prawdziwym powodem powstania przedsięwzięcia o tytule „METRO by Ignacy50” jest przypadkowa wizyta w Teatrze Elektrycznym w Skoczowie. Co to za miejsce? Efekt zwycięstwa Kultury nad komercją. Stare kino z roku 1913 przetrwało i odżyło. Na zewnątrz budynek wyremontowano zgodnie z wymogami Konserwatora, by w środku urządzić nowoczesną salę kinową na 100 miejsc. Powstało wspaniałe miejsce z poszanowaniem tradycji – zostawiono nazwę z początku XX wieku i … nie sprzedaje się tu kukurydzy. Ale prawdziwa perła to super nowoczesny projektor. Gdy po krótkiej rozmowie rzuciliśmy na ekran kilka moich zdjęć – byłem ugotowany. Musze tu coś zrobić. Kolejny „ wieczór z fotografią” znalazł swoje miejsce (wieczory z fotografią organizujemy z Żoną od kilku lat – fotografia jest pretekstem do spotkań i rozmów – po prostu).

Miejsce było, wynajęte niedrogo – zrobię pokaz zdjęć. Uwierzcie mi – 8 x 4,5 m to format znakomity do oglądania. Tylko co pokazać ?

I tak powstał fotocast. Musiał wypełnić wieczór. Gdy okazało się, że w Sali jest także znakomite nagłośnienie – zacząłem myśleć o muzyce. 272 fotografie, zmontowane w blisko 20 minutowy pokaz uświetnił muzyką młody, bielski kompozytor DOMINIK WAWAK.

Była sala, był pomysł na wieczór … to prawdziwa przyczyna powstania fotocastu.

Tamtego wieczoru wypełniliśmy całą salę (do rodziny należało tylko kilkunastu widzów) – prócz METRA pokazaliśmy dokument o święcie zmarłych w Meksyku – jego autorka to Mira Bernardes Rusin.

Od zmontowanych w ciąg obrazów fotografii było blisko do pomysłu na album i wystawę.

Nie ma sensu opisywać tego co już napisane i graficznie oprawione. 50 plansz mojej opowieści o metrze, które tworzą wystawę w katowickiej Galerii Teatru KOREZ to w zasadzie 50 stron albumu.

1. Grafika to dzieło bielskiego projektanta MARKA KLIMKA. Fotografie zrobiłem ja, a ponieważ jestem strasznym „ gadaczem”, to wewnętrzny imperatyw twórczy (co by to nie znaczyło) kazał mi napisać do zdjęć teksty. Zakładany format to 50 x 50 cm, istnieje 1 egzemplarz wydrukowany, a reszta … jak to dzisiaj – w sieci.

Gdybym od tego Feda począwszy nie przerwał fotografowania – może to inni pisaliby o mnie. A może nie? Za to teraz udowadniam, że prawdziwe życie zaczyna się po 50-tce – twórcze też.

Ignacy Cembrzyński, czerwiec 2016

Autor łączy pasję fotograficzną z własnym biznesem. Prowadzi “sklep z fotografią”:

Sklep z Fotografią powstał wskutek inspiracji przywiezionej ze Sztokholmu. Zobaczyliśmy tam na jednej z wąskich uliczek Gamla Stan sklep ze zdjęciami, który nie odpowiadał definicji “Galerii”. Sprzedawano tam fotografię typu “vintage” w bardzo różnorodnych postaciach. Od reprodukcji na pudełku zapałek, podkładce pod piwo czy makatce, aż do plakatu, fotografii w passe-partout, na dużych powiększeniach oprawionych w ramy skończywszy.

Postanowiliśmy spróbować na naszym rynku – oczywiście biorąc pod uwagę nasze możliwości. Nazwa nasunęła się sama – skoro nie galeria to “sklep z fotografią”. Naszym mottem, czy też reklamowym baseline jest hasło: Ozdabiamy Wnętrza. Oczywiście najłatwiej sprawdzić co robimy na stronie www.sklepzfotografia.pl czy też na FB. Krótko – proponujemy wprowadzenie fotografii do wnętrz w bardzo różnorodnych formach (poza fotografią kolekcjonerską, tym zajmujemy się bardzo rzadko), na tworzywach sztucznych, płótnie, folii czy w formie fototapety bądź plakatu. Zdarzało nam się drukować podłogi oraz sufity czy też fotografie naprawdę wielkoformatowe – największe powiększenie z mojej klatki to 8 x 6 m, zajęło całą ścianę w dwukondygnacyjnym pomieszczeniu pewnego domu.

Od innych wyróżnia nas połączenie mojej wiedzy o poligrafii wielkoformatowej i fotografii oraz handlowo – internetowe doświadczenie mojej Żony. Do dyspozycji naszych Klientów są moje fotografie lub ich własne. Współpracujemy z coraz większą ilością projektantów wnętrz – to nasz wymarzony Klient.

Gdzieś na ” horyzoncie zdarzeń” mamy plany galeryjne, ale to przyszłość. Na razie utrzymujemy się na rynku już prawie 6 lat, co uznajemy za sukces.

Zdjęcia pochodzą z wystawy “METRO by Ignacy50”, zobacz także https://issuu.com/ignacy50/docs/metro_by_ignacy50_photobook

[wptf id=”16″]

Photography Silesia Center est ars artium culturae centrum Vratislavia. Sita in historicis domus Maidens Trzebnickie, seniorem amet aedificium in adscribeb cum 1208 anno.

Comitatis National Museum. M.K. Čiurlionis Kaunas in Silesia Photography Center finitur photocopies originalis 76 photos, ostendendo cotidianam vitam in exulibus Vilnius in late 1939 EGO 1940 anno. Imagines sunt immortalitati Lituanos, Vectes oleum unctionis et Iudaeorum.

Boleslaus et Edmundum Zdanowscy “Cum incertum in incerto: bello profugos in Lithuania per Bellum Orbis Terrarum II” – 6.08-26.09.2015

“CUM UNCERTAINTY In DUBITATIO: Bello profugos in Lithuania per Bellum Orbis Terrarum II

In 2014 anni circulus fuerit evolutus 75 post annos, postquam impetum Polonia Nazi Germaniam 1 September 1939 Lithuania erat superfuso inrigatus impedisset cum cognovissent turbae profugi - et milites togatos interned Polish. Et post pusillum rursus, October 1939 anno, Fontes iuris Germanici antiqui Germaniae incola uenit, Angariaverunt per auctoritates ibi relinquere terras.
Quibus rebus gubernationem reipublicae ingens provocatio Lithuaniae, quia paulo post receptum Vilnius (10 October 1939 anno) Cumque jam solvere quaestiones de adoptione advenas, m.in. Security, Adnotatione, Accommodation, conscensis, destinatio ignoscam, praescripto medicinae officia, visitare pupillos, educationem et aliis. Lithuanis iuxta aestimationem Rubrum crucis 2 December 1939 numerati sunt 18311 arrivals: 3273 Lituanos, 7728 Ipsos quoque vectes, 6860 Iudaeorum, et per medium-Ianuarius 1940 anno tales iam uelut in Lithuania 34 939: 4173 Lituanos, 17297 Ipsos quoque vectes, Belarusians, Ruteni et 13469 Iudaeorum.
Et de hac Fototeka Documenta et Art Museum. M. K. Čiurlionis habet a unique collection 76 photos. Admonere ut specimen, quod paravit museum inscribitur "de incertis incertum: bello profugos in Lithuania per Bellum Orbis Terrarum II ", profugi prosternerem contemporary cotidianam vitam, stigma insigniter plicem necessitudinibus, quae resonat resonate usque in praesentem diem.
Vilnae tandem Aer 1939 - In principio 1940 talitati photos erat Edmundus (1905-1984) et Boleslaus (Sectis-Kelpšaitė, 1908-1982) Zdanowscy, qui in 1945 Sunt repatriated ad Gdynia. Cumque introisset filia ipsius puteus-notus photographer Janina Tallat-Kelpšienė, suscitavit in Kaunas, Qui cum venisset ad Vilnius studere cum Persica eminent et Lithuanian photographer John Bułhak (1876-1950), ibi quoque fuit, nubentes Edmund Zdanowski - student et operis sociam sibi dominus.
Zdanowscy conabatur compleverit verbum istud, missionem qua in civitate rogati Aid Society Wileńszczyźnie (Society of Vilnius regionem firmamentum). Singulis photo intitulatum concavo xxx imprint (E.B.ZDANAUSKAI / VILNIUS), a tergo fert numisma Zdanowskich (Et. Ir B. Zdanauskai / PHOTOS - VILNIUS / Vilnius, g-VE 25 b. 5) et glutinari piece of paper typis Flaviano permoventes exhibente cum descriptione imaginis obtulit, quae erant repraesentativa Societatis. Et imagines sibi, et sunt quae scire perutile fons vitae permanet in Episcopis per umbras gestarum 1939 anno, reputans social, Social, morum ac vitae ratione animi concitatione et profugorum Vilnae.
Dare operam ferre invitat universales, agnoscere dignitatem consociationes ordo socialis, qualis Rubrum Crucis, Caritatis Lusitana Societas Vilnius (Vilnius Lusitana Societas Charitable), Feminine Assistance Commitee (Mulierum Care Committee) in i., extemplo populus affici egentibus manum bellicae.
Plus litterarum historiae et collegerunt Zdanowskich imagines quae ad primum Art Museum. M. K. Čiurlionis in Kaunas on 6 XI 2014 - 18 EGO 2015. Imagines sunt immortalitati Lituanos, Vectes oleum unctionis et Iudaeorum. Quis similis credere, mole belli superfuit ut maior perfugae - Lithuania superstite - expavit vel extra patriae fines in novitate vitae ambulemus.
Eum conveniendi, per historiae imagines suscitat commodis omnibus adfecerat animos. Multa imagines exhibentur omnium aetatum pueri, forte erit in senibus, quod - donum grati longævitatis - caris uel imagines recognoscimus.
(...) Mediocris magnitudinis authenticum photographs 11,6 x 17,7 cm.”
Curator spectaculi Vaida Sirvydaitė-Rakutienė [Press materias http okis://www.okis.pl/site/dla_mediow/n/1/n/1.html]

Silius Italicus a rectore apertum ferre centrum inferioris Photography – Jan Bortkiewicz, Museum Directore artes Kaunas – Multi osvaldas oraz RADCY – Minister in Legationem in Reipublicae Poloniae Lithuaniae – Dr. Audrius Alexander Žulys.

[http://www.geni.com/people/Witold-Romer/6000000015093973557]

De Hartwig certus quisque audivit, qui etiam serio figiem. Persica maxime nota est photogra-. Filius nominatorum portraitist, Cum mane triginta saeculo exhibuit. Esset unus ex prima, qui perrupere a traditionem bułhakowskiej, relaxata photograph of ideas Bułhak “Herterfelbek” photos. Hartwig erat an extremely versatile artifex, Observabat tot genera photography, landscape, photograph figurale, reportage… Consideraverit-amoeni, author of numerous exhibitiones publications.

Exhibitionem “Nebulas et colores” illustrat lata range purus sem photographer. Youll 'reperio pulchra, nigrum et album, et tamen impressionistic landscapes et abstracte, color photographs from the late period creativitatis.

[wptf id=”12″]