Author: アンドリューMałyszko

PHOTOGRAPHYZDZISŁAWRynkiewicz

ART, 展覧会

ジョアンナMotylska-Komsta

PHOTOGRAPHY Zdzislaw Rynkiewiczに興味深い話を発見

各現在の画像は、その魅力的な物語を隠します. 著者の驚きは技術を撮影します. 常に被写体や構図に興味をそそり. ポーランド撮影Zdzislaw Rynkiewiczの長老とのインタビュー.

JMK:
自己実現への主創造的な方法は、巻線とでこぼこしました. 写真の完全に献身的なパン独自の "自我"の前に, 以前 - とりわけ - あなたが特派公式テレビTVPビアウィストク領域とレポータームービーを動作するように主を取りました. なぜあなたは継続していないキャリアのテレビレポーター?
ZR:
NIE JAへ, も私の雇用ポーランドテレビ, 彼らは私と一緒に協力を辞任しました. それは、政治的な決定は、ビアウィストック共産党の地方委員会の第一書記によって撮影されました. 「krytykanctwo」のための. パーティーapparatchiksの専門用語でこのような悪口はジャーナリストを非難しました, 誰がローカルcaciques無能な政府の重要なレポートを実行する勇気を持っていました.
実際に, ステータスTVPレポーターの非常に経験豊富な強制変更, 公式フィルムカメラとベル·ハウエルプレスカードを装備, 失業者の男のステータス, プライベートカメラブランドPRAKTICA装備, 唯一の有給雇用のツールと​​「オオカミのチケット」など. 私は特に痛いほどムービーカメラの記録の価値が日々の出来事の暴力的な気候から私をカットフェルト.
気候, これは私が好きで、これは私が創造的な仕事のために動員. テレビレポーターを働くことは社会に有用な男であることの大きな満足を与えました. ビューのもちろん、便利なジャーナリズムポイント. 私はドットの意見を気にしませんでした. 党高官の一部に私のジャーナリズムの仕事. 意味するものではありません、私の報告の主題の選択に影響を与えるTVPと視聴者と監督者を評価のみ, 私は党の坐浴の共産党の観点から重要な私の映画のサポートを無視していること. MIMOへ, TVP値する党活動家に示す周波数は電力の党装置の期待に応えることができませんでした.
JMK:
賞と栄誉 - あなたが印象的な芸術的業績を持っています. 彼はパン以上に参加しています 150 国内および国際的な写真展. あなたが他の人の間で、授与されています: メリットのゴールドクロス, 銅メダル “グロリア·アルティス”. 私は少し強情求めます: あなたが誰かの写真にあなたの仕事を説明する方法, 誰がそれらを見たことがありません?
ZR:
わずか数写真家が鮮やかにカメラとカメラの音声の両方の創造ビジョンを表現することができます. 私は彼らに属していませんよ. 私は写真撮影について話をするよりも、写真を作成することを好みます. そして、私に利用できる。このように、, 私は芸術として写真撮影に私の感情的な関係を明示してください. 私は評論家に残して私の写真作品の周りの物語の他の形態.
JMK:
それが最も重要なことは何ですか, 私は氏をしたいと思います, 他の人にあなたについて知っています?
ZR:
最も難しいのは誇大妄想に陥ることなく、自分自身について話をすることです. 特に, 彼らは第三者に興味があるの必要性を感じていません. 私はしたいと思います, 私が作成した画像を、残りの私の写真の受信者の記憶ではなく、作者に. 作成者と彼の仕事の缶の関連付け, 客観的な映像コンテンツの受信を築きます. 良い写真は必ずしも「立派な」父を持っていません. それはホームレス孤児であってもよいです, 私は他の人を受け入れます. このメディアは、著者とその作品に関する情報や知的財産を担当し、芸術的であるこれらの作品は、ポーランドの著作権法を扱ってみましょう.
JMK:
氏は、展示会での写真であります, それらは、間に撮影されました 1954-2014, これは昔の非常にカラフルなクロニクルのセットを作成します. Co dla pana znaczy być dobrym fotografem w dzisiejszych czasach, gdy wszyscy robią zdjęcia?
ZR:
Niełatwo jest w dzisiejszych czasach zabłysnąć na rynku fotograficznym chwytliwym obrazem bo konkurencja jest olbrzymia. Powszechna dostępność urządzeń utrwalających obraz i dźwięk, umożliwia rejestrację każdego zdarzenia, w dowolnie wybranym zakątku świata. Jedynym problemem ograniczającym powstanie dobrej fotografii jest umiejętność wyboru ciekawego tematu i właściwej chwili – ułamka sekundy, シャッターボタンカメラを押してください. 適切なタイミングで「スナップ」が発生したりしないことがあり, 私たちのイメージは、「ニュースの作品「いわゆるされていること. ドラマツルギーの作成時に劣らず重要な役割は、フォトイベントのヒットを果たしていません. 現代世界, 暴力や自然災害のフル, カメラマンは衝撃的なイメージを作成する機会をたくさん提供します. これらの条件下で再び起こります, 「マスター1の写真 "一回. カジュアル写真.
JMK:
どこでセッション/写真のためのインスピレーションを得るのですか?
ZR:
最も重要な, niewyczerpaną kopalnią tematów mojej fotografii była i jest otaczająca nas rzeczywistość. Nawet szarość dnia codziennego, przefiltrowana przez bystre oko fotografa dokumentalisty pozostawia na kliszy aparatu fotograficznego – dziś na karcie pamięci – tajemniczy ślad, dający początek obrazowi fotograficznemu.
Rzadko kreuję fikcyjną rzeczywistość, chyba że wymaga tego szersza koncepcja twórcza. W latach 70 私 80- tych ub. wieku część wyselekcjonowanych obrazów fotograficznych czarno-białych, poddawałem wtórnym przetworzeniom w postaci: fotomontażu, グラフィックスと選択セピアクロメート. 代わりに、従来の光punktowemuのpowiększalnikuで私によって投与によるこのような処理は可能でした, 「ミルク」の電球. スポットライト – とも呼ばれる線形 – 銀金属構造の印画紙粒の忠実な再現を可能にします, ゼラチン白黒ネガフィルムに含まれます. そして、この「ささいなこと」, 私が世話を、伝統的な写真撮影の私の写真画像を支配.
JMK:
Na jakie największe trudności/wyzwania Pan natrafił podczas swojej pracy?
ZR:
Największym problemem z jakim musiałem zmierzyć się w swojej pracy jako fotografa rzemieślnika była realizacja zlecenia (1973) na rzecz Muzeum Przyrodniczego w Białowieży. Zleceniodawca, zażyczył sobie mieć na centralnym frontonie muzeum, wielkoformatowe zdjęcie przedstawiające stado żubrów, wykonane tradycyjną technologią na papierze fotograficznym. W roku 1973, w Polsce, nie wykonywano jeszcze fototapet metodą przemysłową. Zlecony format zdęcia (horyzontalny) それは巨大でした: 4,0 X 2,5 M. 注文が実現するが、長年にわたって私は自分自身が撮影許すことができませんでした, 無謀に決定. この順序はほとんど台無しに私を導きました. 私はイメージを2回繰り返す必要がありました. このサービスキュベットに使用され、特別に作られた写真材料のコストがほぼゼロに私の料金を相殺winidurowe. そして、すべての私の素朴な信仰によって, その赤色光フォト用紙フレア. はい, これは、短期的にはフレアではなく、. と, 私の妻ヤニナと, 我々は、約のために写真用紙の特別なフレームロールにインストール 30 分. これは、用紙が重く「スモーキー」だったトリガその十分でした. 無駄に私たちの仕事のすべての夜.
JMK:
世界の贅沢, その上に、彼の主は許さ?
ZR:
70年代の最後の. センチュリーはビャウィストクで人事協調アンヴァリッドから注文を受け. 結婚式の登記所で若いカップルの写真報道のための私たちの仕事. HRは私に尋ねました, 私は「巧みに」とは、あるdisproportions典型的な新婚夫婦のために、このペアを撮影しました. さんヤングは約秤量しました. 100 kg. 新郎... 40 kg. 写真ではすべてが可能です. その代わり、通常、このようなサービスの標準レンズに使用されます, あなたの広角レンズ設置プラクティスへ. ショートカットの視点, 広角レンズの特性, 私は格差若いカップルを均等化することができました. しかし、新婚の全体像を改善しませんでした. 画像はかなり悲喜劇ました.
瞬間の深刻とは対照的に彼女の頭の上に、特に白いベール60歳の花嫁. 結婚式新婚夫婦の一連の画像は熱意で受信しました: ジョーは私の美しさを見て...
これらの画像の1 - 同意モデルとコースの – 私は年に送られました 1991 英国への国際写真コンテスト. カテゴリーの主な賞を受け取りました: "冗談で".
JMK:
主カメラマンの仕事の最大の秘密?
ZR:
もちろん, 長年にわたって開発 - - 技術珍品ワークショップ私は自分を持っています, 私の写真の美学を豊かに. Nie są one znane innym fotografom tylko dlatego, że ich stosowanie w laboratorium fotografa nie da się opisać słownym tekstem. To trzeba praktycznie przećwiczyć w ciemni fotograficznej.
JMK:
Co najbardziej Pana zadziwiło w pracy fotografa?
ZR:
Każdy zlecony reportaż, każdy plener fotograficzny a zwłaszcza nieprzewidziane zdarzenie w otaczającej nas rzeczywistości, dostarczają wielu zaskakujących i zadziwiających sytuacji. One powodują, iż zawód fotografa nie jest monotonny.
JMK:
Co Pana najbardziej rozśmieszyło w pracy fotografa?
ZR:
で 1966 私は、 "とてもフレンドリー" TVPためのショット, ポーランド·ベラルーシのBrzostowicaで. 名誉のトリビューンの前で大規模なボード上, どの党秘書に: 彫像のポーズでゴムルカとフルシチョフとソ連の賛美歌を聞きました, ウサギが登場しました.... 後方ジャンプにうずくまっ, 重大な数秒間ソ連国歌の音に耳を傾け. 自分の顔に集まっかろうじて隠さ歓喜の瞬間. きまりは、ウサギを発見しました, 彼は間違った会社にありました, 彼は周囲のスクラブに逃げました. 背景にウサギと膜の一部, これは、テレビで公表する前に、私のルポルタージュの切り出し.
JMK:
写真家としてのあなたの最も怖いものです?
ZR:
で 1965 省の地域. 河川流域内のビアウィストックNarwia, バグとビェブジャ川は水が殺到しました。. TVPは、洪水の空中展望を撮影するための勧告を受けと. ビアウィストック有名なのエアロクラブから得られた航空輸送の手段として, 複葉 "kukuruźnik」. 浸水区域の水の上に飛行中, 傷 60 M. フィルムストリップ. 空港に戻る途中で, 航空機の若いパイロットは危険な試みの精神に降伏することを決めました. 「kukuruźnika「迅速な降下を引き起こします. それは、後に入院し、私に謝罪しました, それは「制御」降下しました. と, 残念ながら, 私は知りませんでしたが、このフライトはひどいを生き延びました.
JMK:
写真家の仕事で最高のものを散策?
ZR:
私が撮影したいと、この事実が発生しました, 撮影者の職業は、以上に練習していること 60 年. 引退しました? また、多くの場合、私はカメラに手を伸ばす. のみならず、いわゆる「計画」のカメラでCommuningことは私に大きな喜びを与えます.
JMK:
あなたが時間内に戻って行くことができれば, あなたは違った何をするだろう?
ZR:
同じようにSzedłbym. おそらく私は、パワーとの接合部での状況を損なうことを避けるだろう. 時々、あなたはここに失うことを何かを持って、今、将来的に回復します. もちろん、これは原則を適用しません。, これは、私はいつも忠実になります. 私は恥じる必要はありません, 私は過去に何をしましたか. それどころか, 私は、最新の私の業績を誇りに思っています.
JMK:
馬パン, 興味深いポートフォリオ歳の若され、文書化芸術の成果として、. 主の冒険は、写真で始めました?
ZR:
それは長い話です, 完全なランダム化 (職業として) 私の人生の多くの情熱の1. 家族の利益の音楽に加えて、 (カトリック教会の教区オルガニストの息子), 銀行での仕事の数年, 文化施設を演出し、最終的に夢のステータスTVPレポーターを差し伸べます.
私は写真家の職人としての彼のプロとしてのキャリアを終えました. ステータスアーティスト写真家 (メンバーシップ. ZPAF) それは私の職業ではありませんでしたけれども、PRLでZPAFかなり良いegzystowałoの正当性には多くのカメラマンのおかげ.
JMK:
あなたは自分自身を作ったのselfie?
ZR:
いいえ. 毎日 (シェービング中) 私は鏡の中の自分の人相を見る機会を持っています. それは私のために十分です.
JMK:
そして最後に, 新進カメラマンに何かアドバイス?
ZR:
写真, 撮影し、再び撮影. 本好きの知識は写真撮影にのみご紹介です. 唯一のハードワークは、職人のチャンピオンになります...
JMK:
インタビューしていただきありがとうございます、あなたが成功を続けたいです.

[wptf id=”11″]
氏Zdzislaw Rynkiewiczが開催された写真の展覧会のオープニング 20.06.2015 R. 視聴覚の芸術写真家やアーティストのドルヌィ·シロンスク協会のギャラリーで ( DSAFITA) ブロツラフ, ザ. 31 / 4AWłodkowica.

NORBERT SMYK – Gimnastyka artystyczna

ART, FLASH
Prezentujemy kilka zdjęć współpracownika naszej redakcji,który od ponad dwudziestu lat zajmuje się fotografowaniem gimnastyki artystycznej. Tym razem zdjęcia wykonane są podczas “15 Zawodów w Gimnastyce Artystycznej – Berlin 2015”, które odbyły się w dniach 30 / 31 maja.
Autor pisze także o wynikach tych zawodów publikujemy je dla miłośników tej dziedziny sportu.
15.Berlin Gymmasters Ryhtmic gymnastics 30./31. Mai 2015
The anniversary tournament with 24 individual gymnasts(as many as never before)
from 19 countries and 7 groups.
The medals in the all around and in the finals hoop/ball/clubs and ribbon,shared only
3 gymnasts with two exceptions: in the final with ball succeded Neta Rivkin from Israel
to fight for the 2nd place and in the clubs final we have two third places from the two
gymnasts from BLR Katsiaryna Halkina and Melitina Staniouta.
Results all around:hoop/ball/clubs and ribbon
1. Margarita Mamun RUS 75,350
2. Melitina Staniouta BLR 72,950
3. Aleksandra Soldatova RUS 72,400
4. Neta Rivkin ISR 71,350
5. Victoria Veinberg
– Filanovski ISR 71,150
6. Salome Pazhava GEO 70,900
7.Elizaveta Nazarenkova UZB 70,450
8. Marina Durunda AZE 70,350
9. Veronika Poliakova RUS 70,200
10.Jana Berezko-
Margrander GER 69,650
11.Kasiaryna Halkina BLR 69,300
12.Serena Lu USA 68,350
13.Patricia Bezzoubenko CAN 68,100
14.Kseniya Moustafaeva FRA 67,950
15.Carolina Rodriguez ESP 67,900
16.Sara Staykova BUL 67,550
17.Anna Sebkova CZE 63,900
18.Aliya Assymova KAZ 63,300

19. Angelica Kvieczynski BRA 63,250
20.Karin Smirnov GER 58,850
21.Karla Diaz MEX 58,600
22.Nourhal Khattab EGY 52,800
23.Camila Giorgi ARG 51,900
24.Charlotte Fifis NED 51,850
Results from the groups 2hoops/6clubs
1. Russia 17,70
2.Belarus 17,50
3. Azerbajdzhan 17,30
and 5 ribbons
1. Belarus 17,85
2. Israel 17,60
3. Germany 17,15
Grand Prix Finale:
three times-Margarita Mamun and one time Melitina Staniouta
hoop: 1. Margarita Mamun RUS 18,80
2. Aleksandra Soldatova RUS 18,50
3. Melitina Staniouta BLR 18,35
ball: 1. Margarita Mamun RUS 19,00
2. Neta Rivkin ISR 18,20
3. Melitina Staniouta BLR 18,10
club: 1. Margarita Mamun RUS 19,05
2.Aleksandra Soldatova RUS 18,65
3.Melitina Staniouta BLR 18,20
3. Katsiaryna Halkina BLR 18,20
ribbon: 1. Melitina Staniouta BLR 18,60
2. Aleksandra Sodatova RUS 18,25
3. Margarita Mamun RUS 18,15
DSC_7555
Melitina Staniouta BLR
DSC_8110
Salome Pazhava GEO
DSC_8142
Margarita mamun RUS
DSC_8220
Katsiaryna Halkina BLR
DSC_8365
Aleksandra Soldatova RUS

Polsko-Niemieckie Dni Mediów w Szczecinie 21-22.05.2015

展覧会, FLASH, その他の

W dniach 21-22.05.2015, tym razem w Szczecinie, obyły się kolejne Polsko-Niemieckie Dni Mediów. To ważna, przeznaczona dla profesjonalistów cykliczna impreza, której celem jest wielowymiarowa analiza roli mediów we wspólczesnym świecie, ze szczególnym uwzględnieniem sąsiedzkich relacji polsko-niemieckich.

Obowiązki gospodarza pełniła znana dziennikarka TV, specjalizująca się w problematyce – w szerokim rozumieniu – rosyjskiej, autorka cyklu świetnych reportaży “Szerokie tory”, Barbara Włodarczyk. Przemówienie inauguracyjne wygłosił Adam Bodnar a “Impulsy” Jerzy Margański, Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Berlinie i Rolf Nikel, Ambasador Republiki Federalnej Niemiec w Warszawie.

Następnie odbyła się dyskusja pt. „Nauki z kryzysu wokół Ukrainy. Jak Polska i Niemcy mogą w przyszłości współdziałać na wschodzie Europy?” Moderacja: Andrzej Grajewski, szef działu Świat, „Gość Niedzielny”
Uczestnicy: Piotr Andrusieczko, korespondent „Gazety Wyborczej” m.in. ze wschodniej Ukrainy, Viola von Cramon, posłanka do niemieckiego Bundestagu z ramienia Partii Zielonych, Moritz Gathmann, „Der Spiegel”, Paweł Kowal, adiunkt Instytutu Studiów Politycznych PAN, Paweł Pieniążek, freelancer, relacjonował wydarzenia na Majdanie i konflikt zbrojny we wschodniej Ukrainie.

Dyskusja pokazała, że poza jednym wspólnym poglądem, iż konflikt ukraiński stanowi poważne zagrożenie ładu europejskiego, mamy do czynienia z różnorodnymi stanowiskami. Dziennikarze bezpośrednio relacjonujący wydarzenia na Ukrainie wykazali się powściągliwością w ocenach, mnie zaciekawiło stanowisko Pawła Kowala (mimo iż daleki jestem od jego preferencji politycznych), który zwrócił uwagę na rzeczy, jakie przy okazji konfliktu umykają lub są celowo są pomijane: niejednoznaczna postawa samej Ukrainy, niestabilność polityczna, oligarchizacja, wyczekująca postawa Europy i Polski i – co może mieć konsekwencje dla całej Unii – rywalizacja organów UE o dominację, skutkująca osłabianiem Parlamentu Europejskiego na rzecz Komisji Europejskiej, czyli w konsekwencji proces osłabiania pozycji obywateli Unii wobec jej administracji.

Kolejnym punktem programu były warsztaty – wcześniej należało się zapisać na jeden z wybranych tematów:

Warsztat 1: Rola „armii europejskiej” w polityce bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej.

Warsztat 2: Nowe wyzwania Pogranicza.

Warsztat 3: Jak nowe media zmieniają wymagania stawiane przed dziennikarzem.

Pan Warsztat 4: Zarządzanie mediami w czasach kryzysu – warsztat dla szefów mediów i redaktorów naczelnych.

Warsztat 5: Pojęcie „Polskie obozy koncentracyjne” i jego odbiór w mediach zagranicznych.

Wieczorem odbyła się uroczystość wręczenia Nagrody Dziennikarskiej im. Tadeusza Mazowieckiego 2015.
Pierwsze miejsce w kategorii Prasa zdobyła Magdalena Grzebałkowska za reportaż „Śpiewać, hitlerówy!”, który ukazał się w „Dużym Formacie”. W kategorii Radio zwyciężyła audycja trzech autorów: Tomasza Sikory, Romana Nucka i Tomáša Kopeckýego pt. „Dowodiczek Osobisticzek, czyli Nowy Realizm Graniczny”. Reportaż telewizyjny „Mama arbeitet im Westen – Eine Kindheit in Polen“ Åse Svenheim Drivenes wyemitowany w MDR, wygrał w kategorii Telewizja. Po raz drugi przyznano nagrodę specjalną „Dziennikarstwo na pograniczu“, ufundowaną tym razem przez Urząd Marszałkowski Województwa Zachodniopomorskiego i Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej. Nagrodę otrzymali Joanna i Krzysztof Skonieczni za audycję „Mała Polka ze Staffelde“, wyemitowaną przez Polskie Radio Szczecin. Zwycięzcy konkursu otrzymali nagrody finansowe – po 5000 euro.[http://www.polsko-niemiecka-nagroda-dziennikarska.pl/c296,zwyciezcy_2015.html]

Następnego dnia druga sesja warsztatów, dzięki czemu można było wziąć udział w dwóch warsztatach, a po obiedzie w Restauracji Zamkowej w renesansowym Zamku Książąt Pomorskich odbyliśmy rejs statkiem Odra / Peene Quenn po szczecińskim porcie.

Muszę podkreślić, że zarówno część merytoryczna jak i “kulturalna” stały na wysokim poziomie, przedsięwzięcie organizacyjnie bardzo udane. Była to także okazja poznać trochę bliżej Szczecin, przez który do tej pory jedynie przejeżdżałem.

Dzień pierwszy, część pierwsza:

[wptf id=”8″]

Dzień pierwszy, część druga:

[wptf id=”9″]

Dzień drugi:

[wptf id=”10″]

Ryszard Kopeć nie żyje.

ART, FLASH, その他の

Siódmego maja zmarł nasz kolega, Rysiu Kopeć. Człowiek – historia naszego Stowarzyszenia.

klepsydra

Rycha poznałem chyba w czasach studenckich – od kilku lat pasjonowałem się fotografią, i dojrzałem do jakiejś aktywności zorganizowanej. Nie pamiętam jak (internetu wtedy nie było) znalazłem w okolicy klub fotograficzny przy spółdzielni mieszkaniowej. Poszedłem i tak się zaczęło.

Luzak, żartowniś, świetny kompan i facet z dużym talentem – fotografował jakby od niechcenia, nonszalancko… a zdjęcia były świetne. Był duszą towarzystwa, mimo kilku lat różnicy (w moim wieku to mogło mieć znaczenie, byłem szczawem) nie tylko, że nie było dystansu, ale szybko się zaprzyjaźniliśmy. On wciągnął mnie do WTF (teraz DSAFiTA), wyjazdy na plenery – w tym słynne Plenery Aktu. Jego niesamowite diaporamy robione wraz z Kaziem Kwiatkowskim, trochę dla towarzystwa (spotkania w Lubinie), i od razu wygrywające liczne konkursy. Grupa portretowa operująca w Oleśnicy u Artura Balińskiego. Dzięki Niemu poznałem masę świetnych ludzi, fotografów i modelek.

Król szybkostrzelności – potrafił wystrzelać rolkę filmu w kilka sekund, nie przerywając opowiadania kolejnej anegdoty.

Wspólnie używaliśmy jego pracowni w piwnicy bloku w którym mieszkał. Robiliśmy czarno-białe powiększenia i nie udawało się osiągnąć odpowiedniego kontrastu. Mimo kontrastowych papierów zdjęcia wychodziły mdłe – nie pomagało justowanie kondensora, wymiana żarówki w powiększalniku. Podejrzenie padło na grzejnik elektryczny, emitujący lekką czerwoną poświatę, jednak wyłączenie go nic nie dało. Obaj mieliśmy już sporo doświadczenia i żadnego pomysłu w czym przyczyna. Któregoś dnia, nie pamiętam z jakiego powodu, wymieniliśmy obiektyw w powiększalniku i wtedy zauważyliśmy, że soczewki się rozkleiły i to powodowało efekt rozmycia… Takie przygody łączą mężczyzn.

W latach 1982-1985 Ryszard Kopeć pełnił funkcję prezesa naszego Stowarzyszenia (wówczas Wrocławskiego Towarzystwa Fotograficznego). Był aktywny i kreatywny.

Do zobaczenia Rysiu…

Andrzej Małyszko

PogrzebRysia08

remont049

Rysiek na “planie” remontu siedziby Stowarzyszenia

_IMG5189

Ryszard Kopeć, Mariusz Przygoda i Miłka Kamieńska, Wójtowice 2012.

_IMG5462

Ryszard Kopeć, Wójtowice 2012.

Kilka zdjęć z pogrzebu (fot. Mariusz Przygoda)

PogrzebRysia01

PogrzebRysia02

PogrzebRysia03

PogrzebRysia04

PogrzebRysia05

PogrzebRysia06

PogrzebRysia07

 

 

Selfie - 現代人の自画像

ART, FLASH, その他の

„Selfie” to moda na robienie sobie samemu zdjęcia za pomocą telefonu komórkowego trzymanego w wyciągniętej dłoni, najczęściej w celu późniejszego umieszczenia go na serwisach społecznościowych. Taka forma portretu ma wielu zwolenników, ale też spotykane są negatywne opinie na ten temat.

Sama sztuka portretu ma bardzo bogatą historię, sięgającą czasów starożytnych. Przez wiele wieków portret rozwijał się w różnych formach, jednakże najbardziej popularny stał się wraz z upowszechnieniem sztuki fotograficznej. Obecnie portrety fotograficzne spotykamy niemal na każdym kroku: od albumów rodzinnych, poprzez uliczne billboardy reklamowe, aż do „selfie”. Skąd wzięła się ta popularność robienia sobie portretu? Portretujemy się z chęci uwiecznienia naszej osoby, na pamiątkę, w ważnych dla nas chwilach lub całkiem przypadkowych momentach… Ponadto mogą one być wykonywane niemal wszędzie: na wolnym powietrzu, w domu, kawiarni, czy w atelier.
Dlatego „Selfie” to też dokument, swoiste świadectwo współczesnego życia. Tego, jak jesteśmy ubrani, uczesani, jak się czujemy. Także naszego dystansu i sarkazmu. Świadectwem bycia w łóżku, w kuchni, w toalecie, w windzie. W skrajnych przypadkach sposób fotografowania się ze wszystkim, co się rusza lub ze wszystkimi, których się spotyka. Czyli naturalna reakcja na czasy, w których żyjemy.


Robiąc dziś swój autoportret, nie musimy starać się maskować faktu, że to my sami trzymamy aparat. Często podkreślenie tej samodzielności sprawia, że zdjęcie jest bardziej szczere. Technika także nie jest najważniejsza. Przy robieniu „selfie” raczej staje się ważniejsza strategia, jakimi ludzie chcą pokazać się światu, jakie otaczają ich rekwizyty (podkreślą w ten sposób stosunek do życia) oraz wymowa tła zdjęcia.


Po drugiej stronie lustra (obiektywu)


Jesteśmy świadkami przekraczania granicy miedzy tradycyjną formą robienia zdjęć, zarezerwowaną dla profesjonalnych fotografów, a łatwością i szybkością ukazania swojego zewnętrznego obrazu, a czasem też cech osobowości. To, co było zarezerwowane dla wybranych, dziś jest powszechnie dostępne. Po trosze więc wszyscy jesteśmy artystami. Są osoby, które codziennie na nowo stwarzają samego siebie, a my, mając konto na portalach społecznościowych, jesteśmy dopuszczeni do ich świata, przyglądając się kulisom ich życia. W sposób masowy dostępujemy tajemnicy: z bliska oglądamy ścianki, wystudiowane uśmiechy i zastygłe pozy, otoczenie, rodziny i znajomych, fałdki, zmarszczki, kurze łapki, aż wreszcie – sytuacje życiowe, w których znaleźli się autorzy „selfie”.


Fenomen „selfie” wpisuje się w nurt, który daje poczucie wolności, samodzielności: sami się leczymy, sami najlepiej wszystko wiemy, sami kreujemy swoją osobę i sami robimy sobie autoportret, bo chcemy poczuć się dobrze sami ze sobą. Jest to atrakcyjne dla osób, które dążą do samowystarczalności. W „selfie” jesteśmy wszyscy artystami i celebrytami na miarę swojego życia.


Joanna Motylska Komsta

Selfie
Autorka zdjęć: ジョアンナMotylska-Komsta, „fotoreporter ulotnych chwil i emocji” – tak siebie określa, z wykształcenia socjolog, autorka wielu wystaw indywidualnych,liczne udziały w wystawach zbiorowych i konkursach fotograficznych, członkini Dolnośląskiego Stowarzyszenia Artystów Fotografików i Twórców Audiowizualnych ( DSAFiTA), stały współpracownik magazynu fotograficznego „OBSCURA”

W fotografii, którą jest jej pasją, zwykłe przedmioty zamienia w nowe byty, wyzwalając w ten sposób kreatywność odbiorcy. Prezentowane fotografie pozwalają odbiorcy ujrzeć nieoczekiwane konteksty tego wszystkiego, co niezauważalne i nieistotne.

O autorce Zbigniew Stokłosa – redaktor naczelny „OBSCURA”