Wroclaw – Biographical velit exhibitionem dicata Witold Romerus

Od 03 Augustum 2015 na wrocławskim Rynku będzie można obejrzeć plenerową wystawę biograficzną pt. “Witold Romer – naukowiec i artysta”. Ukazuje ona zainteresowania naukowe i artystyczne wrocławskiego fotografa i chemika oraz osoby i miejsca związane z historią jego życia.

Organizatorem jest OśrodekPamięć i Przyszłość”, a przygotowali ją Barbara Romer i Adama Sobota.

Witold Romer (ur. 14 July 1900 we Lwowie, zm. 19 kwietnia 1967 in Vrastislavia) – polski inżynier chemik, profesor Katedry Fototechniki Politechniki Wrocławskiej. Artysta fotografik, od Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej otrzymał tytuł Honoraire Excellence FIAP (HonEFIAP).[https://pl.wikipedia.org/wiki/Witold_Romer]

http://photos.geni.com/p13/0a/37/b2/1c/5344483970047bb7/witold_romer_medium.jpg
[http://www.geni.com/people/Witold-Romer/6000000015093973557]

Apertio spectaculum photographs “Global Competition organizatione quinque anni – Mundum fides fidelibusque”

Spectaculum magnopere imagines inuitet ad ostium “Global Competition organizatione quinque anni – Mundum fides fidelibusque”, selected photographic works.

30 July 2015 r., h. 17:00
Spectaculi usque runs 22 Augustum 2015 r. Liberum introitum

See also Domus polish quo Vilnae

Zapraszamy do odwiedzenia wystawy i spotkania się z organizatorami,którzy przyjadą z Polski na wernisażu w dniu 30 July 2015 at r 17,00. Wystawa zostanie otwarta w Galerii Domu Kultury Polskiej, ulica Naugarduko 76, WilnoLitwa

We invite you to visit the exhibition and meetings with the organizers, who will come from Polish at the opening on July 30, 2015 at 5 pm.
We also invite you to read the text of the photographic exhibition in Polish, English, German and Frenchlanguage just click on the link.
The exhibition will be opened in the Gallery of Polish Culture House, Naugarduko Str. 76, VilniusLithuania

Tekst1 Tekst2 Tekst3
tekst wiary i wierni po angielsku str.1
tekst do wiary i wierni po angielsku str.2

Edward Hartwig – “Nebulas et colores” Qvocumque photographs in arce Ksiaz

De Hartwig certus quisque audivit, qui etiam serio figiem. Persica maxime nota est photogra-. Filius nominatorum portraitist, Cum mane triginta saeculo exhibuit. Esset unus ex prima, qui perrupere a traditionem bułhakowskiej, relaxata photograph of ideas Bułhak “Herterfelbek” photos. Hartwig erat an extremely versatile artifex, Observabat tot genera photography, landscape, photograph figurale, reportage… Consideraverit-amoeni, author of numerous exhibitiones publications.

Exhibitionem “Nebulas et colores” illustrat lata range purus sem photographer. Youll 'reperio pulchra, nigrum et album, et tamen impressionistic landscapes et abstracte, color photographs from the late period creativitatis.

[wptf id=”12″]

PHOTOGRAPHY Zdzislaw Rynkiewicz

Joanna Motylska-Komsta

Perspiciendique intriguing story coccineorum in Zdzislaw Rynkiewicz

Each current picture celant intriguing story. Author dirigentes ars admiror,. Constanter arouses interest in subiecto, et compositio. Conloqui sese cum doyen Poloniae consequat Zdzislaw Rynkiewicz.

JMK:
Dominum creativum ad se totos erat anfractu bumpy. Ante PLENE DICATA Pan own "ego" of photography, earlier - inter quos C. - abstulisti Dominus laborare notario movie sicut correspondens Official Television TVP regione Bialystok. Cur ne continued curriculo television notario?
ZR:
To nie ja, neque dico: Television Polish, Cooperationem cum celeritate promovere a me. Scriba quod esset primum per consilium politicum consilium provinciale in communistarum factionem Bialystok. For "krytykanctwo". Such epithets in garriunt partis apparatchiks accusaverunt diurnariis, exstiterunt qui erumpere auderent portare de critica renuntiavit localis caziques gubernationes imperitissimus.
Actu, robustissimi mutatio status coactus TVP notario, armata ad official film camera et Bell-card press Howell, status an cessatura homo, instruantur camera privata torris Praktica, sicut solum tool of solvit inopia quaestus et "lupus ticket". Scio, praesertim painfully succidat me impetum a climate vberes eventus dignus a movie in fenestra Camera recording.
Climate, quae diligebam, quaeque ego pro muneris quina. Lorem ipsum television homo valde utilis rebus humanis satisfactionem. Nempe rationem utilis journalistic. Dot non pertinet ad eum de sententia. journalistic opus meum ex parte partis dignitaries. Tantum aestimationem visorum et praepositi cum TVP habent labefactum in electionem argumento non intelligitur reports, quod ego relicta film support important ABS communistarum Factio partis sitz batos. Ad mimo, frequentia showing on TVP dignum partis activists obviam defecit spiritus exspectationes et pars apparatus virtutis.
JMK:
Vos have an infigo artis gestarum - awards et honores. Quam ille participabat Pan 150 nationalibus et internationalibus deque photographic exhibitions. Laus vos inter ceteros: Aurum Cross of Merit, Aere Medal “Artis gloria”. Rogo tam parum perverse: Photography alicui vestrum quomodo dicitis, qui numquam viderit?
ZR:
Paucis photographers ad recentissimae possunt exprimere eorum creativum visiones ut utriusque a camera et camera sermonis. Im 'non pertinere. Quam de malo facit consequat photographicam. Et hoc modo mihi praesto, I try permotionem necessitudinem consequat ut ars etiam voluntatem meam. Aliis formis: neque narrationis circumagi photographic opus relinquam: reprehensores.
JMK:
Quid potissimum, Velim Mr., te scire aliis?
ZR:
Quod difficillimum fuerit, quin ad te loqui megalomania. Maxime, non necesse esse bonum ad alios. Ego similis, reliquae imagines memoriae meae imagines recipientium authorem a me. Potest creator associandi et opus, studeret obiectiva picture content receptionem. A photograph bonum non sit ex necessitate a "honestum" pater. Ut sit profugo pupillo, Suscipiam aliis. Haec notitia media sit amet hi auctores artis opera bona opera circa intellectuales Copyright legis Polonicis.
JMK:
Mr. Presents Photographs in exhibitionem, quibus Sumatur 1954-2014, annales priorum temporum qui efficit varia admodum statuto. Quod vobis est ut bonum photographer hodie, omnis pópulus facitis photos?
ZR:
Non est facile nunc, ut luceant super foro cantes photographic imaginem, quia est competentis ingentibus. Prælucénte availability fraudum perpetuando imaginem et sonus, Odoratus adnotatione utroque eventu, aliquando latus mundi. Solus forsit est terminus creationis bona consequat locus et tempus elit facultas ad eligendum – Fractionem secundo, instare camera shutter button. "Solus" tempus non faciat, imago dicitur quod "particula news". Non minus momenti in creatione fabularum institutum ludit eventus hits de photo. Qui recentioris, plenum esset violentia et naturalis cladibus, photographers habebit creandi facultatem ad Horrendum images. His in circumiectis deuexere, semel "photo magistrum commacinum unum". Fortuita photo.
JMK:
Unde tibi mentem session / photo?
ZR:
Maxime, inexhausta consequat mi erat et mihi rem cognitis locis nostris. Dubia etiam vitae saecularis, Duis pretium acumen per folia percolantur litterarum camera - iam memoria card – mysterious trahentium, initium faciant photographic image.
Raro ego creo a poetica re, nisi exigentiam latius conceptus purus sem. In annis 70 EGO 80- haec ub. saeculo in albo et nigro aliquid delectus photographic images, In secunda specie subiecit przetworzeniom I: fotomontażu, graphics et electiua sepiaceus chromate. Tali curatio est possibile debetur administrari a me in powiększalniku instead traditionali lux punktowemu, "Lac" lux bulbi. Spotlight – etiam linearibus – fidelium permittit reproduction of silver metallic photographic paper grana structurae, alba et nigra a negative film in gelatinam. Et hoc "nugantur", dominating meum photographic images de traditum consequat educavi.
JMK:
Nam quod maximum inter / challenges congressi opus illorum?
ZR:
Maximus forsit habui erat artifex vultum suum pretium operis executionem ordinum (1973) Bialowieza naturae ad Museum. Principal, Museum fastigium voluit habere medium, Large bisontes grex imaginem, fecit traditional technology photographic paper on. In eo anno 1973, in Polonia, perfectus etiamnunc lippum industriae methodo. Zlecony format zdęcia (horizontalem) Erat gigas: 4,0 x 2,5 m. Order intellexit sed plurium annos illud non dimiseritis myself taken, temere decision. Hunc ordinem fere decipior me to ruin. Habui iubent iterare imaginem bis. Sumptus photographic materies et specialiter fecit quod ad hoc feodo LEBES winidurowe offset meum prope nulla. Et fides, haec in omni SIMPLEX, rufa quia lux photo paper Flare. Yes, It flagrat aestus sed non in brevis terminus. Et, rex cum uxore mea Janina, nos installed speciale rotulis frame of photo paper circiter 30 minutes. Quod sufficiebat eis quod Urguet charta erat graviter "fumoso". Nostri operis fuit pernoctans in frustra.
JMK:
Luxuria mundi, dominus praebuit, quo ejus?
ZR:
In 70s ultima. Century accepit ordo ab Personnel Cooperative Invalides in Bialystok. Our job for photographic reportage of iuvenes copulabis in nuptiis Registry Office. HR interrogabant me, abym „umiejętnie” fotografował tę parę z uwagi na pewne dysproporcje figuralne nowożeńców. Pani młoda ważyła ok. 100 kg. a pan młody… 40 kg. W fotografii wszystko jest możliwe. Zamiast zwykle stosowanego w takich usługach obiektywu standardowego, do swojej Praktyki zainstalowałem obiektyw szerokokątny. Dzięki skrótom perspektywicznym, charakterystycznym dla obiektywów szerokokątnych, udało mi się wyrównać dysproporcje pary młodych. Nie udało się jednak poprawić ogólnego wizerunku nowożeńców. A wizerunek ten był raczej tragikomiczny.
Szczególnie biały welon na głowie 60-letniej pani młodej kontrastował z powagą chwili. Serię zdjęć ślubnych nowożeńcy odebrali z entuzjazmem: popatrz Józek jaka ja piękna…
Jedno z tych zdjęć – oczywiście za zgodą modeliwysłałem w roku 1991 na międzynarodowy konkurs fotograficzny do Wielkiej Brytanii. Otrzymało główną nagrodę w kategorii: „Żart”.
JMK:
Największy Pana sekret w pracy fotografa?
ZR:
Oczywiście, że mam swoje – wypracowane przez lata – technologiczne ciekawostki warsztatowe, wzbogacające estetykę moich zdjęć. Quia alias non sunt cogniti photogra-, eorumque usum in verbis nequeo text pretium elit. Instituti fere dicendum darkroom.
JMK:
Pretium Domino quod maxime opus impressum?
ZR:
Each fama commissioned, omne velit consequat et improvisa eventus in re praesertim circa nos, Ministeria complura oppressis mirum situ. Unam causam, quod in professionem est minime fastidiosus photographer.
JMK:
Quamplurimum amused at in photographer opus?
ZR:
In 1966 kręciłem dla potrzeb TVP „Wiec Przyjaźni”, w Brzostowicy na pograniczu polsko-białoruskim. Na wielkiej płycie przed trybuną honorową, na której sekretarze partii: Gomułka i Chruszczow w posągowych pozach słuchali hymnu Związku Radzieckiego, pojawił się… zając. Kucnąwszy na tylnych skokach, przez kilkanaście sekund wsłuchiwał się w doniosłe dźwięki hymnu ZSRR. Zebrani z trudem ukrywali na swych twarzach wesołość chwili. Speszony zając odkrywszy fakt, że znalazł się w nieodpowiednim towarzystwie, czmychnął w otaczające zarośla. Duis scaena leporem cum parte, Sed arcu ante publicationem abscissus reportage meae.
JMK:
Quid maxime consternauit tibi sicut photographer?
ZR:
In 1965 arearum provinciae perpulerat. Bialystok in flumen Basins Narwia, Et bug Biebrza inundatis cum aqua. Cum TVP accepit commenda Exercitationes de cinematographicis ludis diluvii. , Ut medium caeli onerariis potest a Aero Club of Bialystok famous, biplane "kukuruźnik". In fuga super aquosa aqua, vulnus 60 m. film strip. Redeundo elit, młody pilot samolotu postanowił poddać mają psychikę niebezpiecznej próbie. powodując gwałtowne opadanie „kukuruźnika”. Jak się później przyznał i mnie przeprosił, było to „kontrolowane” opadanie. Et, niestety, o tym nie wiedziałem i ten lot przeżyłem okropnie.
JMK:
Co najbardziej lubi Pan w pracy fotografa?
ZR:
Lubię fotografować i ten fakt spowodował, że zawód fotografa uprawiałem przez ponad 60 lat. A na emeryturze? Także często sięgam po aparat fotograficzny. Obcowania z aparatem fotograficznym nie tylko na tak zwanym „planie” sprawia mi dużą przyjemność.
JMK:
Gdyby mógł Pan cofnąć czas, to co by Pan zrobił inaczej?
ZR:
Szedłbym tą samą drogą. Prawdopodobnie unikałbym konfliktowych sytuacji na styku z władzą. Czasem trzeba coś stracić tu i teraz aby odzyskać w przyszłości. Oczywiście nie dotyczy to pryncypiów, którym zawsze będę wierny. Nie muszę się wstydzić tego, co zrobiłem w przeszłości. Przeciwnie, jestem dumny z moich dotychczasowych dokonań.
JMK:
Ma Pan, jak na młody wiek ciekawe portfolio i udokumentowany dorobek artystyczny. Jak rozpoczęła się Pana przygoda z fotografią?
ZR:
To długa historia, zakończona losowym wyborem (jako profesji) jednej z moich licznych pasji życiowych. Poza rodzinnymi zainteresowaniami muzyką (syn parafialnego organisty Kościoła Katolickiego), kilkuletnią pracą w bankowości, kierowaniem placówkami kultury i wreszcie sięgnięciem po wymarzony statusu reportera TVP.
Swoją zawodową karierę zakończyłem w roli fotografa rzemieślnika. Status artysty fotografika (czł. ZPAF) non fuisse meum, professionem multi photographers gratias matriomonio ZPAF pulchellus bonus egzystowało in BLIZZ.
JMK:
Did te iam selfie?
ZR:
No. Cotidie (durante tondenti) Figura I ad insidiandum facultas in speculo. Satis me.
JMK:
Et tandem, consilio fit pro frondenti photographers?
ZR:
Photograph, sagittent et Jaculabuntur iterum. Tenet posteritas est solum introductio esset photography. Difficile opus facit ajornaman fortissimus ...
JMK:
Tibi gratias ago pro successu permansit velim colloquium.

[wptf id=”11″]
Apertio spectaculum photographs Mr. Zdzislaw Rynkiewicz held 20.06.2015 r. in pinacotheca Lower Silesian Association of Artistic Photographers et Artists of Audiovisual ( DSAFITA) in Vrastislavia, The. Włodkowica XXXI / 4a.

NORBERT SMYKGimnastyka artystyczna

Prezentujemy kilka zdjęć współpracownika naszej redakcji,który od ponad dwudziestu lat zajmuje się fotografowaniem gimnastyki artystycznej. Tym razem zdjęcia wykonane są podczas “15 Zawodów w Gimnastyce ArtystycznejBerlin 2015”, które odbyły się w dniach 30 / 31 maja.
Autor pisze także o wynikach tych zawodów publikujemy je dla miłośników tej dziedziny sportu.
15.Berlin Gymmasters Ryhtmic gymnastics 30./31. Mai 2015
The anniversary tournament with 24 individual gymnasts(as many as never before)
from 19 countries and 7 groups.
The medals in the all around and in the finals hoop/ball/clubs and ribbon,shared only
3 gymnasts with two exceptions: in the final with ball succeded Neta Rivkin from Israel
to fight for the 2nd place and in the clubs final we have two third places from the two
gymnasts from BLR Katsiaryna Halkina and Melitina Staniouta.
Results all around:hoop/ball/clubs and ribbon
1. Margarita Mamun RUS 75,350
2. Melitina Staniouta BLR 72,950
3. Aleksandra Soldatova RUS 72,400
4. Neta Rivkin ISR 71,350
5. Victoria Veinberg
Filanovski ISR 71,150
6. Salome Pazhava GEO 70,900
7.Elizaveta Nazarenkova UZB 70,450
8. Marina Durunda AZE 70,350
9. Veronika Poliakova RUS 70,200
10.Jana Berezko-
Margrander GER 69,650
11.Kasiaryna Halkina BLR 69,300
12.Serena Lu USA 68,350
13.Patricia Bezzoubenko CAN 68,100
14.Kseniya Moustafaeva FRA 67,950
15.Carolina Rodriguez ESP 67,900
16.Sara Staykova BUL 67,550
17.Anna Sebkova CZE 63,900
18.Aliya Assymova KAZ 63,300

19. Angelica Kvieczynski BRA 63,250
20.Karin Smirnov GER 58,850
21.Karla Diaz MEX 58,600
22.Nourhal Khattab EGY 52,800
23.Camila Giorgi ARG 51,900
24.Charlotte Fifis NED 51,850
Results from the groups 2hoops/6clubs
1. Russia 17,70
2.Belarus 17,50
3. Azerbajdzhan 17,30
and 5 ribbons
1. Belarus 17,85
2. Israel 17,60
3. Germany 17,15
Grand Prix Finale:
three times-Margarita Mamun and one time Melitina Staniouta
hoop: 1. Margarita Mamun RUS 18,80
2. Aleksandra Soldatova RUS 18,50
3. Melitina Staniouta BLR 18,35
ball: 1. Margarita Mamun RUS 19,00
2. Neta Rivkin ISR 18,20
3. Melitina Staniouta BLR 18,10
club: 1. Margarita Mamun RUS 19,05
2.Aleksandra Soldatova RUS 18,65
3.Melitina Staniouta BLR 18,20
3. Katsiaryna Halkina BLR 18,20
ribbon: 1. Melitina Staniouta BLR 18,60
2. Aleksandra Sodatova RUS 18,25
3. Margarita Mamun RUS 18,15
DSC_7555
Melitina Staniouta BLR
DSC_8110
Salome Pazhava GEO
DSC_8142
Margarita mamun RUS
DSC_8220
Katsiaryna Halkina BLR
DSC_8365
Aleksandra Soldatova RUS

Polsko-Niemieckie Dni Mediów w Szczecinie 21-22.05.2015

W dniach 21-22.05.2015, tym razem w Szczecinie, obyły się kolejne Polsko-Niemieckie Dni Mediów. To ważna, przeznaczona dla profesjonalistów cykliczna impreza, której celem jest wielowymiarowa analiza roli mediów we wspólczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem sąsiedzkich relacji polsko-niemieckich.

Obowiązki gospodarza pełniła znana dziennikarka TV, specjalizująca się w problematycew szerokim rozumieniurosyjskiej, autorka cyklu świetnych reportażySzerokie tory”, Barbara Włodarczyk. Przemówienie inauguracyjne wygłosił Adam Bodnar aImpulsyJerzy Margański, Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie i Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie.

Następnie odbyła się dyskusja pt. „Nauki z kryzysu wokół Ukrainy. Jak Polska i Niemcy mogą w przyszłości współdziałać na wschodzie Europy?” Moderacja: Andrzej Grajewski, szef działu Świat, „Gość Niedzielny”
Uczestnicy: Piotr Andrusieczko, korespondent „Gazety Wyborczej” m.in. ze wschodniej Ukrainy, Viola von Cramon, posłanka do niemieckiego Bundestagu z ramienia Partii Zielonych, Moritz Gathmann, „Der Spiegel”, Paweł Kowal, adiunkt Instytutu Studiów Politycznych PAN, Paweł Pieniążek, freelancer, relacjonował wydarzenia na Majdanie i konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie.

Dyskusja pokazała, że poza jednym wspólnym poglądem, iż konflikt ukraiński stanowi poważne zagrożenie ładu europejskiego, mamy do czynienia z różnorodnymi stanowiskami. Dziennikarze bezpośrednio relacjonujący wydarzenia na Ukrainie wykazali się powściągliwością w ocenach, mnie zaciekawiło stanowisko Pawła Kowala (mimo iż daleki jestem od jego preferencji politycznych), który zwrócił uwagę na rzeczy, jakie przy okazji konfliktu umykają lub są celowo są pomijane: niejednoznaczna postawa samej Ukrainy, niestabilność polityczna, oligarchizacja, wyczekująca postawa Europy i Polski ico może mieć konsekwencje dla całej Uniirywalizacja organów UE o dominację, skutkująca osłabianiem Parlamentu Europejskiego na rzecz Komisji Europejskiej, czyli w konsekwencji proces osłabiania pozycji obywateli Unii wobec jej administracji.

Kolejnym punktem programu były warsztatywcześniej należało się zapisać na jeden z wybranych tematów:

Warsztat 1: Rola „armii europejskiej” w polityce bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej.

Warsztat 2: Nowe wyzwania Pogranicza.

Warsztat 3: Jak nowe media zmieniają wymagania stawiane przed dziennikarzem.

Pan Warsztat 4: Zarządzanie mediami w czasach kryzysu – warsztat dla szefów mediów i redaktorów naczelnych.

Warsztat 5: Pojęcie „Polskie obozy koncentracyjne” i jego odbiór w mediach zagranicznych.

Wieczorem odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego 2015.
Pierwsze miejsce w kategorii Prasa zdobyła Magdalena Grzebałkowska za reportaż „Śpiewać, hitlerówy!, który ukazał się w „Dużym Formacie”. W kategorii Radio zwyciężyła audycja trzech autorów: Tomasza Sikory, Romana Nucka i Tomáša Kopeckýego pt. „Dowodiczek Osobisticzek, czyli Nowy Realizm Graniczny”. Reportaż telewizyjny „Mama arbeitet im Westen – Eine Kindheit in Polen“ Åse Svenheim Drivenes wyemitowany w MDR, wygrał w kategorii Telewizja. Po raz drugi przyznano nagrodę specjalną „Dziennikarstwo na pograniczu“, ufundowaną tym razem przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Nagrodę otrzymali Joanna i Krzysztof Skonieczni za audycję „Mała Polka ze Staffelde“, wyemitowaną przez Polskie Radio Szczecin. Zwycięzcy konkursu otrzymali nagrody finansowepo 5000 euro.[http://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Następnego dnia druga sesja warsztatów, dzięki czemu można było wziąć udział w dwóch warsztatach, a po obiedzie w Restauracji Zamkowej w renesansowym Zamku Książąt Pomorskich odbyliśmy rejs statkiem Odra / Peene Quenn po szczecińskim porcie.

Muszę podkreślić, że zarówno część merytoryczna jak ikulturalnastały na wysokim poziomie, przedsięwzięcie organizacyjnie bardzo udane. Była to także okazja poznać trochę bliżej Szczecin, przez który do tej pory jedynie przejeżdżałem.

Dzień pierwszy, część pierwsza:

[wptf id=”8″]

Dzień pierwszy, część druga:

[wptf id=”9″]

Dzień drugi:

[wptf id=”10″]

Richard Kopec mortuus est.

Siódmego maja zmarł nasz kolega, Rysiu Kopeć. Człowiekhistoria naszego Stowarzyszenia.

klepsydra

Rycha poznałem chyba w czasach studenckichod kilku lat pasjonowałem się fotografią, i dojrzałem do jakiejś aktywności zorganizowanej. Nie pamiętam jak (internetu wtedy nie było) znalazłem w okolicy klub fotograficzny przy spółdzielni mieszkaniowej. Poszedłem i tak się zaczęło.

Luzak, żartowniś, świetny kompan i facet z dużym talentemfotografował jakby od niechcenia, nonszalanckoa zdjęcia były świetne. Był duszą towarzystwa, mimo kilku lat różnicy (w moim wieku to mogło mieć znaczenie, byłem szczawem) nie tylko, że nie było dystansu, ale szybko się zaprzyjaźniliśmy. On wciągnął mnie do WTF (teraz DSAFiTA), wyjazdy na pleneryw tym słynne Plenery Aktu. Jego niesamowite diaporamy robione wraz z Kaziem Kwiatkowskim, trochę dla towarzystwa (spotkania w Lubinie), i od razu wygrywające liczne konkursy. Grupa portretowa operująca w Oleśnicy u Artura Balińskiego. Dzięki Niemu poznałem masę świetnych ludzi, fotografów i modelek.

Król szybkostrzelnościpotrafił wystrzelać rolkę filmu w kilka sekund, nie przerywając opowiadania kolejnej anegdoty.

Wspólnie używaliśmy jego pracowni w piwnicy bloku w którym mieszkał. Robiliśmy czarno-białe powiększenia i nie udawało się osiągnąć odpowiedniego kontrastu. Mimo kontrastowych papierów zdjęcia wychodziły mdłenie pomagało justowanie kondensora, wymiana żarówki w powiększalniku. Podejrzenie padło na grzejnik elektryczny, emitujący lekką czerwoną poświatę, jednak wyłączenie go nic nie dało. Obaj mieliśmy już sporo doświadczenia i żadnego pomysłu w czym przyczyna. Któregoś dnia, nie pamiętam z jakiego powodu, wymieniliśmy obiektyw w powiększalniku i wtedy zauważyliśmy, że soczewki się rozkleiły i to powodowało efekt rozmyciaTakie przygody łączą mężczyzn.

In annis 1982-1985 Ryszard Kopeć pełnił funkcję prezesa naszego Stowarzyszenia (wówczas Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego). Był aktywny i kreatywny.

Do zobaczenia Rysiu

Andrzej Małyszko

PogrzebRysia08

remont049

Rysiek naplanieremontu siedziby Stowarzyszenia

_IMG5189

Ryszard Kopeć, Mariusz Przygoda i Miłka Kamieńska, Wójtowice 2012.

_IMG5462

Ryszard Kopeć, Wójtowice 2012.

Kilka zdjęć z pogrzebu (fot. Mariusz Przygoda)

PogrzebRysia01

PogrzebRysia02

PogrzebRysia03

PogrzebRysia04

PogrzebRysia05

PogrzebRysia06

PogrzebRysia07

 

 

Selfie – Autoportret współczesnego człowieka

Selfie” to moda na robienie sobie samemu zdjęcia za pomocą telefonu komórkowego trzymanego w wyciągniętej dłoni, najczęściej w celu późniejszego umieszczenia go na serwisach społecznościowych. Taka forma portretu ma wielu zwolenników, ale też spotykane są negatywne opinie na ten temat.

Sama sztuka portretu ma bardzo bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych. Przez wiele wieków portret rozwijał się w różnych formach, jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: od albumów rodzinnych, poprzez uliczne billboardy reklamowe, aż do „selfie”. Skąd wzięła się ta popularność robienia sobie portretu? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentachPonadto mogą one być wykonywane niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni, czy w atelier.
Dlatego „Selfie” to też dokument, swoiste świadectwo współczesnego życia. Tego, jak jesteśmy ubrani, uczesani, jak się czujemy. Także naszego dystansu i sarkazmu. Świadectwem bycia w łóżku, w kuchni, w toalecie, w windzie. W skrajnych przypadkach sposób fotografowania się ze wszystkim, co się rusza lub ze wszystkimi, których się spotyka. Czyli naturalna reakcja na czasy, w których żyjemy.


Robiąc dziś swój autoportret, nie musimy starać się maskować faktu, że to my sami trzymamy aparat. Często podkreślenie tej samodzielności sprawia, że zdjęcie jest bardziej szczere. Technika także nie jest najważniejsza. Przy robieniu „selfie” raczej staje się ważniejsza strategia, jakimi ludzie chcą pokazać się światu, jakie otaczają ich rekwizyty (podkreślą w ten sposób stosunek do życia) oraz wymowa tła zdjęcia.


Po drugiej stronie lustra (obiektywu)


Jesteśmy świadkami przekraczania granicy miedzy tradycyjną formą robienia zdjęć, zarezerwowaną dla profesjonalnych fotografów, a łatwością i szybkością ukazania swojego zewnętrznego obrazu, a czasem też cech osobowości. To, co było zarezerwowane dla wybranych, dziś jest powszechnie dostępne. Po trosze więc wszyscy jesteśmy artystami. Są osoby, które codziennie na nowo stwarzają samego siebie, a my, mając konto na portalach społecznościowych, jesteśmy dopuszczeni do ich świata, przyglądając się kulisom ich życia. W sposób masowy dostępujemy tajemnicy: z bliska oglądamy ścianki, wystudiowane uśmiechy i zastygłe pozy, otoczenie, rodziny i znajomych, fałdki, zmarszczki, kurze łapki, aż wreszcie – sytuacje życiowe, w których znaleźli się autorzy „selfie”.


Fenomen „selfie” wpisuje się w nurt, który daje poczucie wolności, samodzielności: sami się leczymy, sami najlepiej wszystko wiemy, sami kreujemy swoją osobę i sami robimy sobie autoportret, bo chcemy poczuć się dobrze sami ze sobą. Jest to atrakcyjne dla osób, które dążą do samowystarczalności. W „selfie” jesteśmy wszyscy artystami i celebrytami na miarę swojego życia.


Joanna Motylska Komsta

Selfie
Autorka zdjęć: Joanna Motylska-Komsta, „fotoreporter ulotnych chwil i emocji”tak siebie określa, z wykształcenia socjolog, autorka wielu wystaw indywidualnych,liczne udziały w wystawach zbiorowych i konkursach fotograficznych, członkini Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych ( DSAFiTA), stały współpracownik magazynu fotograficznego „OBSCURA”

W fotografii, którą jest jej pasją, zwykłe przedmioty zamienia w nowe byty, wyzwalając w ten sposób kreatywność odbiorcy. Prezentowane fotografie pozwalają odbiorcy ujrzeć nieoczekiwane konteksty tego wszystkiego, co niezauważalne i nieistotne.

O autorce Zbigniew Stokłosa – redaktor naczelny „OBSCURA”