PHOTOKINA 2016 – EUROOPA SUURIM FOTMESS

PHOTOKINA 20-25 września 2016, Kolonia, Niemcy_IMG8123

Największe w Europie i wiodące w świecie targi branży fotograficznej. Co dwa lata odbywają się w Kolonii w Niemczech. Spotkasz tam nie tylko wszystkich liczących się producentów branży foto, ale sporo firm z Azji, specjalizujących się głównie w akcesoriach. Targom towarzyszą konferencje, gale nagród, wydarzenia artystyczne i kulturalne. Jeden dzień to za mało aby wszystko zobaczyć, dlatego redakcja Obscury rezerwuje sobie na Photokinę cały tydzień. Muidugi, w rezultacie będziecie mogli zobaczyć obszerne reportaże fotograficzne, które dają w miarę pełny obraz targów.

Ale póki co, wspomnienia sprzed dwóch lat.

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-competitions-awards.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-exhibitors.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/10/photokina-2014-kolonia-niemcy.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-community-v1.html

http://gallblogonim.blogspot.com/2014/11/photokina-2014-events.html

Redakcja

Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata

Fotografia nie jedno ma imię. Kolorowa i czarno-biała, portretowa i krajobrazowa, reporterska i studyjna, czysta sztuka lub zaangażowana społecznie. I wreszcie, dobra albo zła.

Dzisiaj i dobra i zaangażowana. Dwie panie, fotografujące podróżniczki, Elżbieta Targońska i Magda Wallner zaprezentowały fotografie z Katmandu, Nepal. Portrety, sceny rodzajowe, życie codzienne, zabytkiżycie miasta zamknięte w obrazy fotograficzne

Wernisaż odbył się dokładnie w pierwszą rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi. 25 kwietnia 2015 roku Nepal nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 7,8 stopni w skali Richtera. Śmierć poniosło ok. 10 000 ludzi, mieszkańcy utracili domy, zniszczeniu uległy cenne zabytki, infrastruktura… Na zdjęciach widzimy Katmandu sprzed kataklizmu, to świat, którego w dużej części już nie ma.

[wptf id=”18″]

Katmandu. Zdjęcia przed końcem świata”

25 kwietnia 2016 r, w rocznicę tragicznego trzęsienia ziemi w Nepalu w Galerii Wnętrz Domar odbył się niezwykły wernisaż fotografii Elżbiety Targońskiej i Magdy Wallner.

Näitus, prezentowana do końca maja, obejmowała 32 obrazy, fotograficzny zapis podróży do Katmandu, opis jego codzienności i historii, wrażliwy obraz Nepalu w jego wielowątkowej krasie, Nepalu jeszcze nieświadomego zagrożenia, które go czeka.

Podczas wernisażu uczestnicy nie tylko poznali opowieści autorek o podróży po Nepalu, ale także historię realnej pomocy Nepalczykom i walki ze skutkami żywiołu, o których barwnie opowiedział dziennikarz telewizyjny i wykładowca Sławek Matczak z Fundacji Mała Polska w Nepalu, który kilka razy był w Himalajach. Można było zasmakować potraw kuchni nepalskiej i wsłuchać się w koncert mis tybetańskich.

Ale najważniejszym punktem programu była charytatywna aukcja prac oraz możliwość zakupu pocztówek-cegiełek, z których dochód przeznaczony został na wyposażenie Domku Doktora czyli przychodni w małej wiosce Dumre k. Katmandu, która najbardziej ucierpiała podczas trzęsienia ziemi. W Domku Doktora lekarze wolontariusze z Polski bezpłatnie udzielają porad i leczą mieszkańców. [materiały prasowe]

[wptf id=”19″]

METRO by Ignacy50

Wystawa METRO by Ignacy50 prezentowana Galerii Teatru KOREZ w Katowicach, Plac Sejmu Śląskiego 2, do końca czerwca 2016.

Jak to się zaczęło?

Jak dla wielu z mojego pokolenia – Komunia i pierwszy aparat – w moim przypadku nie najgorszy FED – 4 (radziecka kopia aparatu Leica), pierwszy film zrobiony bez zdejmowania osłony z obiektywui jakoś poszło.

Kamień milowy to kurs fotograficzny zorganizowany przez ZHP pod egidą Świata Młodych – pierwsze zamieszczone zdjęcia, duma itd. I dziesiątki godzin w ciemni, które potem doprowadzą do zerwania z fotografią. Ale póki co zaczyna w plecaku uwierać buława Wielkiego Twórcy.

Przez kilka lat bezskutecznie próbuję sił na egzaminie na Wydział Operatorski łódzkiej Filmówki. Zamiast na studia trafiam do Studium policealnego w Katowicach. Wtedy to już jestem „zawodowcem” – próby zadziwienia świata, a na co dzień – śluby i kolejne godziny w atmosferze nasyconej TSS. Dochodzi do tego, że gdy tylko wchodzę do ciemni – nawet na stopach mam bąble…

Następuje to, co dziś nazywamy „wypaleniem” i fotografia odchodzi zupełnie na bok, aż znika.

Powraca po wielu latach – zaczynam pracę w reklamie – jestem znowu w studio, ale jako stylista, wymyślacz, chodzę po obrzeżach fotografii.

7 lat temu – na moich pięćdziesiątych urodzinachgoście oglądają w ogrodzie duże zdjęcia, opowieść z Pragi. Jakiś czas wcześniej kupuję cyfrowego Nikona D40 – wypoczynkowa podróż do Toskanii zamienia się w nieustanne fotografowanie, jakby ktoś coś odkorkował.

Poznany architekt wnętrz kupuje trochę zdjęć… i to już jest powrót. Pojawia się Ignacy50, potem świadomość, że fotografia cyfrowa to zupełnie coś innego niż tamta z której wyrosłem.

Pracuję coraz więcej, już pełną klatką. Coraz więcej wyjazdów, pildid. Godziny przy poznawaniu Lightroomarośnie na powrót świadomość narzędzia. Z wyjazdów przywożę coraz więcej historii opowiadanych obiektywem niż tego, po co pojechałem – czyli motywów do fototapet etc.

Zaczyna powstawać NOTATNIK Z FOTOGRAFIĄ…..

Ciągnie mnie do dużych miast, a tam jest Metro. Tłum, bliskość, różnorodność, kilometry korytarzy i motyw za motywem. Zaczynam fotografować – nie ja pierwszy i pewnie nie ostatni staram się zobrazować atmosferę podziemnych korytarzy. Pierwsze zdjęcia mają datę 2008 – ostatnie z Amsterdamu 2016.

A jakaś anegdota ?

No jest… Prawdziwym powodem powstania przedsięwzięcia o tytule „METRO by Ignacy50” jest przypadkowa wizyta w Teatrze Elektrycznym w Skoczowie. Co to za miejsce? Efekt zwycięstwa Kultury nad komercją. Stare kino z roku 1913 przetrwało i odżyło. Na zewnątrz budynek wyremontowano zgodnie z wymogami Konserwatora, by w środku urządzić nowoczesną salę kinową na 100 miejsc. Powstało wspaniałe miejsce z poszanowaniem tradycji – zostawiono nazwę z początku XX wieku i … nie sprzedaje się tu kukurydzy. Ale prawdziwa perła to super nowoczesny projektor. Gdy po krótkiej rozmowie rzuciliśmy na ekran kilka moich zdjęć – byłem ugotowany. Musze tu coś zrobić. Kolejny „ wieczór z fotografią” znalazł swoje miejsce (wieczory z fotografią organizujemy z Żoną od kilku lat – fotografia jest pretekstem do spotkań i rozmów – po prostu).

Miejsce było, wynajęte niedrogo – zrobię pokaz zdjęć. Uwierzcie mi – 8 x 4,5 m to format znakomity do oglądania. Tylko co pokazać ?

I tak powstał fotocast. Musiał wypełnić wieczór. Gdy okazało się, że w Sali jest także znakomite nagłośnienie – zacząłem myśleć o muzyce. 272 fotografie, zmontowane w blisko 20 minutowy pokaz uświetnił muzyką młody, bielski kompozytor DOMINIK WAWAK.

Była sala, był pomysł na wieczór … to prawdziwa przyczyna powstania fotocastu.

Tamtego wieczoru wypełniliśmy całą salę (do rodziny należało tylko kilkunastu widzów) – prócz METRA pokazaliśmy dokument o święcie zmarłych w Meksykujego autorka to Mira Bernardes Rusin.

Od zmontowanych w ciąg obrazów fotografii było blisko do pomysłu na album i wystawę.

Nie ma sensu opisywać tego co już napisane i graficznie oprawione. 50 plansz mojej opowieści o metrze, które tworzą wystawę w katowickiej Galerii Teatru KOREZ to w zasadzie 50 stron albumu.

  1. Grafika to dzieło bielskiego projektanta MARKA KLIMKA. Fotografie zrobiłem ja, a ponieważ jestem strasznym „ gadaczem”, to wewnętrzny imperatyw twórczy (co by to nie znaczyło) kazał mi napisać do zdjęć teksty. Zakładany format to 50 x 50 cm, istnieje 1 egzemplarz wydrukowany, a reszta … jak to dzisiaj – w sieci.

Gdybym od tego Feda począwszy nie przerwał fotografowania – może to inni pisaliby o mnie. A może nie? Za to teraz udowadniam, że prawdziwe życie zaczyna się po 50-tce – twórcze też.

Ignacy Cembrzyński, czerwiec 2016

Autor łączy pasję fotograficzną z własnym biznesem. Prowadzisklep z fotografią”:

Sklep z Fotografią powstał wskutek inspiracji przywiezionej ze Sztokholmu. Zobaczyliśmy tam na jednej z wąskich uliczek Gamla Stan sklep ze zdjęciami, który nie odpowiadał definicjiGalerii”. Sprzedawano tam fotografię typuvintagew bardzo różnorodnych postaciach. Od reprodukcji na pudełku zapałek, podkładce pod piwo czy makatce, aż do plakatu, fotografii w passe-partout, na dużych powiększeniach oprawionych w ramy skończywszy.

Postanowiliśmy spróbować na naszym rynkuoczywiście biorąc pod uwagę nasze możliwości. Nazwa nasunęła się samaskoro nie galeria tosklep z fotografią”. Naszym mottem, czy też reklamowym baseline jest hasło: Ozdabiamy Wnętrza. Oczywiście najłatwiej sprawdzić co robimy na stronie www.sklepzfotografia.pl czy też na FB. Krótkoproponujemy wprowadzenie fotografii do wnętrz w bardzo różnorodnych formach (poza fotografią kolekcjonerską, tym zajmujemy się bardzo rzadko), na tworzywach sztucznych, płótnie, folii czy w formie fototapety bądź plakatu. Zdarzało nam się drukować podłogi oraz sufity czy też fotografie naprawdę wielkoformatowenajwiększe powiększenie z mojej klatki to 8 x 6 m, zajęło całą ścianę w dwukondygnacyjnym pomieszczeniu pewnego domu.

Od innych wyróżnia nas połączenie mojej wiedzy o poligrafii wielkoformatowej i fotografii oraz handlowointernetowe doświadczenie mojej Żony. Do dyspozycji naszych Klientów są moje fotografie lub ich własne. Współpracujemy z coraz większą ilością projektantów wnętrzto nasz wymarzony Klient.

Gdzieś nahoryzoncie zdarzeńmamy plany galeryjne, ale to przyszłość. Na razie utrzymujemy się na rynku już prawie 6 aastat, co uznajemy za sukces.

Zdjęcia pochodzą z wystawyMETRO by Ignacy50”, zobacz także https://issuu.com/ignacy50/docs/metro_by_ignacy50_photobook

[wptf id=”16″]

Reportażowa Fotograafia – mõtteid korral Rally vanade autode MOTOCLASSIC Castle Topacz

Atraktiivne sündmuste lohistada rahvahulgaga, paljud neist on fotovarustus. Räägime siis, Kuidas pildistada neid sündmusi, et materjal on väärtus reportaažid, ja ta oli mitte ainult “Pühapäev” suveniir…

Reportaaž on meeskonnamäng – väga hea raporti võib koosneda vähemalt head pildid, suur üks foto ei tee, mille kogumiseks pilte keskmine anda hea katvus, ja üks halb pilt on võimalik rikkuda hea kogu.

Fookuses see lugu – Seal peab olema mingi lugu. Muidugi lugu enam-vähem. Katvuse korral on lugu väiksem, Kuid dramaatiline eskiis tuleks vastu. Kui see on kunst avamine, Võite öelda kuupäeva järgi: esikohal külalist, Avaneb – mõned “kõne” ja esitlemise autorid, külastajad näha näitust, Group Arutelu, stseene, mõned eksponeeritud kunstiteosed (kuid ilma liialdamata, to nie Katalog). Võite keskenduda kunstnik, ja mis toimub tema ümber; või jagatud peatükkideks: kunstnikud ja ametnikud, vaatajad vaadates näitus, Shutter moraalne ja tühiasi… Seal on palju võimalusi, sa ei pea teadma, kui te otsustate, olgem rikkaliku materjali hiljem on palju valida.
Pildistamine kontserdilt, kangelane on tavaliselt võistkonna, ja ta pühendab suurema tähelepanu – Kuid pidage meeles,, lihtsalt igav palju pilte ühe võistkonna, sageli ühest kohast. Anna teada erinevaid plaane, fotografujmy publikut, huvitav tähemärki ja käitumist. Ja kui õnnestub minna backstage pärast näidata, meil on võimalus jäädvustada “backstage”.

MOTOCLASSIC Castle Topacz see väljas kogumine vanad ja uued autod. Juhul meelitab tõrjub külastajaid – lõpuks me kõik armastame mootorratas. Ma arvan,, et suurim viga oleks tulistada ainult sõidukite, ükskõik kui vana või luksus, mida nad. Kui me tahame näidata ka kõige, galerii oleks sadu ja vaevalt keegi obejrzałby neid kõiki. Muidugi fotografujmy eksponaate, ja palju see, Kuid ärgem proovida konkureerida fotograafia karjääri – meil ei ole mingit võimalust pildistada reklaami. Püüame leida oma viis jutu, Standard tunnustamise Täida üksikasjad, ebatavaline perspektiiv, operujmy teravussügavuse, Vaatenurk. Ärge vältida sztafażu, Sageli muutub pilt.
Aga ka fotografujmy inimesed, mõned huvitavad tähemärki, stseene. Vahel on keegi imelikult riides, muul ajal järjekorda jooke või lapse naljakas poosis. Ärge kartke võtta ühendust pildistanud – Mõnikord sa ei märka, nad on pildistanud, muul ajal skwitują naeratus (oluline, mitte olla pinges, peaks naeratama esimene), ja mõnikord mängu, zapozują, Nad räägivad või küsida levib pildid. Pead olema avatud… Kui keegi ei taha – ei ole mõtet suruda, Vabandame ja tagasi astuma (kui ei ole teema väärib patu, siis sa pead proovima, aga pildistamiseks, kuid diskreetselt, lõugama ei ole otstarvet). Selliste suur ja lai juhul peaks tähistama seda kaks korda, Esimene ei ole kõik teate, ja lisaks saame ühe bypass teha ühe optika (standard zoom – minu puhul Tamron 17-50 2.8), ja üksteisest (ja – Samyang 8mm F3 5 ae kala silm muutus Pentax 135 2.5), mis säästab pidevas muutumises objektiivid.
MOTOCLASSIC sündmus nagu ei ole tõesti kronoloogia – palju asju toimub samaaegselt paljudes kohtades, Pole tähtis, kui sa tuled – Näete peaaegu kõike. No lineaarne narratiiv, Nii et sa pead otsima teise võti narratiivi. See võib ehitada aruande osa (vanad autod, uus, publik, Täiendav vaatamisväärsused…), ja ei sega teemasid, nii et need pikitud? Valik ei ole alati lihtne.

Saak on rikkalik, seda kindlasti vaadata ja visata nii palju kui võimalik, esimese rea pilte ebaõnnestunud – fookus, halvasti raamitud (proovige kärpida etapil pildistamist, raamimine viimases, isegi kõrge resolutsiooniga peaks olema viimane abinõu, mitte pärast on meil mitu läätsed, Siis midagi kärpida), kas selline igav, Ma kunagi kasutage – liiga intiimne, pildistatud vägagi ebasoodsate tingimuste; me ei Paparazzi. Samuti eemaldab eksemplaris fotod, isegi kui nad kõik tundus väga, Need lahkuda, mis tundub olevat parim – teised kunagi kasulik. Ja nii on palju pilte.

Järgmine samm on valida stsenaarium ja eelvaliku fotod töötlemine. Trükitud aruanded sisaldavad mitut – mitu pilti. On Internet, seega pole vaja piirata – nii võrk vaadates muutuda vastupidavamaks. Aga alati meeles, et summa ei tee kvaliteedi ja isegi parimad fotod suurtes kogustes väsimus – jeśli materiał jest obszerny i wart pokazania, see võib olla jagatud mitmeks osaks, np. Iga osa natuke midagi muud.
Väljaanded internetis, eriti aruandlus, Nad ei vaja ravi kataloogides või näitusel. Ei ole mõtet paljastada täiseraldusvõimega – ei piisa, et vaevalt keegi toimub vaadates, see on ikka seada end piraatluse ja väärkasutuse meie intellektuaalomandi, Näiteks abil väljaandeid meie nõusolekuta. Mis suurus tänapäeva monitorid 1024 pikselit pool täiesti piisav. Lisaks saneerimist, peame parandama – kus nad on veidi üle- või alasäris (raskem parandada alavalgustus) heledus, valge tasakaalu ja muid väiksemaid vigu. Piltide suur defekte ei ole meil enam – Me viskasid neid varem.
Enamik programme arendada / töötlemine digitaalseid pilte on võimalik sellise korrigeerimise ja partii töökohti (partii) – või mitu fotot korraga.

Olen alati pildistada RAW, tahe, Esiteks ma piisavalt suur mälukaart, ja teine ​​ainult RAW annab täieliku töötlemise võimalusi. Ei ole probleem kas vaatamise või eelvaliku, või isegi lihtsalt valmistatud – tasuta programmi IrfanView + pluginad toetab peaaegu kõik pildivormingud.

Pärast eelvaliku ja paigutus pilte järjekorras valitud stsenaariumil valikut uuesti. Olgem vaadata materjali, üritab otsida vaatenurgast lugeja. Olgem kustutada pilte nagu, ei kogu sobitamise, kalduvad tehniliselt või kliima, mis võivad rikkuda kellegi selgelt hea. Ta ei ole väärt avaldades pilte “reklaam” – lõpuks keegi me ei maksa selle eest. Skorygujmy et, nii et meie arvates oli selge ja loetav. Ja lõpuks (Üldiselt soovunelm) Küsigem arvamust tuttava.

Ja nüüd mõned näited MOTOCLASSIC Castle Topacz:

korralduse sisu

Motoclassic15082015019

sõidukite – erinevate võtete (kogu, detailid, perspektiiv…)

Motoclassic15082015208 Motoclassic15082015001 Motoclassic15082015012 Motoclassic15082015107 Motoclassic15082015130

stseene, hostesses…

Motoclassic15082015318 Motoclassic15082015020 Motoclassic15082015021 Motoclassic15082015025 Motoclassic15082015302

atrakcje towarzyszące

Motoclassic15082015308 Motoclassic15082015081 Motoclassic15082015086 Motoclassic15082015089

Rohkem pilte siin (ja ei oota, et kõik, mis ma kirjutasin eespool kohaldatakse minu aruandlus – see on lihtne käsitseda…): http://gallblogonim.blogspot.com/2015/08/motoclassic-zamek-topacz-wrocaw-15.html

 

 

 

“Mis ebakindlust ebakindlust” Näituse avamisel majas romaani

Alam-Sileesia Photography Center on asutuse Keskus Kultuur ja kunst Wroclaw. Asub ajaloolises majas neiud Trzebnickie, Vanim elamu Wroclaw 1208 aasta.

Viisakus National Museum. M.K. Čiurlionise Kaunases Alam-Sileesia Photography Center on lõppenud fotokoopiad originaal 76 pildid, näitab igapäevast elu pagulaste Vilnius lõpus 1939 mina 1940 aasta. Fotode surematuks leedulased, Poolakad ja juudid.

Boleslaw ja Edmund Zdanowscy “Mis ebakindlust ebakindlust: sõjapõgenike Leedu II maailmasõja ajal” – 6.08-26.09.2015

“Ebakindlus teadmatuses: Sõjapõgenike Leedu II maailmasõja ajal

Sisse 2014 Aasta on möödunud 75 aasta pärast, gdy po napaści Niemiec hitlerowskich na Polskę 1 września 1939 Leedu oli üle ujutatud rahvahulgad põgenike - tsiviilisikud ja sõdurid interneeritud Poola. Veidi hiljem, Oktoober 1939 aasta, Samuti saabus elanikud Saksamaa ja Nõukogude Liidu, Nad sundisid ametivõimud on kodumaalt lahkuma.
Need üritused olid suur väljakutse Vabariigi valitsuse ja Leedu, sest varsti pärast taas Vilnius (10 października 1939 aasta) juba tuli neil lahendada mitmeid probleeme, mis on seotud uute saabujate, m.in. Turvalisus, Registreerimine, Majutus, pardaletulek, saastekvootide eraldamise, meditsiinilise abi osutamise, hoolitseda orbude, hariduse ja teised. Hinnangute kohaselt Leedu Punase Risti 2 grudnia 1939 roku zarejestrowano 18311 saabujate: 3273 Leedulased, 7728 Poolakad, 6860 Juudid, ja jaanuari keskel 1940 roku takich osób na Litwie przypuszczalnie było już 34 939: 4173 Leedulased, 17297 Poolakad, Valgevenelased, Venelased ja 13469 Juudid.
Fototeka ja dokumentatsioon osakonna National Museum of Art. M. K. Čiurlionis on ainulaadne kogu 76 pildid. Selleks, et juhtida tähelepanu asjaolule, et muuseum on koostanud näituse "From ebakindlust ebakindlust: sõjapõgenike Leedu II maailmasõja ajal ", pagulaste esitades tänapäeva igapäevaelu, tugevamad häbitunnet keeruline rahvusvaheliste suhete, mis kajab mõjuvad sel päeval.
Õhkkond Vilnius lõpuks 1939 - Alguses 1940 oli surematuks fotosid, Edmund (1905-1984) ja Boleslaw (Lõika-Kelpšaitė, 1908-1982) Zdanowscy, kes 1945 Nad pöördusid Gdynia. Tütar tuntud fotograaf Janina Tallat-Kelpšienė, tõstatatud Kaunas, Ta tuli Vilnius õppida väljapaistvate Poola ja Leedu fotograaf John Bułhak (1876-1950), Samuti on olnud, abiellub Edmund Zdanowski - üliõpilane ja kaastööline kapten ise.
Zdanowscy kohustus täita seda missiooni taotluse toiduabi Ühiskond Wileńszczyźnie (Society of Vilnius piirkonnas toetust). Iga foto on märgistatud nõgus jäljendi (E.B.ZDANAUSKAI / VILNIUSE), tagaküljel kannab pitserit Zdanowskich (Ja. Ir B. Zdanauskai / FOTOD - Vilnius / Vilnius, g-VE 25 b. 5) ja liimitud paberile trükitud meeldejäävaid kirjeldus esitatakse pilti, koostatud esindaja Selts. Mõlemad fotode ise, jak i komentarze są cennym ikonograficznym źródłem wiedzy o codzienności pozostającej w cieniu wydarzeń historycznych 1939 aasta, peegeldab sotsiaalset, Sotsiaal-, kultuuri- ja emotsionaalne ja psühholoogiline eluvaldkondades pagulaste Vilnius.
Näitus kutsub üles pöörama tähelepanu universaalsed väärtused, teadvustama organisatsiooni ja sotsiaalse ühendused, nagu Punane Rist, Heategevusliku Society Leedu Vilnius (Vilnius Leedu Heategevus Selts), Naiselik DAC (Naiste Care komitee) i., mis juhtis abikäe katastroofis kannatanud inimestele sõja.
Plus kogumise ajaloolise ja dokumentaalse fotode Zdanowskich esmakordselt näidatakse National Museum of Art. M. K. Čiurlionisa w Kownie w dniach 6 XI 2014 - 18 Mina 2015. Fotode surematuks leedulased, Poolakad ja juudid. Üks tahaks uskuda, et enamik pagulasi säilinud sõjamöllus ja - säilinud Leedu - algas uus elu oma kodumaal või väljaspool oma piire.
Kohtumine ajalugu läbi fotode tekitab palju tundeid. Kuna paljud pildid esitatakse erinevas vanuses lapsi, ehk seal on inimesed eakad, et - tänulikud kingitus pika elu - tunnustada fotode endale või oma lähedastele.
(...) Keskmine suurus on autentsed fotod 11,6 x 17,7 cm.”
Näituse kuraator Vaida Sirvydaitė-Rakutienė [Press materjalid http okis://www.okis.pl/site/dla_mediow/n/1/n/1.html]

Näituse avas direktor Alam-Sileesia Center of Photography – Jan Bortkiewicz, Direktor National Museum of Arts in Kaunas – Paljud Osvaldas oraz RADCY – Minister saatkonnas Leedu Vabariigi Poolas – Dr Audrius Alexander Žulys.

DomekRomanski12082015102

DomekRomanski12082015002 DomekRomanski12082015003 DomekRomanski12082015004 DomekRomanski12082015005 DomekRomanski12082015006 DomekRomanski12082015007 DomekRomanski12082015008 DomekRomanski12082015009 DomekRomanski12082015011 DomekRomanski12082015012 DomekRomanski12082015013 DomekRomanski12082015014 DomekRomanski12082015015 DomekRomanski12082015021 DomekRomanski12082015022 DomekRomanski12082015023 DomekRomanski12082015001DomekRomanski12082015024

DomekRomanski12082015026 DomekRomanski12082015027 DomekRomanski12082015028 DomekRomanski12082015029 DomekRomanski12082015031 DomekRomanski12082015034 DomekRomanski12082015038 DomekRomanski12082015040 DomekRomanski12082015042 DomekRomanski12082015044 DomekRomanski12082015045 DomekRomanski12082015046 DomekRomanski12082015047 DomekRomanski12082015048 DomekRomanski12082015049 DomekRomanski12082015050 DomekRomanski12082015051 DomekRomanski12082015052 DomekRomanski12082015053 DomekRomanski12082015054 DomekRomanski12082015057 DomekRomanski12082015058 DomekRomanski12082015059 DomekRomanski12082015060 DomekRomanski12082015061 DomekRomanski12082015062 DomekRomanski12082015063 DomekRomanski12082015064 DomekRomanski12082015065 DomekRomanski12082015066 DomekRomanski12082015067 DomekRomanski12082015068 DomekRomanski12082015070 DomekRomanski12082015071 DomekRomanski12082015072 DomekRomanski12082015076 DomekRomanski12082015078 DomekRomanski12082015079 DomekRomanski12082015080 DomekRomanski12082015082 DomekRomanski12082015085 DomekRomanski12082015086 DomekRomanski12082015087 DomekRomanski12082015088 DomekRomanski12082015089 DomekRomanski12082015090 DomekRomanski12082015092 DomekRomanski12082015094 DomekRomanski12082015096 DomekRomanski12082015097 DomekRomanski12082015098 DomekRomanski12082015099 DomekRomanski12082015100 DomekRomanski12082015101

 

Avamine fotonäitus "Viis aastat maailma hõlmava konkurentsi - Faith ja ustav maailma" – minirelacja

Koostöös House of Polish Culture in Vilnius, päeval 30 Juuli 2015 r juures 17,00 Avasime fotonäituse "Viis aastat maailma hõlmava konkurentsi - Faith ja ustav maailma"

Üle 200 fotode näitas esindaja osa kogumist me saada raames 5 aastat korraldab konkursi. Avar interjöör Poola Rahvamajas Galerii näha erinevaid ilminguid religioon maailmas ilme fotograafid.

Täname külalislahkuse Poola Rahvamajas kolmandat korda külastame Vilnius, Seekord oleme avanud "Viis aastat maailma hõlmava konkurentsi - Faith ja ustav maailma". Allpool on mitmed fotod avamine.

_AMA1101-1 _AMA1102-1 _AMA1103-1 _AMA1107-1 _AMA1109-1 _AMA1110-1 _AMA1112-1 _AMA1114-1 _AMA1117-1 _AMA1118-1 _AMA1119-1 _AMA1120 _AMA1121 _AMA1122 _AMA1123 _AMA1124 _AMA1126 _AMA1128 _AMA1129 _AMA1131 _AMA1132 _AMA1134 _AMA1135 _AMA1136 _AMA1137 _AMA1138 _AMA1139 _AMA1140 _AMA1141 _AMA1142 _AMA1144 _AMA1145 _AMA1146 _AMA1151 _AMA1152 _AMA1153 _AMA1154 _AMA1155 _AMA1156 _AMA1157 _AMA1158 _AMA1159 _AMA1162 _AMA1163

Wroclaw – Isikuloo väljas pühendatud näitus Witold Romer

Pärit 03 August 2015 Wroclawi Market on sul võimalik näha vabas õhus näitus elulugu. “Witold Romer - teadlane ja kunstnik”. See näitab huvi teaduse ja kunsti fotograaf ja keemik Wrocławi ja inimesed ja kohad seotud ajalugu elu.

Seda korraldab keskus “Mälu ja tulevik”, ja nad valmis tema Barbara Romer ja Adam laupäev.

Witold Romer (ur. 14 Juuli 1900 we Lwowie, zm. 19 kwietnia 1967 Wroclaw) – polski inżynier chemik, profesor Katedry Fototechniki Politechniki Wrocławskiej. Artysta fotografik, od Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej otrzymał tytuł Honoraire Excellence FIAP (HonEFIAP).[https://pl.wikipedia.org/wiki/Witold_Romer]

http://photos.geni.com/p13/0a/37/b2/1c/5344483970047bb7/witold_romer_medium.jpg
[http://www.geni.com/people/Witold-Romer/6000000015093973557]

Avamine fotonäitust “Viis aastat ülemaailmse konkurentsi organisatsioon – Usk ja ustav maailma”

Kutsume Teid näituse avamisele fotod “Viis aastat ülemaailmse konkurentsi organisatsioon – Usk ja ustav maailma”, valitud fotograafiateoseid.

30 Juuli 2015 r., h. 17:00
Näitus kestab kuni 22 August 2015 r. Tasuta sissepääs

Vaata ka Poola House Vilniuses

Zapraszamy do odwiedzenia wystawy i spotkania się z organizatorami,którzy przyjadą z Polski na wernisażu w dniu 30 Juuli 2015 r juures 17,00. Wystawa zostanie otwarta w Galerii Domu Kultury Polskiej, ulica Naugarduko 76, Vilnius – Litwa

We invite you to visit the exhibition and meetings with the organizers, who will come from Polish at the opening on July 30, 2015 at 5 pm.
We also invite you to read the text of the photographic exhibition in Polish, English, German and Frenchlanguage just click on the link.
The exhibition will be opened in the Gallery of Polish Culture House, Naugarduko Str. 76, VilniusLithuania

Tekst1 Tekst2 Tekst3
tekst wiary i wierni po angielsku str.1
tekst do wiary i wierni po angielsku str.2

Edward Hartwig – “Udune ja värvid” fotonäitust lossi Ksiaz

Umbes Hartwig, et igaüks kuulis, kes kohtlevad foto tõsiselt. See on üks tuntumaid Poola fotograafid. Poeg tuntud portretist, Ta esines algusest kolmekümnendates XIX sajandil. Ta oli üks esimesi, kes murdis eemal traditsioon bułhakowskiej, vabastades foto ideid Bułhak “servituutide” pildid. Hartwig oli väga mitmekülgne kunstnik, Ta harjutanud palju liike fotograafia, maastik, foto figural, reportaaž… Auhinnatud, autor mitmeid näitusi ja väljaanded.

Näitus “Udune ja värvid” illustreerib paljude loominguliste fotograaf. Leiad ilus, must ja valge, ja veel impressionistlik maastike ja abstraktne, värvifotosid lõpust loomeperioodi.

[wptf id=”12″]

FOTOD Zdzislaw Rynkiewicz

Joanna Motylska-Komsta

AVASTAMISEL intrigeeriv lugu fotograafia Zdzislaw Rynkiewicz

Iga praeguse pildi taga peitub tema intrigeeriv lugu. Autor üllatab shooting tehnika. Pidevalt äratab huvi teema ja koostis. Intervjuu Nestor Poola fotograafia Zdzislaw Rynkiewicz.

JMK:
Lord loovalt eneseteostuseks oli lõpetamise ja auklik. Enne täiesti pühendatud Pan oma "ego" fotograafia, varem - muuhulgas - sa võtad Lord tööle reporter filmi korrespondent Liidu Television TVP Bialystok piirkonnas. Miks sa ei jätkunud karjääri televisiooni reporter?
ZR:
Et nie ja, ega minu tööandja Poola televisiooni, Nad lahkusid koos minuga. See oli poliitiline otsus, mille esimene sekretär maakonna komitee Kommunistliku Partei Bialystok. Sest "krytykanctwo". Selline epiteete aastal kõnepruuki partei aparatðikud hukka ajakirjanike, kes oli julgust teha kriitiline aruandlus kohaliku caciques saamatu valitsused.
Tegelikult, väga kogenud sunnitud staatuse muutus TVP reporter, varustatud ametlik filmikaamera ja Bell-Howell pressikaarti, staatus töötute mees, varustatud privaatse kaamera brändi PRAKTICA, mis on ainus palgatöö ja "hunti pilet". Tundsin eriti valusalt lõigata mind vägivaldne kliima igapäevaste sündmuste väärt videokaamera salvestus.
Kliima, mis mulle meeldis ja mida ma mobiliseeritud loometööd. Töö televisiooni reporter andis suure rahulolu on mees kasulik ühiskonnale. Muidugi kasulik ajakirjandusliku seisukohast. Ma ei hooli arvamust dot. minu ajakirjandusliku töö osa poole aukandjate. Ainult hindamine vaatajaid ja järelevalveasutustele TVP mõjutada valikut teema minu aruanded ei tähenda, et ma unarusse minu film toetust oluline seisukohalt Kommunistliku Partei partei Sitz vannid. MIMO on, sagedus näidata TVP teenekatele partei aktivistid ei täitnud ootusi partei aparaadi võim.
JMK:
Sul on muljetavaldav kunstilised saavutused - Auhinnad ja autasud. Ta on osalenud enam kui Pan 150 riiklike ja rahvusvaheliste fotonäitusi. Sind on antud, muu hulgas: Kuldne teeneterist, Pronksmedal “Gloria Artis”. Ma küsin nii vähe põikpäiselt: Kuidas te kirjeldaksite oma tööd kellelegi Fotograafia, kes pole kunagi näinud?
ZR:
Vaid vähesed fotograafid suudavad ilmekalt väljendada oma loomingulist nägemusi nii kaamera ja kaamera kõne. Ma ei kuulu neile. Ma eelistan luua foto kui rääkida fotograafia. Ja niimoodi minule, Ma püüan väljendada minu emotsionaalne suhe fotograafia kunstiks. Muud narratiivi ümber minu foto tööd jätan kriitikud.
JMK:
Mis on kõige tähtsam, Tahaksin Mr., teistele inimestele teada sa?
ZR:
Kõige raskem on rääkida ennast ilma sattumist megalomania. Eriti, nad ei tunne vajadust huvi kolmandatele isikutele. Mulle meeldiks, mälestusele saajate minu fotode ülejäänud pildid on loodud mulle ja mitte autorile. Seostamine looja ja tema tööl, sepistada objektiivse pildi sisu vastuvõtt. Hea foto ei pea tingimata "auväärne" isa. See võib olla kodutu harva, Nõustun teiste inimestega. See meedia vastutab informatsiooni autorite ja nende teoste ja intellektuaalse omandi ja kunstilise lase neid töid tegeleb Poola Copyright Law.
JMK:
Hr esitatud fotod näitusele, mis nad olid võtnud vahel 1954-2014, mis loob komplekt väga värvikas kroonika vanasti. Co dla pana znaczy być dobrym fotografem w dzisiejszych czasach, gdy wszyscy robią zdjęcia?
ZR:
Niełatwo jest w dzisiejszych czasach zabłysnąć na rynku fotograficznym chwytliwym obrazem bo konkurencja jest olbrzymia. Powszechna dostępność urządzeń utrwalających obraz i dźwięk, umożliwia rejestrację każdego zdarzenia, w dowolnie wybranym zakątku świata. Jedynym problemem ograniczającym powstanie dobrej fotografii jest umiejętność wyboru ciekawego tematu i właściwej chwiliułamka sekundy, do naciśnięcia spustu migawki aparatu fotograficznego. „Pstryknięcie” w odpowiednim momencie może spowodować lub nie, że nasze zdjęcie będzie tak zwanym „niusem”. Nie mniejszą rolę w tworzeniu hitów fotograficznych odgrywa dramaturgia zdarzenia. Współczesny świat, pełen przemocy i klęsk żywiołowych, dostarcza fotografom mnóstwo okazji do tworzenia szokujących zdjęć. W takich warunkach pojawiają się raz, po raz „mistrzowie jednej fotografii”. Przypadkowej fotografii.
JMK:
Skąd czerpie Pan inspiracje do sesji/zdjęć?
ZR:
Najważniejszą, ammendamatu minu teemadest minu fotograafia oli ja on reaalsus meie ümber. Isegi hall argielu, filtreeritakse läbi terava silmaga fotograafina dokumentaalfilm jätab kaamera - nüüd mälukaardile – Salapärane rada, põhjustanud fotokujutise.
Harva ma luua väljamõeldud tegelikkus, kui ei ole nõutud laiem mõiste loominguline. In aastat 70 mina 80- Nende ub. sajandil, mõned valitud fotode must ja valge, Ma läbinud teisese przetworzeniom kujul: fotomontażu, graafika ja selektiivne seepia chromate. Selline ravi oli võimalik tänu haldab mind powiększalniku asemel traditsiooniline valguse punktowemu, "Milk" lambid. Prožektor – Samuti nimetatakse lineaarselt – lubab reprodutseerimist fotopaber terad hõbedane metallik struktuurid, sisalduvate želatiin must-valge negatiivne film. Ja see "Mängida", domineerivad minu fotokujutise traditsioonilise fotograafia Ma hooldada.
JMK:
Sest mis Suurimaid probleeme / väljakutseid teile esinenud oma tööd?
ZR:
Suurim probleem oli mul nägu tema tööd fotograaf käsitööline oli realiseerimise tellimusi (1973) to Museum of Nature Bialowieza. Peamine, Ta soovis Kesk-pediment muuseumi, Suur pilt karja bison, valmistatud traditsioonilise tehnoloogia fotopaberil. Aastal 1973, Poolas, pole seda veel teinud seinamaalinguid tööstuslik meetod. Zlecony formaadis zdęcia (horisontaalne) See oli hiiglaslik: 4,0 x 2,5 m. Telli mõistis aga aastaid ma ei saa andestada endale võetud, hoolimatult otsuse. See, et peaaegu viinud mind hävitada. Pidin kordama pilti kaks korda. Kulude fotograafilise materjalid ja spetsiaalselt selle teenuse küveti winidurowe kompenseerida minu eest peaaegu nulli. Ja kõik läbi mu naiivne usk, et punane tuli fotopaber Flare. Jah, See rakette, kuid mitte lühiajaliselt. Ja, minu abikaasa Janina, Me paigaldada spetsiaalne raam rullides fotopaberi umbes 30 protokoll. See oli piisavalt, et vallandas paber oli suuresti "suitsune". Meie töö kogu öö asjata.
JMK:
Maailma liialdus, millele Issanda lubatud?
ZR:
70ndatel viimase. Sajandil sai tellimuse Personali Cooperative Invalides Bialystok. Meie töö foto- reportaažid noorpaari pulmad Registriamet. HR küsis, I "oskuslikult" pildistas selle paari tingitud teatud ebaproportsionaalsus tüüpiline noorpaar. Ms Young kaaluda umbes. 100 kg. ja peigmees ... 40 kg. Fotograafias on kõik võimalik. Selle asemel kasutatakse tavaliselt selliste teenuste standard objektiiviga, Teie lainurkobjektiiv paigaldatud Practices. Otseteed perspektiiv, iseloomulik lainurkobjektiivid, Mul oli võimalus võrdsustada erinevused noorpaar. Siiski ei suutnud parandada üldist mainet noorpaar. Pilt oli pigem tragikoomiline.
Eriti valge loor pähe 60-aastane pruut kontrastina tõsidust hetkel. Seeria pilte pulm noorpaar sai entusiasmi: Joe Vaata, mis ma ilu ...
Üks neist pildid - muidugi nõusolekul mudelid – Saatsin aastal 1991 rahvusvahelise fotokonkursilt UK. Vastatud peapreemia kategoorias: "Joke".
JMK:
Suurim saladus Issanda tööd fotograaf?
ZR:
Muidugi, Mul on - aastate jooksul välja kujunenud - tehnoloogia haruldusi Workshop, rikastades esteetika mu pilte. Nad ei ole teada teiste fotograafide lihtsalt sellepärast,, et nende kasutamine laboris fotograaf ei saa kirjeldada verbaalse teksti. Tuleb praktiliselt koolitatud pimikus.
JMK:
Mis kõige muljet Issanda tööd fotograaf?
ZR:
Iga tellitud aruande, Iga väljas fotograafia ja eriti ettenägematu sündmus on reaalsus meie ümber, Nad pakuvad palju üllatav ja üllatav olukord. Üks põhjus, mis elukutse ei ole monotoonne fotograaf.
JMK:
Mis kõige lõbustas fotograafi tööd?
ZR:
Sisse 1966 Ma tulistas TVP "Nii Friendly", in Brzostowica Poola-Valgevene. On suur juhatus ees tribüün au, mille poole sekretärid: Gomułka ja Hruštšov Veistoksellinen poose ja kuulnud hümn Nõukogude Liidu, jänes ilmus .... Crouched tagaküljel hüppeid, mitu sekundit kaalukas kuulata helisid hümni NSVL. Kogutud vaevu varjatud lõbu oma nägu hetk. Hämmeldunud avastanud, et jänes, Ta oli vale ettevõte, Ta põgenes ümbritsevasse nühkima. Osa filmi jänes taustal, See oli lõigatud oma reportaaž enne avaldamist TV.
JMK:
Mis kõige kardad sa fotograafina?
ZR:
Sisse 1965 valdkondades maakond. Bialystok vesikondades Narwia, Vika ja Biebrza ujutati veega. Mis TVP said soovituse filmida õhust Arvestades floodwaters. Nagu õhutranspordivahendis saadud Aero Club of Bialystok kuulus, biplaan "kukuruźnik". Lennu ajal üle üleujutatud aladel vee, haav 60 m. diafilm. Teel tagasi lennujaama, noor piloot lennuki otsustas alistuda psüühika ohtlik katse. põhjustades kiire laskumine "kukuruźnika". Hiljem tunnistas ja vabandas mind, see oli "kontrollitud" laskumine. Ja, kahjuks, Ma ei tea, ja see lend säilinud kohutav.
JMK:
Milline on parim asi tööd fotograaf?
ZR:
Mulle meeldib pildistada ja sellest on tingitud, mis elukutse fotograaf harjutanud rohkem kui 60 aastat. Pensionile? Ka sageli jõuan kaamera jaoks. Suhtlemine kaameraga mitte ainult nn "plaan" Rõõm.
JMK:
Kui sa saaksid minna ajas tagasi, mida sa teeksid teisiti?
ZR:
Szedłbym samamoodi. Tõenäoliselt ma mitte seada ohtu olukordades ristteel võimu. Mõnikord on midagi kaotada siin ja praegu taastuda tulevikus. Muidugi, see ei kehti põhimõtted, mida ma alati truuks. Ma ei pea häbenema, Mida ma tegin varem. Vastupidi, Ma olen uhke oma saavutuste to-date.
JMK:
Ma Pan, kui noorelt huvitavaid portfelli ja dokumenteeritud kunstilised saavutused. Nagu Issanda seiklus algas foto?
ZR:
See on pikk lugu, täielik randomiseerimisel (kui elukutse) üks mu palju kirgi elus. Lisaks pere Huvid Muusika (poeg vald organist katoliku kirik), mitu aastat tööd panganduses, suunates kultuuriasutusi ja lõpuks jõuda unistus staatuse TVP reporter.
Ma lõpetasin oma karjääri fotograafina käsitööline. Status kunstnik fotograaf (liikmemaksud. ZPAF) see ei olnud minu elukutse kuigi paljud fotograafid tänu legitiimsuse ZPAF päris hea egzystowało PRL.
JMK:
Kas teete ise autoportreede?
ZR:
Ei. Iga päev (raseerimise ajal) Mul on võimalus vaadata tema füsiognoomia peeglisse. See on minu jaoks piisavalt.
JMK:
Ja lõpuks, nõuandeid lootustandev fotograafid?
ZR:
Foto, tulistada ja tulistada uuesti. Raamat tark teadmised on ainult sissejuhatus fotograafia. Ainult raske töö teeb sell meister ...
JMK:
Aitäh intervjuu eest ja soovin teile jätkuvat edu.

[wptf id=”11″]
Avamine fotonäitust hr Zdzislaw Rynkiewicz toimunud 20.06.2015 r. galeriis Alam-Sileesia Association of Artistic fotograafid ja kunstnikud Audiovisuaalse ( DSAFITA) Wroclaw, ul. Włodkowica 31 / 4a.